“သမိုင်းအရ သူတရားခံဖြစ်ပါစေ၊ ငါတရားခံဖြစ်ပါစေဆိုပြီး ပြည်ထောင်စုကြီး ပြိုသွားရင်တောင် အရေးမစိုက်ဘူးဆိုတာမျိုး သက်သက်မဲ့ လွှတ်ချလိုက်တာလား” (အင်တာဗျူး)

19/01/2022 17:29

 7558

NP News -ဇန်နဝါရီ ၁၉

တွေ့ဆုံမေးမြန်း - ကျော်မျိုးမင်း၊ ရေးသား - အိဖြူသိမ့်

၂ဝ၂၁ ခုနှစ် နိုင်ငံရေးအခင်းအကျင်းနှင့် လက်ရှိနိုင်ငံရေးအခြေအနေနှင့်ပတ်သက်ပြီး ရခိုင့်ဦးဆောင်ပါတီ(AFP) ဥက္ကဋ္ဌ ဒေါက်တာအေးမောင်ရဲ့ အမြင်နဲ့ သုံးသပ်ချက်များကို သိရှိစေနိုင်ဖို့အတွက် NP News က ဖိတ်ခေါ်မေးမြန်း ဆွေးနွေးဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။
မေးမြန်းဆွေးနွေးမှုအတွင်း ဒေါက်တာအေးမောင်က လက်ရှိနိုင်ငံရေးအခင်းအကျင်းကို သုံးသပ်ပြောကြားခဲ့သလို စစ်တပ်နဲ့ NUG အပါအဝင် တိုင်းရင်းသားလက်နက်ကိုင်တွေအနေနဲ့ နှစ်ဖက်ညှိနှိုင်းရေးလမ်းကြောင်းကိုသာ သွားစေလိုကြောင်း၊ အမုန်းတရားတွေမရှိတဲ့ တိုင်းရင်းသားပေါင်းစုံစည်းလုံးညီညွတ်တဲ့ပြည်ထောင်စုကြီးကို ဘယ်လိုတည်ဆောက်ကြမလဲဆိုတဲ့အတွေးကိုသာ တွေးစေလိုကြောင်း၊ လူမျိုးအချင်းချင်း၊ တိုင်းရင်းသားအချင်းချင်း သတ်ဖြတ်နေကြတာကို အမြန်ဆုံးရပ်တန့်ပြီး "မုန်းစကိုတိုစေ၊ ချစ်စကို ရှည်စေ" ဆိုတဲ့စကားအတိုင်း ဖြစ်စေလိုကြောင်း စတဲ့အချက်တွေကို ထည့်သွင်းပြောကြားထားပါတယ်။

ဆရာ ဒေါက်တာအေးမောင် မင်္ဂလာပါခင်ဗျာ။ ကျွန်တော်တို့ NP News ကို အင်တာဗျူးလာရောက်ဖြေကြားပေး တဲ့ အတွက် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။

မေး ။ ။ ပထမဆုံးအနေနဲ့မေးချင်တဲ့မေးခွန်းကတော့ ၂ဝ၂၁ နိုင်ငံရေးအကြပ်အတည်းအခင်းအကျင်းပေါ့။ အဲဒီ အကြပ်အတည်းအခင်းအကျင်းကြီး စတဲ့အချိန်မှာ ဆရာကတော့ အကျဉ်းထောင်ထဲမှာပဲရှိသေးတယ်လို့ သိရ တယ်။ အဲဒီတုန်းက ဆရာရော ဘယ်လိုကြားခဲ့ရလဲဆိုတာနဲ့ မြေပြင်အခြေအနေလေးကို နည်းနည်းလောက် ပြောပေးလို့ရမလား။
ဖြေ ။ ။ ၂ဝ၂၁ ရွေးကောက်ပွဲအလွန်ပေါ့။ ရွေးကောက်ပွဲမတိုင်ခင်အခင်းအကျင်းလေးတွေကိုလည်း ကျွန်တော် တို့ထောင်ထဲကနေ ကြားရပါတယ်။ ရွေးကောက်ပွဲမတိုင်ခင် အခင်းအကျင်းလေးတွေကို ရွေးကောက်ပွဲကို ဦးဆောင်ကျင်းပခဲ့တဲ့ရွေးကောက်ပွဲကော်မရှင်က တစ်စုံတစ်ခုလိုက်လျောညီထွေဖြစ်အောင် ညှိနှိုင်းဆောင်ရွက် သင့်တယ်ဆိုတာကို ရွေးကောက်ပွဲမတိုင်ခင်မှာ ကျွန်တော်တို့သုံးသပ်ခဲ့တာရှိပါတယ်။ ရွေးကောက်ပွဲအလွန်မှာ အတင်အချလေးတွေဖြစ်လာတာပေါ့။ ကျွန်တော်တို့က ဖေဖော်ဝါရီလ(၁)ရက်နေ့ ဖြစ်စဉ်မတိုင်ခင်လေးမှာ ကျွန်တော်တို့စဉ်းစားတာရှိတယ်။ ဘာကြောင့်လည်းဆိုရင် အစိုးရအဖွဲ့တစ်ခုကို ဖွဲ့ကြတယ်။ လွှတ်တော် ခေါ်ကြ တယ်။ ရွေးကောက်ခံအမတ်ဆိုတာကို ရွေးကောက်ပွဲကော်မရှင်က ကြေညာပြီးတဲ့နောက်မှာ ကျမ်းသစ္စာဆိုမှပဲ အမတ်ရဲ့ဘာခေါ်မလဲ အင်္ဂါရပ်နဲ့ပြည့်စုံတာပေါ့။ အဲဒါက ၂ဝ၂ဝ ရွေးကောက်ပွဲမှာ ကျွန်တော်တို့ကြုံခဲ့ရတာ။ အဲဒီ တော့ ဇန်နဝါရီလ(၃၁) ရက်ဆိုတာ အရေးကြီးတယ်။ အဲဒီနောက်မှာ သမ္မတကြီးဦးသိန်းစိန်က လွှတ်တော်နဲ့ ပတ်သက်တဲ့၊ ဘာပြောမလဲ သမ္မတနဲ့ကိစ္စကို ပြည်ထောင်စုလွှတ်တော်ခေါ်ပြီးကာမှ ဒုသမ္မတသုံးဦးကို ရွေးကြ တာရှိတာကို။ ဆိုတော့ ပြန်ကြည့်ရင် ဖေဖော်ဝါရီ(၁)ရက်မတိုင်ခင် အခင်းအကျင်းအားလုံးနီးပါးလောက်မှာ အတင်အချတွေရှိတာပေါ့။ အခုဖြစ်စဉ်ဖြစ်သွားတာက ဖြစ်တော့မယ်ဆိုတာက ကျွန်တော်တို့ကြိုပြီးခန့်မှန်းမိနေ တယ်။ ညှိနှိုင်းမှုလိုအပ်တယ်။ အထူးသဖြင့် ရွေးကောက်ပွဲကော်မရှင်မှာ တာဝန်ကြီးကြီးမားမားရှိခဲ့တယ်လို့ သုံးသပ်တယ်။ နောက်ပြီး အရင် ၂ဝ၁၅ အလွန် ၂ဝ၂၁ မတိုင်ခင်အစိုးရမှာ တာဝန်ကြီးကြီးမားမားရှိတယ်။ ညှိနှိုင်း မှုဆိုတာက ရွေးကောက်ပွဲနဲ့ပတ်သက်တဲ့ကဏ္ဍတိုင်းမှာ လိုအပ်တယ်။ အဲဒီကာလကလည်း ရွေးကောက်ပွဲ မသမာမှုတွေနဲ့ပတ်သက်လို့ ကျွန်တော်တို့ကြားတာက နိုင်ငံတကာ ကာတာဖောင်ဒေးရှင်းထင်တယ် လာကြည့် တာတို့၊ တခြားအနောက်နိုင်ငံသံရုံးတွေကလည်း ရွေးကောက်ပွဲနဲ့ပတ်သက်တဲ့ တိုင်တောတာတွေကို ရှင်းပေးဖို့ ဆိုတာကိုလည်း ကျွန်တော်တို့ထောင်တွင်းကနေ သူတို့ဘက်က တောင်းဆိုတယ်ဆိုတာလည်း ကြားရပါတယ်။ အဲဒီတော့ ၂ဝ၂၁ ရဲ့ ဖေဖော်ဝါရီ(၁)ရက်နေ့ဖြစ်စဉ်ကိုပြန်ကြည့်ရင် ဖြစ်တော့မယ်ဆိုတာကို ကျွန်တော်တို့ ကြိုခန့် မှန်းခဲ့တယ်။ မဖြစ်နိုင်အောင်တားနိုင်တဲ့အနေအထားတွေ၊ ညှိနှိုင်းမှုတွေ လုပ်ပေးရမယ့်ဟာကို မလုပ်ခဲ့တဲ့အနေ အထားကိုလည်း ကျွန်တော်တို့တွေ့ရတယ်။ အဲဒီတော့ ဒီဖြစ်စဉ်ကတော့ ၂ဝဝ၈ အခြေခံဥပဒေအရ တပ်မတော် ဘက်က နိုင်ငံတော်ရဲ့အာဏာကို ခဏထိန်းသိမ်းရတယ်ဆိုတာမျိုးက အခြေခံမူ(၄၈) ခုမှာပါတဲ့အတိုင်းပဲ သူတို့ ဘက်က လုပ်လိုက်တယ်လို့ ကျွန်တော်တို့နားလည်တယ်။ ဒါက ၂ဝ၂၁ နှစ်ဦးပိုင်း က အခြေအနေပေါ့။
ဖေဖော်ဝါရီ(၁) ရက်နေ့အလွန်ရောက်တဲ့အခါမှာ အထူးသဖြင့် တပ်မတော်အကြီးအကဲက နိုင်ငံတော်ရဲ့ အာဏာ သုံးရပ်လုံးကို ယူလိုက်တဲ့နောက်မှာ ကျွန်တော်တို့ ပြည်ထောင်စုနေ့မှာ အမျိုးသားပြန်လည်ရင်ကြားစေ့နိုင် အောင်ဆိုတဲ့သဘောနဲ့ ကျွန်တော်တို့က (၄ဝ၁) နဲ့ လွတ်ကြတာပေါ့။ နောက်လွတ်ငြိမ်းသက်သာတွေ လေးပုံ တစ်ပုံ ပေးတာတို့ အများကြီးရှိတဲ့အခါ ထောင်တွင်းမှာလည်း ဖေဖော်ဝါရီ(၁) ရက်နေ့နောက်ပိုင်းမှာ ဖြစ်လာတဲ့ နိုင်ငံရေးအခင်းအကျင်းကိုကြိုဆိုလက်ခံတဲ့ နိုင်ငံရေးအင်အားစုတွေလည်းရှိသလို ကြိုဆိုလက်မခံတဲ့ အင်အားစု တွေလည်း ထောင်တွင်းမှာရှိပါတယ်။ အဲဒီနောက် ထောင်ပြင်ကို ရောက်တဲ့အခါကျတော့ မြန်မာ့နိုင်ငံရေးအခင်း အကျင်းမှာ ကျွန်တော်တို့များ အခုလိုအတင်အချ အင်မတန်အကျဉ်းအကြပ်ကြားထဲကို မရောက်နိုင်အောင် ဘယ်လိုများညှိနှိုင်းဆောင်ရွက်ပေးရင်ကောင်းမလဲဆိုတာမျိုးကို တွေးခဲ့ပါတယ်။ အဲဒါကြောင့်လည်း အင်တာဗျူး တချို့မှာ ဦးခွန်ထွန်းဦး၊ ဦးကိုကိုကြီးတို့ သုံးသပ်ခဲ့သလို လက်လွန်ခြေလွန်တွေ မရှိကြသေးဘူး။ သွေးမြေမကျ သေးဘူး။ နိုင်ငံရေးနဲ့ပတ်သက်တဲ့တိုင်းရင်းသားခေါင်းဆောင်တွေ၊ ပြည်မက ထင်ရှင်းတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်တွေ ဒီကြားထဲမှာ ဘယ်လိုများစေ့စပ်ညှိနှိုင်းပြီးမှ အခုလို တစ်နှစ်ကျော်ကာလအတွင်းမှာ (၅ ဒသမ ၄၂) ဖြစ်နေတဲ့အခြေအနေမျိုး ကို ကျွန်တော်တို့ကြိုခန့်မှန်းမိတဲ့အခါကျတော့ မဖြစ်အောင်တားနိုင်မယ်။ ကြားဝင်နိုင်လိမ့်မယ်လို့ အဲဒီကာလမှာ တော့ ယုံကြည်ခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် ဆန္ဒထုတ်ဖော်ကြတယ်။ လှိုင်သာယာဘက်မှာ စက်ရုံ၊ အလုပ်ရုံတွေကို မီးရှို့ တာတို့ဘာတို့ဖြစ်လာတယ်။ နောက်အကြမ်းပုံစံလေးတွေ ဖြစ်လာတယ်။ ဒီဘက်က လုံခြုံမှု၊ တရားဥပဒေ စိုးမိုး ရေးအတွက် ထိန်းသိမ်းရတဲ့ကဏ္ဍတွေဖြစ်လာတဲ့အခါကျတော့ သွေးမြေကျလာတယ်။ သွေးမြေကျတဲ့နောက် ပိုင်းမှာကျတော့ ကျွန်တော်တို့က အခုလိုစိုးရိမ်စရာမျိုးတွေက တကယ့်လက်တွေ့မှာဖြစ်လာတယ်။ ဗိုလ်ချုပ်မှူး ကြီးမင်းအောင်လှိုင်ဘက်ကလည်း ဆန္ဒထုတ်ဖော်တာကို အတိုင်းအတာတစ်ခုအထိ လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပေးခဲ့ တာကို ကျွန်တော်တို့မြင်ရတာပေါ့။ လှည်းတန်းလမ်းဆုံတို့မှာ ဖယောင်းတိုင်ထွန်းပြီးမှ တောင်းဆိုကြတယ်။ ငြိမ်း ငြိမ်းချမ်းချမ်းလေးပဲ။ အဲဒီအခင်းအကျင်းလေးတွေတုန်းက ကျွန်တော်တို့မြင်ခဲ့တာပေါ့နော်။ နောက်ပိုင်းမှာ ပစ်ခတ်တာ၊ ကြိုးတန်းကြီးတွေနဲ့ လုံချည်တွေ၊ ထဘီတွေလှမ်းတာတို့လည်း ကျွန်တော်တို့မြင်ရပါတယ်။ အဲဒီလို အခင်းအကျင်းတွေဖြစ်ပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ လက်ရှိအခင်းအကျင်းကို ဘယ်လိုဖြန်ဖြေရင်ကောင်းမလဲဆိုတဲ့ အတွေးထက် နိုင်ငံတော်နဲ့ပတ်သက်တဲ့ပုဂ္ဂိုလ်တွေ၊ နောက်ပြီးအကြောင်းကြောင်းကြောင့် ဒါမျိုးလုပ်နေတဲ့ပုဂ္ဂိုလ် တွေ၊ နောက်ကွယ်မှာရှိတဲ့ခေါင်းဆောင်တွေ၊ ဘယ်လိုညှိနှိုင်းနိုင်အောင်လို့ဖြင့် ပြည်တွင်းအတိုင်းအတာနဲ့ မလုံ လောက်တော့ဘူး နိုင်ငံတကာက ဝင်ရောက်ဖြန်ဖြေတာမျိုး၊ သူတို့ကိုယ်၌ကိုက သင်ခန်းစာရယူပြီးမှ ပြန်လှန် သုံးသပ်ပြီးမှ ညှိနှိုင်းတိုင်ပင်တာမျိုးဆိုရင်တော့ဖြင့် လက်ရှိအခင်းအကျင်းက တည်ငြိမ်းအေးချမ်းသွားနိုင်တယ်ဆို တာမျိုးအထိ ကျွန်တော်တို့ တွေးခဲ့ကြတာပေါ့။
အခုတလောကပဲ မစ္စတာဆာဆာကာဝါတို့ ရောက်လာတာပေါ့။ ရောက်လာတဲ့အခါမှာ သူ့ရဲ့လက်ရှိအနေ အထားနဲ့ မြန်မာ့နိုင်ငံရေးအခြေအနေကို သူပြောပြတာပေါ့။ ဖြစ်စဉ်အားလုံးအပေါ်ကို သုံးသပ်ကြည့်တာပေါ့ နော်။ သေသေချာချာလေးသုံးသပ်ပြီးမှ ဒီအခင်းအကျင်းကို ဘယ်လိုခုန်ပြန်ကျော်လွှားနိုင်မယ့်နည်းလမ်း လေးများရှိရင် သူတို့ကိုလည်း အကြံဉာဏ်ပေးပါဆိုတာမျိုး သူတို့ကတောင်းဆိုလာကြတယ်။ နိုင်ငံတကာအဖွဲ့ အစည်းများသည်ပင်လျှင် လက်ရှိအကျင်းအကြပ်ကို ပြည်တွင်းကကြုံနေရတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်များရဲ့အကြံဉာဏ်လေးတွေ ပါမှပဲ ဒီပြဿနာကြီးကို ဖြေရှင်းနိုင်တော့မယ်ဆိုတဲ့အနေအထားက အခုအချိန်မှာ ရောက်လာပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့လည်း တတ်သလောက် မှတ်သလောက်လေးနဲ့ မစ္စတာဆာဆာကာဝါကို နိုဝင်ဘာလ (၁၆)ရက် နေ့ကပါဘဲ ဖြစ်စဉ်အားလုံးပေါ့။ ဖေဖော်ဝါရီ(၁)ရက်နေ့နောက်ပိုင်းကစပြီး အခုထိဖြစ်စဉ်အားလုံးကို တစ်ခုချင်း တစ်ခုချင်းကို ကိုယ့်အမြင်၊ သူ့အမြင်လေးနဲ့သသေချာချာလေးသုံးသပ်ပြီးမှ ဒီကိစ္စလေးအားလုံးကို ဘယ်လိုခုန်ပျံ ကျော်လွှားရင်ကောင်မလဲဆိုတဲ့အမြင်လေးတော့ တင်ပြခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီလောက်ဆိုရင်တော့ ကိုကျော်မျိုးမင်းကြီး မေးတာနဲ့ အကြမ်းဖျင်း ကျွန်တော်တင်ပြတာ လုံလောက်မယ်ထင်ပါတယ်။

မေး ။ ။ လတ်တလောမှာလည်း ဆရာထည့်ပြောတဲ့အထဲမှာလည်းပါတယ်။ ဆရာဆာဆာကာဝါကို သွားတွေ့ ထားတာ ရှိတယ်။ သူ့ဘက်ကရော သူတွေ့ဆုံခဲ့တဲ့လူတွေရဲ့အခြေအနေတွေနဲ့ မြန်မာနိုင်ငံအခင်းအကျင်းကို သူ နားလည်သွားတဲ့ပုံစံကို ပြောပြဖူးလား။
ဖြေ ။ ။ သူနားလည်သွားတဲ့ပုံစံကတော့ ကျွန်တော်ထင်တာပေါ့နော်။ သူလည်းဘာမှမတတ်နိုင်တော့တဲ့အနေ အထားလို့ အဲဒီလောက်ပဲပြောပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့လည်း သူ့ကိုပြောပါတယ်။ ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေမှာ အမျိုးသားနိုင်ငံရေးနဲ့ပတ်သက်လို့ တပ်မတော်ရဲ့နိုင်ငံရေးဦးဆောင်မှုကဏ္ဍဟာ အင်မတန်ကျယ်ပြန့်ပါတယ်။ ၂ဝဝ၈ ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေကို စရေးစဉ်ကတည်းက မြန်မာနိုင်ငံနဲ့ပတ်သက်တဲ့ကဏ္ဍမှာ ဒီလိုပဲ ပြဋ္ဌာန်းထား တာဖြစ်တဲ့အတွက် ဒီလိုကိစ္စမျိုးကြုံတော့မယ်ဆိုရင် ဒီလိုမျိုးအရေးပေါ်ကာလသတ်မှတ်ပြီးတော့ (၆) လ၊ (၆) လ စီ၊ စုစုပေါင်း(၂) နှစ်အထိ ယူခွင့်ကို ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေက ပေးထားပြီးသားဖြစ်တယ်။ အဲဒါကြောင့်မို့လို့ နိုင်ငံ တော်စီမံအုပ်ချုပ်ရေးကောင်စီအနေနဲ့ နောက်ကိုဆုတ်လို့မရတော့ဘူး။ ဒါဟာ ကျွန်တော်တို့ဖြစ်စဉ်တစ်ခုလုံးကို သုံးသပ်တာပေါ့။ သူ့ဘက်ကဆုတ်လို့ မရတော့ဘူး။ ဆုတ်လို့မရရင် သူ့ကို(၂) နှစ်အတွင်းမှာ သူ့လုပ်ငန်းတွေ အကုန်လုံးကို ပြီးစီးအောင်ဆောင်ရွက်ပြီးရင် ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေအရပြန်ပြီးတော့ ပါတီစုံစနစ်တစ်ခုနဲ့ ရွေးကောက်ပွဲကနေ တက်လာတဲ့အစိုးရတစ်ရပ်ဖြစ်အောင် အမြန်ဆုံးတွန်းအားပေးဖို့နဲ့ ပံ့ပိုးပေးဖို့က ကျွန်တော် တို့လူထု အပါအဝင် နိုင်ငံရေးပါတီနဲ့ နိုင်ငံတကာအဖွဲ့အစည်းများရဲ့တာဝန်သဘောဖြစ်သွားပြီ။ ဒီအချိန်မှာ နစက က အာဏာသုံးရပ်လုံးနဲ့ပတ်သက်လို့ အာဏာရှိတဲ့အခါ အကြောင်းကြောင်းကြောင့် ဖမ်းဆီးတာတွေ၊ တည်ဆဲဥပဒေကိုဖောက်ဖျက်တယ်ဆိုတဲ့ သူ့ဖက်၊ ကိုယ့်ဖက် စွဲဆိုမှုမျိုးတွေရှိနိုင်တယ်။ အဲဒါကြောင့် ဖမ်းဆီးတာ တွေကိုတောင်မှ ပြန်လွှတ်ဖို့က အခုအချိန်မှာ တရာစီရင်ရေးကဏ္ဍ၊ အုပ်ချုပ်ရေးကဏ္ဍ၊ ဥပဒေပြုရေးကဏ္ဍ သုံးရပ်လုံးကိုပိုင်းခြားထားပြီးမှ သူအုပ်ချုပ်နေတယ်လို့ ကြေညာထားတဲ့အခါကျတော့ တရားရေးကဏ္ဍကို ဝင်စွက်ဖက်ဖို့က မစ္စတာဆာဆာကာဝါမှာ အခက်အခဲတစ်ခုရှိနိုင်တယ်။ အဲဒီတော့ မြန်မြန်လည်း စီရင်ဆုံးဖြတ် ပြီးမှ လွှတ်ငြိမ်းချမ်းသာတို့၊ လွတ်ငြိမ်းသက်သာတို့ကတော့ နိုင်ငံတော်အကြီးအကဲက လုပ်နိုင်တဲ့ကဏ္ဍဖြစ်သွား ပြီ။ အဲဒီတော့ ဒီအချိန်မှာ တရားရေးကဏ္ဍကို နစကဘက်က ဝင်စွက်ဖက်ဖို့ဆိုတာကလည်း ဖြစ်တောင့်ဖြစ်ခဲ ဖြစ် နိုင်တယ်ဆိုတာမျိုးကို ကျွန်တော်တို့တွေးကြတာပေါ့။ လက်ရှိအနေအထားကတော့ ခုနကပြောသလို နစက ဘက်ကလည်း ရှေ့ကိုပဲသွားတော့မယ်။ ရှေ့ကိုသွားတဲ့အခါမှာ ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေကြောင့် နိုင်ငံတော်ရဲ့ အချုပ်အခြာအာဏာနဲ့ပတ်သက်တဲ့ကဏ္ဍကို အရေးပေါ်ကာလပြဋ္ဌာန်းချက်ပါအတိုင်းပဲ ခေတ္တယူရတယ်။ အဲဒီ တော့ အမြန်ဆုံးတည်ငြိမ်အေးချမ်းတဲ့အခင်းအကျင်းဖြစ်ရင် ရွေးကောက်ပွဲတစ်ခုလည်း သူကျင်းပပေးမယ်လို့ ပြောတဲ့အခါမှာ အခုလိုပြည်တွင်းရဲ့မငြိမ်မသက်မှုက တစ်ခါမှမကြုံဖူးတဲ့ နှစ်(၇ဝ)ကြာ ပြဿနာက ပြည်တွင်းမှာ ဖြစ်လာတာပေါ့။ ဗကပ လက်ထက်တုန်းကလိုပေါ့ဗျာ။ Ideology ခေတ်ကလို ပြန်ဖြစ်လာတဲ့အခါမှာ တိုင်းရင်း သားဒေသတွေထက်တောင်မှ ပြည်မမှာ ပဋိပက္ခဇုန်လိုဖြစ်သွားတာပေါ့။ အဲဒီတော့ ဒီဟာကြီးကိုဖြေရှင်းဖို့က တိုင်းရင်းသားခေါင်းဆောင်တွေဘက်ကလည်း တာဝန်နဲ့ နားလည်မှု၊ နောက်ပြီးတော့ သဘောထားကြီးမှုနဲ့ စစ်မှန်တဲ့ပြည်ထောင်စုခိုင်ခိုင်မာမာလေးကို ဥမကွဲ၊ သိုက်မပျက် သွားလိုတဲ့ဆန္ဒရယ်၊ မြန်မာနိုင်ငံနဲ့ပတ်သက်တဲ့ အဓိကက တပ်မတော်ဘက်ကလည်း နှစ်(၇ဝ)ကြာ ပြည်တွင်းစစ်ကြီးဖြစ်လာရတဲ့အကြောင်းအရင်းကို သေချာ သုံးသပ်ပြီးမှ ဘယ်လိုထွက်ပေါက်လေးနဲ့ တိုင်းရင်းသားချင်းချစ်ကြည်ရေးနဲ့ ပြည်တွင်းပဋိပက္ခကို ဖြေရှင်းမလဲ ဆိုတဲ့ ပျော့ပျော့ပျောင်ပျောင်းနဲ့ အားလုံးလက်ခံနိုင်တဲ့အဝိုင်းအဝန်းတစ်ခု ဖန်တီးတည်ဆောက်မှပဲဖြစ်တော့ မယ်။ အဲဒီတော့ ဘယ်လိုထွက်မှာလဲ။ တာဝန်ကတော့ ယူပြီးပြီ။ တာဝန်ကို ဘယ်လိုဆုံးခန်းတိုင်အောင်လုပ်ပြီးမှ အားလုံးလက်ခံနိုင်အောင်၊ နိုင်ငံတကာကြီးကလည်း သဘောပေါက်အောင်၊ ပြည်သူပြည်သားအားလုံးလည်း အန္တရာယ်ကင်းကင်းလေးနဲ့ဖြစ်သွားအောင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ။ ဒီအခင်းအကျင်းက ရွေးကောက်ခံအစိုးရတစ်ရပ် ကို ပြန်လွှဲအပ်မယ်ဆိုတာက အလွန်တရာ အရေးကြီးလာတယ်ဆိုတာမျိုး မစ္စတာဆာဆာကာဝါကိုတော့ တင်ပြ ခဲ့ပါတယ်။ ဆိုတော့ ခုနကလိုအခင်းအကျင်းဖြစ်ဖို့အတွက် လက်ရှိအနေအထားမှာ ကျွန်တော်တို့ တိုင်းရင်းသား ဒေသက ပုဂ္ဂိုလ်တွေက အများအားဖြင့် သုံးသပ်ကြပါတယ်။ နှစ်(၇ဝ) ပြည်တွင်းစစ်ကြီးဟာ ပြည်မမှာဖြစ်တာ မဟုတ်လို့၊ ဟို… Ideology ခေတ်ကပဲ ပြည်မမှာ ပဲခူးရိုးမတို့မှာဖြစ်ခဲ့ကြတာ။ နောက်ပိုင်း ရှမ်းမြောက်တို့ ဘာတို့ ကို ရွှေ့ပြီးတော့မှ တရုတ်ပြည်ဘက်ထိ လွင့်ပြယ်သွားကြတဲ့အနေအထား ရှိခဲ့တယ်။ အဲဒီတော့ တိုင်းရင်းသား များရဲ့လက်နက်ကိုင်တော်လှန်မှုသမိုင်းနဲ့ သူတို့ရဲ့လိုလားချက်ကိုပြန်ကြည့်ရင် မြန်မာနိုင်ငံလွတ်လပ်ရေး မရခင် ကတည်းက တိုင်းရင်းသားများတောင်းလာတဲ့ တန်းတူညီမျှရေး၊ ခွင့်တူညီမျှပေါ့။ ပြောရရင် ဗြဟ္မစိုရ်တရား လေးပါးနဲ့ ကျွန်တော်တို့တည်ထောင်တဲ့ ပြည်ထောင်စုဖြစ်အောင်ဆိုတဲ့စိတ်ကူးနဲ့ ပြည်ထောင်စုကို ဖွဲ့စည်းတည် ထောင်လာတဲ့အခါကျတော့ ဒီကတိကဝတ်တွေက ပျက်ကုန်တော့ ခုနကလို လက်နက်ကိုင်တော်လှန်ရေးဆို တာ ဖြစ်လာကြတာဖြစ်တယ်။ ဆိုတော့ သွေးမြေကျမှု ပဋိပက္ခအားလုံးရဲ့ပင်းရင်းပေါ့။ နှစ်(၇ဝ) လုံးလုံး တိုင်းရင်း သားဒေသတွေမှာ ဖြစ်ခဲ့ကြတာ။ အဲဒီတော့ ပြည်မကိုများ ခုနကလို တိုင်းရင်းသားဒေသတွေမှာဖြစ်တဲ့ ပဋိပက္ခ တွေလောင်ကျွမ်းရင် ပြည်မက သဘောပေါက်ပြီးမှ ပြည်တွင်းစစ်ကြီးရပ်နိုင်မယ်ဆိုတဲ့ Idea လည်း ကျွန်တော်တို့ မှာ ရှိခဲ့ကြပါတယ်။ တစ်နည်းအားဖြင့် တိုင်းရင်းသားဒေသကတဆင့် ဆက်လာတဲ့ လက်နက်ကိုင်ပဋိပက္ခသည် ပြည်မ၊ တစ်နည်းအားဖြင့် ဗမာအများစုရှိတဲ့နေရာမှာ စပြီးကူးစက်တာနဲ့ ဗမာများသည် ကိုယ်ချင်းစာပြီး၊ ဗမာ့ တပ်မတော်သည် ကိုယ်ချင်းစာပြီး၊ တိုင်းရင်းသားလက်နက်ကိုင်ပဋိပက္ခကို ချုပ်ငြိမ်းနိုင်မယ့်နည်းလမ်းကို သူတို့ဘက်ကစတင်ပြီးတော့ စွမ်းစွမ်းတမံကြိုးစားလာနိုင်တယ်ဆိုတဲ့အိုင်ဒီယာဟာလည်း အစောကြီးကတည်း က ရှိကြပါတယ်။ အခုအချိန်ကလည်း အကောင်းဆုံးဖြစ်သလို နစက အနေနဲ့က သူတို့ထွက်ရမယ့်လမ်းကို ကြည့် ရင် တည်ငြိမ်အေးချမ်းအောင် မြန်မာနိုင်ရေးအခင်းအကျင်းကို ဖန်တီးပေးရမယ်။ တိုင်းရင်းသားလက်နက်ကိုင် အဖွဲ့အစည်းများအားလုံးနဲ့ ချစ်ကြည်ခိုင်မာတဲ့ငြိမ်းချမ်းရေးကို ခိုင်မြဲသထက်ခိုင်မြဲအောင် သူလုပ်ရမယ်။ အဲဒီ အတွက်ရှိပြီးသားပါ။ NCA လမ်းကြောင်းအပြင် NCA လမ်းကြောင်းကို ကျော်ပြီးပြန်ကြည့်ပြီးမှ ရလဒ်ကိုအခြေပြု တဲ့ချဉ်းကပ်မှုနဲ့ သူကြိုးစားဖို့လိုမယ်။ အဲဒီတော့ တိုင်းရင်းသားလက်နက်ကိုင်တော်လှန်ရေးအင်အားစုတွေနဲ့ ရလဒ်ကိုမျှော်ကိုးပြီးမှ ဖွဲ့စည်းတည်ဆောက်ပုံ ရှုပ်ရှက်ခတ်နေတဲ့ NCA ရဲ့ အဆင့်အဆင့်အားလုံးကို ကျော်ဖြတ် ပြီးမှ နစကက အာဏာသုံးရပ်ကိုယူထားတဲ့ကာလမို့လို့ လုပ်နိုင်တဲ့အင်အားကလည်း ရှိတယ်။ အဲဒီတော့ ကျွန်တော်သုံးသပ်တာက လက်ရှိအကျဉ်းအကြပ်ကထွက်နိုင်မယ့်နည်းလမ်းဟာ ပြည်ထောင်စုတစ်ခုလုံးရဲ့ နှစ် ပေါင်း(၇ဝ) ကြာ ပြည်တွင်းစစ်ကြီးကိုလည်း ချုပ်ငြိမ်းနိုင်မယ့်နည်းလမ်းနဲ့ နစကရဲ့အများဆုံး (၂) နှစ်တာ အရေး ပေါ်ကာလပြဋ္ဌာန်းချက်ပါအတိုင်းယူထားတဲ့ နိုင်ငံတော်ရဲ့အာဏာသုံးရပ်ကို လွှဲပြောင်းပေးနိုင်မယ့် ရွေးကောက်ခံ အစိုးရတစ်ရပ် ပေါ်ထွန်းနိုင်မယ့်ရွေးကောက်ပွဲကြီးကို ကျင်းပမယ့်ကာလ၊ အဲဒီကာလမှာ တည်ငြိမ်အေးချမ်းမှုနဲ့ လူထုက လိုလိုလားလား မဲပေးမှု၊ အဲဒီအခင်းအကျင်းသုံးခုကို တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ ညှိနှိုင်းဆောင်ရွက်နိုင်မယ် ဆိုရင် အခုအကျင်းအကြပ်ကြားထဲက ထွက်သွားနိုင်တယ်လို့ကို ကျွန်တော်ထင်တယ်။ လက်နက်ကိုင်ပဋိပက္ခ လည်း ချုပ်ငြိမ်းနိုင်မယ်။ အဲဒါကိုတော့ ကျွန်တော်အကြမ်းဖျင်း သုံးသပ်ပါတယ်။ မြန်မာ့တပ်မတော်နဲ့ တိုင်းရင်း သားအင်အားစုတွေရဲ့ နှစ်(၇ဝ) ကြာဖြစ်လာကြတဲ့အကြောင်းအရင်းကိုအခြေပြုလာတဲ့ NCA ရဲ့ အဓိက ဦးတည် ချက်က ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေ ၂ဝဝ၈ ကို ဘယ်လိုပြင်မလဲ၊ ဘယ်လိုဖြည့်စွက်မလဲ၊ ဘယ်လိုပယ်ဖျက်မလဲဆို တာနဲ့ ရလဒ်ပေါ့။ ဆိုတော့ အဲဒီဟာအတွက် နောက်ဆုံးအဆင့်က အမျိုးသားညီလာခံ၊ ပင်လုံ ကဲ့သို့သော ငြိမ်းချမ်းရေးညီလာခံကထွက်လာတဲ့အချက်အလက်ကို စုပြီးတော့မှ National Record အဖြစ် ပြည်ထောင်စု လွှတ်တော်မှာ တင်မယ်။ အဲဒီတင်ပြချက်ရလဒ်ကို ဖွဲ့စည်းပုံမှာပြင်မယ်ဆိုတဲ့သဘောနဲ့ NCA က အခုဆိုရင် (၆) နှစ်၊ (၇) နှစ်၊ (၈) နှစ် ရှိပြီပေါ့။ စလုပ်တာ(၂) နှစ်နီးပါးလောက်ကြာတယ်။ ကျွန်တော်တို့ NCA စာချုပ်ကို ချုပ်ပြီး ကာမှ အခုသွားတာ(၆) နှစ်ကျော်ပြီ။ ရလဒ်က အချက်အလက်(၅၁) ခုပဲ ရတယ်။ အဲဒီတော့ အစိတ်အပိုင်း (၃) ခုနဲ့ ဘယ်လိုမှ ၂ဝဝ၈ အခြေခံဥပဒေကိုပြန်ပြင်နိုင်တဲ့အနေအထား မရှိဘူး။ အဲဒီတော့ ရလဒ်သည် ဇီးရိုးထက် နည်းနည်းလေးပဲ အရှေ့ကိုတက်တယ်။ အဲဒီတော့ နောက်ထပ် နှစ်(၃ဝ) ဒီလိုပဲ ပင်လုံ ကဲ့သို့သော ညီလာခံ ဆက်လုပ်ကြမှာလား။ နောက်(၂) နှစ်၊ (၃) နှစ်အတွင်းမှာ ကျွန်တော်တို့လိုချင်တဲ့၊ အားလုံးလက်ခံနိုင်တဲ့ ဖွဲ့စည်း ပုံအခြေခံဥပဒေ အသစ်ဖြစ်ဖြစ်ပေါ့ဗျာ၊ ၂ဝဝ၈ ကြီးကို ပြင်တာဖြစ်ဖြစ်ပေါ့ဗျာ၊ ပြင်တာထက်စာရင်တော့ အသစ်ကို လက်ရှိအစိုရနဲ့ တိုင်းရင်းသားလက်နက်ကိုင်အဖွဲ့အစည်းတို့က သေသေချာချာ သူ့ဖက်၊ ကိုယ့်ဖက် ညှိနှိုင်းကြပြီး ဒီကာလမှာရေးရမယ်။ လာမယ့်အစိုးရလက်ထက်၊ လာမယ့် လွှတ်တော်လက်ထက်မှာ တပ်မတောက်ဘက်က မကန့်ကွက်ရင် အကုန်လုံးအဆင်ပြေသွားနိုင်တဲ့ အခင်းအကျင်းဖြစ်နိုင်တယ်။ အဲဒီတော့ နံပါတ်တစ် ကျွန်တော် ပြောတဲ့(၃) ချက်မှာ တိုင်းရင်းသာလက်နက်ကိုင်များနဲ့ မြန်မာ့တပ်မတော်ရဲ့ နှစ်(၇ဝ)ကြာ ပြည်တွင်းစစ်ကို ချုပ် ငြိမ်းနိုင်တဲ့တစ်ခုတည်းသော ဆောင်ရွက်နိုင်မှုသည် ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေသာဖြစ်တယ်။ ဆိုတော့ ဖွဲ့စည်းပုံ အခြေခံဥပဒေက တိုင်းရင်းသားများရဲ့ကိုယ်ပိုင်အုပ်ချုပ်၊ ကိုယ်ပိုင်ပြဋ္ဌာန်းပိုင်ခွင့်နဲ့ သယံဇာတ ရပိုင်ခွင့်အားလုံးကို အတိအကျပြဌာန်းသတ်မှတ်ထားတဲ့ ပြည်ထောင်စုဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေ အသစ်မဟုတ်ရင်တောင်မှ ၂ဝဝ၈ ကို အကောင်းဆုံးဖြစ်အောင် ဖန်တီးထားတဲ့ ဖွဲ့စည်းပုံပေါ့။ အဲဒီဖွဲ့စည်းပုံအရ ပြည်နယ်များရဲ့ ရပိုင်ခွင့်အပြည့်အဝ ပေးထားတဲ့ ဖွဲ့စည်းပုံပေါ့။ အဲဒီနှစ်ခုကို အသေအချာရေးဖို့လိုတယ်။ ဒုတိယတစ်ချက်က ကျွန်တော်တို့ အမျိုး သားညီလာခံ အပါအဝင်ပေါ့။ UPDAC မှာ ကြုံရတာက တပ်မတော်ဘက်က ထောက်ခံရင် အကုန်လုံးဖြစ်တယ်။ တိုင်းရင်းသားလက်နက်ကိုင်အဖွဲအစည်းများက တောင်းတာ၊ တင်ပြတာ သူ့တို့ရဲ့လိုလားချက်အားလုံးကို တချို့ ဟာတွေက နှစ်ဖက်မတိုက်ဆိုင်တဲ့အခါကျတော့ အဆင်ပြေပြေဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုမှ မထွက်တော့ဘူးပေါ့။ အဲဒီ တော့ အလျော့အတင်းလေးနဲ့ သေသေချာချာညှိနှိုင်းနိုင်ကြမယ်ဆိုရင် ခုနကပြောတဲ့အချက်အလက်ကို ခိုင်ခိုင် မာမာတစ်ခု ရလာနိုင်တယ်။ ဆိုတော့ ပြန်ကြည့်ရင် ဒီကာလဟာ NCA လမ်းကြောင်းက သွားသွား၊ ဖွဲ့စည်းပုံ အခြေခံဥပဒေ ခိုင်ခိုင်မာမာတစ်ခုအတွက် အချက်အလက်အားလုံကို သေသေချာချာညှိနှိုင်းနိုင်တဲ့ကာလ ဖြစ် တယ်။ အဒီတော့ ဒီ(၂) နှစ်တာကာလအတွင်းမှာ NCA လမ်းကြောင်းအရ ၂ဝဝ၈ ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေကို ပြင်ဆင်သည်ဖြစ်စေ၊ တိုင်းရင်းသားလက်နက်ကိုင်အဖွဲ့အစည်းများနဲ့ မြန်မာ့တပ်မတော်နဲ့ နိုင်ငံရေးပါတီများ လက်ခံနိုင်တဲ့အနေအထားနဲ့ ဖက်ဒရယ်ဖွဲ့စည်းပုံအသစ်ကို ရေးဆွဲနိုင်သည်ဖြစ်စေ အဲဒီလိုလုပ်နိုင်တဲ့ အနေ အထားဟာ ဒီကာလမှာပဲရှိတယ်။ အဲဒီလိုပဲ ဒီ(၂) နှစ်တာကာလအတွင်းမှာ နစကအနေနဲ့ ရွေးကောက်ပွဲတစ်ခု ကျင်းပတော့မယ်။ ရွေးကောက်ပွဲကိုကျင်းပတယ်ဆိုတာ လာရောက်ပြီး မဲပေးမယ့် ပြည်သူလူထုရှိဖို့ လိုအပ် တယ်။ အဲဒီလိုလာရောက်မဲပေးနိုင်တဲ့ပြည်သူလူထု ရွေးကောက်ပွဲမှာပါဝင်ဖို့က တည်ငြိမ်အေးချမ်းပြီး လုံခြုံတဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခု ရှိဖို့လိုတယ်။ လုံခြုံအေးချမ်းပြီး လာရောက်မဲပေးနိုင်တဲ့ပတ်ဝန်းကျင်ဖြစ်ဖို့က တည်ငြိမ်တဲ့ နိုင်ငံရေးအခင်းအကျင်းဖြစ်အောင် ဖန်တီးပေးဖို့လိုတယ်။ ကျွန်တော်တို့သုံးသပ်တာက နစကဘက်က ဖြစ်နိုင် မယ်ဆိုရင် လက်ရှိနိုင်ငံရေးအကြပ်အတည်းဟာ ၂ဝဝ၈ ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေအရ ရွေးကောက်ပွဲကော်မရှင်မှာ အမှန်တကယ်တာဝန်ရှိတယ်လို့ ကျွန်တော်ထင်တယ်။ သမာသမတ်ကျပြီး ဒီမိုကရေစီနည်းအရ ရွေးကောက်ပွဲ တစ်ခုကို အမှန်တကယ်ကျင်းပခဲ့သလားဆိုတာကို ဒီမိုကရေစီအစိုးရနဲ့ ဒီမိုကရေစီနိုင်ငံရေးပါတီအားလုံးက ၂ဝ၂ဝ မတိုင်ခင် အခင်းအကျင်းကိုပြန်သုံးသပ်ဖို့လိုတယ်။ ၂ဝ၁၅ မတိုင်ခင်အခင်းအကျင်းမှာ တပ်မတော် ခေါင်းဆောင်တစ်ဦးဖြစ်တဲ့ ဗိုလ်ချုပ်ကြီးတင်အေး ကျင်းပခဲ့တဲ့ရွေးကောက်ပွဲမှာတော့ ကျွန်တော် ပါခဲ့တာပေါ့။ အဲဒီရွေးကောက်ပွဲမှာ ညှိနှိုင်းမှု၊ တင်ပြမှု အပြန်အလှန်ပေါ့။ ရွေးကောက်ပွဲကော်မရှင်နဲ့ နိုင်ငံရေးပါတီများ၊ နောက်ပြီးတော့ မဲပေးမယ့် ပြည်သူလူထုရဲ့မဲစာရင်းကအစ အမှားအယွင်း လုံးဝမရှိလောက်အောင်အထိ နိုင်ငံ ရေးပါတီများနဲ့ လွှတ်တော်ကိုယ်စားလှယ်လောင်းတွေနဲ့ သေသေချာချာကိုရွေးကောက်ပွဲကော်မရှင်ဟာ ညှိနှိုင်း တိုင်ပင်မှုအပြင် အပြန်အလှန်လေးစားမှုနဲ့ Code of content ကို လိုက်နာမှုရှိခဲ့ကြတယ်။ ၂ဝ၂ဝ မတိုင်ခင် အခင်း အကျင်းက ဘယ်လိုရှိခဲ့လဲဆိုတာကို ရွေးကောက်ပွဲကော်မရှင်ဟောင်းဘက်က ပြန်သုံးသပ်ဖို့လိုမယ်။ ဒီမိုကရေစီ အများဆုံးရှိပါတယ်ဆိုတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်တွေဟာ ဒီမိုကရေစီမဲ့ရွေးကောက်ပွဲကြီးတစ်ခုကို ကျင်းပခဲ့ကြသလား။ ဒါက လည်း သမိုင်းအရမှတ်တမ်းအဖြစ် ကျန်ခဲ့ကြမှာဖြစ်ပါတယ်။ အမှန်ကတော့ ပိုပြီးတောင်မှ Free and Fair ဖြစ်တဲ့ ရွေးကောက်ပွဲကို ၂ဝ၂ဝ မှာ အဲဒီကာလက ကော်မရှင်က ကျင်းပဖို့သင့်တယ်။ တပ်မတော်ခေါင်းဆောင် အငြိမ်းစားတစ်ယောက်ကျင်းပခဲ့တဲ့ရွေးကောက်ပွဲထက် အရပ်သားခေါင်းဆောင်တစ်ယောက်ကျင်းပတဲ့ ရွေး ကောက်ပွဲက ပိုပြီးတော့ လက်ညိုးထိုးစရာမရှိလောက်အောင်ကို မရှိသင့်တဲ့အခင်းအကျင်းဖြစ်သင့်တယ်။ ဒါပေမယ့် ခုနကလိုအခင်းအကျင်းဖြစ်လာတဲ့အခါကျတော့ လာမယ့် ၂ဝ၂၁ အလွန်ပေါ့။ လက်ရှိအစိုရဘက်က ရွေးကောက်ပွဲတစ်ခုကို ၂ဝဝ၈ ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေအရကျင်းပရတော့မှာဖြစ်တဲ့အခါ ခုနက ကျွန်တော်ပြော သလို လာရောက် မဲပေးသူရှိမှ၊ ပြိုင်ဆိုင်တဲ့နိုင်ငံရေးပါတီရှိမှ အဆင်ပြေမှာ။ အဲဒီတော့ လာရောက်မဲပေးသူများ လေ ကိုယ်ကျင်းပတဲ့ရွေးကောက်ပွဲကို လူထုလက်ခံတယ်၊ နိုင်ငံရေးပါတီများက ပါဝင်ပူးပေါင်းတယ်လို့ ဆိုနိုင် မယ်။ အဲဒါကြောင့် လာမယ့်ရွေးကောက်ပွဲကြောင့်ဖြစ်လာမယ့် အစိုးရတစ်ရပ်၊ လွှတ်တော်တစ်ရပ်အပေါ် လူထု ယုံကြည်မှု ပိုရှိလာမယ်။ အဲဒီအခင်းအကျင်းဖြစ်ဖို့အတွက် နစက က ဖြစ်နိုင်မယ်ဆိုရင် ပိုပြီးပျော့ပျောင်းတဲ့ ချည်း ကပ်မှုလေးမျိုး ဖြစ်သင့်တယ်။ ကျွန်တော် တချို့မီဒီယာတွေမှာ တင်ပြဖူးပါတယ် PR ဆိုတာ မဲဆန္ဒနယ်က သေးသေးလေးမဟုတ်ဘူး။ ကျယ်လာတယ်။ အဲဒီတော့ မြို့နယ်တစ်ခုကို အခြေခံပြီးတော့ ပြည်သူ့လွှတ်တော် ကိုယ်စားလှယ်လောင်းတစ်ဦးကိုရွေးခဲ့တာ ၂ဝ၂ဝ ထိ ရှိခဲ့တာပေါ့။ အခုဟာက မဲဆန္ဒနယ်က ကျယ်ပြန့်လာမယ်။ ဥပမာ- မြို့နယ်ပေါင်း(၂ဝ) လောက် (သို့မဟုတ်) (၁၅) ခုလောက်ကို ပေါင်းပြီးတော့မှ မဲဆန္ဒနယ်တစ်ခုလုပ်မယ်။ အဲဒီမှာ မြို့နယ်ပေါင်း (၁၅) ခုဆိုရင် လူ (၁၅) ဦး ပြိုင်ကြ၊ အဲဒါမျိုးဖြစ်လာတဲ့အခါကျတော့ ဘယ်လိုကျွန်တော်တို့ စဉ်းစားလည်းဆိုရင် နိုင်ငံရေးပါတီ တစ်ပါတီက ပြည်သူလူထုလက်ခံနိုင်အောင် စည်းရုံးနိုင်တဲ့ပါတီက တစ်မဲ အသာနဲ့ အနိုင်ရသွားတဲ့စနစ် မဟုတ်ဘဲနဲ့ နိုင်ငံရေးပါတီ အကြီး၊ အလတ်၊ အငယ် မျှမျှတတလေး ရွေးကောက်ခံ ရမယ့်အနေအထား၊ အခင်းအကျင်းက PR ကြောင့် ဖြစ်လာမှာပေါ့။ အဲဒီတော့ တချို့နိုင်ငံရေးပါတီများနဲ့ ဝေဖန်သုံးသပ်သူများက ပြန်လည်စဉ်းစားတဲ့အခါမှာ ၂ဝဝ၈ ဖွဲ့စည်းပုံမှာ(၂၅) ရာခိုင်နှုန်းက တပ်မတော်သား တွေ အလိုလိုရပြီးသားဖြစ်နေပြီ။ အဲဒီတော့ နိုင်ငံရေးပါတီတစ်ခုက ကျန်တဲ့ (၇၅) ရာခိုင်နှုန်းကို အများစုရသွား ပြီးမှ တစ်ပါတီအစိုးရဖွဲ့ခဲ့တဲ့ဖြစ်စဉ်(၂) ကြိမ် ရှိတာပေါ့။ USDP တစ်ခေတ်နဲ့ NLD တစ်ခေတ်ပေါ့။ အဲဒီတော့ လာမယ့် ၂ဝ၂၃ အလွန်မှာဖြစ်လာမယ့်အခင်းအကျင်းကျတော့ တပ်မတော်က(၂၅) ရာခိုင်နှုန်း ရထားပြီးပြီ။ ကျန် တဲ့ဟာကလည်း အချိုးလိုက် နိုင်ငံရေးပါတီ အကြီး၊ အလတ်၊ အသေး အလိုက် ရသွားမှာဆိုတဲ့အခါကျတော့ အကြီးဆုံးသော လွှတ်တော်ကိုယ်စားလှယ်အုပ်စုက တပ်မတော်ဖြစ်နေတာပေါ့။ ဆိုတော့ အဲဒီအခင်းကျင်းပေါ် မှာ မကျေလည်မှုလည်း ရှိလာနိုင်တယ်။ တပ်မတော်က ဒါမျိုးလိုချင်လို့ PR ကိုဖန်တီးသလားဆိုတာမျိုး ရွေး ကောက်ပွဲမတိုင်ခင် နိုင်ငံရေးပါတီအများစုက လက်ညိုးထိုးလာနိုင်တာပေါ့။ ဆိုတော့ အဲဒီအခင်းအကျင်းကို ရှောင်ကွင်းဖို့က သူတို့ပြောတဲ့ ၂ဝ၂၃ လောက်မှာကျင်းပမယ်လို့ပြောတဲ့ရွေးကောက်ပွဲမှာ နိုင်ငံရေးပါတီများ ပါဝင် နိုင်အောင် ဒီကြားထဲမှာ တည်ငြိမ်အေးချမ်းတဲ့အနေအထားတစ်ခုမှာ နိုင်ငံတော်အခြေပြုမိန့်ခွန်းတစ်ခုလောက် ဗိုလ်ချုပ်မှူးကြီးဘက်က ပေးဖို့လိုမယ်လို့ အဲဒီတုန်းက သုံးသပ်ခဲ့ပါတယ်။ အဓိကကတော့ ရွေးကောက်ပွဲကော်မ ရှင် အပြင်ပေါ့ သူ့ဘက်က PR နဲ့ပတ်သက်လို့ ဘာ့ကြောင့် လာမယ့် သူကျင်းပမယ့်ရွေးကောက်ပွဲမှာ PR စနစ်ကို အစားထိုးလိုက်ရတယ်။ နိုင်ငံပေါင်း ကမ္ဘာမှာဘယ်လောက်ရှိတဲ့အထဲက ဘယ်နှစ်နိုင်ငံမှာ PR စနစ်ကို ကျင့်သုံး နေလဲ။ အဲဒါမျိုးကအစ သေချာရှင်းပြပေးပြီးမှ တပ်မတော်သားရဲ့ (၂၅) ရာခိုင်နှုန်းပါဝင်မှုကို ဥပမာ- PR စနစ် ကြောင့် လာမယ့်ရွေးကောက်ပွဲမှာ ရွေးကောက်ခံလွှတ်တော်နဲ့ အစိုးရမှာ သူ့ဘက်ကတော့ အများကြီး ရနေမှာပဲ လေ။ အဲဒီလာမယ့်လွှတ်တော်မှာပဲ သူ့ရဲ့တပ်မတော်သား(၂၅) ရာခိုင်နှုန်းပါဝင်မှုအရဖြစ်နေတဲ့ ၂ဝဝ၈ ဖွဲ့စည်းပုံ အခြေခံဥပဒေကို စပြီးဘယ်လိုပြင်မယ်ဆိုတာမျိုး သူ့ဘက်ကစပြီးတော့ အဆိုပြုသင့်တဲ့ နိုင်ငံတော်အခြေပြု မိန့်ခွန်းမျိုးပေါ့။ အဲဒီလိုပြောတဲ့အခါမှာလည်း နိုင်ငံရေးပါတီများကိုဖိတ်တာလိုမျိုး တာဝန်ရှိတဲ့ အခြားပုဂ္ဂိုလ်တွေ ကိုဖိတ်တာမျိုးနဲ့ သေသေချာချာလေးတွေ့ဆုံမှုလုပ်ပြီးမှ သူ့ဘက်ပြောတယ်၊ ဒီဘက်က ဆွေးနွေးတယ် ဆိုတာ မျိုးလေးဆို ပိုပြီးတော့ မြန်မြန်ဆန်ဆန်ဖြစ်သွားနိုင်တာပေါ့။ တစ်နည်းအားဖြင့် ကျွန်တော်ဆိုလိုတာက PR စနစ် ကို ဗိုလ်ချုပ်မှူးကြီးမင်းအောင်လှိုင် မကျင်းပခင်ပေါ့။ PR ကြောင့် တပ်မတော်သားတွေ လွှတ်တော်တွင်း အစိုးရ အဖွဲ့တွေမှာ ပိုပြီးယူတယ်ဆိုတာမျိုးကို မဟုတ်ဘူး။ ၂ဝဝ၈ အရ တပ်မတော်သားတွေရဲ့ပါဝင်မှုကို ဘယ်လို တစ် ဆင့်ချင်း လျော့သွားပေးမယ်ဆိုတာမျိုးကို အခုကတည်းက ကတိကဝတ်ပြုတာမျိုးပေါ့။ ဥပမာ- (၂၅) ကနေ ရာခိုင်နှုန်းဘယ်လောက်အထိ နောက်ရွေးကောက်ပွဲလုပ်မယ့်ကာလမှာ (၁၅) ရာခိုင်နှုန်း စသဖြင့် အဆင့်ဆင့် အင်ဒိုနီးရှားနိုင်ငံ လိုတဖြည်းဖြည်းချင်းလျော့ပေးသွားမယ်ဆိုတာမျိုးပေါ့။ PR စနစ်ကတော့ မြန်မာနိုင်ငံ တိုင်းရင်း သားပေါင်းစုံ ပါဝင်လာဖို့တော့ လိုအပ်တယ်ဆိုတာမျိုး၊ တပ်မတော်ရဲ့ပါဝင်မှုကို ကာလတစ်ခုအတွင်းမှာ ဇီးရိုး အထိလျော့သွားမယ်ဆိုတာမျိုး၊ နိုင်ငံရေးပါတီအားလုံးနဲ့တွေ့ဆုံပြီးမိတ်ဆက်တာမျိုး လုပ်သင့်တယ်။ အဲဒီလို လုပ်တဲ့အခါမှာ လက်ရှိတည်ဆဲနိုင်ငံရေးပါတီအားလုံးကို NLD က အစ လက်ရှိ UEC က မဖျက်သိမ်းသေးတဲ့ပါတီ အားလုံးကို ဖိတ်ကြားသင့်တယ်ဆိုတာမျိုးနဲ့ အခင်းအကျင်းမှာပါဝင်လာနိုင်အောင်ပေါ့။ ဗိုလ်ချုပ်မှူးကြီးမင်း အောင်လှိုင်ဘက်က စပြီးတော့ တွေ့ဆုံဆွေးနွေးအဖြေရှာသင့်တယ်ဆိုတာမျိုး ကျွန်တော် တွေးမိပါတယ်။

မေး ။ ။ ဘေးကလူတစ်ယောက်အနေနဲ့ကြည့်မယ်ဆိုရင် ၂ဝ၂၁ ဖြစ်စဉ်မှာ စစ်တပ်ကပြောတာတော့ မဲမသမာ မှုဖြစ်စဉ်ကြောင့် အာဏာသိမ်းရတယ်ပေါ့။ ဟိုဘက်ကတော့ မဲမသမာမှုက စစ်တပ်နဲ့မဆိုင်ဘူးဆိုတာမျိုး ပြော တယ်ပေါ့။ အဲဒီနှစ်ခုရဲ့ကြားထဲမှာ အဖြေတစ်ခု တွေ့မိလား ဆရာ။ ဆရာဘယ်လိုတွေးမိလဲ။
ဖြေ ။ ။ အမှန်ကတော့ အားလုံနဲ့ဆိုင်တယ်ဗျ။ တပ်မတော်သားတွေလည်း မဲပေးရတာပဲ။ နောက်ပြီးလွှတ်တော် အတွင်းမှာလဲ ၂ဝဝ၈ အခြေခံဥပဒေအရ (၂၅) ရာခိုင်နှုန်းတောင် လွှတ်တော်အသီးသီးမှာ တာဝန်ယူကြရတာ။ အဲဒီတော့ ၂ဝဝ၈ ဖွဲ့စည်းပုံကိုကြည့်ရင်လည်း တပ်မတော်နဲ့ပတ်သက်တဲ့ကဏ္ဍက တော်တော်လေးကို ပါတယ် ဗျ။ အမျိုးသားနိုင်ငံရေးဦးဆောင်မှုအခန်းကဏ္ဍ နောက်ပြီးတော့ ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေ ကာကွယ်စောင့်ရှောက် မှုပေးရတဲ့အဖွဲ့အစည်း စသဖြင့် ဖော်ကျူးထားတာဖြစ်တယ်။ အခုလိုမျိုးအခြေအနေရောက်ခဲ့ရင်လည်း ကာလုံ ခေါ်ပြီးမှ အရေးပေါ်ကာလဥပဒေပြဋ္ဌာန်းချက်ပါအတိုင်း တပ်မတော်ကာကွယ်ရေးဦးစီးချုပ်ကို အာဏာအပ်နှင်းရ မယ်ဆိုတာမျိုးအထိ ပါထားတာဖြစ်တယ်။ ၂ဝဝ၈ ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေကတော့ နဝတအစိုးရက သူ့ရဲ့နိုင်ငံရေး အကျဉ်းအကြပ်ကနေ ထွက်ဖို့အတွက် အကောင်းဆုံးပြင်ဆင်ရေးဆွဲသွားတဲ့အခြေခံဥပဒေမှာ ၂ဝဝ၈ ဖွဲ့စည်းပုံ ကိုပြင်ချင်ရင် ညှိနှိုင်းဆွေးနွေးပြီးမှပြင်လို့ရတဲ့အခင်းအကျင်းကို ဖန်တီးခဲ့ပြီးသားဖြစ်တယ်။ အဲဒီတော့ NLD သည် လည်းကောင်း၊ ကျွန်တော်တို့သည်လည်းကောင်း တပ်မတော်နဲ့ညှိကြတာပေါ့။ ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေကိုပြင်တဲ့ ဦးအောင်ကြည်ညွန့်တို့ကို ကျွန်တော်တို့ ထောင်တွင်းကနေကြည့်တဲ့အခါမှာ ပြင်တာကတော့ မဟုတ်ဘူး မပြင် ခင် ညှိကြသေးရဲ့လား။ ဥပမာ- ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်နဲ့တွေ့ပြီး ဒီအချက်တွေကိုတော့ ကျွန်မတို့ပြင်ချင်တယ်။ ဗိုလ်ချုပ်မှူးကြီးတို့ဘက်က ဘာကိုပြင်ဖို့တော့ အဆင်သင့်ဖြစ်ပြီလဲ။ အဲဒီတော့ သဘောမတူတာတွေကို နောက် ထားပြီး တူတဲ့သူတွေစုပြီး ကြိုတင်ညှိနှိုင်းပြီးမှ ဖွဲ့စည်းပုံကပြင်လို့ရမှာ။ အဲဒီတော့ ခုနက ကျွန်တော်တင်ပြတာက လာမယ့်ဗိုလ်ချုပ်မှူးကြီးမင်းအောင်လှိုင်တို့ကျင်းပပေးမယ့်ရွေးကောက်ပွဲမတိုင်ခင်မှာ ဒီဖွဲ့စည်းပုံရဲ့ ပြင်ရခက်တဲ့ အပိုင်းတွေကို တပ်မတော်ကာကွယ်ရေးဦးစီးချုပ်က နိုင်ငံတော်ရဲ့အကြီးအကဲဖြစ်တဲ့ကာလမှာ ဘယ်လိုပြုပြင် သွားမယ်ဆိုတာမျိုး လူထုကို နိုင်ငံရေးအားဖြင့် အပျော့ပျောင်းဆုံးပေးနိုင်တဲ့မေတ္တာပဲဗျ။ ဒီဖွဲ့စည်းပုံကြီးရဲ့ အမာ ဆုံးအပိုင်း၊ တပ်မတော်ရဲ့ပါဝင်မှုကို လူထုကမကြိုက်ဘူးဆိုရင် ဘယ်လိုပျော့ပျော့ပြောင်းပြောင်းနဲ့ကိုင်တွယ်မလဲ ဆိုတာကတော့ ကိုယ်တိုင်တာဝန်ယူတဲ့ကာလမှာပေါ့။ ကျွန်တော်တို့ကတော့ ဖွဲ့စည်းပုံကိုပြင်လို့မရဘူး။ ဒါပေမယ့် ပြင်လို့ရတာက ရွေးကောက်မှုကြောင့်ဖြစ်လာတဲ့လွှတ်တော်မှာ ဒါကိုတော့ ကျွန်တော်တို့ပြင်ပေးပါ့ မယ်ဆိုတဲ့ အာမခံကတိမျိုးပေါ့။ ဥပမာ- တပ်မတော်သား (၂၅) ရာခိုင်နှုန်းပါဝင်မှု ဘယ်လောက်လျှော့မယ်၊ တိုင်းရင်းသားများရဲ့သယံဇာတရပိုင်ခွင့်ကို ဘယ်လောက်ထိပေးမယ်၊ ကိုယ်ပိုင်အုပ်ချုပ်ခွင့်၊ ကိုယ်ပိုင်ပြဋ္ဌာန်းခွင့် အပြည့်အဝရနိုင်အောင်၊ လက်နက်ကိုင်ပဋိပက္ခတွေ ပြေငြိမ်းဖို့အတွက် လိုအပ်တာကိုပေးမယ်၊ အဲဒီပေးမှာကို ကျွန်တော်တို့က အခုကတိပဲပေးနိုင်တယ်။ လက်တွေ့ပေးနိုင်မှာက လွှတ်တော်တွင်းကိုရောက်မယ့် တပ်မတော် သားများဘက်က ဒါကြီးကိုပြင်ဖို့ တာဝန်ယူတယ်ဆိုတာမျိုး သူ့ဘက်ကလူထုကိုချပြမယ်၊ နိုင်ငံရေးပါတီတွေကို ချပြမယ်။ အဲဒါကျွန်တော်တို့ ညှိနှိုင်းမှုပဲ။ ၂ဝဝ၈ ဖွဲ့စည်းပုံရဲ့အနှစ်သာရက ဘာလဲ။ ညှိနှိုင်းပြီးမှ ပြင်ကြ။ အဲဒီတော့ ညှိနှိုင်းပြီးမှပြင်ဖို့အတွက် ခေါင်းဆောင်ကြီးတွေရဲ့သဘောထားက လိုတယ်။ တကယ်တော့ အစောကြီးကတည်း က ဗိုလ်ချုပ်မှူးကြီးနဲ့ ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည် ညှိခဲ့ကြရမှာ။ ညှိလိုရတဲ့အချက်ကို ဦးအောင်ကြည်ညွန့်တို့ လွှတ် တော်က ပြင်ရမှာ။ မညှိဘဲနဲ့ ဦးအောင်ကြည်ညွန့်တို့ပြင်တဲ့အခါမှာ ဒီဘက်ကလည်း အထက်နဲ့ညှိနှိုင်းမှုမရှိတဲ့ အခါကျတော့ အမျိုးသားနိုင်ငံရေးအခန်းကဏ္ဍမှာ တပ်မတော်က ပါတယ်။ ဖွဲ့စည်းပုံကိုစောင့်ရှောက်ရတယ်ဆို တဲ့အချက်နဲ့ ကန့်ကွက်ကြတာပေါ့။ တစ်လျှောက်လုံးကန့်ကွက်တဲ့အခါ ပဋိပက္ခကကျယ်ပြန့်တော့ တစ်ဖက်က ပြင်လိုတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်၊ တစ်ဖက်က မပြင်လိုတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်ဆိုတော့ လူထုရဲ့အမုန်းကိုတော့ တပ်မတော်ဘက်က ရတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် သူ့ရဲ့မူလတာဝန်က အမုန်းခံပြီးတော့ ဒီဖွဲ့စည်းပုံကိုကာကွယ်ရမယ့်တာဝန်က အခြေခံဥပဒေမှာ ပေး ပြီးသား။ အဲဒီမှာ ပဋိပက္ခနှစ်ခုက ကျယ်ပြန့်သွားတော့ အခုလိုအကျဉ်းအကျပ်ကြားထဲမှာ လူထုသွေးမြေကျ တယ်။ ဒီဘက်က ပစ်တယ်၊ ဒီဘက်က ခတ်တယ်ဆိုတာ ကျွန်တော်တို့ကတော့ အတိအကျမသိဘူးပေါ့။ ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ် အရပ်သား၊ လူထုတွေကို ထိခိုက်တာမျိုးကတော့ မထိခိုက်သင့်၊ မဖြစ်သင့်ဘူးပေါ့ဗျာ။ ကျွန်တော်တို့ တစ်လျှောက်လုံးတိုင်းရင်းသားဒေသတွေမှာ စစ်ဖြစ်တယ်။ လက်နက်ကိုင်က နှစ်ဖက်ဖြစ်နေတယ်။ အရပ်သား လူထုပဲ ခံရတယ်။ သေကြေကြရတယ်။ တပ်မတော်သားတွေဘက်ကတော့ ပစ်ခတ်တိုက်ခိုက်တာဟာ သူ့ရဲ့ ပရော်ဖက်ရှင်နယ်ပေါ့။ တိုက်ကြ ခိုက်ကြမှတော့ သေကြမှာပေါ့။ ဒါကတော့ ပြောလို့မရဘူးပေါ့။ ဒါပေမယ့် ခုနက လို အရပ်သားတွေ သေတဲ့အခါကျတော့ ကျွန်တော်တို့က ပြောရတောပေါ့။ ၂ဝ၁၈ မတိုင်ခင်ကနေ အခုအပစ် အခတ်ရပ်တဲ့ကာလပေါ့။ မစ္စတာဆာဆာကာဝါရဲ့ကြားဝင်မှုကြောင့် ရခိုင်မှာ အပစ်ရပ်တဲ့ကာလထိကြားမှာ (၃) လပဲကြာသေးတယ်။ အဲဒီတော့ပြန်ကြည့်ရင် ထောင်ချီပြီးတော့ ဒဏ်ရာရကြတာပေါ့။ နှစ်ဖက်စလုံး သေကြေတာ ကတော့ ကိန်းဂဏန်းတော့ မသိပါဘူး။ စစ်ပြေးဒုက္ခသည်တွေကတော့ (၃) သိန်းလောက်ထိဖြစ်သွားတယ်ဆို တော့ အဲဒါတွေကို ပြည်မမှာမြင်ရတဲ့အခါမှာ အခုကျွန်တော်တို့ တွေးခဲ့သလိုပေါ့။ တိုင်းရင်းသားဒေသတွေမှာ နှစ် ပေါင်း(၇ဝ) ကျော်ဖြစ်ပြီး စစ်ပြေးဒုက္ခသည်၊ အရပ်သားသေတာ၊ အိမ်မီးလောင်တာ အကုန်လုံးဒဏ်ရာရတာတွေ ပြန်ကြည့်ရင် အခုပြည်မကလူထု ခံစားနေရတဲ့အခါကျတော့ တိုင်းရင်းသားလူထု၊ တိုင်းရင်းသားဒေသရဲ့ ခံစား ချက်ကို မျှဝေပြီးတော့ ခံစားမိမယ်ဆိုရင် တိုင်းရင်းသားချင်းဖြစ်နေတဲ့ပြည်တွင်းစစ်ကလည်း ရပ်နိုင်မယ်။ ပြည်မ မှာလည်း အချင်းချင်းနှစ်ဖက်လျော့နိုင်တာပေါ့။ NUG၊ PDF ဘက်ကလည်း လျော့နိုင်တယ်။ မြန်မာ့ တပ်မတော် ဘက်ကလည်း လျော့နိုင်မယ်။ အဲဒီလိုမှသာလျင် မြန်မာနိုင်ငံကြီးက ငြိမ်းချမ်းမှာဖြစ်တယ်။ ငြိမ်းချမ်းဖို့အတွက် ကတော့ နစကဘက်ကလည်း အရွေ့တစ်ခုအတွက် ညှိနှိုင်းကြိုးစားဖို့လိုတယ်။ NUG၊ PDF ဖက်ကလည်း ညှိနှိုင်း ဖို့လိုတာပေါ့။ အဓိကကတော့ လက်နက်မပါတဲ့အရပ်သားတွေကိုမထိခိုက်အောင် စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းတွေ အတိုင်း ဥပမာ- တိုင်းရင်းသားလက်နက်ကိုင်တွေဘက်က မြန်မာ့တပ်မတော်နဲ့ဖြစ်တဲ့အခါမှာ သူ့လူထုမထိခိုက် အောင် အများဆုံးစောင့်ထိန်းတယ်။ တစ်နည်းအားဖြင့် မြန်မာ့တပ်မတော်ဘက်က ရခိုင်လူထုကို ထိခိုက်အောင် ဆောင်ရွက်ခဲ့ရင်တောင် UNLA ဘက်က ကန့်ကွက်တာမျိုးပေါ့။ စစ်ဖြစ်တဲ့နေရာသည် ရခိုင်အများစုရှိတဲ့နေရာ မှာဆိုရင် ခေါင်းဆောင်က ကိုယ့်လူထု မထိခိုက်အောင် ကာကွယ်ပေးရတယ်လေ။ ပြည်မမှာလည်း အဲဒီလိုဖြစ်စေ ချင်တယ်။ ဥပမာ- NUG, PDF ဘက်က ဗမာလူထု မထိခိုက်အောင်၊ မြန်မာ့တပ်မတော်ဘက်ကလည်း တရား ဥပဒေစိုးမိုးရေးဆောင်ရွက်တဲ့အခါမှာ လူထုမထိခိုက်အောင် ကျင့်ဝတ်အရစောင့်ထိန်းပေးခြင်းအားဖြင့် နှစ်ဖက် အလျော့အတင်းလုပ်မယ်ဆိုရင် အခုလိုမျိုး ကျွန်တော်တို့မမြင်တွေ့ချင်တဲ့မြင်ကွင်းမျိုး ကင်းသွားနိုင်တာပေါ့။ ဒါမျိုးဖြစ်ဖို့လည်း ဆုတောင်းပါတယ်။ ဗမာပြည်ကြီးလည်း ငြိမ်းချမ်းချိန်၊ အေးချမ်းချိန်တန်ပါပြီ။ အဲဒီတော့ အယူ ဝါဒကြောင့် လက်တွဲတုန်းကလည်း အများကြီး သေခဲ့ကြပြီးပြီ။ ကျွန်တော်တို့ပတ်ဝန်းကျင်နိုင်ငံတွေကို ပြန်ကြည့် ရင် ၁၉၇၁ ခုနှစ်လောက်မှာ လွတ်လပ်ရေးရသွားတဲ့ ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်ကိုကြည့်ရင် လူဦးရေသန်းပေါင်း (၁၇ဝ) လောက် ရှိတယ်။ သူတို့ရဲ့လွတ်လပ်ရေးကာလမှာတော့ (၆၈) သန်းလောက်ပဲရှိတယ်ဗျ။ အခု ၂ဝ၂၁ ဆို နှစ် (၅ဝ) ရှိပြီးပေါ့။ သူတို့ရဲ့လွတ်လပ်ရေးနှစ်(၅ဝ) သက်တမ်းကိုပြန်ကြည့်ရင် ကျွန်တော်တို့နိုင်ငံကို ကျော်တက်စပြု သွားပြီ။ လက်နက်ကိုင်ပဋိပက္ခ မရှိဘူး။ ရှမ်းပြည်သာသာလောက်ပဲရှိတဲ့ ဘင်္ဂလာဒေ့ရှ်နိုင်ငံမှာ (၆၈) သန်း လောက်ကနေလွတ်လပ်ရေးရပြီး အခုဆိုသန်း (၁၇ဝ) လောက်ရှိလာပြီ သန်း(၁ဝဝ) လောက်ကို တိုးလာတာပေါ့။ အဲဒီလူထုကို ဝဝလင်လင်ဖြစ်အောင် ရှိတ်ဟာစီနာတို့အစိုးရက ကျွေးနိုင်တယ်ဗျ။ ပြည်တွင်းစစ် မရှိဘူးဗျ။ တောတောင်တွေဆိုရင်လည်း စိုစိုပြေပြေပဲ။ မွေးမြူရေးလုပ်ငန်း၊ စက်မှုလုပ်ငန်းအကုန်လုံး ကမ္ဘာမှာ Garment Factory (အထည်ချုပ်စက်ရုံတွေ) အကြီးဆုံးနိုင်ငံဖြစ်တယ်။ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောရရင် လူသားအရင်းအမြစ်ကို အသုံးဆုံး နိုင်ငံ၊ စက်ရုံ၊ အလုပ်ရုံမှာ အမျိုးသမီးပါဝင်မှု အများဆုံးနိုင်ငံ၊ ကမ္ဘာအနှံ့ရောက်နေတဲ့ ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ် လူမျိုးတွေရဲ့ဝင်ငွေကို အပို့ဆုံးနိုင်ငံ၊ အခုဆိုရင် Upper Intermediate Income နိုင်ငံဖြစ်သွားပြီ။ လာမယ့် ဆယ်စုနှစ်မှာ Develop Country ဖြစ်အောင် မျှော်မှန်းကြထားပြီးဖြစ်တယ်။ အဲဒီတော့ပြန်ကြည့်ရင် ကျွန်တော် တို့ ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်နောက်ကို ကျန်ခဲ့ပြီ။ ကျွန်တော်တို့ထက် သုံးဆလောက်ကြီးတဲ့လူဦးရေကို ဝဝလင်လင်၊ ဖွံ့ဖွံ့ ဖြိုးဖြိုးနဲ့ ပညာတတ်အသိုင်းအဝိုင်းကလည်း တကယ့်စံမီအောင် ပညာရေးဘက်မှာပြန်ကြည့်ရင်လည်း ကျွန်တော် တို့ထက် အများကြီးသာတယ်။ သဘာဝဘေးအန္တရာယ်အရှိဆုံးနိုင်ငံကို သဘာဝဘေးအန္တရာယ်က အကာကွယ် ဆုံးနိုင်ငံဖြစ်အောင် သူတို့ကြိုးစားတည်ဆောက်နေတယ်။ ဆိုတော့ ကျွန်တော်တို့ နမူနာ ယူသင့်တယ်။ စစ်မဲ့နိုင်ငံ တစ်ခုရဲ့ဖွံ့ဖြိုးမှုနှုန်းနဲ့ စစ်ဖြစ်တဲ့နိုင်ငံတစ်ခုရဲ့ကျဆုံးမှု ဒါတွေကို နိုင်ငံတော်အကြီးအကဲများ ဥပမာ- နစက ဘက် က ဗိုလ်ချုပ်မှူးကြီးလည်း သင်ခန်းစာယူလိမ့်မယ်လို့ ယုံပါတယ်။ တိုင်းရင်းသားလက်နက်ကိုင်အဖွဲ့အစည်းများ ဘက်ကလည်း သင်ခန်းစာယူကြမှာပါ။ အဲဒီလိုပဲ NUG၊ PDF ဘက်က ပြန်ကြည့်ရင်လည်း အလုံးစုံပျက်သုန်းရေး ကိုသွားသင့်တဲ့ ပြည်ထောင်စုလား၊ အလုံးစုံအပျက်သုန်းစေဖို့အတွက် ဘယ်လိုချုပ်တည်းပြီး ငါတို့ပေးဆပ်ကြ မှာလဲဆိုတာမျိုးကို စပြီးစဉ်းစားသင့်တဲ့ကာလဖြစ်ပါတယ်။ အဲဒါကြောင့် ပြည်ထောင်စုမြန်မာနိုင်ငံတော်ကြီးက ငြိမ်းချမ်းချိန် တန်ပါပြီ။ လွတ်လပ်ရေးမရခင်ကတည်းကပေးခဲ့တဲ့ ကတိကဝတ်တွေကို ဒီအချိန်ဒီကာလမှာတည် အောင် ကျွန်တော်တို့ စပြီးကြိုးစားသင့်ပြီ။ တစ်ခါတလေ ဗိုလ်ချုပ်မှူးကြီးမင်းအောင်လှိုင်ဘက်ကို ကျွန်တော်တို့ေ ပြာတာရှိရင် ကျွန်တော်တို့ကိုဆဲကြတာပေါ့။ ဘာကြောင့်ဆိုရင် ဗိုလ်ချုပ်မှူးကြီး မင်းအောင်လှိုင် ကာကွယ်ရေး ဦးစီးချုပ် သိသလောက်ဆိုရင် သုံး၊ လေးဦး။ ဗိုလ်ချုပ်နေဝင်းကစပြီး ဗိုလ်ချုပ်ကျော်ထင်၊ ဗိုလ်ချုပ်ကြီးစန်းယု စသဖြင့် ဒါက ဖဆပလ ခေတ် အာဏာကသိပ်မရှိဘူး။ ဥက္ကဋ္ဌကြီးက အာဏာရှိတာ။ အဲဒီနောက်ပိုင်း ဗိုလ်ချုပ် သန်းရွှေ၊ ဗိုလ်ချုပ်စောမောင်ကတော့ ထားလိုက်ပါ။ ဒီဘက်မှာ ဗိုလ်ချုပ်မှူးကြီး မင်းအောင်လှိုင်ပေါ့။ အကျဉ်းကြပ် ကြားထဲမှာ ကာကွယ်ရေးဦးစီးချုပ်၊ အပြင်းထန်ဆုံး ပြည်တွင်းစစ်၊ ကာကွယ်ရေးဦးစီးချုပ်နဲ့ နိုင်ငံတော်တာဝန်ကို ရယူထားတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်တဲ့အတွက် သူ့ဘက်က ဖွဲ့စည်းပုံဆိုင်ရာအကြပ်အတည်းရှိတယ်။ နိုင်ငံတွင်း ပြည်မလူထု ရဲ့အကြပ်တည်းရှိတယ်။ တိုင်းရင်းသားလက်နက်ကိုင်အကြပ်အတည်းရှိတယ်။ ဒါတွေအားလုံးကို ရှင်းနိုင်တဲ့ အနေအထား သူ့မှာရှိတယ်။ နှစ် (၇ဝ) ပြည်တွင်းစစ်ကို ရပ်စဲနိုင်လောက်အောင် သူ့ဘက်က လုပ်ပေးနိုင်ခဲ့မယ် ဆိုရင် ပြည်တွင်းစစ်ကို စပြီးငြိမ်းအောင်လုပ်နိုင်တဲ့ တပ်မတော်ကာကွယ်ရေးဦးစီးချုပ်အဖြစ် သမိုင်းတွင်သွားနိုင် တယ်။ အခုဖြစ်တဲ့ PDF ၊ NUG ပေါ့။ ဗကပအလွန်မှာ အလွန်ပြင်းထန်တဲ့ ပြည်မတိုင်း(၇) တိုင်းရဲ့ပဋိပက္ခ အကြီး ဆုံးပေါ့။ အဲဒါကို ပြန်ရှင်းနိုင်ဖို့အတွက် တွေ့ဆုံဆွေးနွေး ညှိနှိုင်းနိုင်တဲ့လမ်းကြောင်း ခုနကကျွန်တော်ပြောသလို နိုင်ငံတော်အခြေပြုမိန့်ခွန်းနဲ့ ငြိမ်းချမ်းရေးကိုဖိတ်ခေါ်ဖို့ အဲဒီမှာ PR နဲ့ပတ်သက်လို့ သေချာရှင်းတာမျိုး၊ လာမယ့် သူရွေးကောက်ပေးတဲ့လွှတ်တော်အမတ်တွေနဲ့ ဖွဲ့စည်းတဲ့ပြည်ထောင်စုလွှတ်တော်မှာ ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေ မှာ တပ်မတော်သားပါဝင်မှုကို ဘယ်လိုလျော့မလဲ၊ မြန်မာနိုင်ငံအတွက် အသင့်လျော်ဆုံး တစ်ပါတီအာဏာရှင် စနစ်မဖြစ်ဖို့အတွက် အမျိုးသားညွန့်ပေါင်းအစိုးရနဲ့ မြန်မာလူ့အဖွဲ့အစည်းကို တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်အုပ်ချုပ်သွားမယ့် စနစ်ဖြစ်တယ်ဆိုတာမျိုးကို စပြီးမိတ်ဆက်ပေးပြီးမှ တစ်ဆင့်ချင်းစီ တပ်မတော်ရဲ့ပါဝင်မှုကို ဘယ်လိုလျော့မလဲ၊ နှစ်(၇ဝ) ပြည်တွင်းစစ်ကြီးကို ရပ်စဲနိုင်လောက်တဲ့အထိ ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေအရ ဘယ်လိုပြင်မယ်။ တိုင်းရင်း သားများတောင်းဆိုတဲ့ ပြည်နယ်အားလုံးရဲ့ဖွဲ့စည်းပုံကို ဖက်ဒရယ်အစစ်အမှန်ဖွဲ့စည်းပုံမျိုးဖြစ်အောင် ရပိုင်ခွင့် အပြည့်အဝပေးမယ်ဆိုတာမျိုးနဲ့ ပြည်တွင်းစစ်ကြီးကို ငြိမ်းချမ်းအောင်လုပ်နိုင်မယ်ဆိုရင် ကျွန်တော်ထင်ပါတယ် သူလည်းသမိုင်းမှာ အဓိကပုဂ္ဂိုလ်အဖြစ်နဲ့ အထွက်ကောင်းသွားမှာပါ။ သို့မဟုတ် ဒီအတိုင်းပဲ ပဋိပက္ခကိုထားခဲ့ပြီး တော့မှ ရွေးကောက်ပွဲတစ်ခုကို ကျင်းပပေးခဲ့တယ်။ ပြည်တွင်းစစ်ပဋိပက္ခက ဒီထက်မကဆိုးဝါးပြီးမှ သီးသန့်နိုင်ငံ လေးတွေဖြစ်သွားတာတို့ ခွဲထွက်တာတို့၊ အစိတ်စိတ်အမွှာမွှာကွဲသွားတဲ့ဟာမျိုးဖြစ်သွားရင် သူသည်ပင်လျှင် သမိုင်းမှာလက်ညှိုးထိုးခံရတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်သွားမယ်။ အဲဒီတော့ သူ့ဘက်ကတော့ လမ်းနှစ်သွယ်ရှိတာပေါ့။ စစ်မှန် တဲ့ပြည်ထောင်စုကို ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေအရခိုင်မာတဲ့ ဖက်ဒရယ်ပြည်ထောင်စုကို ဘယ်လိုတည်ဆောက်ပေး ခဲ့မှာလဲ။ လက်နက်ကိုင်ပဋိပက္ခကိုချုပ်ငြိမ်းနိုင်တဲ့နည်းလမ်းကို သူရအောင်ရှာရတော့မှာ။ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောရ ရင် သွေးမြေ တစ်ယောက်မှမကျအောင်၊ မြန်မာ့တပ်မတော်သားတစ်ယောက် သွေးမြေကျရင်လည်း မကောင်း ဘူး။ လက်နက်ကိုင်အင်အားစုတွေဘက်က တစ်ယောက်ကျရင်လည်း ကိုယ့်ညီကိုယ်ချင်းဆိုတာမျိုးနဲ့ လက်နက် ကိုင်ပဋိပက္ခကို လုံးဝချုပ်ငြိမ်းသွားအောင် နှစ်(၇ဝ) အကြွေးကို ပြန်ပေးရမယ့်ခေါင်းဆောင် လက်ရှိအနေအထား မှာ သူရောက်နေတယ်။ အဲဒီတော့ သူ့ထွက်ရမယ့်လမ်းက ငြိမ်းချမ်းရေးလမ်းလား၊ ပဋိပက္ခနဲ့ထားပစ်ခဲ့ရမယ့် ပြည်ထောင်စုမြန်မာနိုင်ငံရဲ့လက်ရှိအနေအထားလားဆိုတာကို သူ့ဘက်ကရွေးရတော့မယ်နေရာကို ရောက်နေ ပါတယ်။ အဲဒီတော့ အကောင်းဆုံးသူရွေးနိုင်ပါစေ။ ပြည်ထောင်စုကြီးကိုငြိမ်းငြိမ်းချမ်းချမ်းနဲ့ ၁၉၄၇ မတည် ဆောက်ခင်ကတည်းက ကတိကဝတ်တွေအတိုင်း အားလုံလက်ခံနိုင်တဲ့ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေနဲ့ ငြိမ်းချမ်းတဲ့ တိုင်းပြည်ကြီးကို လာမယ့်ကာလအတွင်းမှာ ရရှိနိုင်ပါစေ။ ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်၊ လာအိုနဲ့ ကမ္ဘောဒီးယား တို့ကိုလည်း အမြန်ဆုံးကျော်တက်နိုင်ပါစေပေါ့ဗျာ။ ဒါတော့ ကျွန်တော်ဆုတောင်းပါတယ်။

မေး ။ ။ ဆရာတို့ ကျွန်တော်တို့ကတော့ ညှိနှိုင်းရေးဆိုတဲ့လမ်းကြောင်းကိုပဲ ကျွန်တော်တို့က ဖိအားပေး၊ အလေးပေးသလို ဆွေးနွေးဖို့တိုက်တွန်းပေးကြတယ်။ သို့သော် နှစ်ဖက်အဖွဲ့အစည်းတွေရဲ့အယူအဆတွေ ရပ် တည်ချက်ပုံစံတွေကိုကြည့်ရတာကတော့ အပြုတ်တိုက်ရေးဆိုတဲ့လမ်းစဉ်ကိုရွေးကြတယ်။ လုံးဝ မဆွေးနွေး နိုင်ဘူးဆိုတဲ့လမ်းစဉ်ကို အတင်းသွားနေတာ တွေ့ရတယ်။ ဒါက အလုံးစုံပျက်သုဉ်းရေးဘက်ကို နှစ်ဖက်စလုံးက ဝိုင်းပို့နေကြတာလား။ ကြားမှာ သူတို့နှစ်ဦးနှစ်ဖက်က ညှိကို မညှိချင်တော့တဲ့အထိ ဖြစ်ကိုဖြစ်သွားရတာက ဘာလို့ပြောချင်လဲ။ ဆရာအနေနဲ့ ဘယ်လိုမြင်မိလဲ။ အချက်လေးတွေ ထုတ်ပြပြီး ပြောပေးလို့ရမလား ခင်ဗျာ။
ဖြေ ။ ။ ညှိတာကတော့ ညှိမှရမယ်။ မညှိရင်တော့ ပြတ်ထွက်သွားလိမ့်မယ်။ လက်ရှိအနေအထားက လက်နက်ကိုင်အဖွဲ့အစည်းအင်အားတွေကလည်း နှစ်(၇ဝ) အထိ တိုက်လာတဲ့အခါကျတော့ စစ်ပန်းတာပေါ့။ မြန်မာ့တပ်မတော်ဘက်ကလည်းပြန်ကြည့်ရင် စစ်ကို ပန်းနေပြီး Recuse လုပ်နိုင်တဲ့ Resources တွေ၊ Human Resource တွေက နည်းလာပြီ။ ဒါပေမယ့် တော်လှန်ရေးလက်နက်ကိုင်ဘက်မှာတော့ Recuse လုပ်နိုင်တဲ့ Resources တွေကများလာတယ်။ တော်လှန်စိတ်က အမျိုးသားရေးလက္ခာတစ်ခု၊ အမျိုးသားရေးစိတ်ဓါတ် တစ်ခုအဖြစ် ပုံပြောင်းသွားတဲ့အခါမှာ Generation by Generation က ပိုပြီးတော့ တက်ကြွလာတယ်လေ။ ဒီလို နှစ်(၇ဝ) ကျော်ကြာလာတဲ့ ဒုက္ခ၊ သုခ အားလုံးသည် လိုလားချက်ကို မဖြည့်ဆည်းပေးလို့ဆိုတဲ့စိတ်ဆန္ဒတွေနဲ့ သွားပြီးတော့ ထိပ်တိုက်တွေ့တာပေါ့။ အဲဒီမှာ တော်လှန်စိတ်နဲ့လွတ်လပ်ချင်စိတ်က ပိုပြီးတော့ ရှေ့ကိုရောက် တာပေါ့။ တဖက်က တော်လှန်စိတ်က များလာသလို တဖက်က ထိန်းသိမ်းရတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်တွေမှာ Recuse လုပ်နိုင်တဲ့ Human Resource တွေကတော့ နည်းသွားတာပေါ့။ အဲဒီနှစ်ခုရဲ့ခြားနားချက်က အဆုံးအဖြတ်တစ်ခုကိုတော့ ပေးမှာပေါ့။ ကာလဘယ်လောက်ထိ တိုက်နိုင်ကြမှာလဲ။ ပွင့်ပွင်းလင်းလင်းပဲပြောရရင်တော့ မြန်မာ့တပ်မတော်ရဲ့ အင်အားကို မြန်မာ့တပ်မတော်ဘက်ကပဲ သုံးသပ်ပြီးတော့ သိတာပေါ့။ ဒီလိုပဲ တိုင်းရင်းသားလက်နက်ကိုင်အဖွဲ့ အစည်းများရဲ့အင်အားနဲ့ သူ့ရဲ့တိုးပွားလာတဲ့အင်အားတွေကို သူတို့ကိုယ်တိုင်ပဲသိတာပေါ့။ အဲဒီနှစ်ခုရဲ့ ထိပ်တိုက်က အဆုံးအဖြတ်ပဲ။ ဒါကတော့ ကျွန်တော်က စစ်ရေးအားဖြင့် အကြမ်းဖျင်းပဲသုံးသပ်တာပါ။ မြန်မာ နိုင်ငံရဲ့အနေအထားကို ခင်ဗျားတို့၊ ကျွန်တော်တို့ပြန်ကြည့်ရင် ဥပမာ- ရခိုင်ပြည်နယ်ဆိုရင် ၂ဝဝဝ ပြည့်နှစ် စွန်း စွန်းလောက်ကစပြီးတော့ ဗိုလ်ချုပ်ဦးသန်းရွှေတို့လက်ထက် နရက နောက်ဆုံးကာလလောက်မှာ မဒေးကျွန်း ဆို တာဖြစ်လာတယ်။ အဲဒီတော့ Shwe Guest တို့ကနေတဆင့်၊ နောက်ပြီး အရှေ့အလယ်ပိုင်းကလာတဲ့ ရေနံ၊ စွမ်းအင် လုံခြုံမှုရယ်၊ မလက္ကာကိုမဖြတ်ဘဲနဲ့ တဖက်က တရုတ်ပြည်ကိုပို့တဲ့ပိုက်လိုင်း၊ ရေနံပိုက်လိုင်းလို့တော့ ထင်ပါ တယ်။ Gas ကတော့ ဒီလောက်အရေးကြီးတဲ့ပုံမပေါက်ဘူး။ ဒါပေမယ့် အဲဒီကစပြီးတော့ အိန္ဒိယ သမုဒ္ဒရာနဲ့ပတ်သက်တဲ့တရုတ်ရဲ့ဦးတည်ချက်က သူ့ရဲ့မဟာဗျူဟာမြောက် အတွေးထဲမှာပါလာတာပေါ့။ ပထမ ဆုံးအချက်ကတော့ ရခိုင်ကမ်းမြောင်ဒေသ၊ ရခိုင်ကမ်းကို ပါဝါကြီးတဲ့နိုင်ငံတစ်ခုရဲ့ချဉ်းကပ်မှုကနေစပြီးတော့ ပထဝီဝင်နိုင်ငံကြီးရွေ့တာပေါ့။ အဲဒီကာလလောက်မှာ ULA/ AA ကလည်း လွိုက်ဇာဘက်မှာ အခြေချပြီးတော့မှ အင်အားကလည်းကြီးလာတာပေါ့ဗျာ။ ရခိုင်ပြည်နယ်ရဲ့အနေအထားကိုပြန်ကြည့်ရင် ဖွံ့ဖြိုးမှုအနိမ့်ဆုံးနဲ့ အလုပ် အကိုင်နည်းတဲ့အခါမှာ ပြည်ပနဲ့ ပြည်မ စီးပွားရေးဖွံ့ဖြိုးတဲ့နေရာတွေကို ရွှေ့ကြ၊ ပြောင်းကြတာပေါ့။ အဲဒီတော့ ကချင်ပြည်နယ်၊ ဖားကန့်ဒေသမှာက ရခိုင်လူမျိုးအများဆုံးဖြစ်သွားတော့တာပေါ့။ ထိုင်း၊ မလေးရှားနဲ့ တခြား ကမ္ဘာ့နိုင်ငံအသီးသီးကိုကြည့်ရင်လည်းပဲ သိန်းချီတဲ့ရခိုင်လူငယ်တွေက ပြည်ပကိုရောက်ကုန်တာပေါ့။ အဲဒီတော့ Human Resource တွေက အလွန်တရာကို မိဝေး၊ ဖဝေး နဲ့ပေါ့ဗျာ ရှိကြတာပေါ့။ ဆိုတော့ အဲဒီလိုအနေအထား နှစ်ခု ပါဝါနိုင်ငံကြီးတစ်ခုကလည်း ၂ဝဝဝ ပြည့်နှစ်ကျော်ကျော်လောက်ကာလကနေ စပြီးတော့ ရခိုင်ဒေသကို အခြေချတဲ့အချိန်မှာပဲ ရခိုင်ပြည်နယ်ရဲ့အနေအထားကစပြီးတော့ ပြောင်းတော့တာပေါ့။ အဲဒီတော့ အခုအခြေ အနေကိုပြန်ကြည်တဲ့အခါမှာ ခင်ဗျားတို့သိတဲ့ ဘိုင်ဒန်လက်ထက် အင်ဒို-ပစိဖိတ်ဒေသနဲ့ပတ်သက်ရင် အမေရိကန်ပေါ်လစီက ဒီဘက်ကိုရွှေ့လာပြီး၊ ထိုင်ဝမ်နဲ့ပတ်သက်တဲ့တရုတ်ရဲ့ပေါ်လစီတို့ ထိပ်တိုက်တွေ့တဲ့ အခါ အမေရိကန်နဲ့ တရုတ်ပေါ်လစီရဲ့ကြားမှာ နျူကလီးယားစမ်းသပ်တီထွင်မှု ရှေ့ဆုံးနိုင်ငံဖြစ်တဲ့ရုရှားနဲ့ အမေရိ ကန်ရှိတယ်။ အဲဒီတော့ ရုရှားကြီးကလည်း ခင်ဗျားတို့သိတဲ့အတိုင်းပဲ တရုတ်နဲ့မဟာမိတ်ခိုင်မြဲပြီးမှ အိန္ဒိယ သမုဒ္ဒရာအဝန်းအဝိုင်းနဲ့ ဟိုဘက်က သမုဒ္ဒရာတို့ဆက်စပ်တာမျိုးဖြစ်လာတဲ့အခါကျတော့ အခုအနေအထားကို ကျွန်တော်တို့သုံးသပ်တဲ့အခါမှာ တဖက်ရခိုင်ပြည်နယ်ဘက်မှာ အင်အားကြီးနိုင်ငံနှစ်ခုက အခြေချတဲ့အနေ အထားထိဖြစ်အောင်ကို မြန်မာအစိုးရဘက်ကလည်း ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်လုပ်လိုက်နိုင်တယ်လို့တော့ မြင်တယ်။
အဲဒီတော့ နှစ်(၃ဝ) ကြာ ရုရှားနဲ့ မြန်မာနိုင်ငံတပ်မတော်ရဲ့ချစ်ကြည်မှုအရ ကျွန်တော်ထင်တာ သံတွဲနဲ့ မာန် အောင်ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ အဲဒီဒေသရဲ့ ရေတပ်အင်အားတိုးချဲ့မှုကိုပြန်ကြည့်ရင် ရခိုင်ဒေသဟာ ပထဝီနိုင်ငံရေး အရ အလွန်တရာကိုအရေးကြီးတဲ့အနေအထားဖြစ်သလို တဖက်ကလည်း လက်နက်ကိုင်အဖွဲ့အစည်းဖြစ်တဲ့ ULLAE ကလည်း အင်အားကြီးကြီးလာတယ်။ အဲဒီတော့ ပထဝီအနေအထားအရကလည်း မြန်မာနိုင်ငံတည်မြဲဖို့ အတွက် မြန်မာနိုင်ငံအစိုးရနဲ့ တပ်မတော်တို့က ရခိုင်ဒေသသည် အရေးကြီးလာတဲ့အခါမှာ မဟာဗျူဟာမြောက် ထိပ်တိုက်ကတော့ မြန်မာ့တပ်မတော်၊ မြန်မာအစိုးရနဲ့ ULA/AA တို့ရဲ့ထိပ်တိုက်တွေ့ဆုံမှုကတော့ ရှိတာပေါ့။ အဲဒီ တော့ ရခိုင်ဒေသသည် ခုနကပြောတဲ့အခင်းအကျင်း၊ မြန်မာနိုင်ငံရဲ့အခင်းအကျင်းအရ ပဲ့ထွက်သွားမလား။ ဥပမာ- ရှမ်းပြည်မြောက်ပိုင်းက လွိုက်ဇာတို့၊ ဘာတို့၊ တနည်းအားဖြင့် ပန်ဆန်းတို့ကိုပြန်ကြည့်ရင်လည်း အဲဒီမှာ လည်း ငြိမ်းချမ်းရေးကို ဗိုလ်ချုပ်ကြီးခင်ညွန့်တို့ယူခဲ့တဲ့နောက်ပိုင်းမှာ အလွန်တရာကို ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်တဲ့ သီးခြား ဆန်တဲ့ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုကြီးတွေဖြစ်လာတာပေါ့။ တနည်းအားဖြင့် ဗိုလ်ချုပ်ထွန်းမြတ်နိုင်တို့ဘက်ကပြောတဲ့ Confederate ပုံစံမျိုးဖြစ်လာတာပေါ့။ အဲဒီတော့ ရခိုင်ဒေသသည် ခုနက မဟာဗျူဟာမြောက်အားဖြင့် မြန်မာ့ တပ်မတော်၊ မြန်မာအစိုးရပါဝင်ပတ်သက်မှုနဲ့ တရုတ်နဲ့ ရုရှားရဲ့အဓိက အိန္ဒိယသမုဒ္ဒရာထွက်ပေါက်ဆိုတဲ့ နေရာ ဖြစ်တဲ့အခါမှာ ULA/AA ရဲ့ နိုင်ငံရေးရည်မှန်းချက်နဲ့ နိုင်ငံရေးဦးတည်ချက်သည် မြန်မာနိုင်ငံတစ်ခုလုံးနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ပထဝီနိုင်ငံရေးလိုအပ်ချက်အရ ရခိုင်ဒေသမှာ ထိပ်တိုက် တွေ့ကြတာပေါ့။ အဲဒီတော့ ညှိနှိုင်းမှုဆိုတာက လိုအပ်လာတာပေါ့။ မဟုတ်ရင် ခုနကပြောသလို အင်အား အင်အားခြင်းသာထိပ်တိုက်တွေ့ကြမယ်ဆိုရင် ခံရမှာက ပြည်သူတွေပဲဖြစ်မှာပေါ့။ အဲဒီတော့ လက်ရှိအခင်း အကျင်းအရ နှစ်ဖက်ညှိနှိုင်းဖို့ကတော့ အလွန်တရာကို လိုအပ်ပါတယ်။ လက်နက်ကိုင်အဖွဲ့အစည်းအားလုံး ချုပ်ငြိမ်းဖို့ဆိုတာကတော့ မြန်မာ့တပ်မတော်ဘက်ကလည်း လက်ရှိအနေအထားကို သဘောပေါက်ဖို့လိုတယ်။ လက်နက်ကိုင်အင်အားရှိကြတဲ့အဖွဲ့အစည်းအားလုံးကလည်း သဘောပေါက်ဖို့လိုတယ်။ လူထုကို ထိခိုက်ကျ ဆုံးမှုနည်းဆုံးနဲ့ နိုင်ငံရေးအားဖြင့် ရလဒ်အများဆုံးဖြစ်အောင် ညှိနှိုင်းတိုင်ပင်မှုနဲ့ကြားဝင်ဖြန်ဖြေမှုက ဒီကာလမှာ အလွန်တရာကို အရေးကြီးပါတယ်။ အဲဒါကြောင့်မို့လို့ ကျွန်တော်တို့နိုင်ငံရေးပါတီများဘက်မှ UPDJC ဘက် NCA လမ်းကြောင်းအရသွားနေတဲ့ PPST တို့နဲ့ တွေ့ဆုံတာတွေ လုပ်ဖို့အတွက် လမ်းစပြင်နေတဲ့အနေအထားကို ရောက်နေပါပြီ။ ဒါကတော့ ကျွန်တော်အကြမ်းဖျင်း တင်ပြတာပါ။

မေး ။ ။ ဆရာ အဲဒီတော့ ကျွန်တော်တို့လက်ရှိ မြေပြင်အခြေအနေမှာ နိုင်ငံရေးအခင်းအကျင်းဖြစ်လာတဲ့အချိန် ထိ စစ်ကလည်းနှစ်ပေါင်း(၇ဝ) ကျော်အထိ ဆက်တိုက်ဖြစ်လာတဲ့အခါကျတော့ ခုနောက်ပိုင်း လူအများစုပြော လာတဲ့စကားက ဒီစစ်တပ်ကြီး မရှိမှဘဲအေးမယ်။ ဒီစစ်တပ်ကြီး မရှိမှဘဲ ပြည်ထောင်စုတပ်ပေါင်းစုကြီး ဖြစ်လာ မယ်ဆိုပြီးပြောနေကြတာတွေက တကယ်ပဲစစ်တပ်ကြီးမရှိမှ အေးမှာလား။ ဒါကတော့ အဖြေဖြစ်မယ်လို့ ဆရာ ရော ထင်လား။
ဖြေ ။ ။ အဲဒီလိုက အဖြေမဟုတ်ဘူးဗျ။ နိုင်ငံတစ်ခုရဲ့အချုပ်အခြာအာဏာတည်တံ့ခိုင်မြဲဖို့အတွက် သူ့ရဲ့ နယ်မြေနဲ့ ဂုဏ်သိက္ခာအရကာကွယ်ရမယ့် တပ်မတော်ကြီးတစ်ခုဆိုတာကတော့ လိုပါတယ်။ ဒါကတော့ လိုအပ် ချက်ပါ။ အဲဒီတော့ ကျွန်တော်တို့လိုလားတဲ့တပ်မတော်ဖြစ်အောင်လည်းပဲ ကျွန်တော်တို့ကိုယ်တိုင်ပဲ ပံ့ပိုးကူညီ ပေးကြရမယ့်အနေအထားရှိတာပေါ့။ အဲဒီတော့ ကျွန်တော်တို့ ဗိုလ်ချုပ်ဦးသိန်းစိန်လက်ထက်မှာ နှစ်နှစ်နီးပါး လောက်ကြာတဲ့ NCA စာချုပ်မှာ ဗိုလ်ချုပ်ဦးအောင်မင်းတို့တိုင်းရင်းသားခေါင်းဆောင်တွေနဲ့ ညှိနှိုင်းဆွေးနွေး ရေးဆွဲပြီးမှ နှစ်ဦးနှစ်ဖက်မျှတမှုရှိအောင်လုပ်ခဲ့တာကို တွေ့ရပါတယ်။ အဲဒီစာချုပ်ရဲ့အနှစ်သာရကိုပြန်ကြည့်ရင် ကျွန်တော်ကတော့ အချက်နှစ်ချက်လောက်တော့ တွေ့တယ်။ သူကအခြေခံမူ(၁၁) ချက်ပေးထားတယ်ဗျ။ နံပါတ်တစ်ကတော့ ဖက်ဒရယ်ပြည်ထောင်စုဆိုတဲ့အချက်၊ ခွင့်တူညီမျှ၊ တန်းတူညီမျှ၊ စစ်မှန်တဲ့ဖက်ဒရယ် ပြည်ထောင်စုကို ကျွန်တော်တို့တည်ဆောက်မယ်ဆိုတာက နံပါတ်တစ်အချက်မှာ ပါတယ်။ အဲဒီတော့ အဲဒီ စာချုပ်ရဲ့အခြေခံမူချက်မှာ ပြည်ထောင်စုတပ်မတော်ဆိုတာ ပါတယ်။ နောက်ပိုင်း အပိုဒ်(၂၂) မှာတော့ ငြိမ်းချမ်း ရေးညီလာခံကနေရလာတဲ့ရလဒ်အရ ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေဆိုတာ တစ်ခုပါဝင်တယ်။ အဲဒီတော့ ချုပ်ပြောရ ရင် NCA စာချုပ်တစ်ခုလုံး၏အနှစ်သာရသည် ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေ၊ ဖက်ဒရယ်ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံတစ်ခုဖြစ် အောင် အမျိုးသားငြိမ်းချမ်းရေးညီလာခံကနေတစ်ဆင့် ညှိနှိုင်းပူးပေါင်းပြီးမှ အချက်အလက်များကို အခြေခံပြီး ပြင်ဆင်သွားမယ်။ အဲဒီဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေမှာ ပြည်ထောင်စုတပ်မတော်ဆိုတာ ပါတယ်။ လက်နက်ကိုင် တော်လှန်ရေးအင်အားစုတွေရှိတယ်။ မြန်မာ့တပ်မတော်ရှိတယ်။ ပြည်ထောင်စုတပ်မတော်ဖြစ်အောင် ဘယ်လို အသွင်ပြောင်းကြမှာလဲဆိုတဲ့ ညှိနှိုင်းမှုကတော့ DDR/ SSR ခြုံပြောရရင် အချင်းချင်းပဋိပက္ခမဖြစ်ဖို့အတွက် ပထမလိုအပ်ချက်သည် ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေ၊ အားလုံးလက်ခံတဲ့ အားလုံးမျှော်လင့်တဲ့ စစ်မှန်တဲ့ တိုင်းရင်းသားတွေ ကိုယ်ပိုင်အုပ်ချုပ်၊ ကိုယ်ပိုင်ပြဋ္ဌာန်းပိုင်ခွင့် အပြည့်အဝပေးထားတဲ့ စည်းနှောင်မှုအပြည့်ရှိတဲ့ ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံ ဥပဒေ။ ဖက်ဒရယ်ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေ။ အဲဒီအခြေခံဖွဲ့စည်းပုံဥပဒေမှာ မြန်မာ့တပ်မတော်က ဘယ်လိုဖွဲ့စည်း ပါရှိမှာလဲဆိုတဲ့စည်းကမ်းသတ်မှတ်ချက် စတဲ့အချက်တွေ အပြည့်အဝပါမယ်ဆိုရင် လက်ညှိုးထိုးစရာမဖြစ်တော့ ဘူး။ ဥပမာ- တိုင်းရင်းသားလက်နက်ကိုင်အဖွဲ့အစည်းတွေမှာလည်း ဗိုလ်ချုပ်ကြီးတွေရှိကြတာပဲ။ နှစ်(၇ဝ) လက်နက်ကိုင်တော်လှန်တဲ့ပုဂ္ဂိုလ်တွေဟာ စစ်ရေးအားဖြင့်၊ နိုင်ငံရေးအားဖြင့်၊ စစ်ဗျူဟာအားဖြင့် အတွေ့အကြုံ တွေရှိကြတာပဲ။ သူတို့လည်းလေ့ကျင့်ပြီးသားတွေဖြစ်တယ်။ မြန်မာ့တပ်မတော်မှာလည်း ရှိကြတာပဲ။ ရုရှား၊ အမေရိက၊ တရုတ်နိုင်ငံတွေမှာလည်း သွားလေ့ကျင့်တာမျိုးတွေ စသဖြင့် ရှိကြတာပေါ့နော်။ အထူးသဖြင့် ရေတပ်ဆိုရင် အင်္ဂလန်မှာ လေကျင့်မယ်ထင်ပါတယ်။ ထားပါတော့လေ။ ပြည်ထောင်စုတပ်မတော်တစ်ခုကို ဘယ်လိုဖွဲ့စည်းမှာလဲဆိုတဲ့မူဘောင်တစ်ခုသာခိုင်ခိုင်မာမာရပြီဆိုရင် ဗမာပြည်တွင်းက ဗမာလူမျိုးကို လက်ညှိုး ထိုးစရာ မလိုဘူးလေ။ ကျွန်တော်တို့ပြည်ထောင်စုတစ်ခုလုံးကို ကာကွယ်မယ့်ပြည်ထောင်စုတပ်မတော်၊ တိုင်း ရင်းသားလက်နက်ကိုင်အဖွဲ့အစည်းအားလုံးကလည်း သတ်မှတ်တဲ့ညှိနှိုင်းမှုအရ ပူးပေါင်းပါဝင်ကြတဲ့ဖွဲ့စည်းပုံ အရ ဖွဲ့စည်းထားတဲ့ ပြည်ထောင်စုတပ်မတော်ဖြစ်သွားတဲ့အခါမျိုးမှာ အချင်းချင်းပဋိပက္ခမရှိနိုင်တော့ဘူးလေ။ သူ့ရပိုင်ခွင့်၊ ကိုယ့်ရပိုင်ခွင့်နဲ့ တိုင်းရင်းသားဒေသကိုအုပ်ချုပ်ပိုင်ခွင့်အပြည့်အဝနဲ့ ကိုယ့်ပြည်နယ်ဖွဲ့စည်းပုံနဲ့ ကိုယ့် ပြည်ထောင်စု၊ ဖက်ဒရယ်ဖွဲ့စည်းပုံနဲ့ခိုင်ခိုင်မာမာထားတဲ့ပြည်ထောင်စုကို တပ်မတော်သာဖွဲ့စည်းနိုင်ခဲ့မယ်ဆိုရင် ပြည်ထောင်စုကိုကာကွယ်တဲ့တပ်မတော်ဖြစ်သွားမှာ။ ပြည်ထောင်စုအတွင်းမှာ ပဋိပက္ခဖန်တီးတဲ့ တပ်မတော် မဟုတ်တော့ဘူး။ အဲဒီတော့မှ တပ်မတော်သည် ပြည်ထောင်စုကိုကာကွယ်သည်ဆိုပြီး အသွင်ပြောင်းသွားလိမ့် မယ်။ လုံခြုံရေးအဖွဲ့အစည်းများသည် ကျွန်တော်တို့တရားဥပဒေစိုးမိုးမှုအပေါ် ကူညီကာကွယ်မယ်။ အဲဒီလိုမျိုး ကဏ္ဍအသီးသီးကနေ နိုင်ငံရေးပါတီမှာသည် နိုင်ငံရေးစနစ်အရ လူထုကိုပညာပေးမယ်။ လူမှုစီးပွားဘဝ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်အောင်တိုင်းပြည်ကို စီမံအုပ်ချုပ်နိုင်အောင်ကြိုးစားမယ်။ အဲဒီလိုမျိုးကဏ္ဍအလိုက်က မိမိကဏ္ဍ မိမိ တာဝန်ယူမယ်ဆိုရင်တော့…ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်ဖွံ့ဖြိုးတာ အဲဒါဗျ။ တပ်မတော်သည် တပ်မတော်ကဏ္ဍ၊ နိုင်ငံရေးပါတီ များသည် နိုင်ငံရေးပါတီများကဏ္ဍ၊ စီးပွားရေးသည် လုပ်ငန်းရှင်များကဏ္ဍ၊ အခွန်ပေးရမှာသည် စီးပွားရေး လုပ်ငန်းရှင်များရဲ့တာဝန်၊ အခွန်ထမ်းလူထုရဲ့တာဝန်၊ ဒီလိုပဲ အခွန်ထမ်းလူထုရဲ့ရပိုင်ခွင့်ကို လူထုကိုပြန်ပြီး အစိုးရတစ်ရပ်က တာဝန်ယူအုပ်ချုပ်ပြီးမှ မျှဝေဖြန့်ခွဲပြီး တည်ဆောက်ပေးရမယ့်တာဝန်က အစိုးရတစ်ရပ်ရဲ့ တာဝန်ဖြစ်တယ်။ ကိုယ့်တာဝန်၊ ကိုယ့်ကဏ္ဍအလိုက်ကို ကျေကျေနပ်နပ်နဲ့တာဝန်ကျေပွန်အောင် ထမ်းဆောင် ကြမယ်ဆိုရင် ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်ကတိုးတက်သွားတာ အဲဒါပဲ။ တပ်မတော်သည် တပ်မတော်ကဏ္ဍ၊ လုံခြုံရေးအဖွဲ့ အစည်းများသည် လုံခြုံရေးအဖွဲ့အစည်းများရဲ့ကဏ္ဍ၊ ခုနက ကျွန်တော်တို့ ခင်ဗျားတို့ စကားဝိုင်းမစခင်က လျှပ်စစ်မီးနဲ့ပတ်သက်လို့ ဆွေးနွေးခဲ့ကြသလို အရေးကြီးတာကို။ နေရာတကာမှာ အစိုးရစီးပွားရေးဆိုတာမျိုးက မရှိရဘူး။ အစိုးရသည် အခွန်ထား နိုင်အောင် စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းတွေကို အားလုံးလက်ခံနိုင်အောင် ညှိနှိုင်းမှုတွေနဲ့အတူသတ်မှတ်ပေးရမယ်။ စီးပွားရေးအဖွဲ့အစည်းများသည် ကဏ္ဍအလိုက်ကမ္ဘာ့အဆင့်မီ စီးပွားရေးကဏ္ဍတွေဖြစ်အောင် တည်ဆောက်ရ မယ်။ လမ်းနဲ့ပတ်သက်တဲ့ကုမ္ပဏီတွေကလည်း ဆောက်တဲ့အခါ လမ်းနဲ့ပတ်သက်တဲ့အစိုးရပိုင်းတွေက အဲဒီလမ်း နဲ့ ပတ်သက်တဲ့စံချိန်စံညွှန်းတွေကို စစ်ဆေးပေါ့ဗျာ။ အခုကတော့ ပြောင်းပြန်ဖြစ်နေတာပေါ့။ လျှပ်စစ်ဌာနကိုပဲ ခင်ဗျာကြည့်ကြည့်ပါ။ ဆောက်လုပ်ရေးလုပ်ငန်းကိုပဲကြည့်ကြည့်။ တာဝန်ရှိတဲ့သူတွေက တာဝန်ရှိတဲ့ဝန်ကြီးဌာန ကနေတဆင့် နိုင်ငံတော်ပိုက်ဆံကိုတောင်းတယ်။ သက်ဆိုင်ရာလမ်းနဲ့ပတ်သက်တဲ့မြေနေရာတွေက လမ်းနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ Plan ကို ဆွဲတယ်။ ပြီးတော့ သူတို့နဲ့ပတ်သက်ဆက်နွယ်တဲ့ပစ္စည်းထုတ်လုပ်တဲ့ကုမ္ပဏီတွေက သူတို့ဆီကိုလာသွင်းတယ်။ ပြီးရင် အရည်အသွေး၊ အရည်အချင်းမှီ၊ မမှီ မသိဘူး။ အဲဒါတွေကို စစ်ဆေးတဲ့သူက လည်း သူတို့ဆီကသူတွေကပဲပြန်စစ်တာဆိုတော့ လူထုအနေနဲ့က ကဏ္ဍတစ်ခုကို သက်တမ်းရှည်ရှည် ဘယ်တော့မှ မခံစားရဘူး။ ဖြစ်သင့်တာကတော့ ကျွန်တော်တို့ဆွေးနွေးသလို Privatization ဖြစ်ဖို့လိုမယ့် လျှပ်စစ်နဲ့ ပတ်သက်တဲ့ကုမ္ပဏီတွေကိုပေးလိုက်ရင် လူထုကလည်း လျှပ်စစ်နဲ့ပတ်သက်တဲ့ကဏ္ဍကို ပြည့်ပြည့်ဝဝခံစားရ မယ်။ အစိုးရက သူ့ရဲ့နှုန်းထားတွေကိုသာ ထိန်းညှိပေး။ လမ်းပိုင်းဆက်သွယ်ရေး ကဏ္ဍဆိုရင်လည်း ထိုနည်း လည်းကောင်းပဲ။ အဲဒီလိုဆိုရင် အစိုးရနဲ့ပတ်သက်တဲ့သူ တွေက PC ကို စစ်ဖို့ပဲ တာဝန်ရှိတော့တာပေါ့။ အဲဒီတော့ သူ့ Plan ကို စစ်ဆေးတဲ့အခါမှာ ဥပမာ- လမ်းနဲ့ပတ်သက်တာဆိုရင် ပါဝင်တာတွေက အဆင့်မှီ/ မမှီဆိုတာတွေ အစိုးရအနေနဲ့က သေချာစိစစ်ကြည့်ပြီး ဆောက်လုပ်ရေး ကုမ္ပဏီ တွေကဆောက်။ ဆောက်ပြီးတဲ့အခါမှာလည်း အရည်အသွေး၊ အရည်အချင်း မှီ/ မမှီကိုလည်း အစိုးရဝန်ထမ်း တွေက သေချာပြန်စစ်။ အဆင်မပြေရင် ဖျက်ခိုင်းသင့်ရင်လည်းပြန်ဖျက်။ အဲဒါမျိုးလေးနဲ့ Privatization ကို ခိုင်ခိုင်မာမာပေးသင့်တယ်ဗျ။ ပိုတောင်မှ Recuse လုပ်ရတာလွယ်သွားလိမ့်မယ်။ လက်နက်ကိုင်ပဋိပက္ခကြား လည်း သယ်စရာ၊ ပြုစရာမရှိတော့ဘူးလေ။ ပြည်ပ ရန်မရှိရင် တပ်မတော်သားတစ်ဦးတောင်မှ အသက်ဆုံးရှုံး စရာ၊ အသက်စွန့်လွှတ်စရာ မရှိဘူးလေ။ အသက်စွန့် လွှတ်ခဲ့ရရင်တောင်မှ ပြည်ပရန်ကိုကာကွယ်ရင်းနဲ့ အသက်စွန့်လွှတ်သွားရတယ်ဆိုတာက အလွန်တရာကို ဂုဏ်ယူဖို့ကောင်းတယ်ဗျ။ အခုကတော့ ကိုယ့်နိုင်ငံသား အချင်းချင်း တိုင်းရင်းသားအချင်းချင်း ပြည်တွင်းပဋိပက္ခ ကြောင့် တိုင်းရင်းသားအ ချင်းချင်းသတ်ကြဖြတ်ကြတဲ့ အခါကျတော့ တစ်ခါတစ်ခါ သတ်ဖြတ်ကြတယ်ဆိုတာက ဂုဏ်ယူဖို့မကောင်းဘူးဗျ။ အချင်းချင်းသင်ခန်းစာယူဖို့ ကောင်းတယ်။ အကျဉ်းချုပ်ပြောရရင်တော့ ကိုယ်ကဏ္ဍ၊ သူူ့ကဏ္ဍ၊ ကိုယ့်ကဏ္ဍ၊ သူ့ကဏ္ဍအလိုက်တာဝန်ခွဲ ဝေပေးတတ်ဖို့ကလည်း လိုအပ်ပါတယ်။ မြန်မာ့တပ်မတော်ကလည်း ညှိနှိုင်းဆွေးနွေးပြီးမှ အဖြေတစ်ခု ရအောင် လုပ်ဖို့ ဗိုလ်ချုပ်မင်းအောင်လှိုင်ဘက်က ဆောင်ရွက်လာနိုင် လိမ့်မယ်လို့ယုံပါတယ်။ ပြည်ထောင်စု တပ်မတော်ဖြစ်အောင် ဖန်တီးနိုင်လိမ့်မယ်။ လူထုမေတ္တာရှိအောင်၊ ပြည်ပ ရန်ကိုကာကွယ်တဲ့တပ်မတော်ဖြစ် အောင် ကျွန်တော်တို့ဒီကာလဟာ အချိန်မနှောင်းသေးဘူးလို့ ထင်ပါတယ်။ အဓိကကတော့ ကျွန်တော်တို့လက်နက်ကိုင်ပဋိပက္ခတွေဘက်က ချုပ်ငြိမ်းဖို့နဲ့ လက်နက်ကိုင်အဖွဲ့တွေလည်း ညှိနှိုင်းတိုင်ပင်နိုင်အောင်ဖိတ်ခေါ်နိုင်မှုကလည်း တော်တော်အရေးကြီးတယ်ဗျ။ ဗိုလ်ချုပ်ဦးနေဝင်းလက်ထက် တုန်းက ကျွန်တော်တို့ကြားပါတယ်။ တော်လှန်ရေးကောင်စီစပြီး အာဏာသိမ်းတဲ့နောက်မှာ ငြိမ်းချမ်းရေးဖိတ် ခေါ်တယ်။ နောက်ပြီး အကြောင်းကြောင်းကြောင့် ဦးနုကြီးကိုတောင်မှ ဖိတ်ခေါ်ပေးပါတယ်။ လွတ်ငြိမ်းသက်သာ ခွင့်ပေးပြီးမှ အိန္ဒိယသို့ ဘုရားဖူးဖို့ခွင့်ပြုပေးခဲ့တာပဲလေ။ အဲဒီတော့ပြန်ကြည့်ရင် မုန်းစကို တိုစေချင်ပါတယ်။ ချစ်စကို ရှည်စေချင်ပါတယ်။ အဲဒါတွေအားလုံးရဲ့လုပ်ပိုင်ခွင့်ကတော့ ဗိုလ်ချုပ်မှူးကြီးမင်းအောင်လှိုင်ရဲ့လက်ထဲ မှာ ရှိနေ တာပေါ့။ အဲဒီတော့ အကောင်းဆုံးကိုသူရွေးနိုင်ပါစေ။ ပြည်ထောင်စုကိုလည်း ပိုပြီးခိုင်မာအောင်တည် ဆောက်နိုင်ပါစေ။ မြန်မာ့တပ်မတော်ကြီးကိုလည်း ပြည်ထောင်စုတပ်မတော်အဖြစ် တိုင်းရင်းသား လက်နက်ကိုင် အဖွဲ့အစည်းအားလုံးပါဝင်တဲ့ ပြည်ထောင်စုတပ်မတော်ကြီးကို ဖန်တီးနိုင်ပါစေ။ နိုင်ငံကိုအုပ်ချုပ်တဲ့အခါမှာလည်း ဗမာတစ်မျိုးသားတည်း၊ ဗမာတစ်မျိုးတည်းမဟုတ်ဘဲနဲ့ အလှည့်ကျတိုင်းရင်းသားများအားလုံးပါဝင်တဲ့ စစ်သေနာ ပတိချုပ်အဖွဲ့နဲ့သေချာဦးဆောင်ပြီး အဖွဲ့အစည်းကြီးတစ်ခုကိုတည်ဆောက်နိုင်ပါစေလို့ ကျွန်တော်ကတော့ မျှော်လင့်ဆုတောင်းပါတယ်။

မေး ။ ။ ကျွန်တော်သိသလောက်နဲ့ ကျွန်တော်မှီတဲ့ သက်တမ်းတစ်ခုစာလောက်ကိုပဲကြည့်လိုက်တဲ့အခါကျေ တာ့ ကျွန်တော်တို့နိုင်ငံရဲ့နိုင်ငံရေးအခင်းအကျင်းအကုန်လုံးက တပ်မတော်နဲ့ပဲ ဖက်ပြိုင်ရတာမျိုးဖြစ်လာတယ်။ နိုင်ငံရေးသမားတွေလည်း တပ်မတော်နဲ့ပဲ။ ခေတ်အဆက်ဆက် နိုင်ငံရေးသမားတွေသာ ပြောင်းပြောင်းသွား တာ တပ်မတော်က တပ်မတော်ပဲ။ ဆိုတော့ စစ်တပ်ဟာ နိုင်ငံရေးသမားတွေနဲ့ အမြဲတမ်းကစားယှဉ်ပြိုင်နေရ တာမျိုးဖြစ်နေပြီး တဖက်မှာလည်း နိုင်ငံရေးသမားတွေကလည်း စစ်တပ်ကိုပဲ သွားယှဉ်ပြိုင်နေတာကို တွေ့ရ တယ်။ အဲဒီတော့ စစ်တပ်ကို ဗီလိန်နေရာကို ပို့လိုက်ကြတယ်။ အဲဒီတော့ စစ်တပ်နဲ့ရန်ဖြစ်ပြီးတော့ တိုင်းပြည်ကို တည်ဆောက်ရမှာလား။ စစ်တပ်နဲ့ ညှိနှိုင်းတိုင်ပင်ပြီးတော့ တိုင်းပြည်ကိုတည်ဆောက်ရမှာလား။ ဒါမှမဟုတ် စစ်တပ်ကို ဘယ်လိုသုံးရမလဲ။ ဆရာဆိုရင်ရော နိုင်ငံရေးသမားတစ်ယောက်အနေနဲ့ ဘယ်လိုမြင်လဲ။
ဖြေ ။ ။ လက်ငါးချောင်းမှာတောင်မှ မတူဘူးလေ။ လက်မ ကတော့ အားပိုကောင်းတာပေါ့။ လက်မ မပါရင် ဘာမှသုံးလို့ အဆင်မပြေဘူး။ လက်ငါးချောင်းမှာတောင် သူ့ရဲ့တန်ဖိုးတစ်ခုချင်းတစ်ခုချင်းရဲ့တန်ဖိုးက မတူကြ ဘူး။ ကျွန်တော်တို့ အဲဒါပါပဲ။ လက်ကိုဆုပ်ကိုင်တဲ့အားဟာ လက်ငါးချောင်းမှာ တာဝန်ကိုယ်စီခွဲဝေပေးနိုင်မှုကို ဆုံးဖြတ်ပေးနိုင်ဖို့က အဓိကအရေးကြီးတယ်။ တာဝန်ခွဲဝေမှုပေါ့။ အဲဒီတော့ ကျွန်တော်တို့ပြည်ထောင်စုကို ဘယ်လိုဖွဲ့စည်းသလဲဆိုတာရယ်၊ ပြည်ထောင်စုကိုဘယ်လိုတာဝန်ခွဲဝေပေးမှာလည်းဆိုတာရယ်၊ ကိုယ်တစ် ယောက်တည်းတာဝန်အားလုံးကို ယူထားသင့်သလား။ လက်ညိုး၊ လက်ခလယ် စသဖြင့် သူတို့ကိုလည်း တာဝန် အသီးသီးကိုခွဲဝေပေးသင့်သလားဆိုတာမှာ နှစ်(၇ဝ) ကြာပဋိပက္ခရဲ့အချက်အလက်ကိုအခြေပြုပြီးမှ သုံးသပ် စိတ်ဖြာရမယ့်ကဏ္ဍဖြစ်သွားပြီ။ အဲဒီတော့ မြန်မာ့တပ်မတော်ကလည်းပဲ သမိုင်းနဲ့လာတာကို။ မြန်မာ့တပ်မတော် သမိုင်းက မြန်မာ့တပ်မတော်ရဲ့လက်ရှိအနေအထားနဲ့ တကယ်ရှိသင့်တဲ့အနေအထားကိုပြန်သုံးသပ်ဖို့လိုတာ ပေါ့။ အဲဒီလိုပဲနိုင်ငံရေးသမားတွေကလည်း နိုင်ငံရေးသမားတွေရဲ့ကဏ္ဍနဲ့သူတို့ရဲ့အနေအထားကိုပြန်သုံးသပ် ဖို့ လိုတယ်။ တပ်မတော်ကိုချည်းပဲလက်ညှိုးထိုးနေလို့ ပဋိပက္ခပြေလည်မှာလား။ နိုင်ငံရေးသမားသည် နိုင်ငံရေး သမားတာဝန်ကိုရော ပီပီသသလုပ်နိုင်ခဲ့ကြရဲ့လားဆိုတာကိုပြန်ကြည့်။ ဦးကျော်ငြိမ်း၊ ဦးဘဆွေ၊ ဦးနု တို့ ခေတ်ကိုလည်းပြန်ကြည့်ပေါ့။ ဦးနေဝင်း၊ ဗိုလ်ချုပ်ကျော်ဇောတို့၊ ဦးမောင်မောင်တို့ခေတ်ကိုလည်းပြန်ကြည့်ရ မယ်။ အဲဒီတော့ မြန်မာ့တပ်မတော်ကိုဖြစ်စေချင်တာပေါ့နော်။ နှစ်(၇ဝ) ကြာအားလုံးသော အချက်အလက်များ ကိုအခြေပြုပြီး ကျွန်တော်တို့အခုပြန်သုံးသပ်ကြည့်ကြမယ်ဆိုရင် မြန်မာ့တပ်မတော်က မြန်မာ့တပ်မတော်ရဲ့ ပင်ရင်းတာဝန်ကိုစပြီးတော့ သွားသင့်ပြီ။ Professional Army ၊ Standard Army ဆိုတာမျိုးဘက်ကို ဦးတည်ပြီး တော့ သွားသင့်နေပြီ။ အဲဒီလိုသွားမယ်ဆိုရင် ပြည်တွင်းစစ်မရှိရဘူးလို့ တစ်ခါ၊ တစ်ခါပြောပါတယ်။ အဲဒီတော့ ပြည်တွင်းစစ်ကြောင့် မြန်မာ့တပ်မတော်သည် နိုင်ငံရေးထဲမှာ ပါနေကြရတယ်လို့၊ ပြည်ထောင်စုမပြိုကွဲဖို့အတွက်၊ တိုင်းရင်းသားစည်းလုံးညီညွတ်ဖို့အတွက်အရင်းခံလို့ပဲ ဒီလိုပဲပြောကြဆိုကြတာပေါ့ဗျာ။ ဒါတွေနဲ့ပဲ ပတ်ချာလည် နေပြီး အစရှာမရ ဖြစ်နေတာပေါ့။ အဲဒီတော့ ပြည်တွင်းစစ် မရပ်သမျှကာလပတ်လုံး မြန်မာ့တပ်မတော်သည် နိုင်ငံရေးထဲမှာပါနေမယ်။ နိုင်ငံတော်ရဲ့အုပ်ချုပ်ရေးယန္တရားမှာ ပါကို ပါမှဖြစ်မယ်။ မဟုတ်ရင် တိုင်းပြည်ပြိုကွဲ သွားမယ်ဆိုတဲ့အယူအဆ၊ အဲဒီအယူအဆကရော ခိုင်မာမှုဘယ်လောက်ထိရှိသလဲ။ မှန်ကန်ရဲ့လား။ ပြည်တွင်း စစ်ကိုရပ်သွားအောင် ကျွန်တော်တို့မဖန်တီးနိုင်ဘူးလား။ အဲဒီလိုရပ်သွားနိုင်လောက်တဲ့ဆွေးနွေးမှု အပေးအယူ ကို ကျွန်တော်တို့တတွေ မလုပ်နိုင်ကြဘူးလား။ ဘယ်လောက်များကြီးကြီးမားမားပေးရမှာလဲ။ အသက်တွေ အများကြီးပေးပြီးပြီ၊ အသက်ထက်တန်ဖိုးကြီးတာရှိသေးရဲ့လား။ လူ့သမိုင်းတစ်ခုမှာ အသက်တွေအများကြီး ပေးဆပ်ပြီးပြီ။ နှစ်(၇ဝ) ကြာ တိုင်းရင်းသားများရဲ့ ကိုယ်ပိုင်အုပ်ချုပ်၊ ကိုယ်ပိုင်ပြဋ္ဌာန်းပိုင်ခွင့်ကြောင့်ဖြစ်လာတဲ့ ပြည်တွင်းစစ်ကြီး။ ပြည်တွင်းစစ်ကြီးကြောင့်ပြည်ထောင်စုပြိုကွဲမယ်လို့ပြောတယ်။ အဲဒီတော့ ပြည်တွင်းစစ် ကြောင့်တိုင်းရင်းသားစည်းလုံးညီညွတ်မှုက မပြိုကွဲဘူးလား၊ ပြိုကွဲနေသလား။ ပြည်တွင်းစစ်ကိုလည်း သက်ဆိုး ရှည်အောင်ထားမယ်။ တိုင်းရင်းသားအချင်းချင်း ချစ်ကြည်ရေး၊ တိုင်းရင်းသားစည်းလုံးညီညွတ်ရေးပြိုကွဲမှာ ကြောက်တယ်လို့လည်း ပြောတယ်။ အဲဒီတော့ ပြည်တွင်းစစ်သည် တိုင်းရင်းသားအချင်းချင်းပြိုကွဲအောင်ဖန်တီး တဲ့အကြောင်းအရင်း မဟုတ်ဘူးလားဆိုတာကတော့ မေ့နေကြတယ်။ လုံးချာပတ်ချာလည်နေတာပေါ့ဗျာ။ အားလုံးကိုချုပ်ကြည့်ရင်တော့ ခုနကပြောတဲ့မြန်မာ့တပ်မတော်ရဲ့အနေအထားကတော့ နိုင်ငံတစ်ခုမှာ ပြည်ထောင်စုတပ်မတော်အဖြစ်နဲ့ရှိဖို့လိုအပ်တယ်။ သို့သော် သူ့တာဝန်ကိုယ့်တာဝန်ကို ခိုင်ခိုင်မာမာသတ်မှတ်ဖို့ လိုအပ်တယ်။ ဒါကိုဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေမှာ သေသေချာချာကို သတ်မှတ်ပေးဖို့လိုတယ်။ ၂ဝဝ၈ ဖွဲ့စည်းပုံ အခြေခံဥပဒေမှာတော့ဖြင့် အမျိုးသားနိုင်ငံရေးဦးဆောင်မှုကဏ္ဍာမှာ တပ်မတော်ကိုရှိတယ်လို့သတ်မှတ်ထား တာကို။ အဲဒီတော့ ၂ဝဝ၈ ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေအရ တပ်မတော်ရဲ့ပါဝင်မှုကိုတော့ဖြင့် ကျွန်တော်တို့ပြောလို့ မရဘူး။ ဘာ့ကြောင့်လဲဆိုရင် နိုင်ငံရေးထဲမှာပါဝင်အောင်ကို ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေအရ ရေးဆွဲထားခဲ့မိလျက် သားဖြစ်နေပြီ။ အဲဒီတော့ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေအရ ပြည်ထောင်စုတပ်မတော်လို့ပဲပြောပြော၊ မြန်မာ့ တပ်မတော်ကိုမြန်မာ့တပ်မတော်ရဲ့နေရာအစစ်အမှန်ရောက်အောင် ကျွန်တော်တို့တွေ နိုင်ငံရေးထဲကနေ ဘယ်လိုပြန်ပြီးဆွဲထုတ်မှာလည်းဆိုတာ ညှိနှိုင်းမှု၊ အပေးအယူ၊ သဘောထားကြီးမှုနဲ့ တာဝန်ကိုယ်စီရှိမှုအပြင် တာဝန်သိမှုက ပိုအရေးကြီးပါတယ်။ ဥပမာ- မြန်မာ့တပ်မတော်ရဲ့အနေအထားသည် နိုင်ငံရေးထဲကနေ ဘယ်လို နောက်ဆုတ်ပြီးမှ ကျွန်တော်တို့ဆွေးနွေးခဲ့ ကြသလို လွှွတ်တော်မှာတပ်မတော်သား(၂၅) ရာခိုင်နှုန်းကနေ သုည ရာခိုင်နှုန်းဖြစ်တဲ့အထိ ဘယ်လိုမျိုး ဇီးရိုး အထိကိုသွားမှာလဲ။ သူတို့ရဲ့မူလတာဝန်ဖြစ်တဲ့ Professional Army ဖြစ်အောင် ကျွန်တော်တို့ ပြည်ထောင်စုကြီးကို ပြည်ပရန်ကနေ ကာကွယ်မယ်။ ကာကွယ်မယ်ဆိုတဲ့နေရာမှာ လည်း ဗမာ့တပ်မတော်တစ်ခုတည်းမဟုတ်တော့ဘူး။ ရှမ်း၊ ကချင်၊ ကရင်၊ ကယား၊ ရခိုင်၊ မွန် စသဖြင့် အားလုံး ပါတဲ့ပြည်ထောင်စုတပ်မတော်ကြီးတစ်ခုလုံးက ကာကွယ်မယ်။ နိုင်ငံရေးနယ်ပယ်ထဲက ဆုတ်ခွာရမယ်။ နိုင်ငံရေး ကိုလည်း တကယ့်ကိုပရော်ဖက်ရှင်နယ်နိုင်ငံရေးသမားလက်ထဲကိုအပ်မယ်။ ဒါပေမယ့် ပရော်ဖက်ရှင်နယ်နိုင်ငံ ရေးသမားကိုတော့ မွေးထုတ်ပေးရမှာပေါ့။ ကိုယ်ကျိုးရှာတဲ့၊ အကျင့်ပျက်ဖောက်ပြားတဲ့ ၊ လက်ပေးလက်ယူလုပ် တဲ့ နိုင်ငံရေးသမားတွေများလာရင် တိုင်းပြည်ပြိုပျက်သွားမှာပေါ့။ အဲဒီတော့ နိုင်ငံရေးသမားအစစ်အမှန်ဖြစ် အောင်လည်း Generation by generation က တကယ့်ကို Political Sense (နိုင်ငံရေးအသိ) နဲ့ Economic ကို သင်ပေးရမှာပေါ့။ Politician(နိုင်ငံရေးသမား) ဖြစ်လာအောင်။ အဲဒီတော့ ဒါမျိုးက ကဏ္ဍအလိုက်တာဝန်အသီး သီးခွဲဝေပေးနိုင်ဖို့လိုအပ်ပြီး ကျွန်တော်သဘောထားကြီးကြီးနဲ့ ဒါမျိုးလိုအပ်တယ်ဆိုတာကို မြန်မာ့တပ်မတော် ဘက်က သဘောပေါက်သလို နိုင်ငံရေးသမားတွေဘက်ကလည်းသဘောပေါက်ဖို့လိုတယ်။ အဲဒီတော့ပြန်ကြည့် ရင် ကျွန်တော်တို့နိုင်ငံမှာ အခုတောင်နိုင်ငံရေးသမားဆိုရင် မယုံကြဘူး။ ကျွန်တော်လည်း နိုင်ငံရေးသမားအဖြစ် သို့ပုံပြောင်းသွားတာပေါ့။ နိုင်ငံရေးသမားတွေကိုမယုံဘူးဆိုတဲ့နေရာမှာလည်း နိုင်ငံရေးသမားတွေရဲ့ပါဝါကို ပြန် ကြည့်။ ဦးနုခေတ်ကနေစပြီး ဖဆပလခေတ်ကို ပြန်ကြည့်။ တကယ့်တကယ်ကျတော့ နိုင်ငံရေးသမားလက်ထဲမှာ နိုင်ငံရေးအာဏာရှိပေမယ့်လို့လည်း တကယ်တမ်း ခင်ဗျားကိုယ်တိုင်လည်းပြန်ကြည့်ကြည့်ပါ၊ ရန်ကုန်အစိုးရ ဖြစ်တဲ့ကာလမှာ ဗိုလ်ချုပ်ကြီးနေဝင်းတို့က ရန်ကုန်ကိုကာကွယ်တယ်။ တကယ့်တကယ့် သခင်စော၊ သခင်သန်း ထွန်းတို့က ဗကပ တောင်မှာ နောက်ကျောကနေ ဝင်တိုက်ပေးတာပဲလေ။ အဲဒီတော့ မြန်မာနိုင်ငံရေးသမားများရဲ့ ကဏ္ဍမှာ အမျိုးသားရေးအစွန်းတစ်ခုတော့ရှိနေပြီဗျ။ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောရရင်တော့ ဗမာအမျိုးသားရေးမဏ္ဍိုင် ကြီးပြိုသွားမှာကို ကြောက်တယ်။ ကရင်အမျိုးသားရေးမဏ္ဍိုင်ကြီး ခိုင်ခိုင်မာမာတည်ဆောက်သွားရင်ဆိုတဲ့ စိုးရိမ်စိတ်တွေ၊ ရခိုင်တို့၊ ရှမ်းတို့ကများ မဏ္ဍိုင်ကြီးတစ်ခုကို ပြည်ထောင်စုမှာတည်ဆောက်သွားရင်ဆိုတဲ့ စိုးရိမ် စိတ်က နိုင်ငံရေးသမားများ ပြည်မအင်အားစုတွေမှာရှိနေတယ်လို့ ကျွန်တော်တို့သုံးသပ်တာပေါ့။ အဲဒီတော့ မြန်မာ့တပ်မတော်ကျတော့ အဲဒါမျိုးမဟုတ်ဘူး။ အဲဒါကြောင့် ကျွန်တော်တို့တိုင်းရင်းသားများရင်ဆိုင်တဲ့အခါမှာ ပြည်မနိုင်ငံရေးသမားအင်အားစုတွေနဲ့ရင်ဆိုင်မှာလား။ မြန်မာ့တပ်မတော်အင်အားစုနဲ့ရင်ဆိုင်မှာလား။ တိုင်းရင်း သားများတောင်းဆိုတဲ့အခွင့်အရေးကို ဘယ်သူကပိုပေးနိုင်မှာလဲ။ စစ်အစိုးရခေတ်နဲ့ နိုင်ငံရေးခေတ်ကိုပြန်ကြည့် ရင် နိုင်ငံရေးခေတ်မှာဆွေးနွေးရတာ အင်မတန်ကို ကြာတယ်ခင်ဗျ။ အရပ်သားနိုင်ငံရေးသမားတွေရဲ့လက်ထဲမှာ အာဏာရှိရင် ကျွန်တော်တို့တိုင်းရင်းသားများလိုလားချက်ကိုဆွေးနွေးရတာ၊ ငြင်းခုံရတာ၊ တောင်းရတာ အင်မတန်မှကိုဆုံးဖြတ်ချက်က ကြာတယ်ဗျ။ အဲဒီတော့ အာဏာသုံးရပ်လုံးကို ကိုင်ထားတဲ့၊ တပ်နဲ့ပတ်သက်တဲ့ အာဏာသုံးရပ်ကိုကိုင်ထားတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်နဲ့ဆွေးနွေးရတာဆုံးဖြတ်ချက်က ပိုမြန်တယ်ဗျ။ နှစ်ခုကိုနှိုင်းယှဉ်မယ်ဆိုရင် ဦးသိန်းစိန်နဲ့ NLD လက်ထက်က ငြိမ်းချမ်းရေးရလာဒ်ဆိုရင် ဦးသိန်းစိန်လက်ထက်မှာက NCA လမ်းကြောင်းအရ နည်းနည်းလေးရှိတာကို။ ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်လက်ထက်မှာက အစိတ်အပိုင်းနှစ်ခု လက်မှတ်ထိုးနိုင်ခဲ့တယ်။ စုစုပေါင်း ငါးဆယ့်တစ်ချက်လောက် ရလာပြီးပြီး။ ငါးဆယ့်တစ်ချက်က ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေကို ပြင်ဖို့အတွက် ဘယ်လိုမှအဆင်မပြေနိုင်သလို စနိုင်တဲ့အနေအထားကို မရှိဘူး။ တစ်နည်းအားဖြင့် ခြောက်နှစ်တာကာလ ငြိမ်းချမ်းရေးဆွေးနွေးမှုရဲ့ရလာဒ်သည် ၂ဝဝ၈ ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေကို ပြင်နိုင်တဲ့အနေအထား (၁) ရာခိုင်နှုန်းတောင် မရှိဘူး။ အဲဒီတော့ ရလာဒ်သည်(၁) ရာခိုင်နှုန်းအောက်ပဲရှိတယ်။ ဒါက ခြောက်နှစ်တာ အရွေ့နော်။ အဲဒီတော့ ခြောက်နှစ်ကို ဘယ်နှစ်ဆယ်လောက်ထိ သွားနေရဦးမှာလဲ။ ဘယ်တော့မှ ညီမျှတဲ့ ညီလာခံကြီးလုပ်ပေးမှာလဲ။ အဲဒီတော့ ၂ဝဝ၈ ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေကို လူထုကြိုက်တဲ့ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေ ဖြစ်အောင် အရပ်သားအစိုးရကရော ဘယ်တော့လုပ်နိုင်မှာလဲဆိုတာကို ကျွန်တော်တို့ကိုယ်တိုင်လည်း တွေး ကြောက်လာတာပေါ့။ အခုတပ်မတော်နဲ့ပတ်သက်တဲ့စကားတွေအားလုံးကို တပ်မတော်ကာကွယ်ရေးဦးစီးချုပ်ရဲ့ ဦးဆောင်မှုနဲ့ဘယ်အချက်တွေကိုတော့ ဘယ်လိုလျော့ပေးမယ်လို့တချက်အမိန့်ထုတ်လိုက်ရင် အရပ်သား အစိုးရ ငါးနှစ်၊ တပ်မတော်အစိုးရ တစ်လနဲ့ညှိနှိုင်းမှုအဆင်ပြေရင် NCA လမ်းကြောင်းအရ ကျွန်တော်တို့ကာလ ဟာ ဆယ်နှစ် (သို့) အနှစ်နှစ်ဆယ် တိုသွားလိမ့်မယ်။ တနည်းအားဖြင့် ရလဒ်အခြေပြုတဲ့ ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံ ဥပဒေကိုရတဲ့အချိန်လေးမှာ အချိန်တစ်နှစ်၊ နှစ်နှစ်အတွင်းပဲဖြစ်ဖြစ် အချက်အလက်သာခိုင်မာခဲ့ရင် ကျွန်တော် တို့က ပိုပြီးတော့ တိုင်းရင်းသားတွေလိုလားတဲ့အချက်တွေ ပိုပြီးတော့ရှေ့ကိုရောက်လိမ့်မယ်။ ပိုပြီးတော့ ရလဒ် ကောင်းကောင်းရမယ်။ ဥပမာ- နိုင်ငံရေအစိုးရတစ်ရပ်နဲ့ စစ်အစိုးရတစ်ရပ်မှာ စစ်အစိုးရက ပိုပြီးတော့ မြန်ဆန် တယ်ဗျ။ ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုရဖို့အတွက် အင်မတန်ကိုမြန်ဆန်တယ်။ အရပ်သားနိုင်ငံရေးအစိုးရတစ်ရပ် လက်ထက်မှာကျတော့ ဆုံးဖြတ်ချက်က အနှစ်သာရမပြည့်ဝတဲ့အပြင် ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုရဖို့အတွက်တောင် အချိန်တော်တော်လေးကိုပေးရတယ်။ ဘာမှလုပ်လို့မရတော့ဘူးပေါ့။ အဲဒါကြောင့် SAC လက်ထက်မှာ တိုင်းရင်းသားတွေ၊ လက်နက်ကိုင်အဖွဲ့အစည်းတွေလိုလားတဲ့ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေတစ်ခုကို ခိုင်ခိုင်မာမာ ဖြစ်အောင်၊ ငြိမ်းချမ်းမှု ခိုင်ခိုင်မာမာဖြစ်အောင်၊ အချိန်တိုအတွင်းမှာ ဆွေးနွေးမှုကို ကျစ်ကျစ်လစ်လစ်နဲ့ ထိပ်ပိုင်းခေါင်းဆောင်တွေကိုယ်တိုင်တွေ့ဆုံပြီးမှ ဖြေရှင်းနိုင်မယ်ဆိုရင် ကျွန်တော်တို့ရလဒ်ကောင်းတစ်ခု ရလာ မယ်။ ဒါကတော့ ကျွန်တော်စဉ်းစားမိသလောက်ပြောပြတာပါ။

မေး ။ ။ ဟုတ်ကဲ့။ အခုကျွန်တော်ဒီမှာ ထပ်ပြီးသိချင်တာတစ်ခုက နိုင်ငံရေးသမားတစ်ယောက်ရဲ့အရည် အချင်း၊ တိုင်းပြည်အပေါ်ထားတဲ့စေတနာနဲ့ နောက်တစ်ခါ ကိုယ့်ရဲ့ Personal ကိုယ်ကျိုးအတ္တတွေကို ဆရာ့ အနေနဲ့ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာပြီးတော့ တစ်ခုချင်းရှင်းပြ၊ ပြောပြလို့ရမလား။ ဥပမာ- ကိုယ်ကျိုးအတ္တများတဲ့နိုင်ငံရေး သမားဟာ တိုင်းပြည်ကိုဦးဆောင်နိုင်ပါ့မလား။ အဲဒီလိုပဲ ကိုယ်ကျိုးအတ္တကိုနည်းနိုင်သမျှနည်းအောင်ထားနိုင်တဲ့ နိုင်ငံရေးသမားကိုရော ဆရာမြင်ဖူးလား။ လက်ရှိနိုင်ငံရေးအခင်းအကျင်းမှာ ဆရာ့အနေနဲ့ရော ဘယ်လိုမြင်ထား တာရှိမလဲ။
ဖြေ ။ ။ အတ္တကတော့ မကင်းကြဘူးဗျ။ ကိုယ်ရယ်၊ ကိုယ့်မိသားစု၊ ကိုယ့်ပတ်ဝန်းကျင်ရယ်ဆိုတာကတော့ နိုင်ငံရေးသမားတိုင်းမှာ အခြေခံပါလာကြမယ်ထင်တယ်။ အဲဒီတော့ ကင်းအောင်ဆိုတာမျိုးက သူ့ရဲ့ယုံကြည်မှု၊ သူ့ရဲ့ရပ်တည်မှုနဲ့ သူ့ရဲ့ဂုဏ်သိက္ခာနဲ့ထိပ်တိုက်တွေ့တဲ့အခါမှာ ကိုယ့်ရဲ့အတ္တက တဖြည်းဖြည်းနဲ့လျော့လျော့ သွားတာပေါ့။ ကိုယ့်ရဲ့သမိုင်းမှာ ကိုယ်က ဘာပေးဆပ်ခဲ့မှာလဲ။ ကိုယ့်ရဲ့သမိုင်းကို ကိုယ်က ဖြူဖြူစင်စင်ရေးမှာ လား။ ခုနကပြောသလိုပဲ အတ္တအမှောင်ဖုံးပြီးမှ သမိုင်းအရ လက်ညှိုးထိုးခံရတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်များဖြစ်အောင်ထားခဲ့မှာ လားဆိုတာနဲ့ ကိုယ့်ရဲ့ရပ်တည်မှုဆိုတာက ပြန်ပြီးတော့အားပြိုင်ကြတာပေါ့။ ကိုယ်ကျိုးအတ္တရယ်၊ အများနဲ့ပတ် သက်တဲ့ကိစ္စမှာ အားပြိုင်မှု၊ ကိုယ့်ရဲ့ဂုဏ်သိက္ခာနဲ့အားပြိုင်မှု၊ ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦးချင်းစီမှာရှိကြပါတယ်။ အဲဒီလို အားပြိုင်မှု၊ အားသာချက်ကြောင့် ကိုယ့်ရဲ့အတ္တဟာ အဆင့်တစ်ခုအောက်ကိုကျသွားပြီးမှ အများအတွက် ကိုယ့် ရဲ့သမိုင်းမှာကျန်ခဲ့အောင်ဆိုတဲ့ရပ်တည်မှု။ အဲဒီလိုရပ်တည်မှုကောင်းတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်တွေ နိုင်ငံရေးနယ်ပယ်ထဲမှာ ရောက်လေ အများအမြင်မှာကိုကတည်းက သန့်ရှင်းတဲ့၊ အများအတွက် ကိုယ်ကျိုးစွန့်သွားတဲ့ဝန်ကြီးချုပ် လက်ထက်တိုင်ခင်ကလည်း တစ်ကျပ်ပဲ ရှိတယ်။ ဝန်ကြီးချုပ်ဘဝက ထွက်သွားလည်း တစ်ကျပ်ပဲရှိတယ်ဆိုပြီး တစ်ခါက ဦးနုပြောခဲ့တဲ့ဂုဏ်သိက္ခာအရ တိုင်းပြည်ကိုအလုပ်အကျွေးပြုတာဖြစ်တယ်။ ငါ့အတွက် ငါ့မိသားစု အတွက် ကိုယ်ကျိုးရှာတာမဟုတ်ဘူးဆိုတဲ့ဂုဏ်သိက္ခာအရ ရပ်တည်မူက ကျွန်တော်ထင်တယ် အရေးကြီးလှပါ တယ်။ သို့သော်လည်းပဲ ပြန်ကြည့်ရင် အခုခေတ်မှာက နိုင်ငံအသီးသီးမှာလည်းပဲ အတ္တကို ဗဟိုပြုကြတာတို့၊ တချို့ဖွံ့ဖြိုးပြီးနိုင်ငံတွေမှာတော့ အတ္တကိုရှေ့တန်းတင်တာ နည်းကြမယ်လို့ထင်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဖွံ့ဖြိုးဆဲ နိုင်ငံတွေမှာတို့၊ နိုင်ငံရေးရာသီဥတု အလွန်ကိုညစ်ပတ်တဲ့ပတ်ဝန်းကျင်တွေမှာ ကြီးပြင်းတဲ့ကြတဲ့အနေအထား မှာဆို လက်ညှိုးထိုးရင်တော့ နည်းနည်းတော့ရှိကြလိမ့်မယ်ဗျ။ ကိုယ်ကျိုးစွန့်တဲ့နိုင်ငံရေးသမားတွေက မရှိဘူး မဟုတ်ဘူး။ ရှိနိုင်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့်လည်း လူထုကြားထဲမှာ အရောာင်ဆိုးတာတွေက နိုင်ငံရေးတွေထဲမှာဆိုရင် ပိုပြီးတော့ မြင်သာထင်သာတာကို။ အဲဒီတော့ သန့်ရှင်းတဲ့နိုင်ငံရေးအခင်းအကျင်းတစ်ခုဖြစ်အောင်ကတော့ ဖန်တီးပေးဖို့လိုပါတယ်။ အဲဒါကတော့ ကိုယ့်ကိုယ်တိုင်သည်ပင်လျှင် သန့်ရှင်းပြီးမှ အများအတွက်ကိုယ်ကျိုးစွန့် တယ်ဆိုတဲ့ခံယူချက်ကလည်း အရေးကြီးမယ်ထင်ပါတယ်။ ခေတ်ကာလတစ်ခုနဲ့တစ်ခုကတော့ ဘယ်တူမလဲ ဗျာ။ ဗိုလ်ချုပ်အောင်ဆန်းတို့လက်ထက်မှာတော့ ယူနီဖောင်းလေး သုံးစုံ၊ နှစ်စုံလောက်ပဲရှိခဲ့ကြတယ်။ သူ ကျဆုံး သွားပြီးတဲ့နောက်မှာ အများပြည်သူမြင်သာထင်သာအောင် ချိတ်ပြခဲ့တာပဲလေ။ အနေကလည်း ရိုးတယ်။ သူ့ အတွက် ကြီးကြီးမားမားကိုယ်ကျိုးရှာခဲ့တာပြီးမှ တိုင်းပြည်ကိုလွတ်လပ်ရေးအတွက် ကြိုးစားပမ်းစား၊ တိုင်းရင်းသားများနဲ့ချစ်ကြည်ရေးအတွက် ကြိုးစားပမ်းစားလုပ်ခဲ့ကြတာကို။ အဲဒီလိုပုဂ္ဂိုလ်မျိုးကလည်း အခုမရှိ နိုင်ဘူးလားဆိုရင် ရှိနိုင်ပါတယ်။ လက်နက်ကိုင်တော်လှန်ရေးအဖွဲ့အစည်းတွေမှာလည်း ရှိနိုင်ပါတယ်။ ဗိုလ်ချုပ်ကြီးမူထူးစေးဖိုးတို့နေတဲ့အိမ်လေးဆိုရင် တစ်ခါပြတယ်။ သနားဖို့လည်းကောင်းပါတယ်။ တောထဲ တောင်ထဲမှာ နှစ်ပေါင်း အသက်(၈ဝ) လောက်ပတ်ဝန်းကျင်ထိ နေအိမ်ကလေးထဲက တော်လှန်ရေး သမားဆိုလို့ ပြန်ကြည့်ရင် ကျွန်တော်တို့နေရ၊ ထိုင်ရတဲ့အနေအထားထက် အများကြီးစွန့်လွှတ်စွန့်စားပြီးမှ သူ့လူမျိုး၊ သူ့ရဲ့ ဒေသအတွက် ကိုယ်ပိုင်အုပ်ချုပ်၊ ကိုယ်ပိုင်ပြဋ္ဌာန်းပိုင်ခွင့်ရှိအောင် အသက်စွန့်၊ ကိုယ်ကျိုးစွန့်တိုက်နေကြတဲ့အခါ မှာ ကျွန်တော်တို့နဲ့တော့ ဘယ်လိုလုပ်နှိုင်းယှဉ်အပ်မလဲ ခင်ဗျာ။ ဗိုလ်ချုပ်ကြီးက မာနလည်းကြီး။ တဖက်က ကို ဗိုလ်ချုပ်ထွန်းမြတ်နိုင်တို့လည်းကြည့်၊ ဒီဘက်က ဗိုလ်ချုပ်ကြီးတွေကိုလည်းကြည့်ပေါ့နော်။ နှိုင်းယှဉ်ကြည့် မယ်ဆိုရင်တော့ ခင်ဗျားတို့ကိုယ်တိုင်လည်း သဘောပေါက်မှာပါ။ အဲဒီတော့ လူငယ်လူရွယ်ကာလပေါ့ဗျာ။ မြို့ ကြီးမှာ စာသင်ပြီးမှတော့ ကောင်းကောင်းနေချင်မှာပေါ့။ လောကစည်းစိမ်ကို ကောင်းကောင်းခံစားချင်မှာပေါ့။ တောထဲတောင်ထဲမှာ မျှစ်တို့၊ မဝရေဆာလေးနဲ့ တဲလေးထိုးပြီးတော့မှ ဘယ်အချိန်ကျလာမှန်းမသိတဲ့ ဗုံးသီးတွေ ကိုမျှော်ပြီး ဘယ်လိုလုပ်နေချင်ပါ့မလဲ။ ဒါပေမယ့် သူတို့ရဲ့ခံယူချက်၊ စွန့်လွှတ်စွန့်စားလိုစိတ်ရှိတဲ့အခါမျိုးကျတော့ လက်နက်ကိုင်တော်လှန်ကြတာပေါ့။ မြန်မာ့တပ်မတော်ကိုကြည့်ရင်လည်း ခင်ဗျားတို့၊ ကျွန်တော်တို့သွားလာနေ တဲ့ပုံစံနဲ့က မတူဘူးလေ။ စစ်သားလုပ်တယ်၊ စစ်ဗိုလ်လုပ်ကြတယ်။ အမိန့်အရ၊ တာဝန်အရ သေမယ်မှန်းလည်း သိကြတယ်။ မိုင်းရှိမှန်းလည်းသိပေမယ့် အမိန့်အရတက်ကြရတာပဲ။ အဲဒီတော့ပြန်ကြည့်ရင် ကျွန်တော်တို့နိုင်ငံ ရေးသမားတွေထက် ပိုပြီးတော့ တာဝန်အရ အသက်ကိုပေးရတယ်။ အသက်ကိုစွန့်ရတယ်။ ဒါမျိုးတွေရှိကြတာ ကို။ ကျွန်တော်တို့ထက်ပိုပြီးတော့ ပေးဆပ်ကြရတယ်။ အဲဒီတော့ နိုင်ငံရေးသမားတွေနဲ့ပတ်သက်ရင်တော့ဖြင့် ခုနကခင်ဗျားပြောသလို အတွေးအခေါ်သန့်ရှင်းရမယ်။ အများအတွက် အလုပ်လုပ်တဲ့နိုင်ငံရေးသမားဖြစ်အောင်၊ ကိုယ်ကျိုးစွန့်တဲ့နိုင်ငံရေးသမားဖြစ်အောင်ကို ကြိုးစားပြီးတည်ဆောက်ရမှာပဲ။ ပတ်ဝန်းကျင်ကလည်း အဲဒီလိုမျိုး ဖြစ်အောင်ဖန်တီးပေး၊ ထောက်ပြပေးကြရမှာပဲ။ လူဆိုတာကတော့ ဖောက်ပြန်တတ်ကြတာပဲ။ အဲဒီဖောက်ပြန်မှု ကို အနည်းဆုံးဖြစ်အောင်လို့ ပတ်ဝန်းကျင်ကလည်း ပြုပြင်ပေးရမယ်။ ခင်ဗျားတို့လို မီဒီယာသမားတွေကလည်း ထောက်ပြပေးရမယ်။ တကယ်လို့ ကိုယ်ကျိုးရှာတာမျိုးကိုတွေ့ရှိရင်လည်း အရေးယူစရာကို အားနာစရာမလိုဘဲ နဲ့ ပြတ်ပြတ်သားသားအရေးယူဖြစ်ရမှာပေါ့။ ဒါမျိုးကတော့ လူထုမှာလည်းတာဝန်ရှိသလို ခင်ဗျားတို့မီဒီယာတွေ မှာလည်း တာဝန်ရှိတယ်။ နိုင်ငံရေးသမား တွေမှာလည်း တာဝန်ကြီးကြီးမားမားရှိပါတယ်။ နိုင်ငံရေးသမားအနေနဲ့ နိုင်ငံရေးလောကထဲကိုဝင်တော့မယ်ဆိုရင် ဆောင်ရန်၊ ရှောင်ရန်နဲ့ ကိုယ့်ရဲ့ကျင့်ဝတ်တွေကိုစောင့်ထိန်းဖို့တာဝန် က ရှိပါတယ်။ ဒါပေမယ့်လည်း အဲဒီအခင်းအကျင်းထိကို မြန်မာနိုင်ငံမှာ နိုင်ငံရေးသမားတွေဘက်ကလေ အဲဒီ အနေအထားထိ မရောက်သေးဘူးထင်တယ်။ ဒါပေမယ့် အချို့သောလူငယ်တွေကလည်း ကြိုးစားနေကြတယ် ဗျ။ ဒါကတော့ စောင့်ကြည့်ပေးရမှာပေါ့။

မေး ။ ။ ဆရာအတွေ့အကြုံအရ ဆရာအကျဉ်းကျတဲ့ဖြစ်စဉ်ဆိုရင် လုပ်ပိုင်ခွင့်ရှိသူတွေရဲ့အတ္တကြောင့် ဆရာ အကျဉ်းကျခဲ့ရတယ်လို့ ပြောလို့ရမလား။ ဆရာ အကျဉ်းကျသွားရတဲ့အကြောင်းရင်းကို လူတွေက ပုံဖော်တာ အမျိုးစုံပုံဖော်ပြောဆိုကြတာရှိတယ်။ အဲဒီတော့ ဆရာဆိုရင်ရော ဘာ့ကြောင့် အကျဉ်းချခံရတယ်လို့ ပြောချင်လဲ။
ဖြေ ။ ။ အစိုးရတစ်ရပ်က သူ့အတွက်စိုးရိမ်စိတ်ရှိရင် လက်နက်ကိုမြင်ကွင်းကနေ ဖယ်ထုတ်လိုက်တာပဲဗျ။ ကျွန်တော် အဲဒီတုန်းက စဉ်းစားပါတယ်။
မေး ။ ။ ဆရာအဲဒီတုန်းက လွှတ်တော်တောင် မတက်လိုက်ရဘူးနော်။
ဖြေ ။ ။ ဟုတ်တယ်။ ကျွန်တော် ဧပြီ ၂ဝ၁၇ မှာ အနိုင်ရပြီးမှ ပြည်သူ့လွှတ်တော်အမတ် ဖြစ်လာတာပေါ့။ အဲဒီ ကာလမှာ ကိုဖီအာန်နန် ကော်မရှင် Report တွေ ပေးတယ်ထင်တယ်။ ကျွန်တော်တို့နောက်မှာ ကိုဖီအာန်နန် ကော်မရှင်ရဲ့ Report ကို ကန့်ကွက်တဲ့ကာလမျိုးတွေ လွှတ်တော်ထဲမှာရှိတယ်။ ကျွန်တော်ထင်ပါတယ်။ အဲဒီ တုန်းက ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်က ရခိုင်ပဋိပက္ခဖြေရှင်းတဲ့ဥက္ကဋ္ဌတာဝန်ကိုယူထားတယ်။ ကျွန်တော်တို့က နိုင်ငံရေးအားဖြင့် တိပ်ကွက်လေးတွေရှိတာပေါ့။ အဲဒါကလည်း လူထုအတွက်ပါပဲ။ အဲဒါလေးကို သူလည်း ကျေနပ်ချင်မှကျေနပ်မှာပေါ့။ အဲဒီတုန်းက ရခိုင်ဆိုတာမျိုးကို ဖျောက်လိုက်တာမျိုးရှိခဲ့ပြီး Buddhist Communities ၊ အစ္စလာမ်ကွန်မြူနစ်တီ ဆိုတာမျိုးလည်း သုံးတယ်လေ။ NLD လက်ထက် နဲ့ ဦးခင်ညွန့်တို့ ပြန်ကြားရေးဝန်ကြီးဌာနကလည်း အဲဒါမျိုးသုံးခဲ့ပါတယ်။ ဗုဒ္ဓဘာသာကိုးကွယ်တဲ့ အုပ်စုပေါ့နော်။ အဲဒီလောက်ထိ တောင်မှလုပ်ခဲ့တယ်။ ကျွန်တော်အပေါ်မှာလည်း သူတို့စိုးရိမ်စိတ် ရှိပုံပေါက်တယ်။ အဲဒါကြောင့်လည်း ကျွန်တော့်ကို ဒီမြင်ကွင်းကနေ ဝေးရာကို ထားမှဖြစ်မယ်ဆိုတဲ့ နိုင်ငံရေးရည်မှန်းချက်တစ်ခုရှိပုံပေါ်တယ်။ ကျွန်တော် ဟောခဲ့၊ ပြောခဲ့တာက ဘာမှမဟုတ်ဘူးဗျ။ တွက်ကြည့်ရင် ဒါမျိုး နှစ်စဉ်ကျင်းပတာ လေး၊ ငါးကြိမ် ရှိပြီ။ သမ္မတကြီး ဦးသိန်းစိန်လက်ထက်ကတည်းက ကျင်းပခဲ့ကြတာပေါ့။ ဒီဇင်ဘာ(၃၁)ရက်ဆိုတာက ဘိုးတော်မောင်ဝိုင်းက မဟာသမ္မတရာဇာကို မြောက်ဦးထီးနန်းကို သိမ်းတဲ့ရက်ကိုဗျ။ ရခိုင်ကလည်း သမိုင်းကြီးတော့ အဲဒီလိုမျိုး နိုင်ငံကျဆုံးတဲ့နေ့၊ အဲဒီတုန်းကအမှတ်တရလေးတွေကို နောက်လူတွေ မမေ့အောင် ပြောကြ၊ ဆိုကြ ဟောပြောကြတာပေါ့ဗျာ။ စာပေဟောပြောပွဲလိုပဲ ကျင်းပကြပါတယ်။ အဲဒီတော့ စာရေးဆရာတွေကြားထဲမှာ နိုင်ငံရေးပါတီတစ်ခုရဲ့ခေါင်းဆောင်၊ လွှတ်တော်အမတ်က အဲဒီလိုဟောပြောလာတာလည်း သုံး၊ လေးနှစ် ရှိပြီဗျ။ အဲဒီတုန်းက နာရီဝက်လောက် ဟောပြောပြီးမှ ကျွန်တော့်ကို ၅ဝ၅(ခ) လောက်နဲ့ ဖမ်းရင်လည်း ဖမ်းပေါ့။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော့်ကို အဲဒီတုန်းက စွဲတဲ့ပုဒ်မက အံ့သြဖို့ကောင်းတယ် ၁၇/၁၊ ၂ တဲ့ဗျ။ မတရားအသင်းမှာ ကိုယ်တိုင်ပါတယ်။ မတရားအသင်းနဲ့ဆက်သွယ်တယ်။ ၁၇/၁ က ဆက်သွယ်တယ်။ ၁၇/၂ က မတရား အသင်းမှာ ပါတယ်ပေါ့ဗျာ။ တနည်းအားဖြင့် လက်နက်ကိုင်အဖွဲ့အစည်းမှာ သင်တန်းတက်တယ်။ ၁၇/၂ အရ ဆို ရင် ပူးပေါင်းတယ်၊ ကူညီတယ်ပေါ့ဗျာ။ ၅ဝ၅(ခ)၊ ၅ဝ၅(ဂ) ဆိုရင်၊ ၅ဝ၅(ခ) က နိုင်ငံတော်ကိုအကြည်ညိုပျက် အောင်လုပ်တယ်။ ၅ဝ၅(ဂ) က တိုင်းရင်းသားအချင်းချင်းချစ်ကြည်မှုကို ယိုယွင်းအောင်ဟောပြောတယ်။ ၁၂၂ ကျတော့ လက်နက်ကိုင်တော်လှန် ပုန်ကန်တယ်။ အဲဒီတော့ ကျွန်တော့်ကို စွဲတဲ့ ပုဒ်မတွေကို ကြည့်ရင် ၅ဝ၅(ခ) လောက်နဲ့စွဲရင်တောင် ငြိမ့်ညောင်းသေးတယ်ပေါ့ဗျာ။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော့်ကိုစစ်တဲ့အခါမှာ ၁၇/ ၁၊ ၂ အားလုံး က မငြိဘူးဗျ။ ကျွန်တော်နဲ့ပတ်သက်တဲ့အထောက်အထားလည်း ဘာမှမရှိဘူးရယ်။ တရားသာစွဲတာ ဝရမ်းမပါ ဘဲနဲ့ ကျွန်တော့်ကို ဖမ်းနိုင်ခွင့် ၁၇/ ၁၊ ၂ မှာပဲ ရှိတာလေ။ ၅ဝ၅(ခ)၊ ၅ဝ၅(ဂ)၊ ၁၂၂ နဲ့သာ စွဲမယ်ဆိုရင် တရားသူကြီးရဲ့ ဝရမ်းလိုတာပေါ့။ အဲဒီတော့ ဝရမ်းမပါဘဲနဲ့ ကျွန်တော့်ကိုတန်းဖမ်းချင်တော့ ၁၇/ ၁၊ ၂ ကို ပုဒ်မ တပ်လိုက်တယ်လို့ ကျွန်တော်ထင်တယ်။ စစ်ဆေးတော့လည်း ၅ဝ၅(ဂ) ဆိုတာကလည်း တိုင်းရင်းသား အချင်းချင်းချစ်ကြည်မှုကို ပျက်ပြားအောင်လည်း ကျွန်တော် ဘာမှမလှုံ့ဆော်ခဲ့ဘူးဆိုတာမျိုးကြောင့် ၅ဝ၅(ဂ) နဲ့စွဲထားတာလည်းပြုတ်သွားတယ်။ ၅ဝ၅(ခ) ကတော့ ပါလာတာပေါ့။ အဲဒီတော့ (ခ) နဲ့ နှစ် နှစ်ကျတယ်။ ထူးခြား တာက ပြည်နယ်အစိုးရရှေ့နေ လို့ခေါ်တာပေါ့နော် ပြည်နယ်ဥပဒေအရာရှိဘက်ကလာတင်တဲ့ ပြည်နယ်ဒုတိယ ဥပဒေအရာရှိအမျိုးသမီးတစ်ယောက် ကျွန်တော်တို့ဥပဒေတရားလွှတ်တော်မှာ လျှောက်လွှဲချက်ပေးတာပေါ့။ ကျွန်တော်တို့ဘက်က နိုင်ငံတော်သစ္စာဖောက်မှု မမြောက်ဘူးဆိုတာကို အကြိမ်ကြိမ်ပြောတယ်လေ။ နိုင်ငံရေး အားဖြင့် ဟောတာ၊ ပြောတာတွေရှိတယ်၊ လက်နက်ကိုင်တာလည်း မဟုတ်ဘူး။ အဲဒီတော့ အဲဒီအစိုးရရှေ့နေ ဘက်ကလည်းပြောတယ်ဗျ။ ဒေါက်တာအေးမောင်သည် နိုင်ငံရေးအားဖြင့် နိုင်ငံရေးသမားစကားကို ပြောတာ သာဖြစ်တယ်။ နိုင်ငံတော်သစ္စာဖောက်ဖျက်မှု၊ နိုင်ငံတော်ပုန်ကန်မှုအထိ မမြောက်ဘူးလို့တော့ တိုက်ရိုက်မပြော ခဲ့ပေမယ့် နိုင်ငံရေးသဘောအရ ဟောခြင်း၊ ပြောခြင်းသာဖြစ်တယ်။ အဲဒီတော့ နိုင်ငံတော်သစ္စာဖောက်ဖျက်မှုနဲ့ စွဲ ထားတဲ့အမှုကိုဆင်ခြင်သုံးသပ်ပြီးတော့မှ တရားသူကြီးမင်းအနေနဲ့အဖြေပေးပါ။ တနည်းအားဖြင့် သူကိုယ်တိုင် ကလည်း မမြောက်ဘူး၊ နိုင်ငံရေးသဘောတရား နိုင်ငံရေးစကားကိုပြောတာဖြစ်တယ် ဆိုပြီးပြောခဲ့တယ်။ တနည်းအားဖြင့် ၁၇/ ၁၊ ၂ နဲ့ငြိပြီး ဆက်စပ်တယ်ဆိုရင် တော့ နိုင်ငံတော်သစ္စာဖောက်ဖျက်၊ ပုန်ကန်မှုတော့ မြောက်မှာပေါ့။ သေနတ်တစ်ချောင်းမပြောနဲ့ အပ်ကလေးတစ်ချောင်းတောင် ကျွန်တော့်ဆီက မရဖူးဘူးဆိုတော့ တွက်ကြည့်ရင် မတရားဖမ်းဆီးခံရတယ်ဆိုတဲ့ဘက်ကို ပိုများတာပေါ့။ အဲဒီတော့ နိုင်ငံရေးမှာ အပျောက်ရှင်းတာ ပေါ့။ တနည်းအားဖြင့် သူတို့ရဲ့နိုင်ငံရေးရည်မှန်းချက်က နိုင်ငံခြားရေး Policy အရ ရခိုင်အရေးပြဿနာကို ဖြေရှင်းတော့မယ်ဆိုတဲ့နေရာမှာ ရခိုင်လူမျိုးစုထောက်ခံမှုရတဲ့ပါတီနဲ့ ခေါင်းဆောင်၊ သူတို့အတွက် အတားအဆီး အခက်အခဲကိုပေးနိုင်တဲ့ပုဂ္ဂိုလ်လို့ သတ်မှတ်တဲ့သူကို၊ တနည်းအားဖြင့် ကိုဖီအာနန်ကော်မရှင်အရ တစ်ဆင့်ချင်း တစ်ဆင့်ချင်း အကောင်အထည်ဖော်တော့မယ်ဆိုတဲ့အခါမှာ ဒီပုဂ္ဂိုလ်နဲ့ ဒီပုဂ္ဂိုလ်ပြောဆိုမှုသည် အတားအဆီး ဖြစ်တယ်ဆိုတဲ့အခါမှာ ဒီပုဂ္ဂိုလ်ကို အတွင်းထဲမှာထားလိုက်တာက ပိုပြီးတော့ ငြိမ်းချမ်းတယ်။ ဖြေရှင်းပြီးသား ဖြစ်တယ်ဆိုတဲ့သဘောကြောင့် ထင်ကြပါတယ်။ အဲဒါမျိုးကတော့ ဥပဒေအရဆိုရင် အစဉ်အလာမကောင်းဘူးဗျ။ အစိုးရတစ်ရပ်က တရားစွဲဆိုသည်ထားဦး တကယ်ဥပဒေအရ မြောက်/မမြောက်ကိုတော့ သက်ဆိုင်ရာဥပဒေပြု တဲ့၊ အထောက်အကူပြုတဲ့ တရားသူကြီးတို့၊ အစိုးရရှေ့နေတို့ကလည်း အစိုးရက တရားစွဲထားရင် အမှုမြောက် တယ်ဆိုတဲ့ဘက်ကပဲ မသွားဘဲနဲ့ တရားရေးမဏ္ဍိုင်အရ အမှုမြောက်ခြင်း/ မမြောက်ခြင်းကို သေသေချာချာ ခွဲခြားစိတ်ဖြာပြီးမှ တရားသူကြီးဆီမှာ လျှောက်လွှဲချက်ပေးရမှာပေါ့။ အမှုမမြောက်ရင်လည်း မမြောက်ဘူးဆိုတာ ကို တရားသူကြီးက ဆုံးဖြတ်ရဲရမှာပေါ့။ အစိုးရစွဲတဲ့အမှုတိုင်းမှာ တရားခံလို ခဏသတ်မှတ်ထားတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်ကို တရားခံဖြစ်ပါတယ်ဆိုတာမျိုးဆုံးဖြတ်ပြီး စီရင်ချက်ချတာမျိုးကတော့ မမှန်ကန်သလို တရားသူကြီးမှာလည်း တာဝန်ရှိပါတယ်။ အဲဒါမျိုးတော့ မဖြစ်စေချင်တော့ဘူး။

မေး ။ ။ နောက်တစ်ခုက ဘာလဲဆိုတော့ ၂ဝ၂၁ အာဏာသိမ်းမှုမဖြစ်ခင် စစ်တပ်က နိုဝင်ဘာနောက်ဆုံးပတ် ကနေ ဇန်နဝါရီအထိ တောက်လျှောက်သတင်းစာရှင်းလင်းပွဲလုပ်ပြီး မဲမသမာမှုကိုဖြေရှင်းပေးဖို့ပြောတယ်။ (၂၆) ကြိမ်အထိကို ပြောတယ်။ သတင်းစာရှင်းလင်းပွဲတွေလည်း အကြိမ်များစွာလုပ်ခဲ့တယ်။ တကယ်လို့သာ ဆရာ အဲဒီကာလမှာ ရွေးကောက်ပွဲအနိုင်ရတဲ့ပါတီရဲ့ခေါင်းဆောင်ဆိုရင် သူတို့ပြောတဲ့ဟာကို ရွေးကောက်ပွဲကော်မရှင် နဲ့ညှိနှိုင်းတိုင်ပင်ပြီး ဖြေရှင်းပေးဖို့ဆန္ဒရှိလား။
ဖြေ ။ ။ အမှန်ကတော့ ၂ဝဝ၈ ဖွဲ့စည်းပုံအရတော့ အစိုးရတစ်ရပ်က ရွေးကောက်ပွဲကော်မရှင်ကိုတာဝန်ပေး ရတာ။ ဒါလည်းပဲ ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေရဲ့အားနည်းချက်ပေါ့။ ဆရာဦးသာဌေးတို့၊ စောကြာဒိုးတို့ခေတ်ကတော့ ဗိုလ်ချုပ်စောမောင်ထင်ပါတယ်။ သေသေချာချာလေး ကြားလူကိုတာဝန်ပေးခဲ့တာ။ ဦးအေးမောင် တို့လက်ထက်ကပေါ့။ အခုကတော့ အစိုးရတစ်ရပ်က မိမိစိတ်ကြိုက်ရွေးကောက်ပွဲကော်မရှင်ကို ဖန်တီးခဲ့တာ ပေါ့။ အဲဒီတော့ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်အစိုးရမှာ ရွေးကောက်ပွဲကော်မရှင်ဟာ ဘယ်လိုပဲလွတ်လပ်တယ်လို့ ဘယ်လိုပဲ ပြောပြော အစိုးရရဲ့ Influence(လွှမ်းမိုးမှု) ကတော့ ရှိတယ်ဆိုတာ ကျွန်တော်တို့လက်ခံရမှာပဲ။ အဲဒီတော့ ရွေးကောက်ပွဲနဲ့ပတ်သက်လို့ အဲဒီကကျင်းပပေးရမယ့်တာဝန်သည် ရွေးကောက်ပွဲကော်မရှင်ပဲ။ ဒါပေမယ့် ရွေးကောက်ပွဲကော်မရှင်အပေါ်မှာ လွှမ်းမိုးနိုင်မှုအာဏာသည် အစိုးရမှာရှိနေတယ်လို့ ၂ဝဝ၈ ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံ ဥပဒေအရ ကျွန်တော်တို့လည်းယုံတယ်။ ဒီလိုပဲ အများလည်းလက်ခံမယ်လို့ထင်ပါတယ်။ အဲဒီတော့ ရွေးကောက် ပွဲကြောင့်ဖြစ်လာမယ့် တိုင်ခြင်း၊ တောခြင်း၊ မတော်မတရားဖြစ်ခြင်းတွေကတော့ ရှိမှာပဲ။ ရှိရင်ရှင်းရမယ့်တာဝန် က ရွေးကောက်ပွဲကော်မရှင်မှာရှိတယ်။ အထူးသဖြင့် ၂ဝဝ၈ ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေအရ အမျိုးသားနိုင်ငံရေး ဦးဆောင်ကဏ္ဍမှာယူထားရတဲ့ တပ်မတော်ရဲ့ အင်စတီကျူးရှင်းတစ်ခုက စစ်ဆေးလို့ တွေ့တာကို ပိုပြီးအလေး ထားရမယ်။ နိုင်ငံရေးပါတီတစ်ခုက ထောက်ပြတာမျိုးဟာ အချက်အလက်အားဖြင့် ပြည့်စုံချင်မှပြည့်စုံနိုင်မယ်။ လက်ရှိအနေအထားမှာ အင်စတီကျူးရှင်းအရ နိုင်ငံရေးပါတီတွေ မခိုင်မာသေးဘူး။ ပြည်ခိုင်ဖြိုးကတော့ ခိုင်မာ တဲ့အနေအထားမှာရှိနိုင်တယ်။ ကျွန်တော်တို့လို တိုင်းရင်းသားပါတီတွေက ပြည်ထောင်စုကို လွှမ်းခြုံနိုင်တဲ့အနေ အထားမှာ မရှိသလို၊ ခိုင်မာတဲ့ဖွဲ့စည်းပုံဘဏ္ဍာရေးနဲ့ဝန်ထမ်းအင်အား ကျွန်တော်တို့မှာ အားနည်းချက်အများ ကြီးရှိတယ်။ အဲဒီတော့ ပြည်ခိုင်ဖြိုးထက် အဖွဲ့အစည်းအလွန်ကြီးတဲ့တပ်မတော်ရဲ့ပါဝင်မှုအရ စစ်ဆေး၊ ထောက်ပြတာမျိုး ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေအရပဲဖြစ်ဖြစ်၊ တပ်မတော်သားများရဲ့စိစစ်မှု၊ သူတို့ရဲ့ အချက်အလက် စုဆောင်းနိုင်မှု၊ ဖော်ထုတ်နိုင်မှုစွမ်းအားကိုပြန်ကြည့်ရင်ဖြစ်ဖြစ် ရွေးကောက်ပွဲကော်မရှင်ဘက်က ထောက်ပြတဲ့ နိုင်ငံရေးပါတီထက် ပိုပြီးတော့အလေးအနက်ထားဖို့လိုအပ်တယ်။ သူတို့ကိုယ်တိုင်က (၂၅) ရာခိုင်နှုန်းက ရွေးကောက်ခံအမတ်နဲ့အတူ လွှတ်တော်ထဲကိုရောက်တော့မယ့် ဖွဲ့စည်းပုံအရ ခိုင်ခိုင်မာမာနေရာရထားတဲ့အဖွဲ့ အစည်းဖြစ်တဲ့အတွက် ပိုပြီးတော့ အလေးနက်ထားဖို့လိုတယ်။ ရွေးကောက်ပွဲကော်မရှင် အလေးအနက်ထားဖို့ လိုတာက ရွေးကောက်ပွဲကော်မရှင်နဲ့ပတ်သက်တယ်။ အလေးအနက်မထားရင်တောင်မှ အလေးအနက်ထားဖို့ တွန်းအားပေးနိုင်တဲ့အဖွဲ့အစည်းက အစိုးရမှာရှိတယ်။ အစိုးရကလည်း ရွေးကောက်ပွဲကော်မရှင်အပေါ်မှာ အလေးအနက်ထားဖို့ တွန်းအားပေးဖို့လိုတယ်။ တကယ်လို့များ အဲဒီကာလက NLD ပါတီရဲ့ခေါင်းဆောင်က ကျွန်တော်များဖြစ်ခဲ့ရင် ခုနကလိုပေါ့ဗျာ။ ဖြစ်လာမယ့် ဖေဖော်ဝါရီ(၁) ရက်နေ့လိုဖြစ်စဉ်မျိုးကိုကြိုမြင်ဖို့ လိုအပ်ပါ တယ်။ အဲဒီတော့ ညှိနှိုင်းမှုဟာ အဲဒီကာလမတိုင်ခင်မှာ လိုအပ်တယ်ဆိုတာကို ဦးကိုကိုကြီးတို့၊ ဦးခွန်ထွန်းဦးတို့ ထောက်ပြခဲ့တယ်လို့ ကျွန်တော်တို့ထောင်အတွင်းက ကြားခဲ့ရပါတယ်။ ပြန်တွေးကြည့်ရင်ဗျာ အားနည်းချက်တွေ ကြောင့်ပါပဲ။ တကယ်လို့များ အစိုးရအဖွဲ့ခေါင်းဆောင်ကြီးများသာလျှင် အခုလိုဖြစ်နိုင်တဲ့အနေအထားကို ကြို တွေးခဲ့တာလို့ ခုနကလိုရွေးကောက်ပွဲကော်မရှင်ကိုထောက်ပြတဲ့အချက်အလက်များကိုစနစ်တကျနဲ့ ဒုတိယ အကြိမ် လွှတ်တော်ကိုခေါ်ပြီးတော့လေ၊ လွှတ်တော်ခေါ်တာကလည်း ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေအရ လက်မှတ်ထိုး ပြီးခေါ်တာဗျ။ လွှတ်တော်ကိုယ်စားလှယ်များရဲ့(၂ဝ) ရာခိုင်နှုန်းကျော်လက်မှတ်နဲ့တင်တာကို ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံ ဥပဒေအရလွှတ်တော်ကို မဖြစ်မနေခေါ်ပေးရမယ်။ အဲဒီခေါ်ပေးတဲ့လွှတ်တော်ရဲ့ကာလအတို၊ အရှည်ကို မူတည် ပြီးမှသာလျှင် ဒီဘက်ကတင်တဲ့အဆိုကို ရွေးကောက်ပွဲကော်မရှင်က ပြန်ရှင်းပြနိုင်တဲ့အနေအထား ဆိုရင်တောင် အခုလိုအခင်းအကျင်းမျိုးရောက်ဖို့ခက်ခဲတယ်။ အဲဒီတော့ညှိနှိုင်းမှုမရှိကြလို့ သူ့အတ္တ၊ ကိုယ်အတ္တပြိုင်နေကြလို့၊ သူမှန်တယ်၊ ကိုယ်မှန်တယ်ဆိုတာကို ကိုယ့်ဘက်ကချည်းဆုံးဖြတ်နေကြလို့၊ ကြားလူရဲ့သဘောထားကို တစ်ဖက်နဲ့တစ်ဖက် မသုံးသပ်၊ မလေ့လာနိုင်ခဲ့ကြလို့ အခုလိုအကြပ်အတည်းကြားကို ရောက်သွားရတယ်လို့ပဲ သုံးသပ်မိပါတယ်။

မေး ။ ။ ဟုတ်ကဲ့ဆရာ။ နောက်ဆုံးမေးခွန်းနှစ်ခုလောက်ပါပဲ။ ပထမတစ်ခုကဘာလဲဆိုတော့ ညှိနှိုင်းတိုင်ပင် ရေးလမ်းကြောင်းလို့ပြောကြပြီဆိုရင် နှစ်ဖက်ရှိမယ်ပေါ့။ စစ်တပ်ရော NUG ရောပေါ့။ (သို့မဟုတ်) NLD က အဖမ်းခံထားရတဲ့ ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်ပေါ့။ ဆိုတော့ သူတို့နှစ်စုနှစ်ဖွဲ့ကို ညှိနှိုင်းတိုင်ပင်ပေးနိုင်ဖို့ဆိုတာ နှစ်ဖွဲ့လုံးကလည်း လုံးဝမတိုင်ပင်နိုင်ဘူးလို့ပြောတယ်။ တိုင်ပင်မယ်ဆိုရင်တောင် မင်းကအရင်ကမ်းလှမ်း၊ ငါက အရင်ကမ်းလှမ်းဆိုပြီး အတ္တတွေခံထားကြတာတွေ့ရတယ်။ ဒီနှစ်ယောက်ရဲ့ကြားမှာ သူတို့နှစ်ဖွဲ့လုံးအတွက် အားကောင်းတဲ့၊ ဩဇာကြီးတဲ့လူ ဝင်ပြောမယ်ဆိုရင်လည်း အဲဒီလူက နှစ်ဖက်စလုံးက လက်ခံနိုင်တဲ့လူဖြစ်ဖို့လို တယ်။ ဆိုတော့ အဲဒီညှိနှိုင်းတိုင်ပင်ရေးလမ်းကြောင်းက ဘေးကြပ်နံကြပ်တွေ့နေတယ်လို့ ဆရာထင်မိလား။
ဖြေ ။ ။ အဲဒီညှိနှိုင်းတိုင်ပင်ရေးလမ်းကြောင်းဘယ်လိုရှိလည်းဆိုတာတော့ ကျွန်တော်မသိဘူး။ ဒါပေမယ့် ညှိနှိုင်းတိုင်ပင်ရေးလမ်းကြောင်း ရှိခဲ့တယ်ဆိုရင်တောင် အခုလိုမျိုးအခင်းအကျင်းဖြစ်လာပြီဆိုရင် ညှိနှိုင်းတိုင်ပင် ရေးလမ်းကြောင်းက လိုအပ်ချက်အလွန်တရာရှိခဲ့လို့ပေါ့။ တကယ်လို့များ ညှိနှိုင်းတိုင်ပင်ရေးလမ်းကြောင်းက နှစ်ဘက်လက်ခံနိုင်တဲ့အနေအထားကိုရောက်ခဲ့ရင် အခုအခင်းအကျင်းဖြစ်မလာဘူး။ ဒါကတော့ ရလဒ်ကိုအခြေ ပြုပြီး ကျွန်တော်တို့သုံးသပ်လို့ရတာပေါ့။ ညှိနှိုင်းတယ်၊ တိုင်ပင်တယ်ဆိုတာကလည်း အများလက်ခံနိုင်တဲ့၊ နှစ်ဖက်စလုံးလက်ခံနိုင်တဲ့ပုဂ္ဂိုလ်တွေ ပါဖို့လိုတာပေါ့။ ပြီးတော့ ကိုယ့်ဘက်ကအတ္တ၊ သူ့ဘက်က အတ္တ နှစ်ခုလုံး ကိုလည်း အလျော့နိုင်ဆုံး၊ လျော့နိုင်တဲ့အနေအထားဖြစ်ဖို့လဲလိုတာပေါ့။ ကိုယ့်ဘက်က ကိုယ့်ရဲ့လိုအပ်ချက်နဲ့ ကိုယ့်ရဲ့ဘောင်ကိုတင်းခံထားတာမျိုး၊ သူ့ဘက်ကလည်း သူ့သတ်မှတ်ချက်နဲ့ သူ့ဘောင်ကို တင်းခံထားတာမျိုး ဆိုရင် ဘယ်လိုမှညှိနှိုင်းတိုင်ပင်ဖို့က ခက်ခဲပါတယ်။ အဲဒီတော့ ညှိနှိုင်းတိုင်ပင်မှုရဲ့ အဓိကလိုအပ်ချက်က ပြည်ထောင်စုကြီး ခိုင်ခိုင်မာမာနဲ့ အလုံးစုံမပျက်သုန်းဖို့အတွက်ဆိုတဲ့ နှစ်ဖက်ရဲ့ရည်မှန်းချက်သာ ရှိကြမယ်ဆိုရင် တွေးလို့မြင်တတ်ပါတယ်။ နိုင်ငံရေးခေါင်းဆောင်ဖြစ်ဖြစ်၊ စစ်ရေးခေါင်းဆောင်ဖြစ်ဖြစ် (၁ဝ) နှစ်၊ နှစ် (၂ဝ) လောက်မှာ(သို့မဟုတ်) နောက်(၄) နှစ်လောက်မှာ (သို့မဟုတ်) နောက်ကာလတစ်ခုလောက်မှာဖြစ်လာမယ့် အခင်းအကျင်းကို အခုလက်ရှိအနေအထားကနေ သုံးသပ်နိုင်ကြတယ်ဗျ။ အဲဒါက အချက်အလက်ကိုအခြေပြု ပြီးတွေးနိုင်တယ်။ ဆိုပါတော့ ဖေဖော်ဝါရီလ(၁) ရက်နေ့မှာ ဖြစ်လာမယ့်အခင်းအကျင်းကို အဲဒီမတိုင်ခင် တစ်လ လောက်ကတည်းက နှစ်ဖက်တင်းမာနေတဲ့အခြေအနေကိုသုံးသပ်နိုင်ရမယ်။ အဲဒီလိုအခင်းအကျင်းမျိုးမဖြစ်ဖို့ အတွက် ကိုယ့်ဘက်က ဘာလျော့ပေးရမယ်၊ ဘာညှိနှိုင်းရမယ်၊ ဘာကိုအပေးအယူလုပ်ရမယ်ဆိုတာ ကိုယ်ကိုယ် တိုင်က သေသေချာချာသုံးသပ်နိုင်ရမယ်။ ဒီဘက်ကလည်း အဲဒီလိုအခင်းအကျင်းမျိုးမရောက်အောင် ကိုယ်က သူနဲ့ ဘယ်လိုပျော့ပျော့ပြောင်းပြောင်းနဲ့ ချည်းကပ်ညှိနှိုင်းရမယ်ဆိုတာ ကိုယ့်ဘက်ကပဲသိတယ်။ ဆိုလိုတာက ဖြစ်လာမယ့်အခင်းအကျင်းကို ကြိုပြီးတော့ မြင်ရမှာပေါ့။ အခုလို အလုံးစုံပျက်သုန်းရေးကို သွားနိုင်တာမျိုးဆိုရင် တစ်ဖက်က ပိုဆင်ခြင်ရမှာပေါ့။ ဒါပေမယ့် အခုအလုံးစုံပျက်သုန်းရေးကိုသွားနေသလိုမျိုး တစ်ဖက်ဖက်က မတွေးမိခဲ့ကြဘူးလား။ ကျွန်တော်တို့တော့ ကြိုမြင်ခဲ့တယ်။ ဒီလိုသာတင်းမာနေရင် ဒီအခင်းအကျင်းဖြစ်တော့ မယ်ဆိုတာမျိုး။ အဲဒါက ၂ဝ၂ဝ ရွေးကောက်ပွဲအလွန်ကတည်းကတွက်တာ။ တစ်ဖက်ရွေးကောက်ပွဲကိစ္စနဲ့ ပတ်သက်ပြီးတင်ပြနေတဲ့အခါ တစ်ဖက်က အရေးတယူနဲ့ ညှိနှိုင်းဖို့လိုအပ်တယ်ဆိုတာမျိုး ကျွန်တော်တို့ ထောင်တွင်းကတောင်မှ ပြောရရင် အချက်အလက်ကိုအခြေပြုပြီး စဉ်းစားတာဗျ။ ကိုထိတွေတဲ့ပတ်ဝန်းကျင်ကို အမေး/အဖြေ ဘာမှမရှိဘဲနဲ့ မြင်ရတဲ့အချက်အလက်လေးတွေကိုတွေးပြီးတော့ စဉ်းစားမိတာ။ ဒီလိုလာရင်တော့ ဒီအခင်းအကျင်းဖြစ်တော့မယ်။ ဘာကြောင့် တာဝန်ရှိတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်တွေပျော့ပျော့ပြောင်ပြာင်းနဲ့ ညှိနှိုင်းမှု မလုပ်ကြ တာလဲလို့ အားမလိုအားမရတောင်ဖြစ်ခဲ့တယ်။ ဘာလို့ဆို ဒီအခင်းအကျင်းလာမယ်ဆိုတာ ကျွန်တော်တို့အတွင်း ထဲကလူတောင် ကြိုခန့်မှန်းနိုင်ပြီဆိုရင် အာဏာရှိတဲ့လူတွေ၊ တစ်နည်းအားဖြင့် နိုင်ငံရေးမှာပါဝင်ဦးဆောင်နေတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်တွေက မသိဘူးဆိုတာတော့ မဟုတ်နိုင်ဘူး။ သိတော့ သိခဲ့မယ်။ ဖြစ်ပါစေတော့ဆိုတဲ့သဘောနဲ့ လွှတ် လိုက်ကြတာလား။ သမိုင်းအရ သူတရားခံဖြစ်ပါစေ၊ ငါတရားခံဖြစ်ပါစေဆိုတာမျိုး၊ ပြည်ထောင်စုကြီးပြိုသွားရင် တောင် အရေးမစိုက်ဘူးဆိုတာမျိုး သက်သက်မဲ့ ဒါမျိုးလွှတ်ချလိုက်တာလား။ (သို့မဟုတ်) ရသလောက်လေးနဲ့ ဒါမျိုးအခင်းအကျင်းမဖြစ်ဖို့အတွက် လုပ်နိုင်တဲ့အနေအထား အဲဒီကာလမှာရှိတယ်ဗျ။ ကျွန်တော်တွေးသလို ဦးကိုကိုကြီးလည်း တွေးမှာပဲ။ ဦးခွန်ထွန်းဦးလည်း တွေးမှာပဲ။ အဲဒါကြောင့် ကျွန်တော်လွတ်တဲ့အခါမှာ ကြားဝင် စေ့စပ်ပေးချင်တဲ့ဆန္ဒရှိတယ်။ နောက်နဲနဲကြာတဲ့အခါမှာ သွေးမြေကျသွားပြီ။ ဘယ်လိုမှ မတတ်နိုင်တော့ဘူး။ အရပ်သား SAC မှာပါတဲ့အခါ ကျွန်တော်တို့တွေးတာက (A) အခြမ်း၊ (B) အခြမ်း ဆိုပြီးပေါ့။ (B) အခြမ်းကတော့ အရပ်သားတွေပေါ့။ ဖဒိုမန်းငြိမ်းမောင်ကအစ ဦးသိန်းညွန့်တို့ ဦးခင်မောင်ဆွေတို့ စသဖြင့်ပေါ့။ တာဝန်အသီးသီး ပေးတဲ့အခါမှာ အရပ်သားနိုင်ငံရေးအင်အားစုလည်းပါတယ်။ ဒါကြီးက SAC ဟာ ခေတ္တ နိုင်ငံတော်တာဝန်ယူတဲ့ အခါမှာ စစ်သားချည်းပဲမဟုတ်ဘူး။ အရပ်သားနဲ့ပါပေါင်းပြီးမှ ပျော့ပျော့ပြောင်းပြောင်းလေး အချိန်တိုအတွင်းမှာ နိုင်ငံအာဏာကိုပြန်လွှဲမယ် ယာယီအရေးပေါ်ကာလဥပဒေ ၂ဝဝ၈ ပေးထားချက်အရသာ သူတို့ခဏယူရတာ။ ခဏယူရတဲ့အချိန်မတိုင်ခင်ကလည်း သူတို့မယူချင်ဘူး။ ဒါမျိုးအမှားတွေကိုတွေ့နေတဲ့အတွက် ရှင်းပေးဖို့ပြော တယ်။ နောက်ဆုံးလက်မှတ်ထိုးပြီး လွှတ်တော်ကိုရှင်းပေးဖို့တောင်းဆိုတယ်။ ရွေးကောက်ပွဲကိစ္စ မတရားတာ တွေကိုတင်ပြဖို့ ဒုတိယအကြိမ်လွှတ်တော် နောက်ဆုံးလေးကို ခေါ်ပေးပါဆိုပြီး တွေ့ဆုံဆွေးနွေးအဖြေရှာဖို့ တစ်ဖက်က ကြိုးစားတယ်ဗျ။ ဒီအခင်းအကျင်းကို မဖြစ်စေချင်လို့ဆိုပြီး ကျွန်တော်တို့ထောင်တွင်းက သုံးသပ်ကြ တယ်။ ထောင်ကလွတ်တဲ့ ဖော်ဖော်ဝါရီ (၁၂) ရက်နေ့မှာပေါ့ တတ်နိုင်ရင်တော့ ဖေဖော်ဝါရီ (၁) ရက်ကနေ့ (၁၂) ရက်ဆိုတော့ အချိန်မှီသေးတယ်ပေါ့။ လူထုကြားထဲမှာ ကြိုက်တဲ့လူရှိတယ်၊ မကြိုက်တဲ့လူရှိတယ်ဆိုတော့ ထောင်မှူးပေါက်ကမထွက်ဘဲ ထောင်ကြားလေးထဲက သူတို့ပြတဲ့လမ်းကြားလေးထဲက ထွက်တယ်။ အဲဒီမှာ Eleven က မေးတော့ ကြားဝင်လို့ရရင် ကြားဝင်ချင်သေးတယ်လို့ပြောခဲ့တာဗျ။ အဲဒီနေ့မှာပဲ ဆရာတော် ဦးပါမောက္ခဆီလည်း ရောက်ပါတယ်။ ဆရာတော်ကြီးကို ဦးချကန်တော့ပြီးမှ တတ်နိုင်ရင်လည်း တပည့်တော် ကြားဝင်ကူညီချင်ပါသေးတယ် ဘုရားလို့ ဆရာတော်ဘုရားကိုလျှောက်ခဲ့ပါသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် ကြားဝင်ဖို့ အခွင့်အရေးလည်း မရခဲ့ပါဘူး။ နောက်တစ်နေ့ကျတော့ သွေးမြေကျမှုတွေနဲ့ ငြိမ်းငြိမ်းချမ်းချမ်းဆန္ဒပြတဲ့အပြင် လှိုင်သာယာဘက်မှာ စက်ရုံ၊ အလုပ်ရုံတွေ၊ မီးရှို့မှုတွေ ရရာလက်နက်စွဲကိုင်ကြဆိုတာမျိုးတွေဖြစ်လာတော့ စိတ်မကောင်းစရာပဲ။ အခုတော့လည်း ဒီပဋိပက္ခကြီးကို ချုပ်ငြိမ်းစေချင်ပါတယ်။

မေး ။ ။ အိမ်လိုပြောမယ်ဆိုရင် တစ်စစီပြိုကျသွားတာမျိုးပေါ့။ အဲဒါကို တစ်စချင်းပြန်ဆောက်ရတော့မယ်ဆို ရင် ဆရာ့အနေနဲ့ဘယ်နေရာကနေစပြီး ပြန်ပြင်ဆောက်သင့်တယ်။ နောက်ပြီးတော့ မြန်မာနိုင်ငံရဲ့ အနာဂတ် အိမ်လေးဟာ ဘယ်ပုံစံဖြစ်သင့်တယ်ဆိုတာမျိုး ဆရာအနေနဲ့ဘယ်လိုအကြံပြုချင်လဲ။
ဖြေ ။ ။ တစ်စစီပြိုနိုင်တဲ့အနေအထားလည်းရှိတယ်။ မပြိုအောင် ကျွန်တော်တို့ထိန်းသိမ်းမှာလား။ ပြိုပြီးမှ ပြန် ဆောက်မှာလားဆိုတာ တာဝန်ရှိတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်တွေက ဆုံးဖြတ်ကြရမှာဖြစ်တယ်။ ကြည့်ရတာတော့ဗျာ ကျွန်တော်တို့ အိမ်ဆောက်တာ မှားခဲ့သလားမသိဘူး။ အိမ်တစ်ဆောင်ရဲ့အင်္ဂါရပ်ပေါ့။ အခန်းဖွဲ့စည်းပုံ၊ အိမ်ရှေ့ထားအပ်တဲ့ အရပ်၊ အိမ်နောက်ထားအပ်တဲ့အရပ်၊ အိမ်ပတ်ဝန်းကျင်ရဲ့အနေအထားအကုန်လုံးကို ကျွန်တော်တို့ဆောက်စ တုန်းက မသုံးသပ်ခဲ့ဘူးလား မပြောတတ်ဘူး။ ဆောက်ရင်တောင်မှာ တစ်ခါတစ်လေ အိမ်မှာ တရားနာတာတို့၊ နတ်ကောင်းနတ်မြတ်များကို ပူဇော်ပသပြီးမှ အုတ်မြစ်ချတာတို့လုပ်ရတာလေ။ ဘာဖြစ်ဖြစ် လက်ရှိအနေအထား ကိုပြန်ကြည့်ရင် တစ်စစီပြိုကွဲတော့မယ့်အနေအထားဖြစ်နေတယ်။ ကျွန်တော်တို့လိုချင်တာက ခိုင်ခိုင်မာမာ အိမ်ကြီးရခိုင်၊ ခမ်းခမ်းနားနားငြိမ်းငြိမ်းချမ်းချမ်း၊ အများအမြင်မှာ အကုန်သိက္ခာရှိရှိနဲ့ တင့်တယ်တဲ့မိသားစု ပျော် ပျော်ရွှင်ရွှင်နဲ့နေထိုင်တဲ့၊ ပတ်ဝန်းကျင်ကောင်းမှာ တည်ရှိတဲ့၊ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်တဲ့၊ ဧည့်လာတဲ့အခါ လာလည်ချင် လောက်တဲ့အခင်းအကျင်းနဲ့ အိမ်ကြီးဖြစ်တယ်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်တို့တကယ်ကြုံတွေ့နေရတာက ဧည့်လာ ချင်စရာတောင်မကောင်းတဲ့ အနံ့အသက်မျိုးစုံရှိတဲ့အိမ်ကြီးဖြစ်နေတာပေါ့။ အဲဒီတော့ အသစ်ပြန်ဆောက်ရင် ကောင်းမလားဆိုတော့ စဉ်းစားရမှာပဲ။ အကောင်းဆုံးကတော့ အိမ်မဆောက်ခင် ခြံစည်းရိုးကို လုံအောင်ကာ သင့်တာပေါ့။ ကိုယ့်အိမ်ခြံစည်းရိုးကိုလုံအောင် အုတ်တံတိုင်းကြီးတွေကာပြီးနောက်မှ သံတံခါးကြီးတွေ သေချာ တပ်ပြီးတော့မှာ အတွင်းအနေအထားကိုပြန်လုပ်ရမှာပေါ့။ အသစ်ပြန်ဆောက်မှာလား၊ အုတ်နဲ့ပြန်ဆောက်မှာ လား၊ မူလသစ်သားအိမ်နဲ့ဆက်နေမှာလား၊ အခန်းဘယ်လိုဖွဲ့စည်းမှာလဲ ဆိုတာတော့ အရေးကြီးပါတယ်။ အဲဒီတော့ ခင်ဗျားပြောတဲ့အခြေအနေကိုကြည့်ရင် အိမ်ဝန်းခိုင်ခိုင်မာမာခတ်ပြီးတော့မှ ပြဿနာလည်း နှစ်ပေါင်း (၇ဝ) လောက်ရှိပြီ။ ကိုယ့်အိမ်လေး၊ သူ့အိမ်လေးနဲ့ သီးသန့်လေးတွေဆောက်ပြီး ခြံစည်းရိုးတစ်ခုတည်း အောက်မှာနေရင်ရောလို့ စဉ်းစားနေကြမယ်ထင်ပါတယ်။ အိမ်ခပ်ကြီးကြီးလေး ဆောက်ပြီးတော့မှာ အခန်းဖွဲ့ပြီး နေကြမှာလား (သို့မဟုတ်) ကိုယ့်အိမ်လေး၊ သူ့အိမ်လေးနဲ့ ခြံစည်းရိုးဝန်းကြီးကိုသာ အပြင်လူမလာရအောင် လုံလုံခြုံခြုံကာပြီးမှ ရန်လည်းမဖြစ်အောင်နေကြမှာလားဆိုတာ ကိုယ်နဲ့ပဲပတ်သက်တယ်။ ကိုယ်တို့ကပဲ ညှိနှိုင်း ပြီးမှ သဘောထားကြီးကြီးနဲ့ဆုံဖြတ်ဖို့လို့အပ်တယ်ထင်တာပဲ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကျွန်တော်ကတော့ ခြံစည်းရိုးလုံ စေချင်တယ်။ ခိုင်ခိုင်မာမာလည်း ရှိစေချင်တယ်။ ဧည်သည်လာလည်း ကောင်းစေချင်တယ်။ အသံမျိုးစုံထွက်နေ တာမျိုး၊ ရန်ဖြစ်ကြတာမျိုး၊ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်မတည့်တဲ့အိမ်ကြီး မဖြစ်ဖို့တော့ လိုအပ်တာပေါ့။ အဲဒီ တော့ ခွဲလိုပဲနေနေ၊ တစ်အိမ်ကြီးပဲ ပြန်ဆောက်ဆောက်၊ နဂိုအိမ်အဟောင်းကိုပဲပြင်ပြင် အေးအေးချမ်းချမ်းလေး တော့ ဖြစ်စေချင်တယ်။ ဒါကကျွန်တော် စိတ်ရင်းနဲ့ပြောတာပါ။ မတတ်နိုင်ရင်လည်း အိမ်ခွဲနေကြပေါ့။ ဒါပေမယ့် ခြံစည်းရိုးဝန်းတစ်ခုတည်းမှာတော့ နေစေချင်တယ်။ မဟုတ်ရင် အန္တရာယ်များလို့ပါ။ အဲဒီလိုပဲပြောချင်တယ် ကိုကျော်မျိုးမင်းရယ်။

မေး ။ ။ အခုလိုလာရောက်ပြီး ဖြေကြားပေးတာ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဆရာ။
ဖြေ ။ ။ ဟုတ်ကဲ့။ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ ကျွန်တော်ဖြေတာလည်း တောင်ရောက်၊ မြောက်ရောက်ပါ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် တိုင်းပြည်ကို ခိုင်ခိုင်မာမာလေးနဲ့ တိုင်းရင်းသားများလိုလားတဲ့အခွင့်အရေးလေးနဲ့ ငြိမ်းငြိမ်းချမ်းချမ်း ဖြစ်စေချင်ပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့နိုင်ငံကျန်ရစ်ပြီးမှ တခြားတိုင်းပြည်တွေရဲ့နောက်မှာကျန်ခဲ့တာမျိုး မရှိစေချင် တော့ဘူး။ သားသမီး၊ မြေး၊ မြစ်တွေလည်း ကောင်းတဲ့ပြည်ထောင်စုမှာ ကောင်းတဲ့ပညာရပ်တွေနဲ့ ဖွံ့ဖြိုးတိုး တက်မှုအကျိုးရလဒ်ကို ရစေချင်ပါတယ်။ ခုနကလို အလုံးစုံပျက်သုန်းတဲ့တိုင်းပြည်ကို ကျွန်တော်တို့ လက်ထက်မှာ မမြင်တွေ့ချင်ဘူး။ အားလုံးကောင်းဖို့မျှော်လင့်ပါတယ်။ ငြိမ်းချမ်းဖို့လည်း မျှော်လင့်ပါတယ်။ လက်ရှိ SAC ကိုလည်း သဘောပေါက်ပါတယ်။ NUG၊ PDF ကိုလည်း သဘောပေါက်ပါတယ်။ ရင်တွင်းမှာ အမုန်း တရားမရှိကြဘဲနဲ့ ပြည်ထောင်စုကြီးကို ဘယ်လိုခိုင်မြဲအောင်တည်ဆောက်ကြမလဲဆိုတဲ့အတွေးမျိုး နှစ်ဖက် စလုံးမှာ ရှိစေချင်ပါတယ်။ ရန်သူချင်းတောင်လက်ဆွဲနှုတ်ဆက်ပြီးမှ ချစ်ကြည်မှုကိုယူရတဲ့ ဒီခေတ်ကြီးမှာ ကိုယ့် လူမျိုးအချင်းချင်း၊ ကိုယ့်တိုင်းရင်းသားအချင်းချင်း “မုန်းစကိုတိုစေ၊ ချစ်စကိုရှည်စေ” လိုပါတယ်။ ပြည်ထောင်စု ခိုင်ခိုင်မာမာနဲ့ ချစ်ချစ်ခင်ခင်နဲ့ပြန်ပြီးတော့ နွေးနွေးထွေးထွေးရလဒ်ကောင်းတစ်ခုကို ရစေချင်ပါတယ်။ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။

Zawgyi Version;
“သမိုင္းအရ သူတရားခံျဖစ္ပါေစ၊ ငါတရားခံျဖစ္ပါေစဆိုၿပီး ျပည္ေထာင္စုႀကီး ၿပိဳသြားရင္ေတာင္ အေရးမစိုက္ဘူးဆိုတာမ်ိဳး သက္သက္မဲ့ လႊတ္ခ်လိုက္တာလား” (အင္တာဗ်ဴး)
NP News -ဇန္နဝါရီ ၁၉

ေတြ႕ဆုံေမးျမန္း - ေက်ာ္မ်ိဳးမင္း၊ ေရးသား - အိျဖဴသိမ့္

၂ဝ၂၁ ခုႏွစ္ ႏိုင္ငံေရးအခင္းအက်င္းႏွင့္ လက္ရွိႏိုင္ငံေရးအေျခအေနႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ရခိုင့္ဦးေဆာင္ပါတီ(AFP) ဥကၠ႒ ေဒါက္တာေအးေမာင္ ရဲ႕ အျမင္ နဲ႔ သုံးသပ္ခ်က္မ်ားကို သိရွိေစႏိုင္ဖို႔အတြက္ NP News က ဖိတ္ေခၚေမးျမန္း ေဆြးေႏြးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
ေမးျမန္းေဆြးေႏြးမႈအတြင္း ေဒါက္တာေအးေမာင္က လက္ရွိႏိုင္ငံေရးအခင္းအက်င္းကို သုံးသပ္ေျပာၾကားခဲ့သလို စစ္တပ္နဲ႔ NUG အပါအဝင္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ေတြအေနနဲ႔ ႏွစ္ဖက္ညႇိႏႈိင္းေရးလမ္း ေၾကာင္းကိုသာ သြားေစလိုေၾကာင္း၊ အမုန္းတရားေတြမရွိတဲ့ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစုံစည္းလုံးညီၫြတ္တဲ့ျပည္ေထာင္စုႀကီးကို ဘယ္လိုတည္ေဆာက္ၾကမလဲဆိုတဲ့အေတြးကိုသာ ေတြးေစလိုေၾကာင္း၊ လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္း၊ တိုင္းရင္းသားအခ်င္းခ်င္း သတ္ျဖတ္ေနၾကတာကို အျမန္ဆုံးရပ္တန႔္ၿပီး "မုန္းစကိုတိုေစ၊ ခ်စ္စကို ရွည္ေစ" ဆိုတဲ့စကားအတိုင္း ျဖစ္ေစလိုေၾကာင္း စတဲ့အခ်က္ေတြကို ထည့္သြင္းေျပာၾကားထားပါတယ္။

ဆရာ ေဒါက္တာေအးေမာင္ မဂၤလာပါခင္ဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ NP News ကို အင္တာဗ်ဴးလာေရာက္ေျဖၾကားေပး တဲ့ အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

ေမး ။ ။ ပထမဆုံးအေနနဲ႔ေမးခ်င္တဲ့ေမးခြန္းကေတာ့ ၂ဝ၂၁ ႏိုင္ငံေရးအၾကပ္အတည္းအခင္းအက်င္းေပါ့။ အဲဒီ အၾကပ္အတည္းအခင္းအက်င္းႀကီး စတဲ့အခ်ိန္မွာ ဆရာကေတာ့ အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာပဲရွိေသးတယ္လို႔ သိရ တယ္။ အဲဒီတုန္းက ဆရာေရာ ဘယ္လိုၾကားခဲ့ရလဲဆိုတာနဲ႔ ေျမျပင္အေျခအေနေလးကို နည္းနည္းေလာက္ ေျပာေပးလို႔ရမလား။
ေျဖ ။ ။ ၂ဝ၂၁ ေ႐ြးေကာက္ပြဲအလြန္ေပါ့။ ေ႐ြးေကာက္ပြဲမတိုင္ခင္အခင္းအက်င္းေလးေတြကိုလည္း ကြၽန္ေတာ္ တို႔ေထာင္ထဲကေန ၾကားရပါတယ္။ ေ႐ြးေကာက္ပြဲမတိုင္ခင္ အခင္းအက်င္းေလးေတြကို ေ႐ြးေကာက္ပြဲကို ဦးေဆာင္က်င္းပခဲ့တဲ့ေ႐ြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္က တစ္စုံတစ္ခုလိုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္ေအာင္ ညႇိႏႈိင္းေဆာင္႐ြက္ သင့္တယ္ဆိုတာကို ေ႐ြးေကာက္ပြဲမတိုင္ခင္မွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔သုံးသပ္ခဲ့တာရွိပါတယ္။ ေ႐ြးေကာက္ပြဲအလြန္မွာ အတင္အခ်ေလးေတြျဖစ္လာတာေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ေဖေဖာ္ဝါရီလ(၁)ရက္ေန႔ ျဖစ္စဥ္မတိုင္ခင္ေလးမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔စဥ္းစားတာရွိတယ္။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုရင္ အစိုးရအဖြဲ႕တစ္ခုကို ဖြဲ႕ၾကတယ္။ လႊတ္ေတာ္ ေခၚၾက တယ္။ ေ႐ြးေကာက္ခံအမတ္ဆိုတာကို ေ႐ြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္က ေၾကညာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ က်မ္းသစၥာဆိုမွပဲ အမတ္ရဲ႕ဘာေခၚမလဲ အဂၤါရပ္နဲ႔ျပည့္စုံတာေပါ့။ အဲဒါက ၂ဝ၂ဝ ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႀကဳံခဲ့ရတာ။ အဲဒီ ေတာ့ ဇန္နဝါရီလ(၃၁) ရက္ဆိုတာ အေရးႀကီးတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ သမၼတႀကီးဦးသိန္းစိန္က လႊတ္ေတာ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့၊ ဘာေျပာမလဲ သမၼတနဲ႔ကိစၥကို ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ေခၚၿပီးကာမွ ဒုသမၼတသုံးဦးကို ေ႐ြးၾက တာရွိတာကို။ ဆိုေတာ့ ျပန္ၾကည့္ရင္ ေဖေဖာ္ဝါရီ(၁)ရက္မတိုင္ခင္ အခင္းအက်င္းအားလုံးနီးပါးေလာက္မွာ အတင္အခ်ေတြရွိတာေပါ့။ အခုျဖစ္စဥ္ျဖစ္သြားတာက ျဖစ္ေတာ့မယ္ဆိုတာက ကြၽန္ေတာ္တို႔ႀကိဳၿပီးခန႔္မွန္းမိေန တယ္။ ညႇိႏႈိင္းမႈလိုအပ္တယ္။ အထူးသျဖင့္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္မွာ တာဝန္ႀကီးႀကီးမားမားရွိခဲ့တယ္လို႔ သုံးသပ္တယ္။ ေနာက္ၿပီး အရင္ ၂ဝ၁၅ အလြန္ ၂ဝ၂၁ မတိုင္ခင္အစိုးရမွာ တာဝန္ႀကီးႀကီးမားမားရွိတယ္။ ညႇိႏႈိင္း မႈဆိုတာက ေ႐ြးေကာက္ပြဲနဲ႔ပတ္သက္တဲ့က႑တိုင္းမွာ လိုအပ္တယ္။ အဲဒီကာလကလည္း ေ႐ြးေကာက္ပြဲ မသမာမႈေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ၾကားတာက ႏိုင္ငံတကာ ကာတာေဖာင္ေဒးရွင္းထင္တယ္ လာၾကည့္ တာတို႔၊ တျခားအေနာက္ႏိုင္ငံသံ႐ုံးေတြကလည္း ေ႐ြးေကာက္ပြဲနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ တိုင္ေတာတာေတြကို ရွင္းေပးဖို႔ ဆိုတာကိုလည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ေထာင္တြင္းကေန သူတို႔ဘက္က ေတာင္းဆိုတယ္ဆိုတာလည္း ၾကားရပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ၂ဝ၂၁ ရဲ႕ ေဖေဖာ္ဝါရီ(၁)ရက္ေန႔ျဖစ္စဥ္ကိုျပန္ၾကည့္ရင္ ျဖစ္ေတာ့မယ္ဆိုတာကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႀကိဳခန႔္ မွန္းခဲ့တယ္။ မျဖစ္ႏိုင္ေအာင္တားႏိုင္တဲ့အေနအထားေတြ၊ ညႇိႏႈိင္းမႈေတြ လုပ္ေပးရမယ့္ဟာကို မလုပ္ခဲ့တဲ့အေန အထားကိုလည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြ႕ရတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီျဖစ္စဥ္ကေတာ့ ၂ဝဝ၈ အေျခခံဥပေဒအရ တပ္မေတာ္ ဘက္က ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕အာဏာကို ခဏထိန္းသိမ္းရတယ္ဆိုတာမ်ိဳးက အေျခခံမူ(၄၈) ခုမွာပါတဲ့အတိုင္းပဲ သူတို႔ ဘက္က လုပ္လိုက္တယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔နားလည္တယ္။ ဒါက ၂ဝ၂၁ ႏွစ္ဦးပိုင္း က အေျခအေနေပါ့။
ေဖေဖာ္ဝါရီ(၁) ရက္ေန႔အလြန္ေရာက္တဲ့အခါမွာ အထူးသျဖင့္ တပ္မေတာ္အႀကီးအကဲက ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ အာဏာ သုံးရပ္လုံးကို ယူလိုက္တဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျပည္ေထာင္စုေန႔မွာ အမ်ိဳးသားျပန္လည္ရင္ၾကားေစ့ႏိုင္ ေအာင္ဆိုတဲ့သေဘာနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔က (၄ဝ၁) နဲ႔ လြတ္ၾကတာေပါ့။ ေနာက္လြတ္ၿငိမ္းသက္သာေတြ ေလးပုံ တစ္ပုံ ေပးတာတို႔ အမ်ားႀကီးရွိတဲ့အခါ ေထာင္တြင္းမွာလည္း ေဖေဖာ္ဝါရီ(၁) ရက္ေန႔ေနာက္ပိုင္းမွာ ျဖစ္လာတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအခင္းအက်င္းကိုႀကိဳဆိုလက္ခံတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအင္အားစုေတြလည္းရွိသလို ႀကိဳဆိုလက္မခံတဲ့ အင္အားစု ေတြလည္း ေထာင္တြင္းမွာရွိပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ ေထာင္ျပင္ကို ေရာက္တဲ့အခါက်ေတာ့ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးအခင္း အက်င္းမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔မ်ား အခုလိုအတင္အခ် အင္မတန္အက်ဥ္းအၾကပ္ၾကားထဲကို မေရာက္ႏိုင္ေအာင္ ဘယ္လိုမ်ားညႇိႏႈိင္းေဆာင္႐ြက္ေပးရင္ေကာင္းမလဲဆိုတာမ်ိဳးကို ေတြးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း အင္တာဗ်ဴး တခ်ိဳ႕မွာ ဦးခြန္ထြန္းဦး၊ ဦးကိုကိုႀကီးတို႔ သုံးသပ္ခဲ့သလို လက္လြန္ေျခလြန္ေတြ မရွိၾကေသးဘူး။ ေသြးေျမမက် ေသးဘူး။ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ပတ္သက္တဲ့တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ ျပည္မက ထင္ရွင္းတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြ ဒီၾကားထဲမွာ ဘယ္လိုမ်ားေစ့စပ္ညႇိႏႈိင္းၿပီးမွ အခုလို တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ကာလအတြင္းမွာ (၅ ဒသမ ၄၂) ျဖစ္ေနတဲ့အေျခအေနမ်ိဳး ကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ႀကိဳခန႔္မွန္းမိတဲ့အခါက်ေတာ့ မျဖစ္ေအာင္တားႏိုင္မယ္။ ၾကားဝင္ႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ အဲဒီကာလမွာ ေတာ့ ယုံၾကည္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ၾကတယ္။ လႈိင္သာယာဘက္မွာ စက္႐ုံ၊ အလုပ္႐ုံေတြကို မီးရႈိ႕ တာတို႔ဘာတို႔ျဖစ္လာတယ္။ ေနာက္အၾကမ္းပုံစံေလးေတြ ျဖစ္လာတယ္။ ဒီဘက္က လုံၿခဳံမႈ၊ တရားဥပေဒ စိုးမိုး ေရးအတြက္ ထိန္းသိမ္းရတဲ့က႑ေတြျဖစ္လာတဲ့အခါက်ေတာ့ ေသြးေျမက်လာတယ္။ ေသြးေျမက်တဲ့ေနာက္ ပိုင္းမွာက်ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔က အခုလိုစိုးရိမ္စရာမ်ိဳးေတြက တကယ့္လက္ေတြ႕မွာျဖစ္လာတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉး ႀကီးမင္းေအာင္လႈိင္ဘက္ကလည္း ဆႏၵထုတ္ေဖာ္တာကို အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေပးခဲ့ တာကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ျမင္ရတာေပါ့။ လွည္းတန္းလမ္းဆုံတို႔မွာ ဖေယာင္းတိုင္ထြန္းၿပီးမွ ေတာင္းဆိုၾကတယ္။ ၿငိမ္း ၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းေလးပဲ။ အဲဒီအခင္းအက်င္းေလးေတြတုန္းက ကြၽန္ေတာ္တို႔ျမင္ခဲ့တာေပါ့ေနာ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ပစ္ခတ္တာ၊ ႀကိဳးတန္းႀကီးေတြနဲ႔ လုံခ်ည္ေတြ၊ ထဘီေတြလွမ္းတာတို႔လည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ျမင္ရပါတယ္။ အဲဒီလို အခင္းအက်င္းေတြျဖစ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ လက္ရွိအခင္းအက်င္းကို ဘယ္လိုျဖန္ေျဖရင္ေကာင္းမလဲဆိုတဲ့ အေတြးထက္ ႏိုင္ငံေတာ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြ၊ ေနာက္ၿပီးအေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ဒါမ်ိဳးလုပ္ေနတဲ့ပုဂၢိဳလ္ ေတြ၊ ေနာက္ကြယ္မွာရွိတဲ့ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ ဘယ္လိုညႇိႏႈိင္းႏိုင္ေအာင္လို႔ျဖင့္ ျပည္တြင္းအတိုင္းအတာနဲ႔ မလုံ ေလာက္ေတာ့ဘူး ႏိုင္ငံတကာက ဝင္ေရာက္ျဖန္ေျဖတာမ်ိဳး၊ သူတို႔ကိုယ္၌ကိုက သင္ခန္းစာရယူၿပီးမွ ျပန္လွန္ သုံးသပ္ၿပီးမွ ညႇိႏႈိင္းတိုင္ပင္တာမ်ိဳးဆိုရင္ေတာ့ျဖင့္ လက္ရွိအခင္းအက်င္းက တည္ၿငိမ္းေအးခ်မ္းသြားႏိုင္တယ္ဆို တာမ်ိဳးအထိ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေတြးခဲ့ၾကတာေပါ့။
အခုတေလာကပဲ မစၥတာဆာဆာကာဝါတို႔ ေရာက္လာတာေပါ့။ ေရာက္လာတဲ့အခါမွာ သူ႔ရဲ႕လက္ရွိအေန အထားနဲ႔ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနကို သူေျပာျပတာေပါ့။ ျဖစ္စဥ္အားလုံးအေပၚကို သုံးသပ္ၾကည့္တာေပါ့ ေနာ္။ ေသေသခ်ာခ်ာေလးသုံးသပ္ၿပီးမွ ဒီအခင္းအက်င္းကို ဘယ္လိုခုန္ျပန္ေက်ာ္လႊားႏိုင္မယ့္နည္းလမ္း ေလးမ်ားရွိရင္ သူတို႔ကိုလည္း အႀကံဉာဏ္ေပးပါဆိုတာမ်ိဳး သူတို႔ကေတာင္းဆိုလာၾကတယ္။ ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႕ အစည္းမ်ားသည္ပင္လွ်င္ လက္ရွိအက်င္းအၾကပ္ကို ျပည္တြင္းကႀကဳံေနရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားရဲ႕အႀကံဉာဏ္ေလးေတြ ပါမွပဲ ဒီျပႆနာႀကီးကို ေျဖရွင္းႏိုင္ေတာ့မယ္ဆိုတဲ့အေနအထားက အခုအခ်ိန္မွာ ေရာက္လာပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔လည္း တတ္သေလာက္ မွတ္သေလာက္ေလးနဲ႔ မစၥတာဆာဆာကာဝါကို ႏိုဝင္ဘာလ (၁၆)ရက္ ေန႔ကပါဘဲ ျဖစ္စဥ္အားလုံးေပါ့။ ေဖေဖာ္ဝါရီ(၁)ရက္ေန႔ေနာက္ပိုင္းကစၿပီး အခုထိျဖစ္စဥ္အားလုံးကို တစ္ခုခ်င္း တစ္ခုခ်င္းကို ကိုယ့္အျမင္၊ သူ႔အျမင္ေလးနဲ႔သေသခ်ာခ်ာေလးသုံးသပ္ၿပီးမွ ဒီကိစၥေလးအားလုံးကို ဘယ္လိုခုန္ပ်ံ ေက်ာ္လႊားရင္ေကာင္မလဲဆိုတဲ့အျမင္ေလးေတာ့ တင္ျပခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေလာက္ဆိုရင္ေတာ့ ကိုေက်ာ္မ်ိဳးမင္းႀကီး ေမးတာနဲ႔ အၾကမ္းဖ်င္း ကြၽန္ေတာ္တင္ျပတာ လုံေလာက္မယ္ထင္ပါတယ္။

ေမး ။ ။ လတ္တေလာမွာလည္း ဆရာထည့္ေျပာတဲ့အထဲမွာလည္းပါတယ္။ ဆရာဆာဆာကာဝါကို သြားေတြ႕ ထားတာ ရွိတယ္။ သူ႔ဘက္ကေရာ သူေတြ႕ဆုံခဲ့တဲ့လူေတြရဲ႕အေျခအေနေတြနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံအခင္းအက်င္းကို သူ နားလည္သြားတဲ့ပုံစံကို ေျပာျပဖူးလား။
ေျဖ ။ ။ သူနားလည္သြားတဲ့ပုံစံကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ထင္တာေပါ့ေနာ္။ သူလည္းဘာမွမတတ္ႏိုင္ေတာ့တဲ့အေန အထားလို႔ အဲဒီေလာက္ပဲေျပာပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔လည္း သူ႔ကိုေျပာပါတယ္။ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒမွာ အမ်ိဳးသားႏိုင္ငံေရးနဲ႔ပတ္သက္လို႔ တပ္မေတာ္ရဲ႕ႏိုင္ငံေရးဦးေဆာင္မႈက႑ဟာ အင္မတန္က်ယ္ျပန႔္ပါတယ္။ ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒကို စေရးစဥ္ကတည္းက ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႔ပတ္သက္တဲ့က႑မွာ ဒီလိုပဲ ျပ႒ာန္းထား တာျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီလိုကိစၥမ်ိဳးႀကဳံေတာ့မယ္ဆိုရင္ ဒီလိုမ်ိဳးအေရးေပၚကာလသတ္မွတ္ၿပီးေတာ့ (၆) လ၊ (၆) လ စီ၊ စုစုေပါင္း(၂) ႏွစ္အထိ ယူခြင့္ကို ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒက ေပးထားၿပီးသားျဖစ္တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ႏိုင္ငံ ေတာ္စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ေရးေကာင္စီအေနနဲ႔ ေနာက္ကိုဆုတ္လို႔မရေတာ့ဘူး။ ဒါဟာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ျဖစ္စဥ္တစ္ခုလုံးကို သုံးသပ္တာေပါ့။ သူ႔ဘက္ကဆုတ္လို႔ မရေတာ့ဘူး။ ဆုတ္လို႔မရရင္ သူ႔ကို(၂) ႏွစ္အတြင္းမွာ သူ႔လုပ္ငန္းေတြ အကုန္လုံးကို ၿပီးစီးေအာင္ေဆာင္႐ြက္ၿပီးရင္ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒအရျပန္ၿပီးေတာ့ ပါတီစုံစနစ္တစ္ခုနဲ႔ ေ႐ြးေကာက္ပြဲကေန တက္လာတဲ့အစိုးရတစ္ရပ္ျဖစ္ေအာင္ အျမန္ဆုံးတြန္းအားေပးဖို႔နဲ႔ ပံ့ပိုးေပးဖို႔က ကြၽန္ေတာ္ တို႔လူထု အပါအဝင္ ႏိုင္ငံေရးပါတီနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႕အစည္းမ်ားရဲ႕တာဝန္သေဘာျဖစ္သြားၿပီ။ ဒီအခ်ိန္မွာ နစက က အာဏာသုံးရပ္လုံးနဲ႔ပတ္သက္လို႔ အာဏာရွိတဲ့အခါ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ဖမ္းဆီးတာေတြ၊ တည္ဆဲဥပေဒကိုေဖာက္ဖ်က္တယ္ဆိုတဲ့ သူ႔ဖက္၊ ကိုယ့္ဖက္ စြဲဆိုမႈမ်ိဳးေတြရွိႏိုင္တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဖမ္းဆီးတာ ေတြကိုေတာင္မွ ျပန္လႊတ္ဖို႔က အခုအခ်ိန္မွာ တရာစီရင္ေရးက႑၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးက႑၊ ဥပေဒျပဳေရးက႑ သုံးရပ္လုံးကိုပိုင္းျခားထားၿပီးမွ သူအုပ္ခ်ဳပ္ေနတယ္လို႔ ေၾကညာထားတဲ့အခါက်ေတာ့ တရားေရးက႑ကို ဝင္စြက္ဖက္ဖို႔က မစၥတာဆာဆာကာဝါမွာ အခက္အခဲတစ္ခုရွိႏိုင္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ျမန္ျမန္လည္း စီရင္ဆုံးျဖတ္ ၿပီးမွ လႊတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာတို႔၊ လြတ္ၿငိမ္းသက္သာတို႔ကေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲက လုပ္ႏိုင္တဲ့က႑ျဖစ္သြား ၿပီ။ အဲဒီေတာ့ ဒီအခ်ိန္မွာ တရားေရးက႑ကို နစကဘက္က ဝင္စြက္ဖက္ဖို႔ဆိုတာကလည္း ျဖစ္ေတာင့္ျဖစ္ခဲ ျဖစ္ ႏိုင္တယ္ဆိုတာမ်ိဳးကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြးၾကတာေပါ့။ လက္ရွိအေနအထားကေတာ့ ခုနကေျပာသလို နစက ဘက္ကလည္း ေရွ႕ကိုပဲသြားေတာ့မယ္။ ေရွ႕ကိုသြားတဲ့အခါမွာ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာနဲ႔ပတ္သက္တဲ့က႑ကို အေရးေပၚကာလျပ႒ာန္းခ်က္ပါအတိုင္းပဲ ေခတၱယူရတယ္။ အဲဒီ ေတာ့ အျမန္ဆုံးတည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းတဲ့အခင္းအက်င္းျဖစ္ရင္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲတစ္ခုလည္း သူက်င္းပေပးမယ္လို႔ ေျပာတဲ့အခါမွာ အခုလိုျပည္တြင္းရဲ႕မၿငိမ္မသက္မႈက တစ္ခါမွမႀကဳံဖူးတဲ့ ႏွစ္(၇ဝ)ၾကာ ျပႆနာက ျပည္တြင္းမွာ ျဖစ္လာတာေပါ့။ ဗကပ လက္ထက္တုန္းကလိုေပါ့ဗ်ာ။ Ideology ေခတ္ကလို ျပန္ျဖစ္လာတဲ့အခါမွာ တိုင္းရင္း သားေဒသေတြထက္ေတာင္မွ ျပည္မမွာ ပဋိပကၡဇုန္လိုျဖစ္သြားတာေပါ့။ အဲဒီေတာ့ ဒီဟာႀကီးကိုေျဖရွင္းဖို႔က တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြဘက္ကလည္း တာဝန္နဲ႔ နားလည္မႈ၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ သေဘာထားႀကီးမႈနဲ႔ စစ္မွန္တဲ့ျပည္ေထာင္စုခိုင္ခိုင္မာမာေလးကို ဥမကြဲ၊ သိုက္မပ်က္ သြားလိုတဲ့ဆႏၵရယ္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အဓိကက တပ္မေတာ္ဘက္ကလည္း ႏွစ္(၇ဝ)ၾကာ ျပည္တြင္းစစ္ႀကီးျဖစ္လာရတဲ့အေၾကာင္းအရင္းကို ေသခ်ာ သုံးသပ္ၿပီးမွ ဘယ္လိုထြက္ေပါက္ေလးနဲ႔ တိုင္းရင္းသားခ်င္းခ်စ္ၾကည္ေရးနဲ႔ ျပည္တြင္းပဋိပကၡကို ေျဖရွင္းမလဲ ဆိုတဲ့ ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေပ်ာင္ေပ်ာင္းနဲ႔ အားလုံးလက္ခံႏိုင္တဲ့အဝိုင္းအဝန္းတစ္ခု ဖန္တီးတည္ေဆာက္မွပဲျဖစ္ေတာ့ မယ္။ အဲဒီေတာ့ ဘယ္လိုထြက္မွာလဲ။ တာဝန္ကေတာ့ ယူၿပီးၿပီ။ တာဝန္ကို ဘယ္လိုဆုံးခန္းတိုင္ေအာင္လုပ္ၿပီးမွ အားလုံးလက္ခံႏိုင္ေအာင္၊ ႏိုင္ငံတကာႀကီးကလည္း သေဘာေပါက္ေအာင္၊ ျပည္သူျပည္သားအားလုံးလည္း အႏၲရာယ္ကင္းကင္းေလးနဲ႔ျဖစ္သြားေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ ဒီအခင္းအက်င္းက ေ႐ြးေကာက္ခံအစိုးရတစ္ရပ္ ကို ျပန္လႊဲအပ္မယ္ဆိုတာက အလြန္တရာ အေရးႀကီးလာတယ္ဆိုတာမ်ိဳး မစၥတာဆာဆာကာဝါကိုေတာ့ တင္ျပ ခဲ့ပါတယ္။ ဆိုေတာ့ ခုနကလိုအခင္းအက်င္းျဖစ္ဖို႔အတြက္ လက္ရွိအေနအထားမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ တိုင္းရင္းသား ေဒသက ပုဂၢိဳလ္ေတြက အမ်ားအားျဖင့္ သုံးသပ္ၾကပါတယ္။ ႏွစ္(၇ဝ) ျပည္တြင္းစစ္ႀကီးဟာ ျပည္မမွာျဖစ္တာ မဟုတ္လို႔၊ ဟို… Ideology ေခတ္ကပဲ ျပည္မမွာ ပဲခူး႐ိုးမတို႔မွာျဖစ္ခဲ့ၾကတာ။ ေနာက္ပိုင္း ရွမ္းေျမာက္တို႔ ဘာတို႔ ကို ေ႐ႊ႕ၿပီးေတာ့မွ တ႐ုတ္ျပည္ဘက္ထိ လြင့္ျပယ္သြားၾကတဲ့အေနအထား ရွိခဲ့တယ္။ အဲဒီေတာ့ တိုင္းရင္းသား မ်ားရဲ႕လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္မႈသမိုင္းနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕လိုလားခ်က္ကိုျပန္ၾကည့္ရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရး မရခင္ ကတည္းက တိုင္းရင္းသားမ်ားေတာင္းလာတဲ့ တန္းတူညီမွ်ေရး၊ ခြင့္တူညီမွ်ေပါ့။ ေျပာရရင္ ျဗဟၼစိုရ္တရား ေလးပါးနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔တည္ေထာင္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုျဖစ္ေအာင္ဆိုတဲ့စိတ္ကူးနဲ႔ ျပည္ေထာင္စုကို ဖြဲ႕စည္းတည္ ေထာင္လာတဲ့အခါက်ေတာ့ ဒီကတိကဝတ္ေတြက ပ်က္ကုန္ေတာ့ ခုနကလို လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးဆို တာ ျဖစ္လာၾကတာျဖစ္တယ္။ ဆိုေတာ့ ေသြးေျမက်မႈ ပဋိပကၡအားလုံးရဲ႕ပင္းရင္းေပါ့။ ႏွစ္(၇ဝ) လုံးလုံး တိုင္းရင္း သားေဒသေတြမွာ ျဖစ္ခဲ့ၾကတာ။ အဲဒီေတာ့ ျပည္မကိုမ်ား ခုနကလို တိုင္းရင္းသားေဒသေတြမွာျဖစ္တဲ့ ပဋိပကၡ ေတြေလာင္ကြၽမ္းရင္ ျပည္မက သေဘာေပါက္ၿပီးမွ ျပည္တြင္းစစ္ႀကီးရပ္ႏိုင္မယ္ဆိုတဲ့ Idea လည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ မွာ ရွိခဲ့ၾကပါတယ္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ တိုင္းရင္းသားေဒသကတဆင့္ ဆက္လာတဲ့ လက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡသည္ ျပည္မ၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ ဗမာအမ်ားစုရွိတဲ့ေနရာမွာ စၿပီးကူးစက္တာနဲ႔ ဗမာမ်ားသည္ ကိုယ္ခ်င္းစာၿပီး၊ ဗမာ့ တပ္မေတာ္သည္ ကိုယ္ခ်င္းစာၿပီး၊ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡကို ခ်ဳပ္ၿငိမ္းႏိုင္မယ့္နည္းလမ္းကို သူတို႔ဘက္ကစတင္ၿပီးေတာ့ စြမ္းစြမ္းတမံႀကိဳးစားလာႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့အိုင္ဒီယာဟာလည္း အေစာႀကီးကတည္း က ရွိၾကပါတယ္။ အခုအခ်ိန္ကလည္း အေကာင္းဆုံးျဖစ္သလို နစက အေနနဲ႔က သူတို႔ထြက္ရမယ့္လမ္းကို ၾကည့္ ရင္ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းေအာင္ ျမန္မာႏိုင္ေရးအခင္းအက်င္းကို ဖန္တီးေပးရမယ္။ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအားလုံးနဲ႔ ခ်စ္ၾကည္ခိုင္မာတဲ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ခိုင္ၿမဲသထက္ခိုင္ၿမဲေအာင္ သူလုပ္ရမယ္။ အဲဒီ အတြက္ရွိၿပီးသားပါ။ NCA လမ္းေၾကာင္းအျပင္ NCA လမ္းေၾကာင္းကို ေက်ာ္ၿပီးျပန္ၾကည့္ၿပီးမွ ရလဒ္ကိုအေျချပဳ တဲ့ခ်ဥ္းကပ္မႈနဲ႔ သူႀကိဳးစားဖို႔လိုမယ္။ အဲဒီေတာ့ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးအင္အားစုေတြနဲ႔ ရလဒ္ကိုေမွ်ာ္ကိုးၿပီးမွ ဖြဲ႕စည္းတည္ေဆာက္ပုံ ရႈပ္ရွက္ခတ္ေနတဲ့ NCA ရဲ႕ အဆင့္အဆင့္အားလုံးကို ေက်ာ္ျဖတ္ ၿပီးမွ နစကက အာဏာသုံးရပ္ကိုယူထားတဲ့ကာလမို႔လို႔ လုပ္ႏိုင္တဲ့အင္အားကလည္း ရွိတယ္။ အဲဒီေတာ့ ကြၽန္ေတာ္သုံးသပ္တာက လက္ရွိအက်ဥ္းအၾကပ္ကထြက္ႏိုင္မယ့္နည္းလမ္းဟာ ျပည္ေထာင္စုတစ္ခုလုံးရဲ႕ ႏွစ္ ေပါင္း(၇ဝ) ၾကာ ျပည္တြင္းစစ္ႀကီးကိုလည္း ခ်ဳပ္ၿငိမ္းႏိုင္မယ့္နည္းလမ္းနဲ႔ နစကရဲ႕အမ်ားဆုံး (၂) ႏွစ္တာ အေရး ေပၚကာလျပ႒ာန္းခ်က္ပါအတိုင္းယူထားတဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕အာဏာသုံးရပ္ကို လႊဲေျပာင္းေပးႏိုင္မယ့္ ေ႐ြးေကာက္ခံ အစိုးရတစ္ရပ္ ေပၚထြန္းႏိုင္မယ့္ေ႐ြးေကာက္ပြဲႀကီးကို က်င္းပမယ့္ကာလ၊ အဲဒီကာလမွာ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းမႈနဲ႔ လူထုက လိုလိုလားလား မဲေပးမႈ၊ အဲဒီအခင္းအက်င္းသုံးခုကို တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ ညႇိႏႈိင္းေဆာင္႐ြက္ႏိုင္မယ္ ဆိုရင္ အခုအက်င္းအၾကပ္ၾကားထဲက ထြက္သြားႏိုင္တယ္လို႔ကို ကြၽန္ေတာ္ထင္တယ္။ လက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡ လည္း ခ်ဳပ္ၿငိမ္းႏိုင္မယ္။ အဲဒါကိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္အၾကမ္းဖ်င္း သုံးသပ္ပါတယ္။ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္နဲ႔ တိုင္းရင္း သားအင္အားစုေတြရဲ႕ ႏွစ္(၇ဝ) ၾကာျဖစ္လာၾကတဲ့အေၾကာင္းအရင္းကိုအေျချပဳလာတဲ့ NCA ရဲ႕ အဓိက ဦးတည္ ခ်က္က ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ၂ဝဝ၈ ကို ဘယ္လိုျပင္မလဲ၊ ဘယ္လိုျဖည့္စြက္မလဲ၊ ဘယ္လိုပယ္ဖ်က္မလဲဆို တာနဲ႔ ရလဒ္ေပါ့။ ဆိုေတာ့ အဲဒီဟာအတြက္ ေနာက္ဆုံးအဆင့္က အမ်ိဳးသားညီလာခံ၊ ပင္လုံ ကဲ့သို႔ေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးညီလာခံကထြက္လာတဲ့အခ်က္အလက္ကို စုၿပီးေတာ့မွ National Record အျဖစ္ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္မွာ တင္မယ္။ အဲဒီတင္ျပခ်က္ရလဒ္ကို ဖြဲ႕စည္းပုံမွာျပင္မယ္ဆိုတဲ့သေဘာနဲ႔ NCA က အခုဆိုရင္ (၆) ႏွစ္၊ (၇) ႏွစ္၊ (၈) ႏွစ္ ရွိၿပီေပါ့။ စလုပ္တာ(၂) ႏွစ္နီးပါးေလာက္ၾကာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ NCA စာခ်ဳပ္ကို ခ်ဳပ္ၿပီး ကာမွ အခုသြားတာ(၆) ႏွစ္ေက်ာ္ၿပီ။ ရလဒ္က အခ်က္အလက္(၅၁) ခုပဲ ရတယ္။ အဲဒီေတာ့ အစိတ္အပိုင္း (၃) ခုနဲ႔ ဘယ္လိုမွ ၂ဝဝ၈ အေျခခံဥပေဒကိုျပန္ျပင္ႏိုင္တဲ့အေနအထား မရွိဘူး။ အဲဒီေတာ့ ရလဒ္သည္ ဇီး႐ိုးထက္ နည္းနည္းေလးပဲ အေရွ႕ကိုတက္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ေနာက္ထပ္ ႏွစ္(၃ဝ) ဒီလိုပဲ ပင္လုံ ကဲ့သို႔ေသာ ညီလာခံ ဆက္လုပ္ၾကမွာလား။ ေနာက္(၂) ႏွစ္၊ (၃) ႏွစ္အတြင္းမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔လိုခ်င္တဲ့၊ အားလုံးလက္ခံႏိုင္တဲ့ ဖြဲ႕စည္း ပုံအေျခခံဥပေဒ အသစ္ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ဗ်ာ၊ ၂ဝဝ၈ ႀကီးကို ျပင္တာျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ဗ်ာ၊ ျပင္တာထက္စာရင္ေတာ့ အသစ္ကို လက္ရွိအစိုရနဲ႔ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းတို႔က ေသေသခ်ာခ်ာ သူ႔ဖက္၊ ကိုယ့္ဖက္ ညႇိႏႈိင္းၾကၿပီး ဒီကာလမွာေရးရမယ္။ လာမယ့္အစိုးရလက္ထက္၊ လာမယ့္ လႊတ္ေတာ္လက္ထက္မွာ တပ္မေတာက္ဘက္က မကန႔္ကြက္ရင္ အကုန္လုံးအဆင္ေျပသြားႏိုင္တဲ့ အခင္းအက်င္းျဖစ္ႏိုင္တယ္။ အဲဒီေတာ့ နံပါတ္တစ္ ကြၽန္ေတာ္ ေျပာတဲ့(၃) ခ်က္မွာ တိုင္းရင္းသာလက္နက္ကိုင္မ်ားနဲ႔ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ရဲ႕ ႏွစ္(၇ဝ)ၾကာ ျပည္တြင္းစစ္ကို ခ်ဳပ္ ၿငိမ္းႏိုင္တဲ့တစ္ခုတည္းေသာ ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္မႈသည္ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒသာျဖစ္တယ္။ ဆိုေတာ့ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒက တိုင္းရင္းသားမ်ားရဲ႕ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္၊ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းပိုင္ခြင့္နဲ႔ သယံဇာတ ရပိုင္ခြင့္အားလုံးကို အတိအက်ျပဌာန္းသတ္မွတ္ထားတဲ့ ျပည္ေထာင္စုဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ အသစ္မဟုတ္ရင္ေတာင္မွ ၂ဝဝ၈ ကို အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးထားတဲ့ ဖြဲ႕စည္းပုံေပါ့။ အဲဒီဖြဲ႕စည္းပုံအရ ျပည္နယ္မ်ားရဲ႕ ရပိုင္ခြင့္အျပည့္အဝ ေပးထားတဲ့ ဖြဲ႕စည္းပုံေပါ့။ အဲဒီႏွစ္ခုကို အေသအခ်ာေရးဖို႔လိုတယ္။ ဒုတိယတစ္ခ်က္က ကြၽန္ေတာ္တို႔ အမ်ိဳး သားညီလာခံ အပါအဝင္ေပါ့။ UPDAC မွာ ႀကဳံရတာက တပ္မေတာ္ဘက္က ေထာက္ခံရင္ အကုန္လုံးျဖစ္တယ္။ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲအစည္းမ်ားက ေတာင္းတာ၊ တင္ျပတာ သူ႔တို႔ရဲ႕လိုလားခ်က္အားလုံးကို တခ်ိဳ႕ ဟာေတြက ႏွစ္ဖက္မတိုက္ဆိုင္တဲ့အခါက်ေတာ့ အဆင္ေျပေျပဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုမွ မထြက္ေတာ့ဘူးေပါ့။ အဲဒီ ေတာ့ အေလ်ာ့အတင္းေလးနဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာညႇိႏႈိင္းႏိုင္ၾကမယ္ဆိုရင္ ခုနကေျပာတဲ့အခ်က္အလက္ကို ခိုင္ခိုင္ မာမာတစ္ခု ရလာႏိုင္တယ္။ ဆိုေတာ့ ျပန္ၾကည့္ရင္ ဒီကာလဟာ NCA လမ္းေၾကာင္းက သြားသြား၊ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒ ခိုင္ခိုင္မာမာတစ္ခုအတြက္ အခ်က္အလက္အားလုံကို ေသေသခ်ာခ်ာညႇိႏႈိင္းႏိုင္တဲ့ကာလ ျဖစ္ တယ္။ အဒီေတာ့ ဒီ(၂) ႏွစ္တာကာလအတြင္းမွာ NCA လမ္းေၾကာင္းအရ ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္သည္ျဖစ္ေစ၊ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားနဲ႔ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္နဲ႔ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား လက္ခံႏိုင္တဲ့အေနအထားနဲ႔ ဖက္ဒရယ္ဖြဲ႕စည္းပုံအသစ္ကို ေရးဆြဲႏိုင္သည္ျဖစ္ေစ အဲဒီလိုလုပ္ႏိုင္တဲ့ အေန အထားဟာ ဒီကာလမွာပဲရွိတယ္။ အဲဒီလိုပဲ ဒီ(၂) ႏွစ္တာကာလအတြင္းမွာ နစကအေနနဲ႔ ေ႐ြးေကာက္ပြဲတစ္ခု က်င္းပေတာ့မယ္။ ေ႐ြးေကာက္ပြဲကိုက်င္းပတယ္ဆိုတာ လာေရာက္ၿပီး မဲေပးမယ့္ ျပည္သူလူထုရွိဖို႔ လိုအပ္ တယ္။ အဲဒီလိုလာေရာက္မဲေပးႏိုင္တဲ့ျပည္သူလူထု ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွာပါဝင္ဖို႔က တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းၿပီး လုံၿခဳံတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခု ရွိဖို႔လိုတယ္။ လုံၿခဳံေအးခ်မ္းၿပီး လာေရာက္မဲေပးႏိုင္တဲ့ပတ္ဝန္းက်င္ျဖစ္ဖို႔က တည္ၿငိမ္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးအခင္းအက်င္းျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးေပးဖို႔လိုတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔သုံးသပ္တာက နစကဘက္က ျဖစ္ႏိုင္ မယ္ဆိုရင္ လက္ရွိႏိုင္ငံေရးအၾကပ္အတည္းဟာ ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒအရ ေ႐ြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္မွာ အမွန္တကယ္တာဝန္ရွိတယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ထင္တယ္။ သမာသမတ္က်ၿပီး ဒီမိုကေရစီနည္းအရ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ တစ္ခုကို အမွန္တကယ္က်င္းပခဲ့သလားဆိုတာကို ဒီမိုကေရစီအစိုးရနဲ႔ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေရးပါတီအားလုံးက ၂ဝ၂ဝ မတိုင္ခင္ အခင္းအက်င္းကိုျပန္သုံးသပ္ဖို႔လိုတယ္။ ၂ဝ၁၅ မတိုင္ခင္အခင္းအက်င္းမွာ တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတင္ေအး က်င္းပခဲ့တဲ့ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ပါခဲ့တာေပါ့။ အဲဒီေ႐ြးေကာက္ပြဲမွာ ညႇိႏႈိင္းမႈ၊ တင္ျပမႈ အျပန္အလွန္ေပါ့။ ေ႐ြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္နဲ႔ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ မဲေပးမယ့္ ျပည္သူလူထုရဲ႕မဲစာရင္းကအစ အမွားအယြင္း လုံးဝမရွိေလာက္ေအာင္အထိ ႏိုင္ငံ ေရးပါတီမ်ားနဲ႔ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းေတြနဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာကိုေ႐ြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ဟာ ညႇိႏႈိင္း တိုင္ပင္မႈအျပင္ အျပန္အလွန္ေလးစားမႈနဲ႔ Code of content ကို လိုက္နာမႈရွိခဲ့ၾကတယ္။ ၂ဝ၂ဝ မတိုင္ခင္ အခင္း အက်င္းက ဘယ္လိုရွိခဲ့လဲဆိုတာကို ေ႐ြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ေဟာင္းဘက္က ျပန္သုံးသပ္ဖို႔လိုမယ္။ ဒီမိုကေရစီ အမ်ားဆုံးရွိပါတယ္ဆိုတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ ဒီမိုကေရစီမဲ့ေ႐ြးေကာက္ပြဲႀကီးတစ္ခုကို က်င္းပခဲ့ၾကသလား။ ဒါက လည္း သမိုင္းအရမွတ္တမ္းအျဖစ္ က်န္ခဲ့ၾကမွာျဖစ္ပါတယ္။ အမွန္ကေတာ့ ပိုၿပီးေတာင္မွ Free and Fair ျဖစ္တဲ့ ေ႐ြးေကာက္ပြဲကို ၂ဝ၂ဝ မွာ အဲဒီကာလက ေကာ္မရွင္က က်င္းပဖို႔သင့္တယ္။ တပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္ အၿငိမ္းစားတစ္ေယာက္က်င္းပခဲ့တဲ့ေ႐ြးေကာက္ပြဲထက္ အရပ္သားေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္က်င္းပတဲ့ ေ႐ြး ေကာက္ပြဲက ပိုၿပီးေတာ့ လက္ညိဳးထိုးစရာမရွိေလာက္ေအာင္ကို မရွိသင့္တဲ့အခင္းအက်င္းျဖစ္သင့္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ခုနကလိုအခင္းအက်င္းျဖစ္လာတဲ့အခါက်ေတာ့ လာမယ့္ ၂ဝ၂၁ အလြန္ေပါ့။ လက္ရွိအစိုရဘက္က ေ႐ြးေကာက္ပြဲတစ္ခုကို ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒအရက်င္းပရေတာ့မွာျဖစ္တဲ့အခါ ခုနက ကြၽန္ေတာ္ေျပာ သလို လာေရာက္ မဲေပးသူရွိမွ၊ ၿပိဳင္ဆိုင္တဲ့ႏိုင္ငံေရးပါတီရွိမွ အဆင္ေျပမွာ။ အဲဒီေတာ့ လာေရာက္မဲေပးသူမ်ား ေလ ကိုယ္က်င္းပတဲ့ေ႐ြးေကာက္ပြဲကို လူထုလက္ခံတယ္၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားက ပါဝင္ပူးေပါင္းတယ္လို႔ ဆိုႏိုင္ မယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ လာမယ့္ေ႐ြးေကာက္ပြဲေၾကာင့္ျဖစ္လာမယ့္ အစိုးရတစ္ရပ္၊ လႊတ္ေတာ္တစ္ရပ္အေပၚ လူထု ယုံၾကည္မႈ ပိုရွိလာမယ္။ အဲဒီအခင္းအက်င္းျဖစ္ဖို႔အတြက္ နစက က ျဖစ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ပိုၿပီးေပ်ာ့ေပ်ာင္းတဲ့ ခ်ည္း ကပ္မႈေလးမ်ိဳး ျဖစ္သင့္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ တခ်ိဳ႕မီဒီယာေတြမွာ တင္ျပဖူးပါတယ္ PR ဆိုတာ မဲဆႏၵနယ္က ေသးေသးေလးမဟုတ္ဘူး။ က်ယ္လာတယ္။ အဲဒီေတာ့ ၿမိဳ႕နယ္တစ္ခုကို အေျခခံၿပီးေတာ့ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းတစ္ဦးကိုေ႐ြးခဲ့တာ ၂ဝ၂ဝ ထိ ရွိခဲ့တာေပါ့။ အခုဟာက မဲဆႏၵနယ္က က်ယ္ျပန႔္လာမယ္။ ဥပမာ- ၿမိဳ႕နယ္ေပါင္း(၂ဝ) ေလာက္ (သို႔မဟုတ္) (၁၅) ခုေလာက္ကို ေပါင္းၿပီးေတာ့မွ မဲဆႏၵနယ္တစ္ခုလုပ္မယ္။ အဲဒီမွာ ၿမိဳ႕နယ္ေပါင္း (၁၅) ခုဆိုရင္ လူ (၁၅) ဦး ၿပိဳင္ၾက၊ အဲဒါမ်ိဳးျဖစ္လာတဲ့အခါက်ေတာ့ ဘယ္လိုကြၽန္ေတာ္တို႔ စဥ္းစားလည္းဆိုရင္ ႏိုင္ငံေရးပါတီ တစ္ပါတီက ျပည္သူလူထုလက္ခံႏိုင္ေအာင္ စည္း႐ုံးႏိုင္တဲ့ပါတီက တစ္မဲ အသာနဲ႔ အႏိုင္ရသြားတဲ့စနစ္ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးပါတီ အႀကီး၊ အလတ္၊ အငယ္ မွ်မွ်တတေလး ေ႐ြးေကာက္ခံ ရမယ့္အေနအထား၊ အခင္းအက်င္းက PR ေၾကာင့္ ျဖစ္လာမွာေပါ့။ အဲဒီေတာ့ တခ်ိဳ႕ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားနဲ႔ ေဝဖန္သုံးသပ္သူမ်ားက ျပန္လည္စဥ္းစားတဲ့အခါမွာ ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႕စည္းပုံမွာ(၂၅) ရာခိုင္ႏႈန္းက တပ္မေတာ္သား ေတြ အလိုလိုရၿပီးသားျဖစ္ေနၿပီ။ အဲဒီေတာ့ ႏိုင္ငံေရးပါတီတစ္ခုက က်န္တဲ့ (၇၅) ရာခိုင္ႏႈန္းကို အမ်ားစုရသြား ၿပီးမွ တစ္ပါတီအစိုးရဖြဲ႕ခဲ့တဲ့ျဖစ္စဥ္(၂) ႀကိမ္ ရွိတာေပါ့။ USDP တစ္ေခတ္နဲ႔ NLD တစ္ေခတ္ေပါ့။ အဲဒီေတာ့ လာမယ့္ ၂ဝ၂၃ အလြန္မွာျဖစ္လာမယ့္အခင္းအက်င္းက်ေတာ့ တပ္မေတာ္က(၂၅) ရာခိုင္ႏႈန္း ရထားၿပီးၿပီ။ က်န္ တဲ့ဟာကလည္း အခ်ိဳးလိုက္ ႏိုင္ငံေရးပါတီ အႀကီး၊ အလတ္၊ အေသး အလိုက္ ရသြားမွာဆိုတဲ့အခါက်ေတာ့ အႀကီးဆုံးေသာ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္အုပ္စုက တပ္မေတာ္ျဖစ္ေနတာေပါ့။ ဆိုေတာ့ အဲဒီအခင္းက်င္းေပၚ မွာ မေက်လည္မႈလည္း ရွိလာႏိုင္တယ္။ တပ္မေတာ္က ဒါမ်ိဳးလိုခ်င္လို႔ PR ကိုဖန္တီးသလားဆိုတာမ်ိဳး ေ႐ြး ေကာက္ပြဲမတိုင္ခင္ ႏိုင္ငံေရးပါတီအမ်ားစုက လက္ညိဳးထိုးလာႏိုင္တာေပါ့။ ဆိုေတာ့ အဲဒီအခင္းအက်င္းကို ေရွာင္ကြင္းဖို႔က သူတို႔ေျပာတဲ့ ၂ဝ၂၃ ေလာက္မွာက်င္းပမယ္လို႔ေျပာတဲ့ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွာ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား ပါဝင္ ႏိုင္ေအာင္ ဒီၾကားထဲမွာ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းတဲ့အေနအထားတစ္ခုမွာ ႏိုင္ငံေတာ္အေျချပဳမိန႔္ခြန္းတစ္ခုေလာက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးဘက္က ေပးဖို႔လိုမယ္လို႔ အဲဒီတုန္းက သုံးသပ္ခဲ့ပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ ေ႐ြးေကာက္ပြဲေကာ္မ ရွင္ အျပင္ေပါ့ သူ႔ဘက္က PR နဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဘာ့ေၾကာင့္ လာမယ့္ သူက်င္းပမယ့္ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွာ PR စနစ္ကို အစားထိုးလိုက္ရတယ္။ ႏိုင္ငံေပါင္း ကမာၻမွာဘယ္ေလာက္ရွိတဲ့အထဲက ဘယ္ႏွစ္ႏိုင္ငံမွာ PR စနစ္ကို က်င့္သုံး ေနလဲ။ အဲဒါမ်ိဳးကအစ ေသခ်ာရွင္းျပေပးၿပီးမွ တပ္မေတာ္သားရဲ႕ (၂၅) ရာခိုင္ႏႈန္းပါဝင္မႈကို ဥပမာ- PR စနစ္ ေၾကာင့္ လာမယ့္ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွာ ေ႐ြးေကာက္ခံလႊတ္ေတာ္နဲ႔ အစိုးရမွာ သူ႔ဘက္ကေတာ့ အမ်ားႀကီး ရေနမွာပဲ ေလ။ အဲဒီလာမယ့္လႊတ္ေတာ္မွာပဲ သူ႔ရဲ႕တပ္မေတာ္သား(၂၅) ရာခိုင္ႏႈန္းပါဝင္မႈအရျဖစ္ေနတဲ့ ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒကို စၿပီးဘယ္လိုျပင္မယ္ဆိုတာမ်ိဳး သူ႔ဘက္ကစၿပီးေတာ့ အဆိုျပဳသင့္တဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္အေျချပဳ မိန႔္ခြန္းမ်ိဳးေပါ့။ အဲဒီလိုေျပာတဲ့အခါမွာလည္း ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားကိုဖိတ္တာလိုမ်ိဳး တာဝန္ရွိတဲ့ အျခားပုဂၢိဳလ္ေတြ ကိုဖိတ္တာမ်ိဳးနဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာေလးေတြ႕ဆုံမႈလုပ္ၿပီးမွ သူ႔ဘက္ေျပာတယ္၊ ဒီဘက္က ေဆြးေႏြးတယ္ ဆိုတာ မ်ိဳးေလးဆို ပိုၿပီးေတာ့ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ျဖစ္သြားႏိုင္တာေပါ့။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္ဆိုလိုတာက PR စနစ္ ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးမင္းေအာင္လႈိင္ မက်င္းပခင္ေပါ့။ PR ေၾကာင့္ တပ္မေတာ္သားေတြ လႊတ္ေတာ္တြင္း အစိုးရ အဖြဲ႕ေတြမွာ ပိုၿပီးယူတယ္ဆိုတာမ်ိဳးကို မဟုတ္ဘူး။ ၂ဝဝ၈ အရ တပ္မေတာ္သားေတြရဲ႕ပါဝင္မႈကို ဘယ္လို တစ္ ဆင့္ခ်င္း ေလ်ာ့သြားေပးမယ္ဆိုတာမ်ိဳးကို အခုကတည္းက ကတိကဝတ္ျပဳတာမ်ိဳးေပါ့။ ဥပမာ- (၂၅) ကေန ရာခိုင္ႏႈန္းဘယ္ေလာက္အထိ ေနာက္ေ႐ြးေကာက္ပြဲလုပ္မယ့္ကာလမွာ (၁၅) ရာခိုင္ႏႈန္း စသျဖင့္ အဆင့္ဆင့္ အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံ လိုတျဖည္းျဖည္းခ်င္းေလ်ာ့ေပးသြားမယ္ဆိုတာမ်ိဳးေပါ့။ PR စနစ္ကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ တိုင္းရင္း သားေပါင္းစုံ ပါဝင္လာဖို႔ေတာ့ လိုအပ္တယ္ဆိုတာမ်ိဳး၊ တပ္မေတာ္ရဲ႕ပါဝင္မႈကို ကာလတစ္ခုအတြင္းမွာ ဇီး႐ိုး အထိေလ်ာ့သြားမယ္ဆိုတာမ်ိဳး၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီအားလုံးနဲ႔ေတြ႕ဆုံၿပီးမိတ္ဆက္တာမ်ိဳး လုပ္သင့္တယ္။ အဲဒီလို လုပ္တဲ့အခါမွာ လက္ရွိတည္ဆဲႏိုင္ငံေရးပါတီအားလုံးကို NLD က အစ လက္ရွိ UEC က မဖ်က္သိမ္းေသးတဲ့ပါတီ အားလုံးကို ဖိတ္ၾကားသင့္တယ္ဆိုတာမ်ိဳးနဲ႔ အခင္းအက်င္းမွာပါဝင္လာႏိုင္ေအာင္ေပါ့။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးမင္း ေအာင္လႈိင္ဘက္က စၿပီးေတာ့ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးအေျဖရွာသင့္တယ္ဆိုတာမ်ိဳး ကြၽန္ေတာ္ ေတြးမိပါတယ္။

ေမး ။ ။ ေဘးကလူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ၂ဝ၂၁ ျဖစ္စဥ္မွာ စစ္တပ္ကေျပာတာေတာ့ မဲမသမာ မႈျဖစ္စဥ္ေၾကာင့္ အာဏာသိမ္းရတယ္ေပါ့။ ဟိုဘက္ကေတာ့ မဲမသမာမႈက စစ္တပ္နဲ႔မဆိုင္ဘူးဆိုတာမ်ိဳး ေျပာ တယ္ေပါ့။ အဲဒီႏွစ္ခုရဲ႕ၾကားထဲမွာ အေျဖတစ္ခု ေတြ႕မိလား ဆရာ။ ဆရာဘယ္လိုေတြးမိလဲ။
ေျဖ ။ ။ အမွန္ကေတာ့ အားလုံနဲ႔ဆိုင္တယ္ဗ်။ တပ္မေတာ္သားေတြလည္း မဲေပးရတာပဲ။ ေနာက္ၿပီးလႊတ္ေတာ္ အတြင္းမွာလဲ ၂ဝဝ၈ အေျခခံဥပေဒအရ (၂၅) ရာခိုင္ႏႈန္းေတာင္ လႊတ္ေတာ္အသီးသီးမွာ တာဝန္ယူၾကရတာ။ အဲဒီေတာ့ ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႕စည္းပုံကိုၾကည့္ရင္လည္း တပ္မေတာ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့က႑က ေတာ္ေတာ္ေလးကို ပါတယ္ ဗ်။ အမ်ိဳးသားႏိုင္ငံေရးဦးေဆာင္မႈအခန္းက႑ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ မႈေပးရတဲ့အဖြဲ႕အစည္း စသျဖင့္ ေဖာ္က်ဴးထားတာျဖစ္တယ္။ အခုလိုမ်ိဳးအေျခအေနေရာက္ခဲ့ရင္လည္း ကာလုံ ေခၚၿပီးမွ အေရးေပၚကာလဥပေဒျပ႒ာန္းခ်က္ပါအတိုင္း တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ကို အာဏာအပ္ႏွင္းရ မယ္ဆိုတာမ်ိဳးအထိ ပါထားတာျဖစ္တယ္။ ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒကေတာ့ နဝတအစိုးရက သူ႔ရဲ႕ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းအၾကပ္ကေန ထြက္ဖို႔အတြက္ အေကာင္းဆုံးျပင္ဆင္ေရးဆြဲသြားတဲ့အေျခခံဥပေဒမွာ ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႕စည္းပုံ ကိုျပင္ခ်င္ရင္ ညႇိႏႈိင္းေဆြးေႏြးၿပီးမွျပင္လို႔ရတဲ့အခင္းအက်င္းကို ဖန္တီးခဲ့ၿပီးသားျဖစ္တယ္။ အဲဒီေတာ့ NLD သည္ လည္းေကာင္း၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔သည္လည္းေကာင္း တပ္မေတာ္နဲ႔ညႇိၾကတာေပါ့။ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒကိုျပင္တဲ့ ဦးေအာင္ၾကည္ၫြန႔္တို႔ကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေထာင္တြင္းကေနၾကည့္တဲ့အခါမွာ ျပင္တာကေတာ့ မဟုတ္ဘူး မျပင္ ခင္ ညႇိၾကေသးရဲ႕လား။ ဥပမာ- ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ေတြ႕ၿပီး ဒီအခ်က္ေတြကိုေတာ့ ကြၽန္မတို႔ျပင္ခ်င္တယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးတို႔ဘက္က ဘာကိုျပင္ဖို႔ေတာ့ အဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီလဲ။ အဲဒီေတာ့ သေဘာမတူတာေတြကို ေနာက္ ထားၿပီး တူတဲ့သူေတြစုၿပီး ႀကိဳတင္ညႇိႏႈိင္းၿပီးမွ ဖြဲ႕စည္းပုံကျပင္လို႔ရမွာ။ အဲဒီေတာ့ ခုနက ကြၽန္ေတာ္တင္ျပတာက လာမယ့္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးမင္းေအာင္လႈိင္တို႔က်င္းပေပးမယ့္ေ႐ြးေကာက္ပြဲမတိုင္ခင္မွာ ဒီဖြဲ႕စည္းပုံရဲ႕ ျပင္ရခက္တဲ့ အပိုင္းေတြကို တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္က ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕အႀကီးအကဲျဖစ္တဲ့ကာလမွာ ဘယ္လိုျပဳျပင္ သြားမယ္ဆိုတာမ်ိဳး လူထုကို ႏိုင္ငံေရးအားျဖင့္ အေပ်ာ့ေပ်ာင္းဆုံးေပးႏိုင္တဲ့ေမတၱာပဲဗ်။ ဒီဖြဲ႕စည္းပုံႀကီးရဲ႕ အမာ ဆုံးအပိုင္း၊ တပ္မေတာ္ရဲ႕ပါဝင္မႈကို လူထုကမႀကိဳက္ဘူးဆိုရင္ ဘယ္လိုေပ်ာ့ေပ်ာ့ေျပာင္းေျပာင္းနဲ႔ကိုင္တြယ္မလဲ ဆိုတာကေတာ့ ကိုယ္တိုင္တာဝန္ယူတဲ့ကာလမွာေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ ဖြဲ႕စည္းပုံကိုျပင္လို႔မရဘူး။ ဒါေပမယ့္ ျပင္လို႔ရတာက ေ႐ြးေကာက္မႈေၾကာင့္ျဖစ္လာတဲ့လႊတ္ေတာ္မွာ ဒါကိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ျပင္ေပးပါ့ မယ္ဆိုတဲ့ အာမခံကတိမ်ိဳးေပါ့။ ဥပမာ- တပ္မေတာ္သား (၂၅) ရာခိုင္ႏႈန္းပါဝင္မႈ ဘယ္ေလာက္ေလွ်ာ့မယ္၊ တိုင္းရင္းသားမ်ားရဲ႕သယံဇာတရပိုင္ခြင့္ကို ဘယ္ေလာက္ထိေပးမယ္၊ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္၊ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္ အျပည့္အဝရႏိုင္ေအာင္၊ လက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡေတြ ေျပၿငိမ္းဖို႔အတြက္ လိုအပ္တာကိုေပးမယ္၊ အဲဒီေပးမွာကို ကြၽန္ေတာ္တို႔က အခုကတိပဲေပးႏိုင္တယ္။ လက္ေတြ႕ေပးႏိုင္မွာက လႊတ္ေတာ္တြင္းကိုေရာက္မယ့္ တပ္မေတာ္ သားမ်ားဘက္က ဒါႀကီးကိုျပင္ဖို႔ တာဝန္ယူတယ္ဆိုတာမ်ိဳး သူ႔ဘက္ကလူထုကိုခ်ျပမယ္၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြကို ခ်ျပမယ္။ အဲဒါကြၽန္ေတာ္တို႔ ညႇိႏႈိင္းမႈပဲ။ ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႕စည္းပုံရဲ႕အႏွစ္သာရက ဘာလဲ။ ညႇိႏႈိင္းၿပီးမွ ျပင္ၾက။ အဲဒီေတာ့ ညႇိႏႈိင္းၿပီးမွျပင္ဖို႔အတြက္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြရဲ႕သေဘာထားက လိုတယ္။ တကယ္ေတာ့ အေစာႀကီးကတည္း က ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ညႇိခဲ့ၾကရမွာ။ ညႇိလိုရတဲ့အခ်က္ကို ဦးေအာင္ၾကည္ၫြန႔္တို႔ လႊတ္ ေတာ္က ျပင္ရမွာ။ မညႇိဘဲနဲ႔ ဦးေအာင္ၾကည္ၫြန႔္တို႔ျပင္တဲ့အခါမွာ ဒီဘက္ကလည္း အထက္နဲ႔ညႇိႏႈိင္းမႈမရွိတဲ့ အခါက်ေတာ့ အမ်ိဳးသားႏိုင္ငံေရးအခန္းက႑မွာ တပ္မေတာ္က ပါတယ္။ ဖြဲ႕စည္းပုံကိုေစာင့္ေရွာက္ရတယ္ဆို တဲ့အခ်က္နဲ႔ ကန႔္ကြက္ၾကတာေပါ့။ တစ္ေလွ်ာက္လုံးကန႔္ကြက္တဲ့အခါ ပဋိပကၡကက်ယ္ျပန႔္ေတာ့ တစ္ဖက္က ျပင္လိုတဲ့ပုဂၢိဳလ္၊ တစ္ဖက္က မျပင္လိုတဲ့ပုဂၢိဳလ္ဆိုေတာ့ လူထုရဲ႕အမုန္းကိုေတာ့ တပ္မေတာ္ဘက္က ရတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕မူလတာဝန္က အမုန္းခံၿပီးေတာ့ ဒီဖြဲ႕စည္းပုံကိုကာကြယ္ရမယ့္တာဝန္က အေျခခံဥပေဒမွာ ေပး ၿပီးသား။ အဲဒီမွာ ပဋိပကၡႏွစ္ခုက က်ယ္ျပန႔္သြားေတာ့ အခုလိုအက်ဥ္းအက်ပ္ၾကားထဲမွာ လူထုေသြးေျမက် တယ္။ ဒီဘက္က ပစ္တယ္၊ ဒီဘက္က ခတ္တယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ အတိအက်မသိဘူးေပါ့။ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အရပ္သား၊ လူထုေတြကို ထိခိုက္တာမ်ိဳးကေတာ့ မထိခိုက္သင့္၊ မျဖစ္သင့္ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ တစ္ေလွ်ာက္လုံးတိုင္းရင္းသားေဒသေတြမွာ စစ္ျဖစ္တယ္။ လက္နက္ကိုင္က ႏွစ္ဖက္ျဖစ္ေနတယ္။ အရပ္သား လူထုပဲ ခံရတယ္။ ေသေၾကၾကရတယ္။ တပ္မေတာ္သားေတြဘက္ကေတာ့ ပစ္ခတ္တိုက္ခိုက္တာဟာ သူ႔ရဲ႕ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ေပါ့။ တိုက္ၾက ခိုက္ၾကမွေတာ့ ေသၾကမွာေပါ့။ ဒါကေတာ့ ေျပာလို႔မရဘူးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ခုနက လို အရပ္သားေတြ ေသတဲ့အခါက်ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ေျပာရေတာေပါ့။ ၂ဝ၁၈ မတိုင္ခင္ကေန အခုအပစ္ အခတ္ရပ္တဲ့ကာလေပါ့။ မစၥတာဆာဆာကာဝါရဲ႕ၾကားဝင္မႈေၾကာင့္ ရခိုင္မွာ အပစ္ရပ္တဲ့ကာလထိၾကားမွာ (၃) လပဲၾကာေသးတယ္။ အဲဒီေတာ့ျပန္ၾကည့္ရင္ ေထာင္ခ်ီၿပီးေတာ့ ဒဏ္ရာရၾကတာေပါ့။ ႏွစ္ဖက္စလုံး ေသေၾကတာ ကေတာ့ ကိန္းဂဏန္းေတာ့ မသိပါဘူး။ စစ္ေျပးဒုကၡသည္ေတြကေတာ့ (၃) သိန္းေလာက္ထိျဖစ္သြားတယ္ဆို ေတာ့ အဲဒါေတြကို ျပည္မမွာျမင္ရတဲ့အခါမွာ အခုကြၽန္ေတာ္တို႔ ေတြးခဲ့သလိုေပါ့။ တိုင္းရင္းသားေဒသေတြမွာ ႏွစ္ ေပါင္း(၇ဝ) ေက်ာ္ျဖစ္ၿပီး စစ္ေျပးဒုကၡသည္၊ အရပ္သားေသတာ၊ အိမ္မီးေလာင္တာ အကုန္လုံးဒဏ္ရာရတာေတြ ျပန္ၾကည့္ရင္ အခုျပည္မကလူထု ခံစားေနရတဲ့အခါက်ေတာ့ တိုင္းရင္းသားလူထု၊ တိုင္းရင္းသားေဒသရဲ႕ ခံစား ခ်က္ကို မွ်ေဝၿပီးေတာ့ ခံစားမိမယ္ဆိုရင္ တိုင္းရင္းသားခ်င္းျဖစ္ေနတဲ့ျပည္တြင္းစစ္ကလည္း ရပ္ႏိုင္မယ္။ ျပည္မ မွာလည္း အခ်င္းခ်င္းႏွစ္ဖက္ေလ်ာ့ႏိုင္တာေပါ့။ NUG၊ PDF ဘက္ကလည္း ေလ်ာ့ႏိုင္တယ္။ ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္ ဘက္ကလည္း ေလ်ာ့ႏိုင္မယ္။ အဲဒီလိုမွသာလ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံႀကီးက ၿငိမ္းခ်မ္းမွာျဖစ္တယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းဖို႔အတြက္ ကေတာ့ နစကဘက္ကလည္း အေ႐ြ႕တစ္ခုအတြက္ ညႇိႏႈိင္းႀကိဳးစားဖို႔လိုတယ္။ NUG၊ PDF ဖက္ကလည္း ညႇိႏႈိင္း ဖို႔လိုတာေပါ့။ အဓိကကေတာ့ လက္နက္မပါတဲ့အရပ္သားေတြကိုမထိခိုက္ေအာင္ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြ အတိုင္း ဥပမာ- တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ေတြဘက္က ျမန္မာ့တပ္မေတာ္နဲ႔ျဖစ္တဲ့အခါမွာ သူ႔လူထုမထိခိုက္ ေအာင္ အမ်ားဆုံးေစာင့္ထိန္းတယ္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ဘက္က ရခိုင္လူထုကို ထိခိုက္ေအာင္ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့ရင္ေတာင္ UNLA ဘက္က ကန႔္ကြက္တာမ်ိဳးေပါ့။ စစ္ျဖစ္တဲ့ေနရာသည္ ရခိုင္အမ်ားစုရွိတဲ့ေနရာ မွာဆိုရင္ ေခါင္းေဆာင္က ကိုယ့္လူထု မထိခိုက္ေအာင္ ကာကြယ္ေပးရတယ္ေလ။ ျပည္မမွာလည္း အဲဒီလိုျဖစ္ေစ ခ်င္တယ္။ ဥပမာ- NUG, PDF ဘက္က ဗမာလူထု မထိခိုက္ေအာင္၊ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ဘက္ကလည္း တရား ဥပေဒစိုးမိုးေရးေဆာင္႐ြက္တဲ့အခါမွာ လူထုမထိခိုက္ေအာင္ က်င့္ဝတ္အရေစာင့္ထိန္းေပးျခင္းအားျဖင့္ ႏွစ္ဖက္ အေလ်ာ့အတင္းလုပ္မယ္ဆိုရင္ အခုလိုမ်ိဳး ကြၽန္ေတာ္တို႔မျမင္ေတြ႕ခ်င္တဲ့ျမင္ကြင္းမ်ိဳး ကင္းသြားႏိုင္တာေပါ့။ ဒါမ်ိဳးျဖစ္ဖို႔လည္း ဆုေတာင္းပါတယ္။ ဗမာျပည္ႀကီးလည္း ၿငိမ္းခ်မ္းခ်ိန္၊ ေအးခ်မ္းခ်ိန္တန္ပါၿပီ။ အဲဒီေတာ့ အယူ ဝါဒေၾကာင့္ လက္တြဲတုန္းကလည္း အမ်ားႀကီး ေသခဲ့ၾကၿပီးၿပီ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ပတ္ဝန္းက်င္ႏိုင္ငံေတြကို ျပန္ၾကည့္ ရင္ ၁၉၇၁ ခုႏွစ္ေလာက္မွာ လြတ္လပ္ေရးရသြားတဲ့ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ကိုၾကည့္ရင္ လူဦးေရသန္းေပါင္း (၁၇ဝ) ေလာက္ ရွိတယ္။ သူတို႔ရဲ႕လြတ္လပ္ေရးကာလမွာေတာ့ (၆၈) သန္းေလာက္ပဲရွိတယ္ဗ်။ အခု ၂ဝ၂၁ ဆို ႏွစ္ (၅ဝ) ရွိၿပီးေပါ့။ သူတို႔ရဲ႕လြတ္လပ္ေရးႏွစ္(၅ဝ) သက္တမ္းကိုျပန္ၾကည့္ရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံကို ေက်ာ္တက္စျပဳ သြားၿပီ။ လက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡ မရွိဘူး။ ရွမ္းျပည္သာသာေလာက္ပဲရွိတဲ့ ဘဂၤလာေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံမွာ (၆၈) သန္း ေလာက္ကေနလြတ္လပ္ေရးရၿပီး အခုဆိုသန္း (၁၇ဝ) ေလာက္ရွိလာၿပီ သန္း(၁ဝဝ) ေလာက္ကို တိုးလာတာေပါ့။ အဲဒီလူထုကို ဝဝလင္လင္ျဖစ္ေအာင္ ရွိတ္ဟာစီနာတို႔အစိုးရက ေကြၽးႏိုင္တယ္ဗ်။ ျပည္တြင္းစစ္ မရွိဘူးဗ်။ ေတာေတာင္ေတြဆိုရင္လည္း စိုစိုေျပေျပပဲ။ ေမြးျမဴေရးလုပ္ငန္း၊ စက္မႈလုပ္ငန္းအကုန္လုံး ကမာၻမွာ Garment Factory (အထည္ခ်ဳပ္စက္႐ုံေတြ) အႀကီးဆုံးႏိုင္ငံျဖစ္တယ္။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာရရင္ လူသားအရင္းအျမစ္ကို အသုံးဆုံး ႏိုင္ငံ၊ စက္႐ုံ၊ အလုပ္႐ုံမွာ အမ်ိဳးသမီးပါဝင္မႈ အမ်ားဆုံးႏိုင္ငံ၊ ကမာၻအႏွံ႔ေရာက္ေနတဲ့ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ လူမ်ိဳးေတြရဲ႕ဝင္ေငြကို အပို႔ဆုံးႏိုင္ငံ၊ အခုဆိုရင္ Upper Intermediate Income ႏိုင္ငံျဖစ္သြားၿပီ။ လာမယ့္ ဆယ္စုႏွစ္မွာ Develop Country ျဖစ္ေအာင္ ေမွ်ာ္မွန္းၾကထားၿပီးျဖစ္တယ္။ အဲဒီေတာ့ျပန္ၾကည့္ရင္ ကြၽန္ေတာ္ တို႔ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ေနာက္ကို က်န္ခဲ့ၿပီ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ထက္ သုံးဆေလာက္ႀကီးတဲ့လူဦးေရကို ဝဝလင္လင္၊ ဖြံ႕ဖြံ႕ ၿဖိဳးၿဖိဳးနဲ႔ ပညာတတ္အသိုင္းအဝိုင္းကလည္း တကယ့္စံမီေအာင္ ပညာေရးဘက္မွာျပန္ၾကည့္ရင္လည္း ကြၽန္ေတာ္ တို႔ထက္ အမ်ားႀကီးသာတယ္။ သဘာဝေဘးအႏၲရာယ္အရွိဆုံးႏိုင္ငံကို သဘာဝေဘးအႏၲရာယ္က အကာကြယ္ ဆုံးႏိုင္ငံျဖစ္ေအာင္ သူတို႔ႀကိဳးစားတည္ေဆာက္ေနတယ္။ ဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ နမူနာ ယူသင့္တယ္။ စစ္မဲ့ႏိုင္ငံ တစ္ခုရဲ႕ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈႏႈန္းနဲ႔ စစ္ျဖစ္တဲ့ႏိုင္ငံတစ္ခုရဲ႕က်ဆုံးမႈ ဒါေတြကို ႏိုင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲမ်ား ဥပမာ- နစက ဘက္ က ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးလည္း သင္ခန္းစာယူလိမ့္မယ္လို႔ ယုံပါတယ္။ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းမ်ား ဘက္ကလည္း သင္ခန္းစာယူၾကမွာပါ။ အဲဒီလိုပဲ NUG၊ PDF ဘက္က ျပန္ၾကည့္ရင္လည္း အလုံးစုံပ်က္သုန္းေရး ကိုသြားသင့္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုလား၊ အလုံးစုံအပ်က္သုန္းေစဖို႔အတြက္ ဘယ္လိုခ်ဳပ္တည္းၿပီး ငါတို႔ေပးဆပ္ၾက မွာလဲဆိုတာမ်ိဳးကို စၿပီးစဥ္းစားသင့္တဲ့ကာလျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးက ၿငိမ္းခ်မ္းခ်ိန္ တန္ပါၿပီ။ လြတ္လပ္ေရးမရခင္ကတည္းကေပးခဲ့တဲ့ ကတိကဝတ္ေတြကို ဒီအခ်ိန္ဒီကာလမွာတည္ ေအာင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ စၿပီးႀကိဳးစားသင့္ၿပီ။ တစ္ခါတေလ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးမင္းေအာင္လႈိင္ဘက္ကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ေ ျပာတာရွိရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကိုဆဲၾကတာေပါ့။ ဘာေၾကာင့္ဆိုရင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး မင္းေအာင္လႈိင္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ သိသေလာက္ဆိုရင္ သုံး၊ ေလးဦး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္းကစၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ထင္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးစန္းယု စသျဖင့္ ဒါက ဖဆပလ ေခတ္ အာဏာကသိပ္မရွိဘူး။ ဥကၠ႒ႀကီးက အာဏာရွိတာ။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ သန္းေ႐ႊ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစာေမာင္ကေတာ့ ထားလိုက္ပါ။ ဒီဘက္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး မင္းေအာင္လႈိင္ေပါ့။ အက်ဥ္းၾကပ္ ၾကားထဲမွာ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္၊ အျပင္းထန္ဆုံး ျပည္တြင္းစစ္၊ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္နဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္တာဝန္ကို ရယူထားတဲ့ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္တဲ့အတြက္ သူ႔ဘက္က ဖြဲ႕စည္းပုံဆိုင္ရာအၾကပ္အတည္းရွိတယ္။ ႏိုင္ငံတြင္း ျပည္မလူထု ရဲ႕အၾကပ္တည္းရွိတယ္။ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အၾကပ္အတည္းရွိတယ္။ ဒါေတြအားလုံးကို ရွင္းႏိုင္တဲ့ အေနအထား သူ႔မွာရွိတယ္။ ႏွစ္ (၇ဝ) ျပည္တြင္းစစ္ကို ရပ္စဲႏိုင္ေလာက္ေအာင္ သူ႔ဘက္က လုပ္ေပးႏိုင္ခဲ့မယ္ ဆိုရင္ ျပည္တြင္းစစ္ကို စၿပီးၿငိမ္းေအာင္လုပ္ႏိုင္တဲ့ တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္အျဖစ္ သမိုင္းတြင္သြားႏိုင္ တယ္။ အခုျဖစ္တဲ့ PDF ၊ NUG ေပါ့။ ဗကပအလြန္မွာ အလြန္ျပင္းထန္တဲ့ ျပည္မတိုင္း(၇) တိုင္းရဲ႕ပဋိပကၡ အႀကီး ဆုံးေပါ့။ အဲဒါကို ျပန္ရွင္းႏိုင္ဖို႔အတြက္ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြး ညႇိႏႈိင္းႏိုင္တဲ့လမ္းေၾကာင္း ခုနကကြၽန္ေတာ္ေျပာသလို ႏိုင္ငံေတာ္အေျချပဳမိန႔္ခြန္းနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုဖိတ္ေခၚဖို႔ အဲဒီမွာ PR နဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေသခ်ာရွင္းတာမ်ိဳး၊ လာမယ့္ သူေ႐ြးေကာက္ေပးတဲ့လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြနဲ႔ ဖြဲ႕စည္းတဲ့ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မွာ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ မွာ တပ္မေတာ္သားပါဝင္မႈကို ဘယ္လိုေလ်ာ့မလဲ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ အသင့္ေလ်ာ္ဆုံး တစ္ပါတီအာဏာရွင္ စနစ္မျဖစ္ဖို႔အတြက္ အမ်ိဳးသားၫြန႔္ေပါင္းအစိုးရနဲ႔ ျမန္မာလူ႔အဖြဲ႕အစည္းကို တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္အုပ္ခ်ဳပ္သြားမယ့္ စနစ္ျဖစ္တယ္ဆိုတာမ်ိဳးကို စၿပီးမိတ္ဆက္ေပးၿပီးမွ တစ္ဆင့္ခ်င္းစီ တပ္မေတာ္ရဲ႕ပါဝင္မႈကို ဘယ္လိုေလ်ာ့မလဲ၊ ႏွစ္(၇ဝ) ျပည္တြင္းစစ္ႀကီးကို ရပ္စဲႏိုင္ေလာက္တဲ့အထိ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒအရ ဘယ္လိုျပင္မယ္။ တိုင္းရင္း သားမ်ားေတာင္းဆိုတဲ့ ျပည္နယ္အားလုံးရဲ႕ဖြဲ႕စည္းပုံကို ဖက္ဒရယ္အစစ္အမွန္ဖြဲ႕စည္းပုံမ်ိဳးျဖစ္ေအာင္ ရပိုင္ခြင့္ အျပည့္အဝေပးမယ္ဆိုတာမ်ိဳးနဲ႔ ျပည္တြင္းစစ္ႀကီးကို ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္လုပ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္ထင္ပါတယ္ သူလည္းသမိုင္းမွာ အဓိကပုဂၢိဳလ္အျဖစ္နဲ႔ အထြက္ေကာင္းသြားမွာပါ။ သို႔မဟုတ္ ဒီအတိုင္းပဲ ပဋိပကၡကိုထားခဲ့ၿပီး ေတာ့မွ ေ႐ြးေကာက္ပြဲတစ္ခုကို က်င္းပေပးခဲ့တယ္။ ျပည္တြင္းစစ္ပဋိပကၡက ဒီထက္မကဆိုးဝါးၿပီးမွ သီးသန႔္ႏိုင္ငံ ေလးေတြျဖစ္သြားတာတို႔ ခြဲထြက္တာတို႔၊ အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာကြဲသြားတဲ့ဟာမ်ိဳးျဖစ္သြားရင္ သူသည္ပင္လွ်င္ သမိုင္းမွာလက္ညႇိဳးထိုးခံရတဲ့ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္သြားမယ္။ အဲဒီေတာ့ သူ႔ဘက္ကေတာ့ လမ္းႏွစ္သြယ္ရွိတာေပါ့။ စစ္မွန္ တဲ့ျပည္ေထာင္စုကို ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒအရခိုင္မာတဲ့ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုကို ဘယ္လိုတည္ေဆာက္ေပး ခဲ့မွာလဲ။ လက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡကိုခ်ဳပ္ၿငိမ္းႏိုင္တဲ့နည္းလမ္းကို သူရေအာင္ရွာရေတာ့မွာ။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာရ ရင္ ေသြးေျမ တစ္ေယာက္မွမက်ေအာင္၊ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္သားတစ္ေယာက္ ေသြးေျမက်ရင္လည္း မေကာင္း ဘူး။ လက္နက္ကိုင္အင္အားစုေတြဘက္က တစ္ေယာက္က်ရင္လည္း ကိုယ့္ညီကိုယ္ခ်င္းဆိုတာမ်ိဳးနဲ႔ လက္နက္ ကိုင္ပဋိပကၡကို လုံးဝခ်ဳပ္ၿငိမ္းသြားေအာင္ ႏွစ္(၇ဝ) အေႂကြးကို ျပန္ေပးရမယ့္ေခါင္းေဆာင္ လက္ရွိအေနအထား မွာ သူေရာက္ေနတယ္။ အဲဒီေတာ့ သူ႔ထြက္ရမယ့္လမ္းက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလမ္းလား၊ ပဋိပကၡနဲ႔ထားပစ္ခဲ့ရမယ့္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕လက္ရွိအေနအထားလားဆိုတာကို သူ႔ဘက္ကေ႐ြးရေတာ့မယ္ေနရာကို ေရာက္ေန ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ အေကာင္းဆုံးသူေ႐ြးႏိုင္ပါေစ။ ျပည္ေထာင္စုႀကီးကိုၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းနဲ႔ ၁၉၄၇ မတည္ ေဆာက္ခင္ကတည္းက ကတိကဝတ္ေတြအတိုင္း အားလုံလက္ခံႏိုင္တဲ့ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ တိုင္းျပည္ႀကီးကို လာမယ့္ကာလအတြင္းမွာ ရရွိႏိုင္ပါေစ။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္၊ လာအိုနဲ႔ ကေမာၻဒီးယား တို႔ကိုလည္း အျမန္ဆုံးေက်ာ္တက္ႏိုင္ပါေစေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ဆုေတာင္းပါတယ္။

ေမး ။ ။ ဆရာတို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ ညႇိႏႈိင္းေရးဆိုတဲ့လမ္းေၾကာင္းကိုပဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ဖိအားေပး၊ အေလးေပးသလို ေဆြးေႏြးဖို႔တိုက္တြန္းေပးၾကတယ္။ သို႔ေသာ္ ႏွစ္ဖက္အဖြဲ႕အစည္းေတြရဲ႕အယူအဆေတြ ရပ္ တည္ခ်က္ပုံစံေတြကိုၾကည့္ရတာကေတာ့ အျပဳတ္တိုက္ေရးဆိုတဲ့လမ္းစဥ္ကိုေ႐ြးၾကတယ္။ လုံးဝ မေဆြးေႏြး ႏိုင္ဘူးဆိုတဲ့လမ္းစဥ္ကို အတင္းသြားေနတာ ေတြ႕ရတယ္။ ဒါက အလုံးစုံပ်က္သုဥ္းေရးဘက္ကို ႏွစ္ဖက္စလုံးက ဝိုင္းပို႔ေနၾကတာလား။ ၾကားမွာ သူတို႔ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္က ညႇိကို မညႇိခ်င္ေတာ့တဲ့အထိ ျဖစ္ကိုျဖစ္သြားရတာက ဘာလို႔ေျပာခ်င္လဲ။ ဆရာအေနနဲ႔ ဘယ္လိုျမင္မိလဲ။ အခ်က္ေလးေတြ ထုတ္ျပၿပီး ေျပာေပးလို႔ရမလား ခင္ဗ်ာ။
ေျဖ ။ ။ ညႇိတာကေတာ့ ညႇိမွရမယ္။ မညႇိရင္ေတာ့ ျပတ္ထြက္သြားလိမ့္မယ္။ လက္ရွိအေနအထားက လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းအင္အားေတြကလည္း ႏွစ္(၇ဝ) အထိ တိုက္လာတဲ့အခါက်ေတာ့ စစ္ပန္းတာေပါ့။ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ဘက္ကလည္းျပန္ၾကည့္ရင္ စစ္ကို ပန္းေနၿပီး Recuse လုပ္ႏိုင္တဲ့ Resources ေတြ၊ Human Resource ေတြက နည္းလာၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ေတာ္လွန္ေရးလက္နက္ကိုင္ဘက္မွာေတာ့ Recuse လုပ္ႏိုင္တဲ့ Resources ေတြကမ်ားလာတယ္။ ေတာ္လွန္စိတ္က အမ်ိဳးသားေရးလကၡာတစ္ခု၊ အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓါတ္ တစ္ခုအျဖစ္ ပုံေျပာင္းသြားတဲ့အခါမွာ Generation by Generation က ပိုၿပီးေတာ့ တက္ႂကြလာတယ္ေလ။ ဒီလို ႏွစ္(၇ဝ) ေက်ာ္ၾကာလာတဲ့ ဒုကၡ၊ သုခ အားလုံးသည္ လိုလားခ်က္ကို မျဖည့္ဆည္းေပးလို႔ဆိုတဲ့စိတ္ဆႏၵေတြနဲ႔ သြားၿပီးေတာ့ ထိပ္တိုက္ေတြ႕တာေပါ့။ အဲဒီမွာ ေတာ္လွန္စိတ္နဲ႔လြတ္လပ္ခ်င္စိတ္က ပိုၿပီးေတာ့ ေရွ႕ကိုေရာက္ တာေပါ့။ တဖက္က ေတာ္လွန္စိတ္က မ်ားလာသလို တဖက္က ထိန္းသိမ္းရတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြမွာ Recuse လုပ္ႏိုင္တဲ့ Human Resource ေတြကေတာ့ နည္းသြားတာေပါ့။ အဲဒီႏွစ္ခုရဲ႕ျခားနားခ်က္က အဆုံးအျဖတ္တစ္ခုကိုေတာ့ ေပးမွာေပါ့။ ကာလဘယ္ေလာက္ထိ တိုက္ႏိုင္ၾကမွာလဲ။ ပြင့္ပြင္းလင္းလင္းပဲေျပာရရင္ေတာ့ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ရဲ႕ အင္အားကို ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ဘက္ကပဲ သုံးသပ္ၿပီးေတာ့ သိတာေပါ့။ ဒီလိုပဲ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕ အစည္းမ်ားရဲ႕အင္အားနဲ႔ သူ႔ရဲ႕တိုးပြားလာတဲ့အင္အားေတြကို သူတို႔ကိုယ္တိုင္ပဲသိတာေပါ့။ အဲဒီႏွစ္ခုရဲ႕ ထိပ္တိုက္က အဆုံးအျဖတ္ပဲ။ ဒါကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က စစ္ေရးအားျဖင့္ အၾကမ္းဖ်င္းပဲသုံးသပ္တာပါ။ ျမန္မာ ႏိုင္ငံရဲ႕အေနအထားကို ခင္ဗ်ားတို႔၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ျပန္ၾကည့္ရင္ ဥပမာ- ရခိုင္ျပည္နယ္ဆိုရင္ ၂ဝဝဝ ျပည့္ႏွစ္ စြန္း စြန္းေလာက္ကစၿပီးေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဦးသန္းေ႐ႊတို႔လက္ထက္ နရက ေနာက္ဆုံးကာလေလာက္မွာ မေဒးကြၽန္း ဆို တာျဖစ္လာတယ္။ အဲဒီေတာ့ Shwe Guest တို႔ကေနတဆင့္၊ ေနာက္ၿပီး အေရွ႕အလယ္ပိုင္းကလာတဲ့ ေရနံ၊ စြမ္းအင္ လုံၿခဳံမႈရယ္၊ မလကၠာကိုမျဖတ္ဘဲနဲ႔ တဖက္က တ႐ုတ္ျပည္ကိုပို႔တဲ့ပိုက္လိုင္း၊ ေရနံပိုက္လိုင္းလို႔ေတာ့ ထင္ပါ တယ္။ Gas ကေတာ့ ဒီေလာက္အေရးႀကီးတဲ့ပုံမေပါက္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီကစၿပီးေတာ့ အိႏၵိယ သမုဒၵရာနဲ႔ပတ္သက္တဲ့တ႐ုတ္ရဲ႕ဦးတည္ခ်က္က သူ႔ရဲ႕မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ အေတြးထဲမွာပါလာတာေပါ့။ ပထမ ဆုံးအခ်က္ကေတာ့ ရခိုင္ကမ္းေျမာင္ေဒသ၊ ရခိုင္ကမ္းကို ပါဝါႀကီးတဲ့ႏိုင္ငံတစ္ခုရဲ႕ခ်ဥ္းကပ္မႈကေနစၿပီးေတာ့ ပထဝီဝင္ႏိုင္ငံႀကီးေ႐ြ႕တာေပါ့။ အဲဒီကာလေလာက္မွာ ULA/ AA ကလည္း လြိဳက္ဇာဘက္မွာ အေျခခ်ၿပီးေတာ့မွ အင္အားကလည္းႀကီးလာတာေပါ့ဗ်ာ။ ရခိုင္ျပည္နယ္ရဲ႕အေနအထားကိုျပန္ၾကည့္ရင္ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈအနိမ့္ဆုံးနဲ႔ အလုပ္ အကိုင္နည္းတဲ့အခါမွာ ျပည္ပနဲ႔ ျပည္မ စီးပြားေရးဖြံ႕ၿဖိဳးတဲ့ေနရာေတြကို ေ႐ႊ႕ၾက၊ ေျပာင္းၾကတာေပါ့။ အဲဒီေတာ့ ကခ်င္ျပည္နယ္၊ ဖားကန႔္ေဒသမွာက ရခိုင္လူမ်ိဳးအမ်ားဆုံးျဖစ္သြားေတာ့တာေပါ့။ ထိုင္း၊ မေလးရွားနဲ႔ တျခား ကမာၻ႔ႏိုင္ငံအသီးသီးကိုၾကည့္ရင္လည္းပဲ သိန္းခ်ီတဲ့ရခိုင္လူငယ္ေတြက ျပည္ပကိုေရာက္ကုန္တာေပါ့။ အဲဒီေတာ့ Human Resource ေတြက အလြန္တရာကို မိေဝး၊ ဖေဝး နဲ႔ေပါ့ဗ်ာ ရွိၾကတာေပါ့။ ဆိုေတာ့ အဲဒီလိုအေနအထား ႏွစ္ခု ပါဝါႏိုင္ငံႀကီးတစ္ခုကလည္း ၂ဝဝဝ ျပည့္ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ကာလကေန စၿပီးေတာ့ ရခိုင္ေဒသကို အေျခခ်တဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ရခိုင္ျပည္နယ္ရဲ႕အေနအထားကစၿပီးေတာ့ ေျပာင္းေတာ့တာေပါ့။ အဲဒီေတာ့ အခုအေျခ အေနကိုျပန္ၾကည္တဲ့အခါမွာ ခင္ဗ်ားတို႔သိတဲ့ ဘိုင္ဒန္လက္ထက္ အင္ဒို-ပစိဖိတ္ေဒသနဲ႔ပတ္သက္ရင္ အေမရိကန္ေပၚလစီက ဒီဘက္ကိုေ႐ႊ႕လာၿပီး၊ ထိုင္ဝမ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့တ႐ုတ္ရဲ႕ေပၚလစီတို႔ ထိပ္တိုက္ေတြ႕တဲ့ အခါ အေမရိကန္နဲ႔ တ႐ုတ္ေပၚလစီရဲ႕ၾကားမွာ န်ဴကလီးယားစမ္းသပ္တီထြင္မႈ ေရွ႕ဆုံးႏိုင္ငံျဖစ္တဲ့႐ုရွားနဲ႔ အေမရိ ကန္ရွိတယ္။ အဲဒီေတာ့ ႐ုရွားႀကီးကလည္း ခင္ဗ်ားတို႔သိတဲ့အတိုင္းပဲ တ႐ုတ္နဲ႔မဟာမိတ္ခိုင္ၿမဲၿပီးမွ အိႏၵိယ သမုဒၵရာအဝန္းအဝိုင္းနဲ႔ ဟိုဘက္က သမုဒၵရာတို႔ဆက္စပ္တာမ်ိဳးျဖစ္လာတဲ့အခါက်ေတာ့ အခုအေနအထားကို ကြၽန္ေတာ္တို႔သုံးသပ္တဲ့အခါမွာ တဖက္ရခိုင္ျပည္နယ္ဘက္မွာ အင္အားႀကီးႏိုင္ငံႏွစ္ခုက အေျခခ်တဲ့အေန အထားထိျဖစ္ေအာင္ကို ျမန္မာအစိုးရဘက္ကလည္း ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္လုပ္လိုက္ႏိုင္တယ္လို႔ေတာ့ ျမင္တယ္။
အဲဒီေတာ့ ႏွစ္(၃ဝ) ၾကာ ႐ုရွားနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံတပ္မေတာ္ရဲ႕ခ်စ္ၾကည္မႈအရ ကြၽန္ေတာ္ထင္တာ သံတြဲနဲ႔ မာန္ ေအာင္ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီေဒသရဲ႕ ေရတပ္အင္အားတိုးခ်ဲ႕မႈကိုျပန္ၾကည့္ရင္ ရခိုင္ေဒသဟာ ပထဝီႏိုင္ငံေရး အရ အလြန္တရာကိုအေရးႀကီးတဲ့အေနအထားျဖစ္သလို တဖက္ကလည္း လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းျဖစ္တဲ့ ULLAE ကလည္း အင္အားႀကီးႀကီးလာတယ္။ အဲဒီေတာ့ ပထဝီအေနအထားအရကလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံတည္ၿမဲဖို႔ အတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရနဲ႔ တပ္မေတာ္တို႔က ရခိုင္ေဒသသည္ အေရးႀကီးလာတဲ့အခါမွာ မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ ထိပ္တိုက္ကေတာ့ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္၊ ျမန္မာအစိုးရနဲ႔ ULA/AA တို႔ရဲ႕ထိပ္တိုက္ေတြ႕ဆုံမႈကေတာ့ ရွိတာေပါ့။ အဲဒီ ေတာ့ ရခိုင္ေဒသသည္ ခုနကေျပာတဲ့အခင္းအက်င္း၊ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕အခင္းအက်င္းအရ ပဲ့ထြက္သြားမလား။ ဥပမာ- ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္းက လြိဳက္ဇာတို႔၊ ဘာတို႔၊ တနည္းအားျဖင့္ ပန္ဆန္းတို႔ကိုျပန္ၾကည့္ရင္လည္း အဲဒီမွာ လည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ၫြန႔္တို႔ယူခဲ့တဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ အလြန္တရာကို ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္တဲ့ သီးျခား ဆန္တဲ့ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈႀကီးေတြျဖစ္လာတာေပါ့။ တနည္းအားျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ထြန္းျမတ္ႏိုင္တို႔ဘက္ကေျပာတဲ့ Confederate ပုံစံမ်ိဳးျဖစ္လာတာေပါ့။ အဲဒီေတာ့ ရခိုင္ေဒသသည္ ခုနက မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္အားျဖင့္ ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္၊ ျမန္မာအစိုးရပါဝင္ပတ္သက္မႈနဲ႔ တ႐ုတ္နဲ႔ ႐ုရွားရဲ႕အဓိက အိႏၵိယသမုဒၵရာထြက္ေပါက္ဆိုတဲ့ ေနရာ ျဖစ္တဲ့အခါမွာ ULA/AA ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးရည္မွန္းခ်က္နဲ႔ ႏိုင္ငံေရးဦးတည္ခ်က္သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံတစ္ခုလုံးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ပထဝီႏိုင္ငံေရးလိုအပ္ခ်က္အရ ရခိုင္ေဒသမွာ ထိပ္တိုက္ ေတြ႕ၾကတာေပါ့။ အဲဒီေတာ့ ညႇိႏႈိင္းမႈဆိုတာက လိုအပ္လာတာေပါ့။ မဟုတ္ရင္ ခုနကေျပာသလို အင္အား အင္အားျခင္းသာထိပ္တိုက္ေတြ႕ၾကမယ္ဆိုရင္ ခံရမွာက ျပည္သူေတြပဲျဖစ္မွာေပါ့။ အဲဒီေတာ့ လက္ရွိအခင္း အက်င္းအရ ႏွစ္ဖက္ညႇိႏႈိင္းဖို႔ကေတာ့ အလြန္တရာကို လိုအပ္ပါတယ္။ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းအားလုံး ခ်ဳပ္ၿငိမ္းဖို႔ဆိုတာကေတာ့ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ဘက္ကလည္း လက္ရွိအေနအထားကို သေဘာေပါက္ဖို႔လိုတယ္။ လက္နက္ကိုင္အင္အားရွိၾကတဲ့အဖြဲ႕အစည္းအားလုံးကလည္း သေဘာေပါက္ဖို႔လိုတယ္။ လူထုကို ထိခိုက္က် ဆုံးမႈနည္းဆုံးနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးအားျဖင့္ ရလဒ္အမ်ားဆုံးျဖစ္ေအာင္ ညႇိႏႈိင္းတိုင္ပင္မႈနဲ႔ၾကားဝင္ျဖန္ေျဖမႈက ဒီကာလမွာ အလြန္တရာကို အေရးႀကီးပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားဘက္မွ UPDJC ဘက္ NCA လမ္းေၾကာင္းအရသြားေနတဲ့ PPST တို႔နဲ႔ ေတြ႕ဆုံတာေတြ လုပ္ဖို႔အတြက္ လမ္းစျပင္ေနတဲ့အေနအထားကို ေရာက္ေနပါၿပီ။ ဒါကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္အၾကမ္းဖ်င္း တင္ျပတာပါ။

ေမး ။ ။ ဆရာ အဲဒီေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔လက္ရွိ ေျမျပင္အေျခအေနမွာ ႏိုင္ငံေရးအခင္းအက်င္းျဖစ္လာတဲ့အခ်ိန္ ထိ စစ္ကလည္းႏွစ္ေပါင္း(၇ဝ) ေက်ာ္အထိ ဆက္တိုက္ျဖစ္လာတဲ့အခါက်ေတာ့ ခုေနာက္ပိုင္း လူအမ်ားစုေျပာ လာတဲ့စကားက ဒီစစ္တပ္ႀကီး မရွိမွဘဲေအးမယ္။ ဒီစစ္တပ္ႀကီး မရွိမွဘဲ ျပည္ေထာင္စုတပ္ေပါင္းစုႀကီး ျဖစ္လာ မယ္ဆိုၿပီးေျပာေနၾကတာေတြက တကယ္ပဲစစ္တပ္ႀကီးမရွိမွ ေအးမွာလား။ ဒါကေတာ့ အေျဖျဖစ္မယ္လို႔ ဆရာ ေရာ ထင္လား။
ေျဖ ။ ။ အဲဒီလိုက အေျဖမဟုတ္ဘူးဗ်။ ႏိုင္ငံတစ္ခုရဲ႕အခ်ဳပ္အျခာအာဏာတည္တံ့ခိုင္ၿမဲဖို႔အတြက္ သူ႔ရဲ႕ နယ္ေျမနဲ႔ ဂုဏ္သိကၡာအရကာကြယ္ရမယ့္ တပ္မေတာ္ႀကီးတစ္ခုဆိုတာကေတာ့ လိုပါတယ္။ ဒါကေတာ့ လိုအပ္ ခ်က္ပါ။ အဲဒီေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔လိုလားတဲ့တပ္မေတာ္ျဖစ္ေအာင္လည္းပဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကိုယ္တိုင္ပဲ ပံ့ပိုးကူညီ ေပးၾကရမယ့္အေနအထားရွိတာေပါ့။ အဲဒီေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဦးသိန္းစိန္လက္ထက္မွာ ႏွစ္ႏွစ္နီးပါး ေလာက္ၾကာတဲ့ NCA စာခ်ဳပ္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဦးေအာင္မင္းတို႔တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ညႇိႏႈိင္းေဆြးေႏြး ေရးဆြဲၿပီးမွ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္မွ်တမႈရွိေအာင္လုပ္ခဲ့တာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ အဲဒီစာခ်ဳပ္ရဲ႕အႏွစ္သာရကိုျပန္ၾကည့္ရင္ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ အခ်က္ႏွစ္ခ်က္ေလာက္ေတာ့ ေတြ႕တယ္။ သူကအေျခခံမူ(၁၁) ခ်က္ေပးထားတယ္ဗ်။ နံပါတ္တစ္ကေတာ့ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုဆိုတဲ့အခ်က္၊ ခြင့္တူညီမွ်၊ တန္းတူညီမွ်၊ စစ္မွန္တဲ့ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စုကို ကြၽန္ေတာ္တို႔တည္ေဆာက္မယ္ဆိုတာက နံပါတ္တစ္အခ်က္မွာ ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ အဲဒီ စာခ်ဳပ္ရဲ႕အေျခခံမူခ်က္မွာ ျပည္ေထာင္စုတပ္မေတာ္ဆိုတာ ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္း အပိုဒ္(၂၂) မွာေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္း ေရးညီလာခံကေနရလာတဲ့ရလဒ္အရ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒဆိုတာ တစ္ခုပါဝင္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ခ်ဳပ္ေျပာရ ရင္ NCA စာခ်ဳပ္တစ္ခုလုံး၏အႏွစ္သာရသည္ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ၊ ဖက္ဒရယ္ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံတစ္ခုျဖစ္ ေအာင္ အမ်ိဳးသားၿငိမ္းခ်မ္းေရးညီလာခံကေနတစ္ဆင့္ ညႇိႏႈိင္းပူးေပါင္းၿပီးမွ အခ်က္အလက္မ်ားကို အေျခခံၿပီး ျပင္ဆင္သြားမယ္။ အဲဒီဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒမွာ ျပည္ေထာင္စုတပ္မေတာ္ဆိုတာ ပါတယ္။ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးအင္အားစုေတြရွိတယ္။ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ရွိတယ္။ ျပည္ေထာင္စုတပ္မေတာ္ျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လို အသြင္ေျပာင္းၾကမွာလဲဆိုတဲ့ ညႇိႏႈိင္းမႈကေတာ့ DDR/ SSR ၿခဳံေျပာရရင္ အခ်င္းခ်င္းပဋိပကၡမျဖစ္ဖို႔အတြက္ ပထမလိုအပ္ခ်က္သည္ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ၊ အားလုံးလက္ခံတဲ့ အားလုံးေမွ်ာ္လင့္တဲ့ စစ္မွန္တဲ့ တိုင္းရင္းသားေတြ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္၊ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းပိုင္ခြင့္ အျပည့္အဝေပးထားတဲ့ စည္းေႏွာင္မႈအျပည့္ရွိတဲ့ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံ ဥပေဒ။ ဖက္ဒရယ္ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ။ အဲဒီအေျခခံဖြဲ႕စည္းပုံဥပေဒမွာ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္က ဘယ္လိုဖြဲ႕စည္း ပါရွိမွာလဲဆိုတဲ့စည္းကမ္းသတ္မွတ္ခ်က္ စတဲ့အခ်က္ေတြ အျပည့္အဝပါမယ္ဆိုရင္ လက္ညႇိဳးထိုးစရာမျဖစ္ေတာ့ ဘူး။ ဥပမာ- တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းေတြမွာလည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြရွိၾကတာပဲ။ ႏွစ္(၇ဝ) လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ စစ္ေရးအားျဖင့္၊ ႏိုင္ငံေရးအားျဖင့္၊ စစ္ဗ်ဴဟာအားျဖင့္ အေတြ႕အႀကဳံ ေတြရွိၾကတာပဲ။ သူတို႔လည္းေလ့က်င့္ၿပီးသားေတြျဖစ္တယ္။ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္မွာလည္း ရွိၾကတာပဲ။ ႐ုရွား၊ အေမရိက၊ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံေတြမွာလည္း သြားေလ့က်င့္တာမ်ိဳးေတြ စသျဖင့္ ရွိၾကတာေပါ့ေနာ္။ အထူးသျဖင့္ ေရတပ္ဆိုရင္ အဂၤလန္မွာ ေလက်င့္မယ္ထင္ပါတယ္။ ထားပါေတာ့ေလ။ ျပည္ေထာင္စုတပ္မေတာ္တစ္ခုကို ဘယ္လိုဖြဲ႕စည္းမွာလဲဆိုတဲ့မူေဘာင္တစ္ခုသာခိုင္ခိုင္မာမာရၿပီဆိုရင္ ဗမာျပည္တြင္းက ဗမာလူမ်ိဳးကို လက္ညႇိဳး ထိုးစရာ မလိုဘူးေလ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ျပည္ေထာင္စုတစ္ခုလုံးကို ကာကြယ္မယ့္ျပည္ေထာင္စုတပ္မေတာ္၊ တိုင္း ရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းအားလုံးကလည္း သတ္မွတ္တဲ့ညႇိႏႈိင္းမႈအရ ပူးေပါင္းပါဝင္ၾကတဲ့ဖြဲ႕စည္းပုံ အရ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ ျပည္ေထာင္စုတပ္မေတာ္ျဖစ္သြားတဲ့အခါမ်ိဳးမွာ အခ်င္းခ်င္းပဋိပကၡမရွိႏိုင္ေတာ့ဘူးေလ။ သူ႔ရပိုင္ခြင့္၊ ကိုယ့္ရပိုင္ခြင့္နဲ႔ တိုင္းရင္းသားေဒသကိုအုပ္ခ်ဳပ္ပိုင္ခြင့္အျပည့္အဝနဲ႔ ကိုယ့္ျပည္နယ္ဖြဲ႕စည္းပုံနဲ႔ ကိုယ့္ ျပည္ေထာင္စု၊ ဖက္ဒရယ္ဖြဲ႕စည္းပုံနဲ႔ခိုင္ခိုင္မာမာထားတဲ့ျပည္ေထာင္စုကို တပ္မေတာ္သာဖြဲ႕စည္းႏိုင္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ ျပည္ေထာင္စုကိုကာကြယ္တဲ့တပ္မေတာ္ျဖစ္သြားမွာ။ ျပည္ေထာင္စုအတြင္းမွာ ပဋိပကၡဖန္တီးတဲ့ တပ္မေတာ္ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ အဲဒီေတာ့မွ တပ္မေတာ္သည္ ျပည္ေထာင္စုကိုကာကြယ္သည္ဆိုၿပီး အသြင္ေျပာင္းသြားလိမ့္ မယ္။ လုံၿခဳံေရးအဖြဲ႕အစည္းမ်ားသည္ ကြၽန္ေတာ္တို႔တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈအေပၚ ကူညီကာကြယ္မယ္။ အဲဒီလိုမ်ိဳး က႑အသီးသီးကေန ႏိုင္ငံေရးပါတီမွာသည္ ႏိုင္ငံေရးစနစ္အရ လူထုကိုပညာေပးမယ္။ လူမႈစီးပြားဘဝ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေအာင္တိုင္းျပည္ကို စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားမယ္။ အဲဒီလိုမ်ိဳးက႑အလိုက္က မိမိက႑ မိမိ တာဝန္ယူမယ္ဆိုရင္ေတာ့…ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ဖြံ႕ၿဖိဳးတာ အဲဒါဗ်။ တပ္မေတာ္သည္ တပ္မေတာ္က႑၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီ မ်ားသည္ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားက႑၊ စီးပြားေရးသည္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားက႑၊ အခြန္ေပးရမွာသည္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္မ်ားရဲ႕တာဝန္၊ အခြန္ထမ္းလူထုရဲ႕တာဝန္၊ ဒီလိုပဲ အခြန္ထမ္းလူထုရဲ႕ရပိုင္ခြင့္ကို လူထုကိုျပန္ၿပီး အစိုးရတစ္ရပ္က တာဝန္ယူအုပ္ခ်ဳပ္ၿပီးမွ မွ်ေဝျဖန႔္ခြဲၿပီး တည္ေဆာက္ေပးရမယ့္တာဝန္က အစိုးရတစ္ရပ္ရဲ႕ တာဝန္ျဖစ္တယ္။ ကိုယ့္တာဝန္၊ ကိုယ့္က႑အလိုက္ကို ေက်ေက်နပ္နပ္နဲ႔တာဝန္ေက်ပြန္ေအာင္ ထမ္းေဆာင္ ၾကမယ္ဆိုရင္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ကတိုးတက္သြားတာ အဲဒါပဲ။ တပ္မေတာ္သည္ တပ္မေတာ္က႑၊ လုံၿခဳံေရးအဖြဲ႕ အစည္းမ်ားသည္ လုံၿခဳံေရးအဖြဲ႕အစည္းမ်ားရဲ႕က႑၊ ခုနက ကြၽန္ေတာ္တို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ စကားဝိုင္းမစခင္က လွ်ပ္စစ္မီးနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသလို အေရးႀကီးတာကို။ ေနရာတကာမွာ အစိုးရစီးပြားေရးဆိုတာမ်ိဳးက မရွိရဘူး။ အစိုးရသည္ အခြန္ထား ႏိုင္ေအာင္ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြကို အားလုံးလက္ခံႏိုင္ေအာင္ ညႇိႏႈိင္းမႈေတြနဲ႔အတူသတ္မွတ္ေပးရမယ္။ စီးပြားေရးအဖြဲ႕အစည္းမ်ားသည္ က႑အလိုက္ကမာၻ႔အဆင့္မီ စီးပြားေရးက႑ေတြျဖစ္ေအာင္ တည္ေဆာက္ရ မယ္။ လမ္းနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ကုမၸဏီေတြကလည္း ေဆာက္တဲ့အခါ လမ္းနဲ႔ပတ္သက္တဲ့အစိုးရပိုင္းေတြက အဲဒီလမ္း နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့စံခ်ိန္စံၫႊန္းေတြကို စစ္ေဆးေပါ့ဗ်ာ။ အခုကေတာ့ ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ေနတာေပါ့။ လွ်ပ္စစ္ဌာနကိုပဲ ခင္ဗ်ာၾကည့္ၾကည့္ပါ။ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းကိုပဲၾကည့္ၾကည့္။ တာဝန္ရွိတဲ့သူေတြက တာဝန္ရွိတဲ့ဝန္ႀကီးဌာန ကေနတဆင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ပိုက္ဆံကိုေတာင္းတယ္။ သက္ဆိုင္ရာလမ္းနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ေျမေနရာေတြက လမ္းနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ Plan ကို ဆြဲတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူတို႔နဲ႔ပတ္သက္ဆက္ႏြယ္တဲ့ပစၥည္းထုတ္လုပ္တဲ့ကုမၸဏီေတြက သူတို႔ဆီကိုလာသြင္းတယ္။ ၿပီးရင္ အရည္အေသြး၊ အရည္အခ်င္းမွီ၊ မမွီ မသိဘူး။ အဲဒါေတြကို စစ္ေဆးတဲ့သူက လည္း သူတို႔ဆီကသူေတြကပဲျပန္စစ္တာဆိုေတာ့ လူထုအေနနဲ႔က က႑တစ္ခုကို သက္တမ္းရွည္ရွည္ ဘယ္ေတာ့မွ မခံစားရဘူး။ ျဖစ္သင့္တာကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေဆြးေႏြးသလို Privatization ျဖစ္ဖို႔လိုမယ့္ လွ်ပ္စစ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ကုမၸဏီေတြကိုေပးလိုက္ရင္ လူထုကလည္း လွ်ပ္စစ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့က႑ကို ျပည့္ျပည့္ဝဝခံစားရ မယ္။ အစိုးရက သူ႔ရဲ႕ႏႈန္းထားေတြကိုသာ ထိန္းညႇိေပး။ လမ္းပိုင္းဆက္သြယ္ေရး က႑ဆိုရင္လည္း ထိုနည္း လည္းေကာင္းပဲ။ အဲဒီလိုဆိုရင္ အစိုးရနဲ႔ပတ္သက္တဲ့သူ ေတြက PC ကို စစ္ဖို႔ပဲ တာဝန္ရွိေတာ့တာေပါ့။ အဲဒီေတာ့ သူ႔ Plan ကို စစ္ေဆးတဲ့အခါမွာ ဥပမာ- လမ္းနဲ႔ပတ္သက္တာဆိုရင္ ပါဝင္တာေတြက အဆင့္မွီ/ မမွီဆိုတာေတြ အစိုးရအေနနဲ႔က ေသခ်ာစိစစ္ၾကည့္ၿပီး ေဆာက္လုပ္ေရး ကုမၸဏီ ေတြကေဆာက္။ ေဆာက္ၿပီးတဲ့အခါမွာလည္း အရည္အေသြး၊ အရည္အခ်င္း မွီ/ မမွီကိုလည္း အစိုးရဝန္ထမ္း ေတြက ေသခ်ာျပန္စစ္။ အဆင္မေျပရင္ ဖ်က္ခိုင္းသင့္ရင္လည္းျပန္ဖ်က္။ အဲဒါမ်ိဳးေလးနဲ႔ Privatization ကို ခိုင္ခိုင္မာမာေပးသင့္တယ္ဗ်။ ပိုေတာင္မွ Recuse လုပ္ရတာလြယ္သြားလိမ့္မယ္။ လက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡၾကား လည္း သယ္စရာ၊ ျပဳစရာမရွိေတာ့ဘူးေလ။ ျပည္ပ ရန္မရွိရင္ တပ္မေတာ္သားတစ္ဦးေတာင္မွ အသက္ဆုံးရႈံး စရာ၊ အသက္စြန႔္လႊတ္စရာ မရွိဘူးေလ။ အသက္စြန႔္ လႊတ္ခဲ့ရရင္ေတာင္မွ ျပည္ပရန္ကိုကာကြယ္ရင္းနဲ႔ အသက္စြန႔္လႊတ္သြားရတယ္ဆိုတာက အလြန္တရာကို ဂုဏ္ယူဖို႔ေကာင္းတယ္ဗ်။ အခုကေတာ့ ကိုယ့္ႏိုင္ငံသား အခ်င္းခ်င္း တိုင္းရင္းသားအခ်င္းခ်င္း ျပည္တြင္းပဋိပကၡ ေၾကာင့္ တိုင္းရင္းသားအ ခ်င္းခ်င္းသတ္ၾကျဖတ္ၾကတဲ့ အခါက်ေတာ့ တစ္ခါတစ္ခါ သတ္ျဖတ္ၾကတယ္ဆိုတာက ဂုဏ္ယူဖို႔မေကာင္းဘူးဗ်။ အခ်င္းခ်င္းသင္ခန္းစာယူဖို႔ ေကာင္းတယ္။ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ေျပာရရင္ေတာ့ ကိုယ္က႑၊ သူူ႔က႑၊ ကိုယ့္က႑၊ သူ႔က႑အလိုက္တာဝန္ခြဲ ေဝေပးတတ္ဖို႔ကလည္း လိုအပ္ပါတယ္။ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ကလည္း ညႇိႏႈိင္းေဆြးေႏြးၿပီးမွ အေျဖတစ္ခု ရေအာင္ လုပ္ဖို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မင္းေအာင္လႈိင္ဘက္က ေဆာင္႐ြက္လာႏိုင္ လိမ့္မယ္လို႔ယုံပါတယ္။ ျပည္ေထာင္စု တပ္မေတာ္ျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးႏိုင္လိမ့္မယ္။ လူထုေမတၱာရွိေအာင္၊ ျပည္ပ ရန္ကိုကာကြယ္တဲ့တပ္မေတာ္ျဖစ္ ေအာင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဒီကာလဟာ အခ်ိန္မေႏွာင္းေသးဘူးလို႔ ထင္ပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔လက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡေတြဘက္က ခ်ဳပ္ၿငိမ္းဖို႔နဲ႔ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕ေတြလည္း ညႇိႏႈိင္းတိုင္ပင္ႏိုင္ေအာင္ဖိတ္ေခၚႏိုင္မႈကလည္း ေတာ္ေတာ္အေရးႀကီးတယ္ဗ်။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဦးေနဝင္းလက္ထက္ တုန္းက ကြၽန္ေတာ္တို႔ၾကားပါတယ္။ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီစၿပီး အာဏာသိမ္းတဲ့ေနာက္မွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဖိတ္ ေခၚတယ္။ ေနာက္ၿပီး အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ဦးႏုႀကီးကိုေတာင္မွ ဖိတ္ေခၚေပးပါတယ္။ လြတ္ၿငိမ္းသက္သာ ခြင့္ေပးၿပီးမွ အိႏၵိယသို႔ ဘုရားဖူးဖို႔ခြင့္ျပဳေပးခဲ့တာပဲေလ။ အဲဒီေတာ့ျပန္ၾကည့္ရင္ မုန္းစကို တိုေစခ်င္ပါတယ္။ ခ်စ္စကို ရွည္ေစခ်င္ပါတယ္။ အဲဒါေတြအားလုံးရဲ႕လုပ္ပိုင္ခြင့္ကေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးမင္းေအာင္လႈိင္ရဲ႕လက္ထဲ မွာ ရွိေန တာေပါ့။ အဲဒီေတာ့ အေကာင္းဆုံးကိုသူေ႐ြးႏိုင္ပါေစ။ ျပည္ေထာင္စုကိုလည္း ပိုၿပီးခိုင္မာေအာင္တည္ ေဆာက္ႏိုင္ပါေစ။ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ႀကီးကိုလည္း ျပည္ေထာင္စုတပ္မေတာ္အျဖစ္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕အစည္းအားလုံးပါဝင္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုတပ္မေတာ္ႀကီးကို ဖန္တီးႏိုင္ပါေစ။ ႏိုင္ငံကိုအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့အခါမွာလည္း ဗမာတစ္မ်ိဳးသားတည္း၊ ဗမာတစ္မ်ိဳးတည္းမဟုတ္ဘဲနဲ႔ အလွည့္က်တိုင္းရင္းသားမ်ားအားလုံးပါဝင္တဲ့ စစ္ေသနာ ပတိခ်ဳပ္အဖြဲ႕နဲ႔ေသခ်ာဦးေဆာင္ၿပီး အဖြဲ႕အစည္းႀကီးတစ္ခုကိုတည္ေဆာက္ႏိုင္ပါေစလို႔ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ဆုေတာင္းပါတယ္။

ေမး ။ ။ ကြၽန္ေတာ္သိသေလာက္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္မွီတဲ့ သက္တမ္းတစ္ခုစာေလာက္ကိုပဲၾကည့္လိုက္တဲ့အခါေက် တာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ႏိုင္ငံေရးအခင္းအက်င္းအကုန္လုံးက တပ္မေတာ္နဲ႔ပဲ ဖက္ၿပိဳင္ရတာမ်ိဳးျဖစ္လာတယ္။ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြလည္း တပ္မေတာ္နဲ႔ပဲ။ ေခတ္အဆက္ဆက္ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြသာ ေျပာင္းေျပာင္းသြား တာ တပ္မေတာ္က တပ္မေတာ္ပဲ။ ဆိုေတာ့ စစ္တပ္ဟာ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြနဲ႔ အၿမဲတမ္းကစားယွဥ္ၿပိဳင္ေနရ တာမ်ိဳးျဖစ္ေနၿပီး တဖက္မွာလည္း ႏိုင္ငံေရးသမားေတြကလည္း စစ္တပ္ကိုပဲ သြားယွဥ္ၿပိဳင္ေနတာကို ေတြ႕ရ တယ္။ အဲဒီေတာ့ စစ္တပ္ကို ဗီလိန္ေနရာကို ပို႔လိုက္ၾကတယ္။ အဲဒီေတာ့ စစ္တပ္နဲ႔ရန္ျဖစ္ၿပီးေတာ့ တိုင္းျပည္ကို တည္ေဆာက္ရမွာလား။ စစ္တပ္နဲ႔ ညႇိႏႈိင္းတိုင္ပင္ၿပီးေတာ့ တိုင္းျပည္ကိုတည္ေဆာက္ရမွာလား။ ဒါမွမဟုတ္ စစ္တပ္ကို ဘယ္လိုသုံးရမလဲ။ ဆရာဆိုရင္ေရာ ႏိုင္ငံေရးသမားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဘယ္လိုျမင္လဲ။
ေျဖ ။ ။ လက္ငါးေခ်ာင္းမွာေတာင္မွ မတူဘူးေလ။ လက္မ ကေတာ့ အားပိုေကာင္းတာေပါ့။ လက္မ မပါရင္ ဘာမွသုံးလို႔ အဆင္မေျပဘူး။ လက္ငါးေခ်ာင္းမွာေတာင္ သူ႔ရဲ႕တန္ဖိုးတစ္ခုခ်င္းတစ္ခုခ်င္းရဲ႕တန္ဖိုးက မတူၾက ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အဲဒါပါပဲ။ လက္ကိုဆုပ္ကိုင္တဲ့အားဟာ လက္ငါးေခ်ာင္းမွာ တာဝန္ကိုယ္စီခြဲေဝေပးႏိုင္မႈကို ဆုံးျဖတ္ေပးႏိုင္ဖို႔က အဓိကအေရးႀကီးတယ္။ တာဝန္ခြဲေဝမႈေပါ့။ အဲဒီေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ျပည္ေထာင္စုကို ဘယ္လိုဖြဲ႕စည္းသလဲဆိုတာရယ္၊ ျပည္ေထာင္စုကိုဘယ္လိုတာဝန္ခြဲေဝေပးမွာလည္းဆိုတာရယ္၊ ကိုယ္တစ္ ေယာက္တည္းတာဝန္အားလုံးကို ယူထားသင့္သလား။ လက္ညိဳး၊ လက္ခလယ္ စသျဖင့္ သူတို႔ကိုလည္း တာဝန္ အသီးသီးကိုခြဲေဝေပးသင့္သလားဆိုတာမွာ ႏွစ္(၇ဝ) ၾကာပဋိပကၡရဲ႕အခ်က္အလက္ကိုအေျချပဳၿပီးမွ သုံးသပ္ စိတ္ျဖာရမယ့္က႑ျဖစ္သြားၿပီ။ အဲဒီေတာ့ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ကလည္းပဲ သမိုင္းနဲ႔လာတာကို။ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ သမိုင္းက ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ရဲ႕လက္ရွိအေနအထားနဲ႔ တကယ္ရွိသင့္တဲ့အေနအထားကိုျပန္သုံးသပ္ဖို႔လိုတာ ေပါ့။ အဲဒီလိုပဲႏိုင္ငံေရးသမားေတြကလည္း ႏိုင္ငံေရးသမားေတြရဲ႕က႑နဲ႔သူတို႔ရဲ႕အေနအထားကိုျပန္သုံးသပ္ ဖို႔ လိုတယ္။ တပ္မေတာ္ကိုခ်ည္းပဲလက္ညႇိဳးထိုးေနလို႔ ပဋိပကၡေျပလည္မွာလား။ ႏိုင္ငံေရးသမားသည္ ႏိုင္ငံေရး သမားတာဝန္ကိုေရာ ပီပီသသလုပ္ႏိုင္ခဲ့ၾကရဲ႕လားဆိုတာကိုျပန္ၾကည့္။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း၊ ဦးဘေဆြ၊ ဦးႏု တို႔ ေခတ္ကိုလည္းျပန္ၾကည့္ေပါ့။ ဦးေနဝင္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာတို႔၊ ဦးေမာင္ေမာင္တို႔ေခတ္ကိုလည္းျပန္ၾကည့္ရ မယ္။ အဲဒီေတာ့ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ကိုျဖစ္ေစခ်င္တာေပါ့ေနာ္။ ႏွစ္(၇ဝ) ၾကာအားလုံးေသာ အခ်က္အလက္မ်ား ကိုအေျချပဳၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔အခုျပန္သုံးသပ္ၾကည့္ၾကမယ္ဆိုရင္ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္က ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ရဲ႕ ပင္ရင္းတာဝန္ကိုစၿပီးေတာ့ သြားသင့္ၿပီ။ Professional Army ၊ Standard Army ဆိုတာမ်ိဳးဘက္ကို ဦးတည္ၿပီး ေတာ့ သြားသင့္ေနၿပီ။ အဲဒီလိုသြားမယ္ဆိုရင္ ျပည္တြင္းစစ္မရွိရဘူးလို႔ တစ္ခါ၊ တစ္ခါေျပာပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ျပည္တြင္းစစ္ေၾကာင့္ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္သည္ ႏိုင္ငံေရးထဲမွာ ပါေနၾကရတယ္လို႔၊ ျပည္ေထာင္စုမၿပိဳကြဲဖို႔အတြက္၊ တိုင္းရင္းသားစည္းလုံးညီၫြတ္ဖို႔အတြက္အရင္းခံလို႔ပဲ ဒီလိုပဲေျပာၾကဆိုၾကတာေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေတြနဲ႔ပဲ ပတ္ခ်ာလည္ ေနၿပီး အစရွာမရ ျဖစ္ေနတာေပါ့။ အဲဒီေတာ့ ျပည္တြင္းစစ္ မရပ္သမွ်ကာလပတ္လုံး ျမန္မာ့တပ္မေတာ္သည္ ႏိုင္ငံေရးထဲမွာပါေနမယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕အုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏၲရားမွာ ပါကို ပါမွျဖစ္မယ္။ မဟုတ္ရင္ တိုင္းျပည္ၿပိဳကြဲ သြားမယ္ဆိုတဲ့အယူအဆ၊ အဲဒီအယူအဆကေရာ ခိုင္မာမႈဘယ္ေလာက္ထိရွိသလဲ။ မွန္ကန္ရဲ႕လား။ ျပည္တြင္း စစ္ကိုရပ္သြားေအာင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔မဖန္တီးႏိုင္ဘူးလား။ အဲဒီလိုရပ္သြားႏိုင္ေလာက္တဲ့ေဆြးေႏြးမႈ အေပးအယူ ကို ကြၽန္ေတာ္တို႔တေတြ မလုပ္ႏိုင္ၾကဘူးလား။ ဘယ္ေလာက္မ်ားႀကီးႀကီးမားမားေပးရမွာလဲ။ အသက္ေတြ အမ်ားႀကီးေပးၿပီးၿပီ၊ အသက္ထက္တန္ဖိုးႀကီးတာရွိေသးရဲ႕လား။ လူ႔သမိုင္းတစ္ခုမွာ အသက္ေတြအမ်ားႀကီး ေပးဆပ္ၿပီးၿပီ။ ႏွစ္(၇ဝ) ၾကာ တိုင္းရင္းသားမ်ားရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္၊ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းပိုင္ခြင့္ေၾကာင့္ျဖစ္လာတဲ့ ျပည္တြင္းစစ္ႀကီး။ ျပည္တြင္းစစ္ႀကီးေၾကာင့္ျပည္ေထာင္စုၿပိဳကြဲမယ္လို႔ေျပာတယ္။ အဲဒီေတာ့ ျပည္တြင္းစစ္ ေၾကာင့္တိုင္းရင္းသားစည္းလုံးညီၫြတ္မႈက မၿပိဳကြဲဘူးလား၊ ၿပိဳကြဲေနသလား။ ျပည္တြင္းစစ္ကိုလည္း သက္ဆိုး ရွည္ေအာင္ထားမယ္။ တိုင္းရင္းသားအခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ၾကည္ေရး၊ တိုင္းရင္းသားစည္းလုံးညီၫြတ္ေရးၿပိဳကြဲမွာ ေၾကာက္တယ္လို႔လည္း ေျပာတယ္။ အဲဒီေတာ့ ျပည္တြင္းစစ္သည္ တိုင္းရင္းသားအခ်င္းခ်င္းၿပိဳကြဲေအာင္ဖန္တီး တဲ့အေၾကာင္းအရင္း မဟုတ္ဘူးလားဆိုတာကေတာ့ ေမ့ေနၾကတယ္။ လုံးခ်ာပတ္ခ်ာလည္ေနတာေပါ့ဗ်ာ။ အားလုံးကိုခ်ဳပ္ၾကည့္ရင္ေတာ့ ခုနကေျပာတဲ့ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ရဲ႕အေနအထားကေတာ့ ႏိုင္ငံတစ္ခုမွာ ျပည္ေထာင္စုတပ္မေတာ္အျဖစ္နဲ႔ရွိဖို႔လိုအပ္တယ္။ သို႔ေသာ္ သူ႔တာဝန္ကိုယ့္တာဝန္ကို ခိုင္ခိုင္မာမာသတ္မွတ္ဖို႔ လိုအပ္တယ္။ ဒါကိုဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒမွာ ေသေသခ်ာခ်ာကို သတ္မွတ္ေပးဖို႔လိုတယ္။ ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒမွာေတာ့ျဖင့္ အမ်ိဳးသားႏိုင္ငံေရးဦးေဆာင္မႈက႑ာမွာ တပ္မေတာ္ကိုရွိတယ္လို႔သတ္မွတ္ထား တာကို။ အဲဒီေတာ့ ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒအရ တပ္မေတာ္ရဲ႕ပါဝင္မႈကိုေတာ့ျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေျပာလို႔ မရဘူး။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆိုရင္ ႏိုင္ငံေရးထဲမွာပါဝင္ေအာင္ကို ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒအရ ေရးဆြဲထားခဲ့မိလ်က္ သားျဖစ္ေနၿပီ။ အဲဒီေတာ့ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒအရ ျပည္ေထာင္စုတပ္မေတာ္လို႔ပဲေျပာေျပာ၊ ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္ကိုျမန္မာ့တပ္မေတာ္ရဲ႕ေနရာအစစ္အမွန္ေရာက္ေအာင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြ ႏိုင္ငံေရးထဲကေန ဘယ္လိုျပန္ၿပီးဆြဲထုတ္မွာလည္းဆိုတာ ညႇိႏႈိင္းမႈ၊ အေပးအယူ၊ သေဘာထားႀကီးမႈနဲ႔ တာဝန္ကိုယ္စီရွိမႈအျပင္ တာဝန္သိမႈက ပိုအေရးႀကီးပါတယ္။ ဥပမာ- ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ရဲ႕အေနအထားသည္ ႏိုင္ငံေရးထဲကေန ဘယ္လို ေနာက္ဆုတ္ၿပီးမွ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေဆြးေႏြးခဲ့ ၾကသလို လႊြတ္ေတာ္မွာတပ္မေတာ္သား(၂၅) ရာခိုင္ႏႈန္းကေန သုည ရာခိုင္ႏႈန္းျဖစ္တဲ့အထိ ဘယ္လိုမ်ိဳး ဇီး႐ိုး အထိကိုသြားမွာလဲ။ သူတို႔ရဲ႕မူလတာဝန္ျဖစ္တဲ့ Professional Army ျဖစ္ေအာင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျပည္ေထာင္စုႀကီးကို ျပည္ပရန္ကေန ကာကြယ္မယ္။ ကာကြယ္မယ္ဆိုတဲ့ေနရာမွာ လည္း ဗမာ့တပ္မေတာ္တစ္ခုတည္းမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ရွမ္း၊ ကခ်င္၊ ကရင္၊ ကယား၊ ရခိုင္၊ မြန္ စသျဖင့္ အားလုံး ပါတဲ့ျပည္ေထာင္စုတပ္မေတာ္ႀကီးတစ္ခုလုံးက ကာကြယ္မယ္။ ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္ထဲက ဆုတ္ခြာရမယ္။ ႏိုင္ငံေရး ကိုလည္း တကယ့္ကိုပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ႏိုင္ငံေရးသမားလက္ထဲကိုအပ္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ႏိုင္ငံ ေရးသမားကိုေတာ့ ေမြးထုတ္ေပးရမွာေပါ့။ ကိုယ္က်ိဳးရွာတဲ့၊ အက်င့္ပ်က္ေဖာက္ျပားတဲ့ ၊ လက္ေပးလက္ယူလုပ္ တဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြမ်ားလာရင္ တိုင္းျပည္ၿပိဳပ်က္သြားမွာေပါ့။ အဲဒီေတာ့ ႏိုင္ငံေရးသမားအစစ္အမွန္ျဖစ္ ေအာင္လည္း Generation by generation က တကယ့္ကို Political Sense (ႏိုင္ငံေရးအသိ) နဲ႔ Economic ကို သင္ေပးရမွာေပါ့။ Politician(ႏိုင္ငံေရးသမား) ျဖစ္လာေအာင္။ အဲဒီေတာ့ ဒါမ်ိဳးက က႑အလိုက္တာဝန္အသီး သီးခြဲေဝေပးႏိုင္ဖို႔လိုအပ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္သေဘာထားႀကီးႀကီးနဲ႔ ဒါမ်ိဳးလိုအပ္တယ္ဆိုတာကို ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ ဘက္က သေဘာေပါက္သလို ႏိုင္ငံေရးသမားေတြဘက္ကလည္းသေဘာေပါက္ဖို႔လိုတယ္။ အဲဒီေတာ့ျပန္ၾကည့္ ရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ အခုေတာင္ႏိုင္ငံေရးသမားဆိုရင္ မယုံၾကဘူး။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ႏိုင္ငံေရးသမားအျဖစ္ သို႔ပုံေျပာင္းသြားတာေပါ့။ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြကိုမယုံဘူးဆိုတဲ့ေနရာမွာလည္း ႏိုင္ငံေရးသမားေတြရဲ႕ပါဝါကို ျပန္ ၾကည့္။ ဦးႏုေခတ္ကေနစၿပီး ဖဆပလေခတ္ကို ျပန္ၾကည့္။ တကယ့္တကယ္က်ေတာ့ ႏိုင္ငံေရးသမားလက္ထဲမွာ ႏိုင္ငံေရးအာဏာရွိေပမယ့္လို႔လည္း တကယ္တမ္း ခင္ဗ်ားကိုယ္တိုင္လည္းျပန္ၾကည့္ၾကည့္ပါ၊ ရန္ကုန္အစိုးရ ျဖစ္တဲ့ကာလမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေနဝင္းတို႔က ရန္ကုန္ကိုကာကြယ္တယ္။ တကယ့္တကယ့္ သခင္ေစာ၊ သခင္သန္း ထြန္းတို႔က ဗကပ ေတာင္မွာ ေနာက္ေက်ာကေန ဝင္တိုက္ေပးတာပဲေလ။ အဲဒီေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားရဲ႕ က႑မွာ အမ်ိဳးသားေရးအစြန္းတစ္ခုေတာ့ရွိေနၿပီဗ်။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာရရင္ေတာ့ ဗမာအမ်ိဳးသားေရးမ႑ိဳင္ ႀကီးၿပိဳသြားမွာကို ေၾကာက္တယ္။ ကရင္အမ်ိဳးသားေရးမ႑ိဳင္ႀကီး ခိုင္ခိုင္မာမာတည္ေဆာက္သြားရင္ဆိုတဲ့ စိုးရိမ္စိတ္ေတြ၊ ရခိုင္တို႔၊ ရွမ္းတို႔ကမ်ား မ႑ိဳင္ႀကီးတစ္ခုကို ျပည္ေထာင္စုမွာတည္ေဆာက္သြားရင္ဆိုတဲ့ စိုးရိမ္ စိတ္က ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား ျပည္မအင္အားစုေတြမွာရွိေနတယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔သုံးသပ္တာေပါ့။ အဲဒီေတာ့ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္က်ေတာ့ အဲဒါမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔တိုင္းရင္းသားမ်ားရင္ဆိုင္တဲ့အခါမွာ ျပည္မႏိုင္ငံေရးသမားအင္အားစုေတြနဲ႔ရင္ဆိုင္မွာလား။ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္အင္အားစုနဲ႔ရင္ဆိုင္မွာလား။ တိုင္းရင္း သားမ်ားေတာင္းဆိုတဲ့အခြင့္အေရးကို ဘယ္သူကပိုေပးႏိုင္မွာလဲ။ စစ္အစိုးရေခတ္နဲ႔ ႏိုင္ငံေရးေခတ္ကိုျပန္ၾကည့္ ရင္ ႏိုင္ငံေရးေခတ္မွာေဆြးေႏြးရတာ အင္မတန္ကို ၾကာတယ္ခင္ဗ်။ အရပ္သားႏိုင္ငံေရးသမားေတြရဲ႕လက္ထဲမွာ အာဏာရွိရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔တိုင္းရင္းသားမ်ားလိုလားခ်က္ကိုေဆြးေႏြးရတာ၊ ျငင္းခုံရတာ၊ ေတာင္းရတာ အင္မတန္မွကိုဆုံးျဖတ္ခ်က္က ၾကာတယ္ဗ်။ အဲဒီေတာ့ အာဏာသုံးရပ္လုံးကို ကိုင္ထားတဲ့၊ တပ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အာဏာသုံးရပ္ကိုကိုင္ထားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္နဲ႔ေဆြးေႏြးရတာဆုံးျဖတ္ခ်က္က ပိုျမန္တယ္ဗ်။ ႏွစ္ခုကိုႏႈိင္းယွဥ္မယ္ဆိုရင္ ဦးသိန္းစိန္နဲ႔ NLD လက္ထက္က ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရလာဒ္ဆိုရင္ ဦးသိန္းစိန္လက္ထက္မွာက NCA လမ္းေၾကာင္းအရ နည္းနည္းေလးရွိတာကို။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လက္ထက္မွာက အစိတ္အပိုင္းႏွစ္ခု လက္မွတ္ထိုးႏိုင္ခဲ့တယ္။ စုစုေပါင္း ငါးဆယ့္တစ္ခ်က္ေလာက္ ရလာၿပီးၿပီး။ ငါးဆယ့္တစ္ခ်က္က ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဖို႔အတြက္ ဘယ္လိုမွအဆင္မေျပႏိုင္သလို စႏိုင္တဲ့အေနအထားကို မရွိဘူး။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ေျခာက္ႏွစ္တာကာလ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးမႈရဲ႕ရလာဒ္သည္ ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒကို ျပင္ႏိုင္တဲ့အေနအထား (၁) ရာခိုင္ႏႈန္းေတာင္ မရွိဘူး။ အဲဒီေတာ့ ရလာဒ္သည္(၁) ရာခိုင္ႏႈန္းေအာက္ပဲရွိတယ္။ ဒါက ေျခာက္ႏွစ္တာ အေ႐ြ႕ေနာ္။ အဲဒီေတာ့ ေျခာက္ႏွစ္ကို ဘယ္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ထိ သြားေနရဦးမွာလဲ။ ဘယ္ေတာ့မွ ညီမွ်တဲ့ ညီလာခံႀကီးလုပ္ေပးမွာလဲ။ အဲဒီေတာ့ ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒကို လူထုႀကိဳက္တဲ့ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ျဖစ္ေအာင္ အရပ္သားအစိုးရကေရာ ဘယ္ေတာ့လုပ္ႏိုင္မွာလဲဆိုတာကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ကိုယ္တိုင္လည္း ေတြး ေၾကာက္လာတာေပါ့။ အခုတပ္မေတာ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့စကားေတြအားလုံးကို တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ရဲ႕ ဦးေဆာင္မႈနဲ႔ဘယ္အခ်က္ေတြကိုေတာ့ ဘယ္လိုေလ်ာ့ေပးမယ္လို႔တခ်က္အမိန႔္ထုတ္လိုက္ရင္ အရပ္သား အစိုးရ ငါးႏွစ္၊ တပ္မေတာ္အစိုးရ တစ္လနဲ႔ညႇိႏႈိင္းမႈအဆင္ေျပရင္ NCA လမ္းေၾကာင္းအရ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကာလ ဟာ ဆယ္ႏွစ္ (သို႔) အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ တိုသြားလိမ့္မယ္။ တနည္းအားျဖင့္ ရလဒ္အေျချပဳတဲ့ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံ ဥပေဒကိုရတဲ့အခ်ိန္ေလးမွာ အခ်ိန္တစ္ႏွစ္၊ ႏွစ္ႏွစ္အတြင္းပဲျဖစ္ျဖစ္ အခ်က္အလက္သာခိုင္မာခဲ့ရင္ ကြၽန္ေတာ္ တို႔က ပိုၿပီးေတာ့ တိုင္းရင္းသားေတြလိုလားတဲ့အခ်က္ေတြ ပိုၿပီးေတာ့ေရွ႕ကိုေရာက္လိမ့္မယ္။ ပိုၿပီးေတာ့ ရလဒ္ ေကာင္းေကာင္းရမယ္။ ဥပမာ- ႏိုင္ငံေရအစိုးရတစ္ရပ္နဲ႔ စစ္အစိုးရတစ္ရပ္မွာ စစ္အစိုးရက ပိုၿပီးေတာ့ ျမန္ဆန္ တယ္ဗ်။ ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုရဖို႔အတြက္ အင္မတန္ကိုျမန္ဆန္တယ္။ အရပ္သားႏိုင္ငံေရးအစိုးရတစ္ရပ္ လက္ထက္မွာက်ေတာ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္က အႏွစ္သာရမျပည့္ဝတဲ့အျပင္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုရဖို႔အတြက္ေတာင္ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ေလးကိုေပးရတယ္။ ဘာမွလုပ္လို႔မရေတာ့ဘူးေပါ့။ အဲဒါေၾကာင့္ SAC လက္ထက္မွာ တိုင္းရင္းသားေတြ၊ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းေတြလိုလားတဲ့ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒတစ္ခုကို ခိုင္ခိုင္မာမာ ျဖစ္ေအာင္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ ခိုင္ခိုင္မာမာျဖစ္ေအာင္၊ အခ်ိန္တိုအတြင္းမွာ ေဆြးေႏြးမႈကို က်စ္က်စ္လစ္လစ္နဲ႔ ထိပ္ပိုင္းေခါင္းေဆာင္ေတြကိုယ္တိုင္ေတြ႕ဆုံၿပီးမွ ေျဖရွင္းႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရလဒ္ေကာင္းတစ္ခု ရလာ မယ္။ ဒါကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္စဥ္းစားမိသေလာက္ေျပာျပတာပါ။

ေမး ။ ။ ဟုတ္ကဲ့။ အခုကြၽန္ေတာ္ဒီမွာ ထပ္ၿပီးသိခ်င္တာတစ္ခုက ႏိုင္ငံေရးသမားတစ္ေယာက္ရဲ႕အရည္ အခ်င္း၊ တိုင္းျပည္အေပၚထားတဲ့ေစတနာနဲ႔ ေနာက္တစ္ခါ ကိုယ့္ရဲ႕ Personal ကိုယ္က်ိဳးအတၱေတြကို ဆရာ့ အေနနဲ႔ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာၿပီးေတာ့ တစ္ခုခ်င္းရွင္းျပ၊ ေျပာျပလို႔ရမလား။ ဥပမာ- ကိုယ္က်ိဳးအတၱမ်ားတဲ့ႏိုင္ငံေရး သမားဟာ တိုင္းျပည္ကိုဦးေဆာင္ႏိုင္ပါ့မလား။ အဲဒီလိုပဲ ကိုယ္က်ိဳးအတၱကိုနည္းႏိုင္သမွ်နည္းေအာင္ထားႏိုင္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားကိုေရာ ဆရာျမင္ဖူးလား။ လက္ရွိႏိုင္ငံေရးအခင္းအက်င္းမွာ ဆရာ့အေနနဲ႔ေရာ ဘယ္လိုျမင္ထား တာရွိမလဲ။
ေျဖ ။ ။ အတၱကေတာ့ မကင္းၾကဘူးဗ်။ ကိုယ္ရယ္၊ ကိုယ့္မိသားစု၊ ကိုယ့္ပတ္ဝန္းက်င္ရယ္ဆိုတာကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးသမားတိုင္းမွာ အေျခခံပါလာၾကမယ္ထင္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ကင္းေအာင္ဆိုတာမ်ိဳးက သူ႔ရဲ႕ယုံၾကည္မႈ၊ သူ႔ရဲ႕ရပ္တည္မႈနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔ထိပ္တိုက္ေတြ႕တဲ့အခါမွာ ကိုယ့္ရဲ႕အတၱက တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ေလ်ာ့ေလ်ာ့ သြားတာေပါ့။ ကိုယ့္ရဲ႕သမိုင္းမွာ ကိုယ္က ဘာေပးဆပ္ခဲ့မွာလဲ။ ကိုယ့္ရဲ႕သမိုင္းကို ကိုယ္က ျဖဴျဖဴစင္စင္ေရးမွာ လား။ ခုနကေျပာသလိုပဲ အတၱအေမွာင္ဖုံးၿပီးမွ သမိုင္းအရ လက္ညႇိဳးထိုးခံရတဲ့ပုဂၢိဳလ္မ်ားျဖစ္ေအာင္ထားခဲ့မွာ လားဆိုတာနဲ႔ ကိုယ့္ရဲ႕ရပ္တည္မႈဆိုတာက ျပန္ၿပီးေတာ့အားၿပိဳင္ၾကတာေပါ့။ ကိုယ္က်ိဳးအတၱရယ္၊ အမ်ားနဲ႔ပတ္ သက္တဲ့ကိစၥမွာ အားၿပိဳင္မႈ၊ ကိုယ့္ရဲ႕ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔အားၿပိဳင္မႈ၊ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးခ်င္းစီမွာရွိၾကပါတယ္။ အဲဒီလို အားၿပိဳင္မႈ၊ အားသာခ်က္ေၾကာင့္ ကိုယ့္ရဲ႕အတၱဟာ အဆင့္တစ္ခုေအာက္ကိုက်သြားၿပီးမွ အမ်ားအတြက္ ကိုယ့္ ရဲ႕သမိုင္းမွာက်န္ခဲ့ေအာင္ဆိုတဲ့ရပ္တည္မႈ။ အဲဒီလိုရပ္တည္မႈေကာင္းတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြ ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္ထဲမွာ ေရာက္ေလ အမ်ားအျမင္မွာကိုကတည္းက သန႔္ရွင္းတဲ့၊ အမ်ားအတြက္ ကိုယ္က်ိဳးစြန႔္သြားတဲ့ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ လက္ထက္တိုင္ခင္ကလည္း တစ္က်ပ္ပဲ ရွိတယ္။ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ဘဝက ထြက္သြားလည္း တစ္က်ပ္ပဲရွိတယ္ဆိုၿပီး တစ္ခါက ဦးႏုေျပာခဲ့တဲ့ဂုဏ္သိကၡာအရ တိုင္းျပည္ကိုအလုပ္အေကြၽးျပဳတာျဖစ္တယ္။ ငါ့အတြက္ ငါ့မိသားစု အတြက္ ကိုယ္က်ိဳးရွာတာမဟုတ္ဘူးဆိုတဲ့ဂုဏ္သိကၡာအရ ရပ္တည္မူက ကြၽန္ေတာ္ထင္တယ္ အေရးႀကီးလွပါ တယ္။ သို႔ေသာ္လည္းပဲ ျပန္ၾကည့္ရင္ အခုေခတ္မွာက ႏိုင္ငံအသီးသီးမွာလည္းပဲ အတၱကို ဗဟိုျပဳၾကတာတို႔၊ တခ်ိဳ႕ဖြံ႕ၿဖိဳးၿပီးႏိုင္ငံေတြမွာေတာ့ အတၱကိုေရွ႕တန္းတင္တာ နည္းၾကမယ္လို႔ထင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးဆဲ ႏိုင္ငံေတြမွာတို႔၊ ႏိုင္ငံေရးရာသီဥတု အလြန္ကိုညစ္ပတ္တဲ့ပတ္ဝန္းက်င္ေတြမွာ ႀကီးျပင္းတဲ့ၾကတဲ့အေနအထား မွာဆို လက္ညႇိဳးထိုးရင္ေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ရွိၾကလိမ့္မယ္ဗ်။ ကိုယ္က်ိဳးစြန႔္တဲ့ႏိုင္ငံေရးသမားေတြက မရွိဘူး မဟုတ္ဘူး။ ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း လူထုၾကားထဲမွာ အေရာာင္ဆိုးတာေတြက ႏိုင္ငံေရးေတြထဲမွာဆိုရင္ ပိုၿပီးေတာ့ ျမင္သာထင္သာတာကို။ အဲဒီေတာ့ သန႔္ရွင္းတဲ့ႏိုင္ငံေရးအခင္းအက်င္းတစ္ခုျဖစ္ေအာင္ကေတာ့ ဖန္တီးေပးဖို႔လိုပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္တိုင္သည္ပင္လွ်င္ သန႔္ရွင္းၿပီးမွ အမ်ားအတြက္ကိုယ္က်ိဳးစြန႔္ တယ္ဆိုတဲ့ခံယူခ်က္ကလည္း အေရးႀကီးမယ္ထင္ပါတယ္။ ေခတ္ကာလတစ္ခုနဲ႔တစ္ခုကေတာ့ ဘယ္တူမလဲ ဗ်ာ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔လက္ထက္မွာေတာ့ ယူနီေဖာင္းေလး သုံးစုံ၊ ႏွစ္စုံေလာက္ပဲရွိခဲ့ၾကတယ္။ သူ က်ဆုံး သြားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ အမ်ားျပည္သူျမင္သာထင္သာေအာင္ ခ်ိတ္ျပခဲ့တာပဲေလ။ အေနကလည္း ႐ိုးတယ္။ သူ႔ အတြက္ ႀကီးႀကီးမားမားကိုယ္က်ိဳးရွာခဲ့တာၿပီးမွ တိုင္းျပည္ကိုလြတ္လပ္ေရးအတြက္ ႀကိဳးစားပမ္းစား၊ တိုင္းရင္းသားမ်ားနဲ႔ခ်စ္ၾကည္ေရးအတြက္ ႀကိဳးစားပမ္းစားလုပ္ခဲ့ၾကတာကို။ အဲဒီလိုပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးကလည္း အခုမရွိ ႏိုင္ဘူးလားဆိုရင္ ရွိႏိုင္ပါတယ္။ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႕အစည္းေတြမွာလည္း ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမူထူးေစးဖိုးတို႔ေနတဲ့အိမ္ေလးဆိုရင္ တစ္ခါျပတယ္။ သနားဖို႔လည္းေကာင္းပါတယ္။ ေတာထဲ ေတာင္ထဲမွာ ႏွစ္ေပါင္း အသက္(၈ဝ) ေလာက္ပတ္ဝန္းက်င္ထိ ေနအိမ္ကေလးထဲက ေတာ္လွန္ေရး သမားဆိုလို႔ ျပန္ၾကည့္ရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေနရ၊ ထိုင္ရတဲ့အေနအထားထက္ အမ်ားႀကီးစြန႔္လႊတ္စြန႔္စားၿပီးမွ သူ႔လူမ်ိဳး၊ သူ႔ရဲ႕ ေဒသအတြက္ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္၊ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းပိုင္ခြင့္ရွိေအာင္ အသက္စြန႔္၊ ကိုယ္က်ိဳးစြန႔္တိုက္ေနၾကတဲ့အခါ မွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔နဲ႔ေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ႏႈိင္းယွဥ္အပ္မလဲ ခင္ဗ်ာ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးက မာနလည္းႀကီး။ တဖက္က ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ထြန္းျမတ္ႏိုင္တို႔လည္းၾကည့္၊ ဒီဘက္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြကိုလည္းၾကည့္ေပါ့ေနာ္။ ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ကိုယ္တိုင္လည္း သေဘာေပါက္မွာပါ။ အဲဒီေတာ့ လူငယ္လူ႐ြယ္ကာလေပါ့ဗ်ာ။ ၿမိဳ႕ ႀကီးမွာ စာသင္ၿပီးမွေတာ့ ေကာင္းေကာင္းေနခ်င္မွာေပါ့။ ေလာကစည္းစိမ္ကို ေကာင္းေကာင္းခံစားခ်င္မွာေပါ့။ ေတာထဲေတာင္ထဲမွာ မွ်စ္တို႔၊ မဝေရဆာေလးနဲ႔ တဲေလးထိုးၿပီးေတာ့မွ ဘယ္အခ်ိန္က်လာမွန္းမသိတဲ့ ဗုံးသီးေတြ ကိုေမွ်ာ္ၿပီး ဘယ္လိုလုပ္ေနခ်င္ပါ့မလဲ။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ရဲ႕ခံယူခ်က္၊ စြန႔္လႊတ္စြန႔္စားလိုစိတ္ရွိတဲ့အခါမ်ိဳးက်ေတာ့ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ၾကတာေပါ့။ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ကိုၾကည့္ရင္လည္း ခင္ဗ်ားတို႔၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔သြားလာေန တဲ့ပုံစံနဲ႔က မတူဘူးေလ။ စစ္သားလုပ္တယ္၊ စစ္ဗိုလ္လုပ္ၾကတယ္။ အမိန႔္အရ၊ တာဝန္အရ ေသမယ္မွန္းလည္း သိၾကတယ္။ မိုင္းရွိမွန္းလည္းသိေပမယ့္ အမိန႔္အရတက္ၾကရတာပဲ။ အဲဒီေတာ့ျပန္ၾကည့္ရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံ ေရးသမားေတြထက္ ပိုၿပီးေတာ့ တာဝန္အရ အသက္ကိုေပးရတယ္။ အသက္ကိုစြန႔္ရတယ္။ ဒါမ်ိဳးေတြရွိၾကတာ ကို။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ထက္ပိုၿပီးေတာ့ ေပးဆပ္ၾကရတယ္။ အဲဒီေတာ့ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြနဲ႔ပတ္သက္ရင္ေတာ့ျဖင့္ ခုနကခင္ဗ်ားေျပာသလို အေတြးအေခၚသန႔္ရွင္းရမယ္။ အမ်ားအတြက္ အလုပ္လုပ္တဲ့ႏိုင္ငံေရးသမားျဖစ္ေအာင္၊ ကိုယ္က်ိဳးစြန႔္တဲ့ႏိုင္ငံေရးသမားျဖစ္ေအာင္ကို ႀကိဳးစားၿပီးတည္ေဆာက္ရမွာပဲ။ ပတ္ဝန္းက်င္ကလည္း အဲဒီလိုမ်ိဳး ျဖစ္ေအာင္ဖန္တီးေပး၊ ေထာက္ျပေပးၾကရမွာပဲ။ လူဆိုတာကေတာ့ ေဖာက္ျပန္တတ္ၾကတာပဲ။ အဲဒီေဖာက္ျပန္မႈ ကို အနည္းဆုံးျဖစ္ေအာင္လို႔ ပတ္ဝန္းက်င္ကလည္း ျပဳျပင္ေပးရမယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔လို မီဒီယာသမားေတြကလည္း ေထာက္ျပေပးရမယ္။ တကယ္လို႔ ကိုယ္က်ိဳးရွာတာမ်ိဳးကိုေတြ႕ရွိရင္လည္း အေရးယူစရာကို အားနာစရာမလိုဘဲ နဲ႔ ျပတ္ျပတ္သားသားအေရးယူျဖစ္ရမွာေပါ့။ ဒါမ်ိဳးကေတာ့ လူထုမွာလည္းတာဝန္ရွိသလို ခင္ဗ်ားတို႔မီဒီယာေတြ မွာလည္း တာဝန္ရွိတယ္။ ႏိုင္ငံေရးသမား ေတြမွာလည္း တာဝန္ႀကီးႀကီးမားမားရွိပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးသမားအေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးေလာကထဲကိုဝင္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ ေဆာင္ရန္၊ ေရွာင္ရန္နဲ႔ ကိုယ့္ရဲ႕က်င့္ဝတ္ေတြကိုေစာင့္ထိန္းဖို႔တာဝန္ က ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း အဲဒီအခင္းအက်င္းထိကို ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြဘက္ကေလ အဲဒီ အေနအထားထိ မေရာက္ေသးဘူးထင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အခ်ိဳ႕ေသာလူငယ္ေတြကလည္း ႀကိဳးစားေနၾကတယ္ ဗ်။ ဒါကေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္ေပးရမွာေပါ့။

ေမး ။ ။ ဆရာအေတြ႕အႀကဳံအရ ဆရာအက်ဥ္းက်တဲ့ျဖစ္စဥ္ဆိုရင္ လုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိသူေတြရဲ႕အတၱေၾကာင့္ ဆရာ အက်ဥ္းက်ခဲ့ရတယ္လို႔ ေျပာလို႔ရမလား။ ဆရာ အက်ဥ္းက်သြားရတဲ့အေၾကာင္းရင္းကို လူေတြက ပုံေဖာ္တာ အမ်ိဳးစုံပုံေဖာ္ေျပာဆိုၾကတာရွိတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဆရာဆိုရင္ေရာ ဘာ့ေၾကာင့္ အက်ဥ္းခ်ခံရတယ္လို႔ ေျပာခ်င္လဲ။
ေျဖ ။ ။ အစိုးရတစ္ရပ္က သူ႔အတြက္စိုးရိမ္စိတ္ရွိရင္ လက္နက္ကိုျမင္ကြင္းကေန ဖယ္ထုတ္လိုက္တာပဲဗ်။ ကြၽန္ေတာ္ အဲဒီတုန္းက စဥ္းစားပါတယ္။
ေမး ။ ။ ဆရာအဲဒီတုန္းက လႊတ္ေတာ္ေတာင္ မတက္လိုက္ရဘူးေနာ္။
ေျဖ ။ ။ ဟုတ္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ဧၿပီ ၂ဝ၁၇ မွာ အႏိုင္ရၿပီးမွ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္အမတ္ ျဖစ္လာတာေပါ့။ အဲဒီ ကာလမွာ ကိုဖီအာန္နန္ ေကာ္မရွင္ Report ေတြ ေပးတယ္ထင္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေနာက္မွာ ကိုဖီအာန္နန္ ေကာ္မရွင္ရဲ႕ Report ကို ကန႔္ကြက္တဲ့ကာလမ်ိဳးေတြ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာရွိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ထင္ပါတယ္။ အဲဒီ တုန္းက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ရခိုင္ပဋိပကၡေျဖရွင္းတဲ့ဥကၠ႒တာဝန္ကိုယူထားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ႏိုင္ငံေရးအားျဖင့္ တိပ္ကြက္ေလးေတြရွိတာေပါ့။ အဲဒါကလည္း လူထုအတြက္ပါပဲ။ အဲဒါေလးကို သူလည္း ေက်နပ္ခ်င္မွေက်နပ္မွာေပါ့။ အဲဒီတုန္းက ရခိုင္ဆိုတာမ်ိဳးကို ေဖ်ာက္လိုက္တာမ်ိဳးရွိခဲ့ၿပီး Buddhist Communities ၊ အစၥလာမ္ကြန္ျမဴနစ္တီ ဆိုတာမ်ိဳးလည္း သုံးတယ္ေလ။ NLD လက္ထက္ နဲ႔ ဦးခင္ၫြန႔္တို႔ ျပန္ၾကားေရးဝန္ႀကီးဌာနကလည္း အဲဒါမ်ိဳးသုံးခဲ့ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာကိုးကြယ္တဲ့ အုပ္စုေပါ့ေနာ္။ အဲဒီေလာက္ထိ ေတာင္မွလုပ္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္အေပၚမွာလည္း သူတို႔စိုးရိမ္စိတ္ ရွိပုံေပါက္တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း ကြၽန္ေတာ့္ကို ဒီျမင္ကြင္းကေန ေဝးရာကို ထားမွျဖစ္မယ္ဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံေရးရည္မွန္းခ်က္တစ္ခုရွိပုံေပၚတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ေဟာခဲ့၊ ေျပာခဲ့တာက ဘာမွမဟုတ္ဘူးဗ်။ တြက္ၾကည့္ရင္ ဒါမ်ိဳး ႏွစ္စဥ္က်င္းပတာ ေလး၊ ငါးႀကိမ္ ရွိၿပီ။ သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္လက္ထက္ကတည္းက က်င္းပခဲ့ၾကတာေပါ့။ ဒီဇင္ဘာ(၃၁)ရက္ဆိုတာက ဘိုးေတာ္ေမာင္ဝိုင္းက မဟာသမၼတရာဇာကို ေျမာက္ဦးထီးနန္းကို သိမ္းတဲ့ရက္ကိုဗ်။ ရခိုင္ကလည္း သမိုင္းႀကီးေတာ့ အဲဒီလိုမ်ိဳး ႏိုင္ငံက်ဆုံးတဲ့ေန႔၊ အဲဒီတုန္းကအမွတ္တရေလးေတြကို ေနာက္လူေတြ မေမ့ေအာင္ ေျပာၾက၊ ဆိုၾက ေဟာေျပာၾကတာေပါ့ဗ်ာ။ စာေပေဟာေျပာပြဲလိုပဲ က်င္းပၾကပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ စာေရးဆရာေတြၾကားထဲမွာ ႏိုင္ငံေရးပါတီတစ္ခုရဲ႕ေခါင္းေဆာင္၊ လႊတ္ေတာ္အမတ္က အဲဒီလိုေဟာေျပာလာတာလည္း သုံး၊ ေလးႏွစ္ ရွိၿပီဗ်။ အဲဒီတုန္းက နာရီဝက္ေလာက္ ေဟာေျပာၿပီးမွ ကြၽန္ေတာ့္ကို ၅ဝ၅(ခ) ေလာက္နဲ႔ ဖမ္းရင္လည္း ဖမ္းေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ့္ကို အဲဒီတုန္းက စြဲတဲ့ပုဒ္မက အံ့ၾသဖို႔ေကာင္းတယ္ ၁၇/၁၊ ၂ တဲ့ဗ်။ မတရားအသင္းမွာ ကိုယ္တိုင္ပါတယ္။ မတရားအသင္းနဲ႔ဆက္သြယ္တယ္။ ၁၇/၁ က ဆက္သြယ္တယ္။ ၁၇/၂ က မတရား အသင္းမွာ ပါတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ တနည္းအားျဖင့္ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းမွာ သင္တန္းတက္တယ္။ ၁၇/၂ အရ ဆို ရင္ ပူးေပါင္းတယ္၊ ကူညီတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ၅ဝ၅(ခ)၊ ၅ဝ၅(ဂ) ဆိုရင္၊ ၅ဝ၅(ခ) က ႏိုင္ငံေတာ္ကိုအၾကည္ညိဳပ်က္ ေအာင္လုပ္တယ္။ ၅ဝ၅(ဂ) က တိုင္းရင္းသားအခ်င္းခ်င္းခ်စ္ၾကည္မႈကို ယိုယြင္းေအာင္ေဟာေျပာတယ္။ ၁၂၂ က်ေတာ့ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ ပုန္ကန္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို စြဲတဲ့ ပုဒ္မေတြကို ၾကည့္ရင္ ၅ဝ၅(ခ) ေလာက္နဲ႔စြဲရင္ေတာင္ ၿငိမ့္ေညာင္းေသးတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုစစ္တဲ့အခါမွာ ၁၇/ ၁၊ ၂ အားလုံး က မၿငိဘူးဗ်။ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့အေထာက္အထားလည္း ဘာမွမရွိဘူးရယ္။ တရားသာစြဲတာ ဝရမ္းမပါ ဘဲနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဖမ္းႏိုင္ခြင့္ ၁၇/ ၁၊ ၂ မွာပဲ ရွိတာေလ။ ၅ဝ၅(ခ)၊ ၅ဝ၅(ဂ)၊ ၁၂၂ နဲ႔သာ စြဲမယ္ဆိုရင္ တရားသူႀကီးရဲ႕ ဝရမ္းလိုတာေပါ့။ အဲဒီေတာ့ ဝရမ္းမပါဘဲနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ကိုတန္းဖမ္းခ်င္ေတာ့ ၁၇/ ၁၊ ၂ ကို ပုဒ္မ တပ္လိုက္တယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ထင္တယ္။ စစ္ေဆးေတာ့လည္း ၅ဝ၅(ဂ) ဆိုတာကလည္း တိုင္းရင္းသား အခ်င္းခ်င္းခ်စ္ၾကည္မႈကို ပ်က္ျပားေအာင္လည္း ကြၽန္ေတာ္ ဘာမွမလႈံ႕ေဆာ္ခဲ့ဘူးဆိုတာမ်ိဳးေၾကာင့္ ၅ဝ၅(ဂ) နဲ႔စြဲထားတာလည္းျပဳတ္သြားတယ္။ ၅ဝ၅(ခ) ကေတာ့ ပါလာတာေပါ့။ အဲဒီေတာ့ (ခ) နဲ႔ ႏွစ္ ႏွစ္က်တယ္။ ထူးျခား တာက ျပည္နယ္အစိုးရေရွ႕ေန လို႔ေခၚတာေပါ့ေနာ္ ျပည္နယ္ဥပေဒအရာရွိဘက္ကလာတင္တဲ့ ျပည္နယ္ဒုတိယ ဥပေဒအရာရွိအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဥပေဒတရားလႊတ္ေတာ္မွာ ေလွ်ာက္လႊဲခ်က္ေပးတာေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဘက္က ႏိုင္ငံေတာ္သစၥာေဖာက္မႈ မေျမာက္ဘူးဆိုတာကို အႀကိမ္ႀကိမ္ေျပာတယ္ေလ။ ႏိုင္ငံေရး အားျဖင့္ ေဟာတာ၊ ေျပာတာေတြရွိတယ္၊ လက္နက္ကိုင္တာလည္း မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီေတာ့ အဲဒီအစိုးရေရွ႕ေန ဘက္ကလည္းေျပာတယ္ဗ်။ ေဒါက္တာေအးေမာင္သည္ ႏိုင္ငံေရးအားျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးသမားစကားကို ေျပာတာ သာျဖစ္တယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္သစၥာေဖာက္ဖ်က္မႈ၊ ႏိုင္ငံေတာ္ပုန္ကန္မႈအထိ မေျမာက္ဘူးလို႔ေတာ့ တိုက္႐ိုက္မေျပာ ခဲ့ေပမယ့္ ႏိုင္ငံေရးသေဘာအရ ေဟာျခင္း၊ ေျပာျခင္းသာျဖစ္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္သစၥာေဖာက္ဖ်က္မႈနဲ႔ စြဲ ထားတဲ့အမႈကိုဆင္ျခင္သုံးသပ္ၿပီးေတာ့မွ တရားသူႀကီးမင္းအေနနဲ႔အေျဖေပးပါ။ တနည္းအားျဖင့္ သူကိုယ္တိုင္ ကလည္း မေျမာက္ဘူး၊ ႏိုင္ငံေရးသေဘာတရား ႏိုင္ငံေရးစကားကိုေျပာတာျဖစ္တယ္ ဆိုၿပီးေျပာခဲ့တယ္။ တနည္းအားျဖင့္ ၁၇/ ၁၊ ၂ နဲ႔ၿငိၿပီး ဆက္စပ္တယ္ဆိုရင္ ေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္သစၥာေဖာက္ဖ်က္၊ ပုန္ကန္မႈေတာ့ ေျမာက္မွာေပါ့။ ေသနတ္တစ္ေခ်ာင္းမေျပာနဲ႔ အပ္ကေလးတစ္ေခ်ာင္းေတာင္ ကြၽန္ေတာ့္ဆီက မရဖူးဘူးဆိုေတာ့ တြက္ၾကည့္ရင္ မတရားဖမ္းဆီးခံရတယ္ဆိုတဲ့ဘက္ကို ပိုမ်ားတာေပါ့။ အဲဒီေတာ့ ႏိုင္ငံေရးမွာ အေပ်ာက္ရွင္းတာ ေပါ့။ တနည္းအားျဖင့္ သူတို႔ရဲ႕ႏိုင္ငံေရးရည္မွန္းခ်က္က ႏိုင္ငံျခားေရး Policy အရ ရခိုင္အေရးျပႆနာကို ေျဖရွင္းေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ေနရာမွာ ရခိုင္လူမ်ိဳးစုေထာက္ခံမႈရတဲ့ပါတီနဲ႔ ေခါင္းေဆာင္၊ သူတို႔အတြက္ အတားအဆီး အခက္အခဲကိုေပးႏိုင္တဲ့ပုဂၢိဳလ္လို႔ သတ္မွတ္တဲ့သူကို၊ တနည္းအားျဖင့္ ကိုဖီအာနန္ေကာ္မရွင္အရ တစ္ဆင့္ခ်င္း တစ္ဆင့္ခ်င္း အေကာင္အထည္ေဖာ္ေတာ့မယ္ဆိုတဲ့အခါမွာ ဒီပုဂၢိဳလ္နဲ႔ ဒီပုဂၢိဳလ္ေျပာဆိုမႈသည္ အတားအဆီး ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့အခါမွာ ဒီပုဂၢိဳလ္ကို အတြင္းထဲမွာထားလိုက္တာက ပိုၿပီးေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းတယ္။ ေျဖရွင္းၿပီးသား ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့သေဘာေၾကာင့္ ထင္ၾကပါတယ္။ အဲဒါမ်ိဳးကေတာ့ ဥပေဒအရဆိုရင္ အစဥ္အလာမေကာင္းဘူးဗ်။ အစိုးရတစ္ရပ္က တရားစြဲဆိုသည္ထားဦး တကယ္ဥပေဒအရ ေျမာက္/မေျမာက္ကိုေတာ့ သက္ဆိုင္ရာဥပေဒျပဳ တဲ့၊ အေထာက္အကူျပဳတဲ့ တရားသူႀကီးတို႔၊ အစိုးရေရွ႕ေနတို႔ကလည္း အစိုးရက တရားစြဲထားရင္ အမႈေျမာက္ တယ္ဆိုတဲ့ဘက္ကပဲ မသြားဘဲနဲ႔ တရားေရးမ႑ိဳင္အရ အမႈေျမာက္ျခင္း/ မေျမာက္ျခင္းကို ေသေသခ်ာခ်ာ ခြဲျခားစိတ္ျဖာၿပီးမွ တရားသူႀကီးဆီမွာ ေလွ်ာက္လႊဲခ်က္ေပးရမွာေပါ့။ အမႈမေျမာက္ရင္လည္း မေျမာက္ဘူးဆိုတာ ကို တရားသူႀကီးက ဆုံးျဖတ္ရဲရမွာေပါ့။ အစိုးရစြဲတဲ့အမႈတိုင္းမွာ တရားခံလို ခဏသတ္မွတ္ထားတဲ့ပုဂၢိဳလ္ကို တရားခံျဖစ္ပါတယ္ဆိုတာမ်ိဳးဆုံးျဖတ္ၿပီး စီရင္ခ်က္ခ်တာမ်ိဳးကေတာ့ မမွန္ကန္သလို တရားသူႀကီးမွာလည္း တာဝန္ရွိပါတယ္။ အဲဒါမ်ိဳးေတာ့ မျဖစ္ေစခ်င္ေတာ့ဘူး။

ေမး ။ ။ ေနာက္တစ္ခုက ဘာလဲဆိုေတာ့ ၂ဝ၂၁ အာဏာသိမ္းမႈမျဖစ္ခင္ စစ္တပ္က ႏိုဝင္ဘာေနာက္ဆုံးပတ္ ကေန ဇန္နဝါရီအထိ ေတာက္ေလွ်ာက္သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲလုပ္ၿပီး မဲမသမာမႈကိုေျဖရွင္းေပးဖို႔ေျပာတယ္။ (၂၆) ႀကိမ္အထိကို ေျပာတယ္။ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲေတြလည္း အႀကိမ္မ်ားစြာလုပ္ခဲ့တယ္။ တကယ္လို႔သာ ဆရာ အဲဒီကာလမွာ ေ႐ြးေကာက္ပြဲအႏိုင္ရတဲ့ပါတီရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ဆိုရင္ သူတို႔ေျပာတဲ့ဟာကို ေ႐ြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ နဲ႔ညႇိႏႈိင္းတိုင္ပင္ၿပီး ေျဖရွင္းေပးဖို႔ဆႏၵရွိလား။
ေျဖ ။ ။ အမွန္ကေတာ့ ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႕စည္းပုံအရေတာ့ အစိုးရတစ္ရပ္က ေ႐ြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ကိုတာဝန္ေပး ရတာ။ ဒါလည္းပဲ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒရဲ႕အားနည္းခ်က္ေပါ့။ ဆရာဦးသာေဌးတို႔၊ ေစာၾကာဒိုးတို႔ေခတ္ကေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစာေမာင္ထင္ပါတယ္။ ေသေသခ်ာခ်ာေလး ၾကားလူကိုတာဝန္ေပးခဲ့တာ။ ဦးေအးေမာင္ တို႔လက္ထက္ကေပါ့။ အခုကေတာ့ အစိုးရတစ္ရပ္က မိမိစိတ္ႀကိဳက္ေ႐ြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ကို ဖန္တီးခဲ့တာ ေပါ့။ အဲဒီေတာ့ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္အစိုးရမွာ ေ႐ြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ဟာ ဘယ္လိုပဲလြတ္လပ္တယ္လို႔ ဘယ္လိုပဲ ေျပာေျပာ အစိုးရရဲ႕ Influence(လႊမ္းမိုးမႈ) ကေတာ့ ရွိတယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္တို႔လက္ခံရမွာပဲ။ အဲဒီေတာ့ ေ႐ြးေကာက္ပြဲနဲ႔ပတ္သက္လို႔ အဲဒီကက်င္းပေပးရမယ့္တာဝန္သည္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ပဲ။ ဒါေပမယ့္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္အေပၚမွာ လႊမ္းမိုးႏိုင္မႈအာဏာသည္ အစိုးရမွာရွိေနတယ္လို႔ ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံ ဥပေဒအရ ကြၽန္ေတာ္တို႔လည္းယုံတယ္။ ဒီလိုပဲ အမ်ားလည္းလက္ခံမယ္လို႔ထင္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ေ႐ြးေကာက္ ပြဲေၾကာင့္ျဖစ္လာမယ့္ တိုင္ျခင္း၊ ေတာျခင္း၊ မေတာ္မတရားျဖစ္ျခင္းေတြကေတာ့ ရွိမွာပဲ။ ရွိရင္ရွင္းရမယ့္တာဝန္ က ေ႐ြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္မွာရွိတယ္။ အထူးသျဖင့္ ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒအရ အမ်ိဳးသားႏိုင္ငံေရး ဦးေဆာင္က႑မွာယူထားရတဲ့ တပ္မေတာ္ရဲ႕ အင္စတီက်ဴးရွင္းတစ္ခုက စစ္ေဆးလို႔ ေတြ႕တာကို ပိုၿပီးအေလး ထားရမယ္။ ႏိုင္ငံေရးပါတီတစ္ခုက ေထာက္ျပတာမ်ိဳးဟာ အခ်က္အလက္အားျဖင့္ ျပည့္စုံခ်င္မွျပည့္စုံႏိုင္မယ္။ လက္ရွိအေနအထားမွာ အင္စတီက်ဴးရွင္းအရ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြ မခိုင္မာေသးဘူး။ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးကေတာ့ ခိုင္မာ တဲ့အေနအထားမွာရွိႏိုင္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔လို တိုင္းရင္းသားပါတီေတြက ျပည္ေထာင္စုကို လႊမ္းၿခဳံႏိုင္တဲ့အေန အထားမွာ မရွိသလို၊ ခိုင္မာတဲ့ဖြဲ႕စည္းပုံဘ႑ာေရးနဲ႔ဝန္ထမ္းအင္အား ကြၽန္ေတာ္တို႔မွာ အားနည္းခ်က္အမ်ား ႀကီးရွိတယ္။ အဲဒီေတာ့ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးထက္ အဖြဲ႕အစည္းအလြန္ႀကီးတဲ့တပ္မေတာ္ရဲ႕ပါဝင္မႈအရ စစ္ေဆး၊ ေထာက္ျပတာမ်ိဳး ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒအရပဲျဖစ္ျဖစ္၊ တပ္မေတာ္သားမ်ားရဲ႕စိစစ္မႈ၊ သူတို႔ရဲ႕ အခ်က္အလက္ စုေဆာင္းႏိုင္မႈ၊ ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္မႈစြမ္းအားကိုျပန္ၾကည့္ရင္ျဖစ္ျဖစ္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ဘက္က ေထာက္ျပတဲ့ ႏိုင္ငံေရးပါတီထက္ ပိုၿပီးေတာ့အေလးအနက္ထားဖို႔လိုအပ္တယ္။ သူတို႔ကိုယ္တိုင္က (၂၅) ရာခိုင္ႏႈန္းက ေ႐ြးေကာက္ခံအမတ္နဲ႔အတူ လႊတ္ေတာ္ထဲကိုေရာက္ေတာ့မယ့္ ဖြဲ႕စည္းပုံအရ ခိုင္ခိုင္မာမာေနရာရထားတဲ့အဖြဲ႕ အစည္းျဖစ္တဲ့အတြက္ ပိုၿပီးေတာ့ အေလးနက္ထားဖို႔လိုတယ္။ ေ႐ြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ အေလးအနက္ထားဖို႔ လိုတာက ေ႐ြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္နဲ႔ပတ္သက္တယ္။ အေလးအနက္မထားရင္ေတာင္မွ အေလးအနက္ထားဖို႔ တြန္းအားေပးႏိုင္တဲ့အဖြဲ႕အစည္းက အစိုးရမွာရွိတယ္။ အစိုးရကလည္း ေ႐ြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္အေပၚမွာ အေလးအနက္ထားဖို႔ တြန္းအားေပးဖို႔လိုတယ္။ တကယ္လို႔မ်ား အဲဒီကာလက NLD ပါတီရဲ႕ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္ေတာ္မ်ားျဖစ္ခဲ့ရင္ ခုနကလိုေပါ့ဗ်ာ။ ျဖစ္လာမယ့္ ေဖေဖာ္ဝါရီ(၁) ရက္ေန႔လိုျဖစ္စဥ္မ်ိဳးကိုႀကိဳျမင္ဖို႔ လိုအပ္ပါ တယ္။ အဲဒီေတာ့ ညႇိႏႈိင္းမႈဟာ အဲဒီကာလမတိုင္ခင္မွာ လိုအပ္တယ္ဆိုတာကို ဦးကိုကိုႀကီးတို႔၊ ဦးခြန္ထြန္းဦးတို႔ ေထာက္ျပခဲ့တယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေထာင္အတြင္းက ၾကားခဲ့ရပါတယ္။ ျပန္ေတြးၾကည့္ရင္ဗ်ာ အားနည္းခ်က္ေတြ ေၾကာင့္ပါပဲ။ တကယ္လို႔မ်ား အစိုးရအဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားသာလွ်င္ အခုလိုျဖစ္ႏိုင္တဲ့အေနအထားကို ႀကိဳ ေတြးခဲ့တာလို႔ ခုနကလိုေ႐ြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ကိုေထာက္ျပတဲ့အခ်က္အလက္မ်ားကိုစနစ္တက်နဲ႔ ဒုတိယ အႀကိမ္ လႊတ္ေတာ္ကိုေခၚၿပီးေတာ့ေလ၊ လႊတ္ေတာ္ေခၚတာကလည္း ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒအရ လက္မွတ္ထိုး ၿပီးေခၚတာဗ်။ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားရဲ႕(၂ဝ) ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္လက္မွတ္နဲ႔တင္တာကို ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံ ဥပေဒအရလႊတ္ေတာ္ကို မျဖစ္မေနေခၚေပးရမယ္။ အဲဒီေခၚေပးတဲ့လႊတ္ေတာ္ရဲ႕ကာလအတို၊ အရွည္ကို မူတည္ ၿပီးမွသာလွ်င္ ဒီဘက္ကတင္တဲ့အဆိုကို ေ႐ြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္က ျပန္ရွင္းျပႏိုင္တဲ့အေနအထား ဆိုရင္ေတာင္ အခုလိုအခင္းအက်င္းမ်ိဳးေရာက္ဖို႔ခက္ခဲတယ္။ အဲဒီေတာ့ညႇိႏႈိင္းမႈမရွိၾကလို႔ သူ႔အတၱ၊ ကိုယ္အတၱၿပိဳင္ေနၾကလို႔၊ သူမွန္တယ္၊ ကိုယ္မွန္တယ္ဆိုတာကို ကိုယ့္ဘက္ကခ်ည္းဆုံးျဖတ္ေနၾကလို႔၊ ၾကားလူရဲ႕သေဘာထားကို တစ္ဖက္နဲ႔တစ္ဖက္ မသုံးသပ္၊ မေလ့လာႏိုင္ခဲ့ၾကလို႔ အခုလိုအၾကပ္အတည္းၾကားကို ေရာက္သြားရတယ္လို႔ပဲ သုံးသပ္မိပါတယ္။
ေမး ။ ။ ဟုတ္ကဲ့ဆရာ။ ေနာက္ဆုံးေမးခြန္းႏွစ္ခုေလာက္ပါပဲ။ ပထမတစ္ခုကဘာလဲဆိုေတာ့ ညႇိႏႈိင္းတိုင္ပင္ ေရးလမ္းေၾကာင္းလို႔ေျပာၾကၿပီဆိုရင္ ႏွစ္ဖက္ရွိမယ္ေပါ့။ စစ္တပ္ေရာ NUG ေရာေပါ့။ (သို႔မဟုတ္) NLD က အဖမ္းခံထားရတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေပါ့။ ဆိုေတာ့ သူတို႔ႏွစ္စုႏွစ္ဖြဲ႕ကို ညႇိႏႈိင္းတိုင္ပင္ေပးႏိုင္ဖို႔ဆိုတာ ႏွစ္ဖြဲ႕လုံးကလည္း လုံးဝမတိုင္ပင္ႏိုင္ဘူးလို႔ေျပာတယ္။ တိုင္ပင္မယ္ဆိုရင္ေတာင္ မင္းကအရင္ကမ္းလွမ္း၊ ငါက အရင္ကမ္းလွမ္းဆိုၿပီး အတၱေတြခံထားၾကတာေတြ႕ရတယ္။ ဒီႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ၾကားမွာ သူတို႔ႏွစ္ဖြဲ႕လုံးအတြက္ အားေကာင္းတဲ့၊ ဩဇာႀကီးတဲ့လူ ဝင္ေျပာမယ္ဆိုရင္လည္း အဲဒီလူက ႏွစ္ဖက္စလုံးက လက္ခံႏိုင္တဲ့လူျဖစ္ဖို႔လို တယ္။ ဆိုေတာ့ အဲဒီညႇိႏႈိင္းတိုင္ပင္ေရးလမ္းေၾကာင္းက ေဘးၾကပ္နံၾကပ္ေတြ႕ေနတယ္လို႔ ဆရာထင္မိလား။
ေျဖ ။ ။ အဲဒီညႇိႏႈိင္းတိုင္ပင္ေရးလမ္းေၾကာင္းဘယ္လိုရွိလည္းဆိုတာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္မသိဘူး။ ဒါေပမယ့္ ညႇိႏႈိင္းတိုင္ပင္ေရးလမ္းေၾကာင္း ရွိခဲ့တယ္ဆိုရင္ေတာင္ အခုလိုမ်ိဳးအခင္းအက်င္းျဖစ္လာၿပီဆိုရင္ ညႇိႏႈိင္းတိုင္ပင္ ေရးလမ္းေၾကာင္းက လိုအပ္ခ်က္အလြန္တရာရွိခဲ့လို႔ေပါ့။ တကယ္လို႔မ်ား ညႇိႏႈိင္းတိုင္ပင္ေရးလမ္းေၾကာင္းက ႏွစ္ဘက္လက္ခံႏိုင္တဲ့အေနအထားကိုေရာက္ခဲ့ရင္ အခုအခင္းအက်င္းျဖစ္မလာဘူး။ ဒါကေတာ့ ရလဒ္ကိုအေျခ ျပဳၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔သုံးသပ္လို႔ရတာေပါ့။ ညႇိႏႈိင္းတယ္၊ တိုင္ပင္တယ္ဆိုတာကလည္း အမ်ားလက္ခံႏိုင္တဲ့၊ ႏွစ္ဖက္စလုံးလက္ခံႏိုင္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြ ပါဖို႔လိုတာေပါ့။ ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ဘက္ကအတၱ၊ သူ႔ဘက္က အတၱ ႏွစ္ခုလုံး ကိုလည္း အေလ်ာ့ႏိုင္ဆုံး၊ ေလ်ာ့ႏိုင္တဲ့အေနအထားျဖစ္ဖို႔လဲလိုတာေပါ့။ ကိုယ့္ဘက္က ကိုယ့္ရဲ႕လိုအပ္ခ်က္နဲ႔ ကိုယ့္ရဲ႕ေဘာင္ကိုတင္းခံထားတာမ်ိဳး၊ သူ႔ဘက္ကလည္း သူ႔သတ္မွတ္ခ်က္နဲ႔ သူ႔ေဘာင္ကို တင္းခံထားတာမ်ိဳး ဆိုရင္ ဘယ္လိုမွညႇိႏႈိင္းတိုင္ပင္ဖို႔က ခက္ခဲပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ညႇိႏႈိင္းတိုင္ပင္မႈရဲ႕ အဓိကလိုအပ္ခ်က္က ျပည္ေထာင္စုႀကီး ခိုင္ခိုင္မာမာနဲ႔ အလုံးစုံမပ်က္သုန္းဖို႔အတြက္ဆိုတဲ့ ႏွစ္ဖက္ရဲ႕ရည္မွန္းခ်က္သာ ရွိၾကမယ္ဆိုရင္ ေတြးလို႔ျမင္တတ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ျဖစ္၊ စစ္ေရးေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ျဖစ္ (၁ဝ) ႏွစ္၊ ႏွစ္ (၂ဝ) ေလာက္မွာ(သို႔မဟုတ္) ေနာက္(၄) ႏွစ္ေလာက္မွာ (သို႔မဟုတ္) ေနာက္ကာလတစ္ခုေလာက္မွာျဖစ္လာမယ့္ အခင္းအက်င္းကို အခုလက္ရွိအေနအထားကေန သုံးသပ္ႏိုင္ၾကတယ္ဗ်။ အဲဒါက အခ်က္အလက္ကိုအေျချပဳ ၿပီးေတြးႏိုင္တယ္။ ဆိုပါေတာ့ ေဖေဖာ္ဝါရီလ(၁) ရက္ေန႔မွာ ျဖစ္လာမယ့္အခင္းအက်င္းကို အဲဒီမတိုင္ခင္ တစ္လ ေလာက္ကတည္းက ႏွစ္ဖက္တင္းမာေနတဲ့အေျခအေနကိုသုံးသပ္ႏိုင္ရမယ္။ အဲဒီလိုအခင္းအက်င္းမ်ိဳးမျဖစ္ဖို႔ အတြက္ ကိုယ့္ဘက္က ဘာေလ်ာ့ေပးရမယ္၊ ဘာညႇိႏႈိင္းရမယ္၊ ဘာကိုအေပးအယူလုပ္ရမယ္ဆိုတာ ကိုယ္ကိုယ္ တိုင္က ေသေသခ်ာခ်ာသုံးသပ္ႏိုင္ရမယ္။ ဒီဘက္ကလည္း အဲဒီလိုအခင္းအက်င္းမ်ိဳးမေရာက္ေအာင္ ကိုယ္က သူနဲ႔ ဘယ္လိုေပ်ာ့ေပ်ာ့ေျပာင္းေျပာင္းနဲ႔ ခ်ည္းကပ္ညႇိႏႈိင္းရမယ္ဆိုတာ ကိုယ့္ဘက္ကပဲသိတယ္။ ဆိုလိုတာက ျဖစ္လာမယ့္အခင္းအက်င္းကို ႀကိဳၿပီးေတာ့ ျမင္ရမွာေပါ့။ အခုလို အလုံးစုံပ်က္သုန္းေရးကို သြားႏိုင္တာမ်ိဳးဆိုရင္ တစ္ဖက္က ပိုဆင္ျခင္ရမွာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အခုအလုံးစုံပ်က္သုန္းေရးကိုသြားေနသလိုမ်ိဳး တစ္ဖက္ဖက္က မေတြးမိခဲ့ၾကဘူးလား။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတာ့ ႀကိဳျမင္ခဲ့တယ္။ ဒီလိုသာတင္းမာေနရင္ ဒီအခင္းအက်င္းျဖစ္ေတာ့ မယ္ဆိုတာမ်ိဳး။ အဲဒါက ၂ဝ၂ဝ ေ႐ြးေကာက္ပြဲအလြန္ကတည္းကတြက္တာ။ တစ္ဖက္ေ႐ြးေကာက္ပြဲကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးတင္ျပေနတဲ့အခါ တစ္ဖက္က အေရးတယူနဲ႔ ညႇိႏႈိင္းဖို႔လိုအပ္တယ္ဆိုတာမ်ိဳး ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေထာင္တြင္းကေတာင္မွ ေျပာရရင္ အခ်က္အလက္ကိုအေျချပဳၿပီး စဥ္းစားတာဗ်။ ကိုထိေတြတဲ့ပတ္ဝန္းက်င္ကို အေမး/အေျဖ ဘာမွမရွိဘဲနဲ႔ ျမင္ရတဲ့အခ်က္အလက္ေလးေတြကိုေတြးၿပီးေတာ့ စဥ္းစားမိတာ။ ဒီလိုလာရင္ေတာ့ ဒီအခင္းအက်င္းျဖစ္ေတာ့မယ္။ ဘာေၾကာင့္ တာဝန္ရွိတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြေပ်ာ့ေပ်ာ့ေျပာင္ျပာင္းနဲ႔ ညႇိႏႈိင္းမႈ မလုပ္ၾက တာလဲလို႔ အားမလိုအားမရေတာင္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဘာလို႔ဆို ဒီအခင္းအက်င္းလာမယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္တို႔အတြင္း ထဲကလူေတာင္ ႀကိဳခန႔္မွန္းႏိုင္ၿပီဆိုရင္ အာဏာရွိတဲ့လူေတြ၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးမွာပါဝင္ဦးေဆာင္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြက မသိဘူးဆိုတာေတာ့ မဟုတ္ႏိုင္ဘူး။ သိေတာ့ သိခဲ့မယ္။ ျဖစ္ပါေစေတာ့ဆိုတဲ့သေဘာနဲ႔ လႊတ္ လိုက္ၾကတာလား။ သမိုင္းအရ သူတရားခံျဖစ္ပါေစ၊ ငါတရားခံျဖစ္ပါေစဆိုတာမ်ိဳး၊ ျပည္ေထာင္စုႀကီးၿပိဳသြားရင္ ေတာင္ အေရးမစိုက္ဘူးဆိုတာမ်ိဳး သက္သက္မဲ့ ဒါမ်ိဳးလႊတ္ခ်လိုက္တာလား။ (သို႔မဟုတ္) ရသေလာက္ေလးနဲ႔ ဒါမ်ိဳးအခင္းအက်င္းမျဖစ္ဖို႔အတြက္ လုပ္ႏိုင္တဲ့အေနအထား အဲဒီကာလမွာရွိတယ္ဗ်။ ကြၽန္ေတာ္ေတြးသလို ဦးကိုကိုႀကီးလည္း ေတြးမွာပဲ။ ဦးခြန္ထြန္းဦးလည္း ေတြးမွာပဲ။ အဲဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္လြတ္တဲ့အခါမွာ ၾကားဝင္ ေစ့စပ္ေပးခ်င္တဲ့ဆႏၵရွိတယ္။ ေနာက္နဲနဲၾကာတဲ့အခါမွာ ေသြးေျမက်သြားၿပီ။ ဘယ္လိုမွ မတတ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ အရပ္သား SAC မွာပါတဲ့အခါ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြးတာက (A) အျခမ္း၊ (B) အျခမ္း ဆိုၿပီးေပါ့။ (B) အျခမ္းကေတာ့ အရပ္သားေတြေပါ့။ ဖဒိုမန္းၿငိမ္းေမာင္ကအစ ဦးသိန္းၫြန႔္တို႔ ဦးခင္ေမာင္ေဆြတို႔ စသျဖင့္ေပါ့။ တာဝန္အသီးသီး ေပးတဲ့အခါမွာ အရပ္သားႏိုင္ငံေရးအင္အားစုလည္းပါတယ္။ ဒါႀကီးက SAC ဟာ ေခတၱ ႏိုင္ငံေတာ္တာဝန္ယူတဲ့ အခါမွာ စစ္သားခ်ည္းပဲမဟုတ္ဘူး။ အရပ္သားနဲ႔ပါေပါင္းၿပီးမွ ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေျပာင္းေျပာင္းေလး အခ်ိန္တိုအတြင္းမွာ ႏိုင္ငံအာဏာကိုျပန္လႊဲမယ္ ယာယီအေရးေပၚကာလဥပေဒ ၂ဝဝ၈ ေပးထားခ်က္အရသာ သူတို႔ခဏယူရတာ။ ခဏယူရတဲ့အခ်ိန္မတိုင္ခင္ကလည္း သူတို႔မယူခ်င္ဘူး။ ဒါမ်ိဳးအမွားေတြကိုေတြ႕ေနတဲ့အတြက္ ရွင္းေပးဖို႔ေျပာ တယ္။ ေနာက္ဆုံးလက္မွတ္ထိုးၿပီး လႊတ္ေတာ္ကိုရွင္းေပးဖို႔ေတာင္းဆိုတယ္။ ေ႐ြးေကာက္ပြဲကိစၥ မတရားတာ ေတြကိုတင္ျပဖို႔ ဒုတိယအႀကိမ္လႊတ္ေတာ္ ေနာက္ဆုံးေလးကို ေခၚေပးပါဆိုၿပီး ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးအေျဖရွာဖို႔ တစ္ဖက္က ႀကိဳးစားတယ္ဗ်။ ဒီအခင္းအက်င္းကို မျဖစ္ေစခ်င္လို႔ဆိုၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔ေထာင္တြင္းက သုံးသပ္ၾက တယ္။ ေထာင္ကလြတ္တဲ့ ေဖာ္ေဖာ္ဝါရီ (၁၂) ရက္ေန႔မွာေပါ့ တတ္ႏိုင္ရင္ေတာ့ ေဖေဖာ္ဝါရီ (၁) ရက္ကေန႔ (၁၂) ရက္ဆိုေတာ့ အခ်ိန္မွီေသးတယ္ေပါ့။ လူထုၾကားထဲမွာ ႀကိဳက္တဲ့လူရွိတယ္၊ မႀကိဳက္တဲ့လူရွိတယ္ဆိုေတာ့ ေထာင္မႉးေပါက္ကမထြက္ဘဲ ေထာင္ၾကားေလးထဲက သူတို႔ျပတဲ့လမ္းၾကားေလးထဲက ထြက္တယ္။ အဲဒီမွာ Eleven က ေမးေတာ့ ၾကားဝင္လို႔ရရင္ ၾကားဝင္ခ်င္ေသးတယ္လို႔ေျပာခဲ့တာဗ်။ အဲဒီေန႔မွာပဲ ဆရာေတာ္ ဦးပါေမာကၡဆီလည္း ေရာက္ပါတယ္။ ဆရာေတာ္ႀကီးကို ဦးခ်ကန္ေတာ့ၿပီးမွ တတ္ႏိုင္ရင္လည္း တပည့္ေတာ္ ၾကားဝင္ကူညီခ်င္ပါေသးတယ္ ဘုရားလို႔ ဆရာေတာ္ဘုရားကိုေလွ်ာက္ခဲ့ပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၾကားဝင္ဖို႔ အခြင့္အေရးလည္း မရခဲ့ပါဘူး။ ေနာက္တစ္ေန႔က်ေတာ့ ေသြးေျမက်မႈေတြနဲ႔ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းဆႏၵျပတဲ့အျပင္ လႈိင္သာယာဘက္မွာ စက္႐ုံ၊ အလုပ္႐ုံေတြ၊ မီးရႈိ႕မႈေတြ ရရာလက္နက္စြဲကိုင္ၾကဆိုတာမ်ိဳးေတြျဖစ္လာေတာ့ စိတ္မေကာင္းစရာပဲ။ အခုေတာ့လည္း ဒီပဋိပကၡႀကီးကို ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေစခ်င္ပါတယ္။

ေမး ။ ။ အိမ္လိုေျပာမယ္ဆိုရင္ တစ္စစီၿပိဳက်သြားတာမ်ိဳးေပါ့။ အဲဒါကို တစ္စခ်င္းျပန္ေဆာက္ရေတာ့မယ္ဆို ရင္ ဆရာ့အေနနဲ႔ဘယ္ေနရာကေနစၿပီး ျပန္ျပင္ေဆာက္သင့္တယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အနာဂတ္ အိမ္ေလးဟာ ဘယ္ပုံစံျဖစ္သင့္တယ္ဆိုတာမ်ိဳး ဆရာအေနနဲ႔ဘယ္လိုအႀကံျပဳခ်င္လဲ။
ေျဖ ။ ။ တစ္စစီၿပိဳႏိုင္တဲ့အေနအထားလည္းရွိတယ္။ မၿပိဳေအာင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ထိန္းသိမ္းမွာလား။ ၿပိဳၿပီးမွ ျပန္ ေဆာက္မွာလားဆိုတာ တာဝန္ရွိတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြက ဆုံးျဖတ္ၾကရမွာျဖစ္တယ္။ ၾကည့္ရတာေတာ့ဗ်ာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အိမ္ေဆာက္တာ မွားခဲ့သလားမသိဘူး။ အိမ္တစ္ေဆာင္ရဲ႕အဂၤါရပ္ေပါ့။ အခန္းဖြဲ႕စည္းပုံ၊ အိမ္ေရွ႕ထားအပ္တဲ့ အရပ္၊ အိမ္ေနာက္ထားအပ္တဲ့အရပ္၊ အိမ္ပတ္ဝန္းက်င္ရဲ႕အေနအထားအကုန္လုံးကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ေဆာက္စ တုန္းက မသုံးသပ္ခဲ့ဘူးလား မေျပာတတ္ဘူး။ ေဆာက္ရင္ေတာင္မွာ တစ္ခါတစ္ေလ အိမ္မွာ တရားနာတာတို႔၊ နတ္ေကာင္းနတ္ျမတ္မ်ားကို ပူေဇာ္ပသၿပီးမွ အုတ္ျမစ္ခ်တာတို႔လုပ္ရတာေလ။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ လက္ရွိအေနအထား ကိုျပန္ၾကည့္ရင္ တစ္စစီၿပိဳကြဲေတာ့မယ့္အေနအထားျဖစ္ေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔လိုခ်င္တာက ခိုင္ခိုင္မာမာ အိမ္ႀကီးရခိုင္၊ ခမ္းခမ္းနားနားၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း၊ အမ်ားအျမင္မွာ အကုန္သိကၡာရွိရွိနဲ႔ တင့္တယ္တဲ့မိသားစု ေပ်ာ္ ေပ်ာ္႐ႊင္႐ႊင္နဲ႔ေနထိုင္တဲ့၊ ပတ္ဝန္းက်င္ေကာင္းမွာ တည္ရွိတဲ့၊ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္တဲ့၊ ဧည့္လာတဲ့အခါ လာလည္ခ်င္ ေလာက္တဲ့အခင္းအက်င္းနဲ႔ အိမ္ႀကီးျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔တကယ္ႀကဳံေတြ႕ေနရတာက ဧည့္လာ ခ်င္စရာေတာင္မေကာင္းတဲ့ အနံ႔အသက္မ်ိဳးစုံရွိတဲ့အိမ္ႀကီးျဖစ္ေနတာေပါ့။ အဲဒီေတာ့ အသစ္ျပန္ေဆာက္ရင္ ေကာင္းမလားဆိုေတာ့ စဥ္းစားရမွာပဲ။ အေကာင္းဆုံးကေတာ့ အိမ္မေဆာက္ခင္ ၿခံစည္း႐ိုးကို လုံေအာင္ကာ သင့္တာေပါ့။ ကိုယ့္အိမ္ၿခံစည္း႐ိုးကိုလုံေအာင္ အုတ္တံတိုင္းႀကီးေတြကာၿပီးေနာက္မွ သံတံခါးႀကီးေတြ ေသခ်ာ တပ္ၿပီးေတာ့မွာ အတြင္းအေနအထားကိုျပန္လုပ္ရမွာေပါ့။ အသစ္ျပန္ေဆာက္မွာလား၊ အုတ္နဲ႔ျပန္ေဆာက္မွာ လား၊ မူလသစ္သားအိမ္နဲ႔ဆက္ေနမွာလား၊ အခန္းဘယ္လိုဖြဲ႕စည္းမွာလဲ ဆိုတာေတာ့ အေရးႀကီးပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ခင္ဗ်ားေျပာတဲ့အေျခအေနကိုၾကည့္ရင္ အိမ္ဝန္းခိုင္ခိုင္မာမာခတ္ၿပီးေတာ့မွ ျပႆနာလည္း ႏွစ္ေပါင္း (၇ဝ) ေလာက္ရွိၿပီ။ ကိုယ့္အိမ္ေလး၊ သူ႔အိမ္ေလးနဲ႔ သီးသန႔္ေလးေတြေဆာက္ၿပီး ၿခံစည္း႐ိုးတစ္ခုတည္း ေအာက္မွာေနရင္ေရာလို႔ စဥ္းစားေနၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ အိမ္ခပ္ႀကီးႀကီးေလး ေဆာက္ၿပီးေတာ့မွာ အခန္းဖြဲ႕ၿပီး ေနၾကမွာလား (သို႔မဟုတ္) ကိုယ့္အိမ္ေလး၊ သူ႔အိမ္ေလးနဲ႔ ၿခံစည္း႐ိုးဝန္းႀကီးကိုသာ အျပင္လူမလာရေအာင္ လုံလုံၿခဳံၿခဳံကာၿပီးမွ ရန္လည္းမျဖစ္ေအာင္ေနၾကမွာလားဆိုတာ ကိုယ္နဲ႔ပဲပတ္သက္တယ္။ ကိုယ္တို႔ကပဲ ညႇိႏႈိင္း ၿပီးမွ သေဘာထားႀကီးႀကီးနဲ႔ဆုံျဖတ္ဖို႔လို႔အပ္တယ္ထင္တာပဲ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ၿခံစည္း႐ိုးလုံ ေစခ်င္တယ္။ ခိုင္ခိုင္မာမာလည္း ရွိေစခ်င္တယ္။ ဧည္သည္လာလည္း ေကာင္းေစခ်င္တယ္။ အသံမ်ိဳးစုံထြက္ေန တာမ်ိဳး၊ ရန္ျဖစ္ၾကတာမ်ိဳး၊ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္မတည့္တဲ့အိမ္ႀကီး မျဖစ္ဖို႔ေတာ့ လိုအပ္တာေပါ့။ အဲဒီ ေတာ့ ခြဲလိုပဲေနေန၊ တစ္အိမ္ႀကီးပဲ ျပန္ေဆာက္ေဆာက္၊ နဂိုအိမ္အေဟာင္းကိုပဲျပင္ျပင္ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေလး ေတာ့ ျဖစ္ေစခ်င္တယ္။ ဒါကကြၽန္ေတာ္ စိတ္ရင္းနဲ႔ေျပာတာပါ။ မတတ္ႏိုင္ရင္လည္း အိမ္ခြဲေနၾကေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ၿခံစည္း႐ိုးဝန္းတစ္ခုတည္းမွာေတာ့ ေနေစခ်င္တယ္။ မဟုတ္ရင္ အႏၲရာယ္မ်ားလို႔ပါ။ အဲဒီလိုပဲေျပာခ်င္တယ္ ကိုေက်ာ္မ်ိဳးမင္းရယ္။

ေမး ။ ။ အခုလိုလာေရာက္ၿပီး ေျဖၾကားေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဆရာ။
ေျဖ ။ ။ ဟုတ္ကဲ့။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ေျဖတာလည္း ေတာင္ေရာက္၊ ေျမာက္ေရာက္ပါ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ တိုင္းျပည္ကို ခိုင္ခိုင္မာမာေလးနဲ႔ တိုင္းရင္းသားမ်ားလိုလားတဲ့အခြင့္အေရးေလးနဲ႔ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ျဖစ္ေစခ်င္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံက်န္ရစ္ၿပီးမွ တျခားတိုင္းျပည္ေတြရဲ႕ေနာက္မွာက်န္ခဲ့တာမ်ိဳး မရွိေစခ်င္ ေတာ့ဘူး။ သားသမီး၊ ေျမး၊ ျမစ္ေတြလည္း ေကာင္းတဲ့ျပည္ေထာင္စုမွာ ေကာင္းတဲ့ပညာရပ္ေတြနဲ႔ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုး တက္မႈအက်ိဳးရလဒ္ကို ရေစခ်င္ပါတယ္။ ခုနကလို အလုံးစုံပ်က္သုန္းတဲ့တိုင္းျပည္ကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ လက္ထက္မွာ မျမင္ေတြ႕ခ်င္ဘူး။ အားလုံးေကာင္းဖို႔ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းဖို႔လည္း ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ လက္ရွိ SAC ကိုလည္း သေဘာေပါက္ပါတယ္။ NUG၊ PDF ကိုလည္း သေဘာေပါက္ပါတယ္။ ရင္တြင္းမွာ အမုန္း တရားမရွိၾကဘဲနဲ႔ ျပည္ေထာင္စုႀကီးကို ဘယ္လိုခိုင္ၿမဲေအာင္တည္ေဆာက္ၾကမလဲဆိုတဲ့အေတြးမ်ိဳး ႏွစ္ဖက္ စလုံးမွာ ရွိေစခ်င္ပါတယ္။ ရန္သူခ်င္းေတာင္လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ၿပီးမွ ခ်စ္ၾကည္မႈကိုယူရတဲ့ ဒီေခတ္ႀကီးမွာ ကိုယ့္ လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္း၊ ကိုယ့္တိုင္းရင္းသားအခ်င္းခ်င္း “မုန္းစကိုတိုေစ၊ ခ်စ္စကိုရွည္ေစ” လိုပါတယ္။ ျပည္ေထာင္စု ခိုင္ခိုင္မာမာနဲ႔ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္နဲ႔ျပန္ၿပီးေတာ့ ေႏြးေႏြးေထြးေထြးရလဒ္ေကာင္းတစ္ခုကို ရေစခ်င္ပါတယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။